OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO konwersatorium I

Prezentacja na temat: "OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO konwersatorium I"— Zapis prezentacji:

1 OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO konwersatorium I
Prowadzący: mgr Łukasz Stokłosa Rok akademicki 2013/2014

2 Warunki zaliczenia konwersatorium
Co się liczy? Obecność na zajęciach: 10 pkt. Aktywność na zajęciach: 10 pkt. Kolokwium zaliczeniowe w formie opisowej: 80 pkt. Przedziały punktowe: 0 – 50 punktów => ocena 2,0 51 – 60 punktów => ocena 3,0 61 – 70 punktów => ocena 3,5 71 – 80 punktów => ocena 4,0 81 – 90 punktów => ocena 4,5 91 – 100 punktów => ocena 5,0

3 Literatura Literatura obowiązkowa:
B. Meyer Obsługa ruchu turystycznego, wyd. PWN, Warszawa 2006 Z. Kruczek (red.), Obsługa ruchu turystycznego, wyd. Krakowska Szkoła Hotelarska, Kraków 2004 Literatura uzupełniająca: Z. Kruczek (red.), Kompendium pilota wycieczek, wyd. Proksenia, Kraków 2006 "Vademecum pilota grup turystycznych" Praca zbiorowa pod red. G. Gołembskiego, WSE Poznań 2003. A. Panasiuk (red.), Ekonomika turystyki, PWN 2006

4 Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego
Turysta Turystyka Podróżny Odwiedzający Odwiedzający jednodniowy Inny podróżny Ruch turystyczny Obsługa ruchu turystycznego

5 Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego
Turysta Określenie „Grand tour” (XVIII w.) – wyjazdy młodych Anglików na kontynent, których nazywano turystami Termin „turysta” pojawia się po raz pierwszy w książce Stendhala „Wspomnienia pewnego turysty” (1838 r.) Turystyka Definicja UN WTO: „… ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych, lub innych, nie dłużej niż przez rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa”

6 Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego
Podróżny Osoba opuszczająca swoje miejsce zamieszkania w celu odbycia podróży Odwiedzający (międzynarodowy i krajowy) „Osoba podróżująca do miejscowości znajdującej się poza jej codziennym otoczeniem, na czas nie dłuższy niż dwanaście miesięcy, jeśli podstawowym celem podróży nie jest podjęcie działalności zarobkowej wynagradzanej w odwiedzanej miejscowości” - Turysta (przynajmniej jedną noc spędza w obiektach noclegowych w odwiedzanej miejscowości) - Odwiedzający jednodniowy (nie nocuje w żadnych obiektach noclegowych w odwiedzanej miejscowości) Inny podróżny Pozostała grupa podróżnych nie spełniających powyższego kryterium

7 Podstawowe pojęcia z zakresu ruchu turystycznego
Ruch turystyczny Ogół dobrowolnych, czasowych przemieszczeń przestrzennych poza miejsce stałego zamieszkania, podejmowanych dla realizacji celów rekreacyjnych, poznawczych, zdrowotnych i rozrywkowych. Jest zjawiskiem społeczno-ekonomicznym – jego uczestnicy kreują popyt na usługi i towary. Nie może być utożsamiany z turystyką, jest jedynie jej częścią bez systemu ekonomiczno-organizacyjno-prawnego (działalność organizatorska, obsługa ruchu turystycznego wraz ze służącymi jej środkami materialnymi, system koordynacji i nadzoru realizowany przez określone instytucje). Nie jest tożsamy z popytem turystycznym – to podmioty ruchu turystycznego są nośnikami potrzeb różnego rodzaju, a co za tym idzie – źródłem popytu turystycznego na dobra i usługi. Obsługa ruchu turystycznego Obejmuje wszelkie formy świadczeń na rzecz turystów, związane z realizacją podróży turystycznej oraz zaspokojeniem innych potrzeb zgłaszanych przez turystów podczas jej trwania.

8 Determinanty rozwoju ruchu turystycznego
Pod kątem wielkości i charakteru (cech mających podstawowe znaczenie dla obsługi ruchu turystycznego), można przyjąć, że najistotniejszą determinantą jest świadomość wartości wyjazdów turystycznych. Zapoczątkowana zmianami w świadomości społecznej w drugiej połowie XIX w. Wzrost znaczenia wypoczynku jako formy spędzania czasu wolnego, niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania człowieka – postrzeganie wyjazdów turystycznych jako pewnej określonej wartości, na którą warto przeznaczyć czas i środki ekonomiczne. Wzrost zainteresowania pięknem przyrody (powstawania organizacji społ., w celu nadania turystyce określonych kierunków poznawczych, organizacyjnych i gospodarczych). Teraźniejsze zmiany: wzrost poziomu wykształcenia (motywacje poznawcze), moda na wyjazdy.

9 Determinanty rozwoju ruchu turystycznego
Czynniki mające wpływ na wielkość i charakter ruchu turystycznego w ujęciu ogólnym: Walory turystyczne Rozwój środków transportu oraz infrastruktury turystycznej Wzrost ilości czasu wolnego Powstanie zorganizowanych, profesjonalnych form obsługi ruchu turystycznego Polityka państw Korzyści ekonomiczne generowane przez turystykę Postępujący wzrost liczby ludności miejskiej Ułatwienia w dostępie do informacji A także globalizacja i ułatwienia w obrocie pieniężnym

10 Proces rozwoju ruchu turystycznego
Historia rozwoju ruchu turystycznego (od VIII w. p. n. e. do dziś) Turystyka masowa a turystyka alternatywna Turystyka zrównoważona i nowe trendy we współczesnej turystyce Koncepcja zrównoważonego rozwoju Hard & Soft Tourism Krippendorfa Zastępowanie 3 X S (sun, sea, sand) na 3 X E (entertainment, excitement, education) Coraz większa polaryzacja upodobań turystów Większe znaczenie technologii informatycznych Wzrost popytu na usługi turystyczne Rozszerzanie tzw. demokracji wypoczynkowej (osoby starsze, z małymi dziećmi, niepełnosprawni jako uczestnicy ruchu turystycznego) Duże uzależnienie ort od obecnej sytuacji polityczno-gospodarczej i środowiskowej

11 Proces rozwoju ruchu turystycznego