Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)

Prezentacja na temat: "Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)"— Zapis prezentacji:

1

2 Dane INFORMACYJNE (do uzupełnienia)
Nazwa szkoły: Publiczne Gimnazjum im. Polskich Olimpijczyków w Kazimierzu Biskupim ID grupy: 98/90 Kompetencja: przedsiębiorczość Temat projektowy: Moje miasto Semestr/rok szkolny: V/2012 …………………………………………………….

3 Moja miejscowość: Kazimierz Biskupi

4 Spis treści: Ogólne informacje. Historia. Zabytki: Uliczka Łososia ;
Kościół pod wezwaniem św. Jana ; Kościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina ; Kaplica św. Izaaka ; Patkul ; Klasztor oo. Kamedułów w Bieniszewie. Spis treści:

5 Herb Kazimierza Biskupiego
Ogólne informacje: Kazimierz Biskupi Położenie na mapie Polski Herb Kazimierza Biskupiego 52°18′29″N 18°09′42″E Lokalizacja Państwo  Polska Województwo wielkopolskie Powiat koniński Gmina Kazimierz Biskupi Liczba ludności( ) 4 280 Strefa numeracyjna (+48) 63 Kod pocztowy 62-530 Tablice rejestracyjne PKN

6 Historia: Wieś Kazimierz Biskupi założona została prawdopodobnie przez Kazimierza Odnowiciela w połowie XI wieku. Od około 1237 roku do 1504 roku była własnością biskupów lubuskich. Biskup lubuski Konrad otrzymał od Przemysława II w 1286 roku prawo lokowania miasta z targiem w Kazimierzu. W 1328 roku Władysław Łokietek potwierdził, że Kazimierz to miasto. Na początku XV wieku klucz kazimierski liczył 15 wsi. Miejscowość zasłynęła w średniowieczu jako miejsce kultu Pięciu Braci Męczenników. Kult ten odrodził się za sprawą Andrzeja Łaskarza Gosławskiego, który w 1362 roku ufundował w miejscu męczeńskiej śmierci kapliczki drewniane poświęcone świętym. Historia męczenników sięga czasów cesarza Niemiec Ottona III, na którego prośbę św. Romuald wysłał do Polski eremitów, którzy przestrzegali obostrzoną regułę benedyktyńską, a w szczególności surowe praktyki pokutne, milczenie i całkowite oddanie się modlitwie w osobnych pustelniach. Bolesław Chrobry osadził ich w klasztorze-pustelni na granicy z ludami pogańskimi, gdyż eremici przygotowywać się mieli do pracy wśród pogan. 10 listopada 1003 roku, w wigilię św. Marcina, na klasztor napadli rabusie i zabili dwóch włoskich eremitów: Benedykta i Jana, dwóch polskich nowicjuszy: Mateusza i Izaaka oraz usługującego im chłopca Krystyna. Ciała męczenników pochowano w kościele klasztornym, a przy ich grobach zaczęły dziać się liczne cuda, tak głośne, że sława ich dotarła do Rzymu. Kult ten był szczególnie intensywny w Czechach.

7 W 1405 roku Kazimierz Biskupi miał władze miejskie, cotygodniowy targ, 22 mieszczan- rolników, w przypadku wojen wystawiał pieszych żołnierzy. Kazimierz Biskupi, siedziba najstarszej w całej okolicy parafii, pod rządami biskupów lubuskich stał się małym miasteczkiem spełniającym rolę lokalnego ośrodka targowego dla najbliższej okolicy. Odległość dóbr kazimierskich od siedziby biskupstwa i coraz mniejsza ich opłacalność spowodowała, że biskup lubuski sprzedał Kazimierz wojewodzie kaliskiemu Gardzinie Lubrańskiemu. W 1514 zbudował on ze swoim bratem, biskupem poznańskim Janem Lubrańskim, kościół i klasztor bernardyński będące głównym ośrodkiem kultu Świętych Pięciu Braci Męczenników w Polsce. Z tego powodu Kazimierz leżący na szlaku o drugorzędnym znaczeniu był odwiedzany w XVI i XVII wieku przez osobistości należące do ówczesnej elity. W czasie wojen szwedzkich ( , ) Kazimierz znalazł się na szlaku przemarszu wojsk, co spowodowało duże zniszczenia (wg spisów w 1629 w Kazimierzu było 131 domów a w domów). W 1707 roku w obecności króla szwedzkiego Karola XII zgładzono w Kazimierzu Johanna Reinholda Patkula- przywódcę opozycji inflanckiej, skierowanej przeciwko Szwedom. W XVI i XVII wieku duże znaczenie w życiu gospodarczym Kazimierza miało rzemiosło (branża tekstylno-odzieżowa, skórzana, spożywczo-przetwórcza, obróbki drewna) i rolnictwo, a od XVIII wieku dominujące znaczenie dla gospodarki ma rolnictwo. W 1793 roku, po II rozbiorze Polski, Kazimierz Biskupi znalazł się pod zaborem pruskim. W latach należał do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 znajdował się pod zaborem rosyjskim.

8 W latach 1794-1864 Kazimierz Biskupi był prywatnym miastem szlacheckim
W latach Kazimierz Biskupi był prywatnym miastem szlacheckim. Stanowił ośrodek dużych dóbr należących do różnych rodzin. W czasie powstania styczniowego w lasach kazimierskich dochodziło do licznych potyczek partyzantów z wojskiem rosyjskim (bitwy pod Bieniszewem, Dobrosołowem). W 1866 roku, po dekrecie uwłaszczeniowym, Kazimierz stał się miastem wolnym. W 1870 został przemianowany na osadę miejską: nadal mogły odbywać się w nim targi i jarmarki, ale była to już gmina wiejska z wójtem i radą gminy. W okresie międzywojennym głównym źródłem utrzymania było rolnictwo i wspomagające rzemiosło (w 1925 roku było 10 sklepów kolonialnych, 6 piekarni, 4 masarnie). Gmina należała do ubogich, o zabudowie drewnianej i gliniano-słomianej. W czasie II wojny światowej doszło na terenie gminy do eksterminacji ludności polskiej i żydowskiej. W lasach kazimierzowskich - w rewirze zwanym Wygoda zginęło około 8000 Żydów. W 1962 roku rozpoczęto budowę Odkrywkowej kopalni Węgla Brunatnego "Kazimierz"- zlikwidowano północną część miasta z dworem, parkiem oraz zabudową mieszkalną do wysokości rynku.

9 Uliczka Łososia: Zabytki:
Z uliczką Łososia, jednym z bocznych zaułków Kazimierza Biskupiego, wiąże się ciekawa legenda o Pięciu Braciach Męczennikach. Opowiada ona o zakonnikach mieszkających dawno temu w pobliskiej puszczy, którzy otrzymali od pewnej kobiety łososia. Zjedli go, a resztki wrzucili do studni. I stał się cud: szkielet ryby znów pokrył się mięsem. Ilekroć wrzucili do studni resztki pozostałe po rybnej uczcie, te w cudowny sposób zamieniały się w apetyczną, mięsistą rybę. Za sprawą niezwykłej studni pustelnicy stale mieli świeże pożywienie. Okazało się też, że woda z niej przywraca wzrok. Cudowną studnię zapragnął zobaczyć książę Bolesław Chrobry. Odwiedził zakonników w ich pustelni. Można przypuszczać, że wielkiego władcę ugoszczono wówczas pieczonym łososiem. To właśnie pozostawione przez władcę kosztowności, zamiast wspomóc budowę świątyni, pośrednio stały się przyczyną męczeńskiej śmierci braci - pierwszych polskich świętych. Studnia została ponoć pogłębiona w nadziei na większe cuda, ale okazało się, że zabiegi te przyniosły wręcz odwrotny skutek - woda z niej straciła swe cudowne właściwości.

10 Kościół pod wezwaniem św. Jana:
W Kazimierzu możemy odwiedzić cztery miejsca związane z kultem świętych braci. Jednym z nich jest dawny klasztor bernardynów, ufundowany w 1513 r. przez biskupa Jana i wojewodę Mikołaja Lubrańskich, obecnie siedziba seminarium duchownego Misjonarzy Świętej Rodziny. Według tradycji został zbudowany na miejscu pustelni św. Jana. Ozdobą gotyckiego kościoła klasztornego jest renesansowy nagrobek kasztelana santockiego Stanisława Russockiego. Na ścianie kościoła jest również umieszczony współczesny relikwiarz ze szczątkami pięciu męczenników. Dawny zespół klasztoru Bernardynów (XVI, XVIII w.).

11 Kościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina:
Nieopodal klasztoru znajduje się kościół parafialny pw. św. Marcina, w którym do XVIII w. pokazywano rzekomy grób drugiego z męczenników - św. Mateusza. Kościół, także będący obecnie w posiadaniu otoczonych kultem relikwii, został wzniesiony w XII lub XIII w. w stylu romańskim z granitowych kostek, na których w kilku miejscach widoczne są zagadkowe znaki kamieniarskie. Na początku XVI w. świątynia została przebudowany przez Lubrańskich w stylu gotyckim, ale w trakcie niedawnego remontu odsłonięto jej ściany zewnętrzne z reliktami pierwotnej budowli. Romański kościół parafialny św. Marcina bpa (XII w., przebudowany XVI w., odbudowany 1859).

12 Kaplica św. Izaaka: Na cmentarzu kazimierskim, przy wyjeździe w stronę Konina zachowała się drewniana kaplica św. Izaaka, trzeciego z męczenników. Przy tej samej drodze między kościołem parafialnym a cmentarzem znajduje się także miejsce dawnej kaplicy z cudowną studzienką, zwaną Łosośną. W r. kaplica została rozebrana na polecenie niemieckich władz okupacyjnych, ale jej częściowej rekonstrukcji dokonano w 2003 r., z okazji tysięcznej rocznicy śmierci kazimierskich męczenników. Dawniej istniały tu jeszcze kaplice św. Benedykta i św. Krystyna, tworzące razem bardzo ciekawwe miejsce, jedyne w swoim rodzaju przestrzenne sanktuarium, sięgające tradycją co najmniej XV w. Drewniany kościół cmentarny św. Izaaka (1640, restaurowany XVIII, XIX w.).

13 Patkul: Kamień upamiętniający miejsce egzekucji
Jan Patkul był przywódcą ruchu szlachty inflandziej przeciwko władzy Karola XII – króla Szwecji. Za działalność został skazany na obcięcie prawej ręki. Przed wykonaniem wyroku Jan Patkul zbiegł. Znalazł schronienie m.in. na dworze polskim oraz rosyjskim. Jan Patkul stał szybko zyskał zaufanie króla polskiego – Augusta II Mocnego i stal się jednym z jego doradców. Dzięki jego staraniom, w polityce zagranicznej, August II Mocny starał się o włączenie inflant do Polski. W tym samym czasie Jan Patkul zyskał również zaufanie dworu rosyjskiego. Jest uważany za twórcę koncepcji rozbiorów Polski, pod jego wpływem do swej polityki zagranicznej Piotr Wielki włączył plany politycznego i gospodarczego uzależnienia Polski od Rosji. W 1706 roku Jan Patkul został uwięziony a następnie wydany Karolowi XII przez Augusta II Mocnego. Karol XII skazał Patkula na karę śmierci za zdradę przez łamanie kołem. Wyrok wykonano pod bezpośrednim nadzorem Karola XII na rynku w Kazimierzy Biskupim. Ciało Jana Patkula następnie zostało poćwiartowane i rozrzucono po okolicznych polach. W miejscu śmierci Patkula znajduje się obecnie głaz narzutowy z napisem „Patkul 1707” Kamień upamiętniający miejsce egzekucji Jana Reinholda Patkula.

14 Klasztor oo. Kamedułów w Bieniszewie:
Kościół klasztorny jest obiektem późnobarokowym, trzynawowym o układzie bazylikowym. W archiwalnych dokumentach nie zachowała się informacja o autorze projektu kościoła, architektonicznie związanego z kręgiem artystycznym wybitnego Włocha Jana Catenazziego, który w znaczny sposób wpłynął na architekturę Wielkopolski. Świątynia jest dziełem Czecha Jana Adama Stiera, który współpracował z Catenazzim, oraz Włocha Pompea Ferrariego. Nie udało się natomiast ustalić autora ażurowego, rokokowego ołtarza głównego z obrazem Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Do prezbiterium przylegają kaplica św. Krzyża i zakrystia. Polichromia w kaplicy św. Krzyża została wykonana w 1756 roku przez pochodzącego ze Śląska Jana Petri. Możemy tutaj również zobaczyć obraz Sądu Ostatecznego oraz historię św. Huberta i sceny znalezienia św. Krzyża. Na uwagę zasługują także dębowe stalle intarsjowane w 1755 roku, a w zakrystii rokokowa polichromia, przedstawiająca widoki polskich pustelni kamedulskich oraz pochodzące z 1760 roku boazerie i szafy brzostowe. Wnętrze świątyni pokrywają sklepienia żaglowe rozdzielone parami gurtów. W kościele znajdują się relikwie św. Pięciu Braci Męczenników i łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Przy wyjściu z kościoła warto nawiedzić krypty, w których kończy się ziemska wędrówka zakonników. Przed fasadą wschodnią i zachodnią kościoła ryzalitowo wysunięte są części środkowe, ujęte w pary pilastrów i zwieńczone szczytami wolutywnymi. Na dwóch wieżach umieszczono w latach 1925 i 1939 hełmy wykonane według starego wzoru. Wejście na teren klasztoru prowadzi przez bramę z pierwszej połowy XVIII wieku, później przebudowanej. Klasztor oo. Kamedułów w Bieniszewie. Wnętrze kościoła.

15