Magdalena Walczak. PADACZKA  Napady petit mal i grand mal !- podwyższenie wskaźnika zachorowalności okołooperacyjnej  Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia,

Prezentacja na temat: "Magdalena Walczak. PADACZKA  Napady petit mal i grand mal !- podwyższenie wskaźnika zachorowalności okołooperacyjnej  Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia,"— Zapis prezentacji:

1 Magdalena Walczak

2 PADACZKA  Napady petit mal i grand mal !- podwyższenie wskaźnika zachorowalności okołooperacyjnej  Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia, przemieszczenia nastawionych złamań i protez, rozejścia się szwów  Najczęściej stosowane leki: barbiturany, pochodne hydantoiny, BDZ  Główny cel: zapobieganie napadom! utrzymanie stężenia leków w zakresie terapeutycznym, uwzględnienie interakcji z anestetykami

3 POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE  Zabieg planowy wyłącznie u chorych właściwie leczonych  Ostatnia doustna dawka leku – rano w dniu operacji  okresie pooperacyjny- niskie dawki diazepamu i.v., potem p.o.  Premedykacja- uspokajające środki p/drgawkowe- np. BDZ, barbiturany  Znieczulenie miejscowe- nie ogranicza świadomości, niskie dawki działają p/drgawkowo, unikanie sytuacji wynikających z odstawienia leków wywołujących znieczulenie ogólne pod koniec anestezji

4  Znieczulenie ogólne- kombinacje leków, jak i anestetyki wziewne  Indukcja- np. barbiturany  Wziewne-bezpieczne- izofluran, halotan niebezpieczne- enfluran (właściwości wywołujące padaczkę)  Możliwość indukcji enzymatycznej w wątrobie przez niektóre leki p/padaczkowe- przyspieszenie rozpadu niektórych preparatów stosowanych w anestezji  Nie stosować ketaminy- aktywność drgawkotwórcza  Zwiotczenie mięśni- zarówno środki depolaryzujące, jak i niedepolaryzujące  Nie dopuszczać do hiperwentylacji- obniża próg drgawkowy

5 ZESPÓŁ PARKINSONA  Leczenie: lewodopa, agoniści dopaminy, leki cholinolityczne, inhibitory MAO-B i COMT, antagoniści NMDA  Działania uboczne  Interakcje- pirydoksyna  Fenotiazyny, butyrofenony, rezerpina- p/wskazane!  Karbidopa, benserazyd- redukcja dawki lewodopy, hamowanie nudności i wymiotów, zmniejszenie antagonistycznego wpływu vit. B 6, zapobieganie większym wahaniom stężeń dopaminy

6 POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE  Uwzględnić oddechowe i krążeniowe następstwa choroby (zaburzenia połykania, oddychania, cechy krążenia hipertonicznego i hipotonia ortostatyczna) podawanie leków stosowanych w zespole Parkinsona oraz swoiste zagrożenia fazy pooperacyjnej  Nie odstawiać leków w okresie okołooperacyjnym- ostatnia dawka rano w dniu operacji  Premedykacja- nie stosować butyrofenonu, fenotiazyny, talamonalu (droperydol + fentanyl) można BDZ i leki antycholinergiczne  Znieczulenie- brak swoistych metod, można stosować znieczulenie miejscowe  Anestetyki wziewne- mogą być stosowane np. halotan, enfluran, izofluran, desfluran, sewofluran

7  Analgetyki opioidowe- mogą wzmagać sztywność mięśni klatki piersiowej i upośledzać oddychanie, głównie w okresie pooperacyjnym  Ketamina- przydatność nie jest jednoznacznie oceniana (sympatykomimetyczne działanie)  Leki zwiotczające mięśnie- uwaga na utrzymujące się po operacji oddziaływania resztkowe, które pogorszyłyby jeszcze bardziej lub całkowicie zdekompensowały zaburzoną czynność oddechową  Podawanie odpowiedniej ilości płynów przed operacją oraz niższe dawkowanie środków znieczulających, ze względu na hipowolemię

8 SPECYFICZNE POSTĘPOWANIE POOPERACYJNE  Monitorować czynność oddechową  Wznowić podawanie leków stosowanych w zespole Parkinsona w ciągu kilku godzin po operacji  W dalszym przebiegu pooperacyjnym mogą pojawić się następujące zaburzenia:  Zatrzymanie moczu  Lekka lub umiarkowana niedrożność porażenna  Powikłania płucne spowodowane niedostatecznym odkrztuszaniem wydzieliny

9 MYASTHENIA GRAVIS  Przyczyny i patogeneza  Obraz kliniczny i klasyfikacja  Leczenie  Przełom miasteniczny  Przełom cholinergiczny  Osłabienie mięśni  Objawy muskarynopodobne  Próba z Tensilonem

10 POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE  Zabieg planowy wyłącznie w miasteni odpowiednio kontrolowanej i ustabilizowanej  Nie należy przerywać leczenia inhibitorami AChE oraz kortykosteroidami w okresie okołooperacyjnym  Zachować szczególną ostrożność w stosowaniu substancji działających tłumiąco na OUN. Przeciwwskazane są BDZ.  Wybór anestetyku- zalecane anestetyki wziewne (podtlenek azotu)- ↓ zapotrzebowania na środki zwiotczające mięśnie lub uniknięcie ich podawania  Uwaga na opioidy (upośledzenie oddychania) oraz uzupełnianie znieczulenia środkami uspokajającymi i nasennymi, zwłaszcza BDZ  Remifentanyl- przewaga nad resztą (zwykle nie utrzymuje się depresja oddechowa)

11  Unikać środków zwiotczających mięśnie!  Niedepolaryzujące środki zwiotczające, np. pankuronium, wekuronium i atrakturium- jeśli to możliwe w ogóle ich nie stosować. Gdy są niezbędne – dawkę początkową zredukować o co najmniej 2/3 i podawać pod kontrolą elektrycznego stymulatora nerwów  Suksametonium- można zastosować, ale zwykle w drastycznie zmniejszonych dawkach, ponieważ wskutek interakcji z inhibitorami AChE dochodzi do hamowania cholinesterazy zarówno surowiczej, jak i związanej z tkankami, co może doprowadzić do długotrwałego bloku n-m

12 ZASADY PRAKTYCZNE  Indukcja znieczulenia- zwykle anestetyki dożylne ( dawkę zredukować)  Intubacji dotchawicza- suksametonium (w zmniejszonej dawce) lub bez środków zwiotczających, po wcześniejszym podaniu anestetyku wziewnego  Znieczulenie można podtrzymać halotanem, enfluranem lub izofluranem, uzupełniając podtlenkiem azotu, a przy bolesnych zabiegach można tez zredukowanymi dawkami opioidów podczas wentylacji mechanicznej. Można w ten sposób najczęściej uniknąć podawania środków zwiotczających  Jeśli niezbędne jest podanie środków zwiotczających- zredukować dawkę i działanie kontrolować elektrycznym stymulatorem nerwów  Pod koniec operacji pozostawić rurkę w tchawicy aż do powrotu bezpiecznego, wystarczającego oddechu własnego  W okresie pooperacyjnym monitorować czynność oddechową

13 NADUŻYWANIE ALKOHOLU Ostre zatrucie alkoholem  Zapewnienie drożności dróg oddechowych i czynności oddechowej- intubacja dotchawicza i wentylacja mechaniczna  Wyrównanie hipowolemii i zaburzeń ciepłoty ciała oraz gospodarki elektrolitowej i kwasowo-zasadowej  Przy podejrzeniu hipoglikemii- wlew glc  Leczenie wstrząsu wyrównaniem objętości krwi krążącej, środkami o działaniu inotropowym dodatnim i ew. lekami wazopresyjnymi  Płukanie żołądka przy podejrzeniu spożycia lekarstw lub dużych ilości alkoholu w ostatnich 2h przed przyjęciem do szpitala  Przy stężeniu alkoholu >6‰- ew. hemodializa lub dializa otrzewnowa. Inne wskazania do dializy: ciężka kwasica (pH 4‰ oraz zażycie leków dających się usunąć dializą, alkoholu metylowego, a także ciężkie zatrucia dzieci

14 Operacja ze wskazań nagłych:  Podczas indukcji znieczulenia występuje zwiększone ryzyko zachłyśnięcia z powodu opóźnionego opróżniania żołądka  Zapotrzebowanie na anestetyki jest zmniejszone z powodu dodatkowego ośrodkowo przytłumiającego działania alkoholu  Zwiększona jest wrażliwość na utratę krwi i „stres operacyjny”  Mózg gorzej znosi niedotlenienie  Zaburzenie funkcji płytek wywołane przez alkohol może sprzyjać występowaniu krwawień  W okresie pooperacyjnym starannie kontrolować czynność oddechową

15 PRZEWLEKŁY ALKOHOLIZM  Wykonanie zabiegu planowego wyłącznie u alkoholika trzeźwego  W badaniu przedoperacyjnym zwrócić szczególna uwagę na schorzenia wątroby  Wraz z rozwojem tolerancji na alkohol zmniejsza się wrażliwość na leki ośrodkowo przytłumiające, dożylne i wziewne anestetyki. Równolegle nasila się metabolizm tych leków spowodowany przez indukcję enzymatyczną- zwykle trzeba zwiększyć ich dawkowanie  Indukcja znieczulenia przebiega często opornie, łączy się z pobudzeniem psychicznym i potrzebą zastosowania większych dawek  Do podtrzymania znieczulenia można zastosować anestetyki wziewne. Mniej przydatne są opioidy ( nawet wysokie dawki nie pozwalają na osiągnięcie wystarczająco głębokiego znieczulenia)  Objętość dystrybucji dla pankuronium podwyższa się, zaś jego klirens obniża- z tego powodu wskazane jest podawanie wyższych dawek początkowych, w przeciwnym razie działanie zwiotczające utrzymuje się dłużej  Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia z delirium, u alkoholików nietrzeźwych- pooperacyjne monitorowanie i leczenie

16 UZALEŻNIENIE OD OPIOIDÓW  Najgroźniejszy- zespół odstawienia  Przed zabiegiem- leczenie odwykowe, a gdy niemożliwe- dalsze podawanie opiatów  Zwykle konieczna silniejsza premedykacja odpowiednia dawką opioidów  Do znieczulenia ogólnego – anestetyki wziewne  Unikać ketaminy (bad trip)  Ostrożnie z naloksonem- niebezpieczeństwo ostrego zespołu odstawienia

17 AIDS  Ochrona przed zanieczyszczeniem materiałem zakaźnym (krew, mocz, ślina, plwocina, itd.) przy wszystkich zabiegach inwazyjnych, z nakłuciem żyły bądź tętnicy i intubacją dotchawiczą włącznie- maskę, rękawiczki, fartuchy i okulary ochronne  Znieczulenie- sprzęt jednorazowego użytku, odizolować materiały i sprzęt używany przez chorego, nie wkładać igieł z powrotem do osłon ochronnych (niebezpieczeństwo skaleczenia), sprzęt wielokrotnego użytku starannie dezynfekować  Dezynfekcja powierzchni i sprzętu- środki zawierające alkohol albo podchloryn sodu, dokładnie przestrzegać zasad dezynfekcji (odpowiednie stężenie roztworu i czas dezynfekcji)

18  Przy skaleczeniach, w których możliwe są zakażenia- natychmiast zdezynfekować ranę, pozwolić jej się wykrwawić i ponownie oczyścić. Wysłać do lekarza w celu diagnostyki leczenia  Wybór anestetyku, metody znieczulenia i sposobów monitorowania zależy od fazy choroby i objawów zakażeń oportunistycznych. W pełnym okresie choroby pojawiają się często niedożywienie, hipowolemia, niedokrwistość. W przebiegu zakażenia Pneumocystis carinii może się pojawić zaburzenie wymiany gazowej w płucach.  Aby uniknąć wprowadzenia bakterii, należy starannie przestrzegać aseptyki przy stosowaniu jakichkolwiek metod inwazyjnych  W trakcie sercowo- płucnej resuscytacji nie należy stosować sztucznego oddychania metoda usta- usta, lecz intubacją dotchawiczą  Pielęgniarki i sanitariusze opiekujące się chorym na sali intensywnej terapii nie powinni w tym czasie zajmować się innymi pacjentami