JANUSZ KORCZAK sylwetka wielkiego pedagoga

 Naprawdę nazywał się Henryk Goldszmit  Urodził się w 1878 lub 1879 roku w Warszawie w rodzinie żydowskiej  W 1905 roku uzyskał dyplom lekarza, pracował jako pediatra

 lekarz  pedagog  pisarz  publicysta  wychowawca

Pracował w placówkach opiekuńczo-wychowawczych Założył Dom Sierot w Warszawie dla dzieci żydowskich oraz sierociniec Nasz Dom dla dzieci polskich

Stworzył podstawy współczesnej pedagogiki (nauki o wychowaniu)  Według Korczaka głównym założeniem wychowania dzieci jest empatia, wczuwanie się w świat dziecka i jego przeżyć.  Doktor chciał, aby rodzice i opiekunowie dostrzegli w dziecku dojrzewającą młodą istotę, która ma swoje potrzeby, pragnienia i prawa.

System wychowawczy Korczaka  Zachęcał do stałej pracy nad sobą, do wysiłku w stawaniu się lepszym.  Szukał skuteczniejszych i bardziej humanitarnych dróg wychowania.  Zakładał, że działania wychowawcze mają zaspokajać psychiczne potrzeby dziecka (poczucie stabilizacji życiowej i bezpieczeństwa) oraz potrzeby emocjonalne (potrzebę bliskości, ciepła, życzliwości i intymności).

Szczególne miejsce w systemie wychowawczym Janusza Korczaka zajmowała praca  Praca – narzędziem samodoskonalenia i rozwoju człowieka.  Głosił wielki szacunek dla pracy i promował wychowanie przez pracę.  Uważał, że brak zajęcia to wielkie zagrożenie dla życia społecznego.  Praca uczy samodzielności i odpowiedzialności za świat i za siebie.

Starał się czynić świat i ludzi lepszymi Wierzył w dobro człowieka

Doktora wyróżniała szczególna wrażliwość społeczna  Dostrzegał dzieci zaniedbywane, lekceważone i krzywdzone przez dorosłych  Podkreślał, że należy traktować dzieci jak pełnowartościowych ludzi!

Janusz Korczak o dzieciach  „Dziecko jest istotą rozumną, zna dobrze potrzeby, trudności, przeszkody swego życia”.  „Ma dziecko przyszłość, ale ma i przeszłość: pamiętne zdarzenia, wspomnienia, wiele godzin najistotniejszych samotnych rozważań”.  „Lekarz wydarł dziecko śmierci, zadaniem wychowawców dać mu żyć, zdobyć prawo, by było dzieckiem”.  „Dzieci – książęta uczuć, poeci i myśliciele”.

Janusz Korczak określił prawa dziecka:  prawo dziecka do szacunku  prawo do niewiedzy  prawo do wyrażania emocji  prawo do własności  prawo do wypowiadania się  prawo do intymności  prawo do dnia dzisiejszego  prawo dziecka do bycia dzieckiem

Janusza Korczaka można określić mianem pierwszego rzecznika praw dziecka

Wybrane dzieła Korczaka  „Dzieci ulicy”  „Król Maciuś Pierwszy”  „Król Maciuś na bezludnej wyspie”  „Dziecko salonu”  „Sława”  „Józki, Jaśki i Franki”

Z pism Janusza Korczaka „Zawsze jak dorosły się krząta, to dziecko się plącze, dorosły żartuje, a dziecko błaznuje, dorosły płacze, a dziecko się maże i beczy, dorosły jest ruchliwy, dziecko wiercipięta, dorosły smutny, a dziecko skrzywione, dorosły roztargniony, dziecko gawron, fujara. Dorosły się zamyślił, dziecko zagapiło. Dorosły robi coś powoli, a dziecko się guzdrze. Niby żartobliwy język, a przecież niedelikatny [...]. Trudno, przyzwyczailiśmy się, ale czasem przykro i gniewa takie lekceważenie”.

 Wprowadził prasę dziecięcą, kino i radio dla dzieci  Redagował „Mały Przegląd”, w którym opisywał sprawy dzieci  Pragnął, aby dzieci mogły mówić o sobie i o swoich problemach

Ostatnia droga doktora  W okresie okupacji hitlerowskiej wraz ze swoimi wychowankami trafił do warszawskiego getta.  Miał możliwość opuszczenia getta, jednak nie chciał pozostawiać dzieci bez opieki.  W swoją ostatnią drogę wyruszył wraz ze swoimi wychowankami – zginął 6 sierpnia 1942 roku w komorze gazowej w obozie zagłady w Treblince.

Rok 2012 został ustanowiony ROKIEM JANUSZA KORCZAKA Pomnik Janusza Korczaka w Warszawie