WYKONANIE: KRYSTIAN JEZIORO MARIA JASKIERNIA

Oceń miejsce zdarzenia, wypadku i zadaj sobie pytanie: BEZPIECZEŃSTWO!!! Czy jest bezpiecznie? W RAZIE WYPADKU NAJWAŻNIEJSZE JEST SPRAWDZENIE BEZPIECZEŃSTWA OSOBY UDZIELAJĄCEJ POMOCY (RATOWNIKA).

Aby uniknąć ryzyka nabycia choroby infekcyjnej podczas udzielania pierwszej pomocy, musimy stosować środki ochrony własnej oraz proste procedury: Należy zawsze używać rękawiczek medycznych. Jeżeli nie posiadamy rękawiczek medycznych, należy założyć na dłonie worki foliowe lub jakikolwiek wodoodporny materiał Wskazane jest dokonanie standardowej dezynfekcji miejsca zdarzenia, które zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji Należy zbierać wszelkie środki użyte w miejscu zdarzenia do jednej torby Po udzieleniu pierwszej pomocy należy umyć ręce mydłem W razie podejrzenia, iż zostaliśmy narażeni na infekcję, należy poinformować o tym pomoc medyczną lub skontaktować się ze swoim lekarzem.

Na początek… W celu dokonania oceny podstawowych funkcji życiowych pacjenta, należy sprawdzić czy poszkodowany: jest przytomny oddycha ma zachowanie krążenie Kontrola czynności życiowych pacjenta musi przebiegać możliwie szybko. Dlatego doświadczony ratownik sprawdza wszystkie kliniczne objawy życia jednocześnie: wezwanie pomocy, obserwacja ruchów klatki piersiowej i zabarwienia skóry, badanie tętna na tętnicy szyjnej Dzięki temu można w ciągu kilku sekund rozpoznać utratę przytomności, zatrzymanie krążenia i oddychania.

PAMIĘTAJ !!! O życiu człowieka decydują minuty! Brak prawidłowego oddechu i zachowanego krążenia prowadzi do wyczerpania się mechanizmów obronnych organizmu i w krótkim czasie (ok min.) do nieodwracalnego procesu umierania.

ŁAŃCUCH RATUNKOWY W łańcuchu ratunkowym najważniejszą rolę odgrywa pierwsze ogniwo, czyli świadek wypadku.

1.Sprawdzenie przytomności Najczęściej stosujemy dwie próby nawiązania kontaktu z poszkodowanym: słowny: (np.: halo, proszę otworzyć oczy, czy Pan/Pani mnie słyszy) dotyk:(np.: poklepanie po ramieniu) W ten sposób można uniknąć przeprowadzania zabiegów reanimacyjnych u przytomnego pacjenta. Należy pamiętać, że jeśli mamy do czynienia z urazami głowy lub szyi, podejrzewamy uszkodzenie kręgosłupa i pacjenta można poruszyć tylko wtedy, jeśli jest to absolutnie niezbędne ! UWAGA!!! Nieprawidłowe poruszenie może doprowadzić do uszkodzenia rdzenia kręgowego, a tym samym do paraliżu.

PRZYKŁADOWE SPRAWDZENIE PRZYTOMNOŚCI

2.Wezwanie pomocy: Zatrzymanie oddechu stwierdza się w następujący sposób: Objawem nasuwającym podejrzenie jest sine zabarwienie skóry. Przy dokładnej obserwacji nie widać ruchów oddechowych klatki piersiowej. Ruchy te nie są wyczuwalne również po przyłożeniu dłoni ratownika do klatki piersiowej i brzucha ratowanego. Niesłyszalny i niewyczuwalny jest strumień powietrza wydychanego z ust i nosa pacjenta. przy częściowej niedrożności dróg oddechowych słychać odgłosy chrapania i bulgotu.

KOLEJNOŚĆ POSTĘPOWANIA PRZY ROZMOWIE TELEFONICZNEJ: 1.Przy zgłaszaniu wezwania należy podać (istotna kolejność): miejsce zdarzenia rodzaj zdarzenia (wypadek drogowy, wypadek w pracy, etc.) liczbę poszkodowanych stan poszkodowanych imię i nazwisko wzywającego pomocy numer telefonu, z którego dzwonimy 2. Po podaniu wszystkich informacji należy poczekać na dodatkowe pytania dyspozytora i potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia.

UWAGA!!! ABY SZYBKO WEZWAĆ POMOC POPROŚ KOGOŚ Z OTOCZENIA, ABY ZADZWONIŁ LUB JEŚLI NIE MA TAKIEJ MOŻLIWOŚCI, ZADZWOŃ SAM.

3.Ocena oddechu: Udrożnić drogi oddechowe przez odchylenie głowy do tyłu. Zbadać oddech trzema zmysłami (przez minimum 10 sekund ) a) widzę ( obserwuję ruch klatki piersiowej) b) słyszę (słuchać szmery z dróg oddechowych) c) czuję (wyczuć ciepło wydychanego powietrza)

P RAWIDŁOWE POSTĘPOWANIE PRZY SPRAWDZANIU ODDECHU Obecność lub brak oddechu oraz jego wydolność stwierdza się za pomocą trzech zmysłów: wzroku ( widzę) dotyku (czuję) słuchu (słyszę) PAMIĘTAJ! Jeżeli masz wątpliwości czy oddech poszkodowanego jest prawidłowy, postępuj tak, jakby był nieprawidłowy.!!!

ILUSTROWANE PRZEDSTAWIENIE SPRAWDZANIA ODDECHU I UDRAŻNIANIA DRÓG ODDECHOWYCH:

NUMERY ALARMOWE W POLSCE: Policja 997 Straż pożarna 998 Pogotowie ratunkowe 999 Jednolity numer alarmowy Unii Europejskiej 112 Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 985 lub Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

PODSTAWOWY ALGORYTM UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY !

4. Badanie krążenia Należy sprawdzić czy u poszkodowanego nie doszło do zaniku krążenia. W rozpoznaniu kierujemy się objawami: a) Natychmiastowe zatrzymanie: brak tętna na tętnicy szyjnej, b) po sekundach: utrata przytomności, c) po sekundach: zatrzymanie oddechu lub „chwytanie powietrza", d) po sekundach: szerokie źrenice, bez reakcji na światło (tzw. „sztywne"). Bladość lub sinica skóry oraz szerokie źrenice nie stanowią jednak pewnych objawów zatrzymania krążenia, gdyż mogą towarzyszyć innym stanom chorobowym.

Jak sprawdzić tętno? 1. NA TĘTNICY SZYJNEJ

Jak sprawdzić tętno ? cd. 2. NA TĘTNICY UDOWEJ

Jak sprawdzić tętno ? cd. 3. NA TĘTNICY PROMIENIOWEJ

Jak sprawdzić tętno? cd. 4. U DZIECI PONIŻEJ 1 ROKU ŻYCIA BADA SIĘ NA TĘTNICY RAMIENNEJ.

Mechanizm badania tętna GDY NIE MA BEZPOŚREDNIRGO PODEJRZENIA O ZATRZYMANYM KRĄŻENAIU – NAJPIERW KONTROLUJEMY TĘTNO NA TĘTNICY PROMIENIOWEJ. PRZY NIEWYCZUWALNYM TĘTNIE PROMIENIOWYM NALEŻY ZBADAĆ TĘTNICĘ SZYJNĄ. BADAMY PO UBU STRONACH SZYI PO KOLEI – ALE NIGDY RÓWNOCZEŚNIE. Z POWODU NP. OBRZĘKU TĘTNO MOŻE BYĆ NIEWYCZUWALNE PO JEDNEJ STRONIE, DLATEGO WIĘC SPRAWDZAMY OBUSTRONNIE. BRAK TĘTNA NA TĘTNICY SZYJNEJ ROZSTRZYGA O ZATRZYMANIU KRĄŻENIA

Zapamiętaj! Kontrola czynności życiowych pacjenta musi przebiegać możliwie szybko. Dlatego doświadczony ratownik sprawdza wszystkie kliniczne objawy życia jednocześnie: - Wezwanie pomocy, - obserwacja ruchów klatki piersiowej i zabarwienia skóry, - badanie tętna na tętnicy szyjnej Dzięki temu można w ciągu kilku sekund rozpoznać utratę przytomności, zatrzymanie krążenia i oddychania.

Literatura: CFUe9zAodPTsk-g xzAodtWhG1A lid=CJW7n9q0ua4CFUHxzAodtWhG1A