W jaki sposób mogą łączyć się atomy niemetali? Wiązanie atomowe (kowalencyjne) pojedyncze, podwójne, potrójne
Wiązanie w cząsteczce H2 Atomy wodoru uwspólniając po jednym elektronie osiągają na powłoce walencyjnej dublet elektronowy i konfigurację helu H + H H H H – H
Wiązanie w cząsteczce F2 Atomy fluoru uwspólniając po jednym elektronie osiągają na powłoce walencyjnej oktet elektronowy i konfigurację neonu F + F F F F – F +7 +7 +7
Wiązania kowalencyjne (atomowe) pojedyncze Heterocząsteczka CH4 +6
Wiązania kowalencyjne (atomowe) pojedyncze Heterocząsteczka – CH4 H H + H | H + C + H H C H H – C – H H H W cząsteczce metanu są 4 pojedyncze wiązania atomowe (kowalencyjne) C – H, atom C osiąga oktet elektronowy i konfigurację neonu, atomy H osiągają dublet elektronowy i konfigurację helu.
Wiązanie kowalencyjne (atomowe) podwójne w cząsteczce O2 O + O O O O = O Atomy tlenu w cząsteczce O2 uzyskują na powłoce walencyjnej oktet elektronowy i konfigurację neonu. +8 +8 +8
Wiązania kowalencyjne (atomowe) potrójne w cząsteczce N2 N + N N N N ≡ N Atomy azotu uwspólniając po 3 elektrony uzyskują na powłoce walencyjnej oktet elektronowy i konfigurację elektronową neonu +7
Wiązania kowalencyjne (atomowe) Wiązanie kowalencyjne (atomowe) – wiązanie chemiczne, utworzone w wyniku uwspólnienia elektronów łączących się atomów: Wiązanie kowalencyjne pojedyncze – wiązanie chemiczne utworzone przez jedną parę uwspólnionych elektronów – jedna para wiążąca (przykł.: H2, F2, Cl2, Br2, I2, CH4, SiH4) Wiązanie kowalencyjne podwójne – wiązanie chemiczne utworzone przez dwie pary uwspólnionych elektronów – dwie pary wiążące (przykł.: O2, S2) Wiązanie kowalencyjne potrójne - wiązanie chemiczne utworzone przez trzy pary uwspólnionych elektronów – trzy pary wiążące (przykł.: N2, P2)