materiał dla prowadzącego szkolenie

Prezentacja na temat: "materiał dla prowadzącego szkolenie"— Zapis prezentacji:

1 materiał dla prowadzącego szkolenie
HAŁAS materiał dla prowadzącego szkolenie

2 Slajd tytułowy Hałas może przeszkadzać w pracy, wypoczynku, śnie i porozumiewaniu się oraz powodować uszkodzenia słuchu. Jest również jednym z najczęściej spotykanych szkodliwych czynników występujących w środowisku pracy. Występuje również w środowisku naturalnym, w którym człowiek żyje i jest jego nieodzownym elementem (szum drzew, morza, odgłos burzy) Rozwój cywilizacyjny powoduje również powstawanie hałasu (np. odgłos ulicy, stadionu). W Unii Europejskiej na jego intensywność skarży się ok. 1/3 pracowników. Co najmniej 15% pracowników w Polsce jest narażonych na hałas

3 Slajd 3 – Hałas podstawowe pojęcia i wielkości
Hałasem przyjęto nazywać wszelkie niepożądane, nieprzyjemne, uciążliwe, dokuczliwe lub szkodliwe drgania ośrodka sprężystego, oddziaływujące za pośrednictwem powietrza na narząd słuchu i inne zmysły oraz elementy organizmu człowieka. Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy  w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażaniem na hałas lub drgania mechaniczne podaje trochę inną definicję hałasu. Według niego hałas oznacza każdy dźwięk, który może doprowadzić do utraty słuchu albo może być szkodliwy dla zdrowia lub zwiększać ryzyko wypadku przy pracy.

4 Slajd 4 – Hałas podstawowe pojęcia i wielkości
Z fizycznego punktu widzenia, dźwięki są to drgania mechaniczne ośrodka sprężystego (gazu, cieczy lub ośrodka stałego). Drgania te mogą być rozpatrywane jako oscylacyjny ruch cząstek ośrodka względem położenia równowagi, wywołujący zmianę ciśnienia ośrodka w stosunku do wartości ciśnienia statycznego (atmosferycznego) Ta zmiana ciśnienia, (czyli zaburzenie równowagi ośrodka) przenosi się w postaci następujących po sobie lokalnych zagęszczeń i rozrzedzeń cząstek ośrodka w przestrzeń otaczającą źródło drgań, tworząc falę akustyczną. Różnica między chwilową wartością ciśnienia w ośrodku przy przejściu fali akustycznej a wartością ciśnienia statycznego (atmosferycznego) jest zwana ciśnieniem akustycznym p, wyrażanym w[Pa]. Hałasy o niskich poziomach ciśnienia akustycznego odbierane są jako ciche, a o wysokich poziomach ciśnienia akustycznego – jako głośne.

5 Slajd 5 - Ciśnienie akustyczne
Ze względu na szeroki zakres zmian ciśnienia akustycznego - od 2 · 10-5 do 2 · 102 [Pa] powszechnie stosuje się skalę logarytmiczną. Ciśnienie akustyczne p wyrażone w skali logarytmicznej jest to poziom ciśnienia akustycznego Lp. wyrażanego w decybelach [dB], jako wartości względnej odniesionej do 0,00002Pa. Gdzie: p - ciśnienie akustyczne, którego poziom wyznacza się w [Pa] po – ciśnienie odniesienia, po = 20µPa Jednostką ciśnienia akustycznego jest decybel. Decybel jest jedną dziesiątą częścią podstawowej jednostki logarytmicznej 1 bela, opisującej logarytm stosunku dwóch wartości tej samej wielkości.

6 Slajd 6 - Częstotliwość Częstotliwość – to liczba okresów drgań, jakie wykonują cząsteczki powietrza w jednostce czasu. Hałasy o niskich częstotliwościach – odbierane są przez człowieka jako dźwięki niskie (np. hałas silnika wysokoprężnego). Hałasy o wysokich częstotliwościach – odbierane są jako dźwięki wysokie (np. gwizd, syk sprężonego powietrza.

7 Slajd 7 - Hałas - klasyfikacja i podział
Hałas może podzielić względem kilku kryteriów. Pierwszy to podział ze względu na środowisko występowania, w tym przypadku wyróżniamy hałas przemysłowy, hałas komunalny oraz hałas komunikacyjny Ze względu na zakres częstotliwości wyróżnia się: hałas infradźwiękowy, w którego widmie wyróżnia się składowe o częstotliwościach infradźwiękowych od 1 do 20Hz i niskich częstotliwościach słyszalnych, hałas słyszalny, w którego widmie wyróżnia się składowe o częstotliwościach słyszalnych od 16Hz do16 000Hz, hałas ultradźwiękowy, w którego widmie wyróżnia się składowe o wysokich częstotliwościach słyszalnych i częstotliwościach ultradźwiękowych od Hz do Hz. Ze względu na przebieg czasowy wyróżniamy hałas ciągły i przerywany, ustalony bądź nieustalony. Jeżeli różnice w poziomie natężenia dźwięku mieszczą się w granicach 5 dB, mówimy o hałasie ustalonym, jeżeli przekraczają 5 dB o nieustalonym. Rodzajem hałasu nieustalonego jest hałas impulsowy charakteryzujący się występowaniem 1 lub kilku impulsów dźwiękowych o czasie trwania krótszym niż 1s, np. hałas wywołany uderzeniami młotka.

8 Slajd 8 - Charakterystyki hałasu
Na wykresach przedstawiono graficznie poszczególne rodzaje hałasu.

9 Slajd 9 - Hałas - klasyfikacja i podział
Ucho ludzkie jest w stanie odebrać dźwięki o częstotliwościach od 20 Hz do 20 kHz (1 kHz = Hz). Dźwięki takie nazywamy dźwiękami słyszalnymi. Niesłyszalne dla człowieka dźwięki o częstotliwościach poniżej 20 Hz nazywamy infradźwiękami, a dźwięki o częstotliwościach powyżej 20 kHz nazywamy ultradźwiękami. Na rysunku przedstawiono graficznie poszczególne rodzaje dźwięków. Używając pojęcia „hałas” mamy na myśli dźwięki słyszalne (obok pojęcia „hałas” funkcjonują również pojęcia „hałasu infradźwiękowego” i „hałasu ultradźwiękowego”). Stąd też przy podziale hałasu ze względu na zakres częstotliwości wyróżnia się: Hałas infradźwiękowy, który zawiera składowe o częstotliwościach infradźwiękowych (niesłyszalnych) od 1 Hz do 20 Hz i niskich częstotliwości słyszalnych do 50 Hz. Ostatnio dość powszechnie dla hałasu o częstotliwościach od ok. 10 Hz do 250 Hz stosowane jest określenie hałas niskoczęstotliwościowy. Hałas słyszalny, który zawiera składowe o częstotliwościach od 20Hz do 16 kHz (niektóre dane literaturowe podają zakres 20 Hz-20 kHz, a niektóre 16 Hz – 16 kHz). Granice zakresu słyszalności nie są ścisłe i zależą, poza indywidualnymi cechami każdego człowieka, od amplitudy drgań akustycznych oraz od wieku człowieka. Hałas ultradźwiękowy, który zawiera w swoim widmie składowe o częstotliwościach słyszalnych i ultradźwiękowych od 10 do 40 kHz (w niektórych danych wskazywana jest wartość 100 kHz).

10 Slajd 10 i 11- Przykłady Zależność między ciśnieniem akustycznym, a poziomem ciśnienia akustycznego dla różnych obiektów przedstawiono na rysunku.

11 Slajd 13 - Słuch w liczbach
ponad 500 milionów ludzi na całym świecie niedosłyszy ponad 80 milionów Europejczyków cierpi z powodu utraty słuchu. około 450 milionów Europejczyków (65% całej populacji) jest narażonym na hałas rzędu 55 dB, co może przyczynić się do pojawienia się uczucia niepokoju oraz wystąpienia zakłóceń związanych ze snem 117 milionów (17% populacji) jest narażonych na hałas rzędu 65 dB, co może wpływać negatywnie na ich psychiczne, jak i fizyczne samopoczucie 9,7 milionów (1.4%) żyje na co dzień w hałasie przekraczającym poziom 75 dB,

12 Slajd 14 – Słuch w liczbach
trwały hałas pochodzący z zabawek mechanicznych (pozytywek lub robotów) jest rzędu dB. niektóre rodzaje pistoletów na baterie dla dzieci potrafią wywołać hałas rzędu 110 do 135 dB, co odpowiada hałasowi wytworzonemu przez dużą ciężarówkę bądź hałasowi mierzonemu podczas koncertu rockowego lub startu samolotu. w trakcie ulicznych badań przeprowadzonych wśród użytkowników mp3 w Sydney i Melbourne okazało się, że 25% uczestników badania słuchało muzyki na tyle głośno, że mogło to grozić uszkodzeniem słuchu. Średni poziom głośności wynosił aż 79,8 dB.

13 Slajd 15 – Słuch w liczbach
nauczyciele cierpią w wyniku istniejącego wokół hałasu. Dotyczy to prawie 70% nauczycieli uczących w klasach oraz 80% nauczycieli i doradców nauczania początkowego i opiekujących się zajęciami pozaszkolnymi. w czasie ulicznych godzin szczytu notuje się średni hałas rzędu dB - może być denerwujący, nie stanowi zagrożenia, pod warunkiem, ze nie przebywasz pod jego wpływem przez długi czas. Nikt nie powinien jednak być narażony na hałas rzędu dB dłużej niż 1 minutę i 29 sekund podczas jednego dnia. szacuje, że do 2025 roku więcej niż 900 milionów ludzi na całym świecie będzie cierpieć powodu ubytku słuchu większej niż 25 dB.

14 Slajd 16 – Udział czynników szkodliwych
PROCENTOWY UDZIAŁ CZYNNIKÓW ZWIĄZANYCH ZE ŚRODOWISKIEM PRACY Hałas jest zjawiskiem występującym powszechnie. Stykamy się z nim w środowisku pracy, ale otacza nas również w życiu codziennym. Z danych statystycznych wynika, że ponad 50% osób zatrudnionych w warunkach narażenia, pracuje w narażeniu na hałas.

15 Slajd 17 – Istota zagrożenia
Niekorzystne oddziaływanie hałasu na organizm człowieka w warunkach narażenia zawodowego można podzielić na dwa rodzaje: wpływ hałasu na narząd słuchu, pozasłuchowe działania hałasu na organizm, w tym na podstawowe układy i narządy oraz zmysły człowieka.

16 Slajd 18 – Istota zagrożenia
Czasowe przesunięcie progu słyszenia jest swego rodzaju reakcją obronną organizmu na nadmierny hałas i ustępuje po upływie określonego czasu. Trwałe przesunięcie progu słyszenia jest nieodwracalne i wynika z wywoływanych hałasem zmian w uchu środkowym i wewnętrznym. Powstawanie uszkodzeń słuchu jest najczęściej procesem powolnym – ubytki słuchu pojawiają się stopniowo i bezboleśnie. Z tego powodu osoby narażone na hałas często nie dostrzegają jego negatywnego oddziaływania aż do momentu, w którym okazuje się, że nastąpiły u nich poważne ubytki słuchu.

17 Slajd 19 – Istota zagrożenia
Do trwałych ubytków słuchu dochodzi najczęściej w wyniku długotrwałego narażenia na hałas o poziomach dźwięku A przekraczających 80 dB. Trwały ubytek słuchu spowodowany hałasem w miejscu pracy przy spełnieniu odpowiednich kryteriów może być traktowany jako choroba zawodowa. Jednoczesny kontakt z niektórymi substancjami chemicznymi (tzw. ototoksycznymi np. toluenem) i narażenie na hałas może ponadto znacznie zwiększać prawdopodobieństwo uszkodzenia słuchu.

18 Slajd 20 – Istota zagrożenia
Hałasy o wysokich szczytowych poziomach ciśnienia akustycznego, rzędu dB (szczególnie hałasy impulsowe), stają się czynnikiem niebezpiecznym środowiska pracy, gdyż narażenie na hałas o takich poziomach może prowadzić do natychmiastowego i nieodwracalnego uszkodzenia słuchu – perforacji, ubytków w błonie bębenkowej.

19 Slajd 21 – Wpływ hałasu na organizm człowieka
Pozasłuchowe skutki oddziaływania hałasu nie są jeszcze w pełni rozpoznawalne. Badania doświadczalne pokazują, że po przekroczeniu przez hałas poziomu dźwięku A rzędu 75 dB występują wyraźne zaburzenia funkcji fizjologicznych organizmu, wynikające z istnienia powiązań nerwowych dróg układu słuchowego z innymi układami organizmu człowieka: ośrodkowym układem nerwowym, układem krążenia – zmiana częstości skurczów serca, ciśnienia krwi i innych, gruczołów wydzielania wewnętrznego, przewodu pokarmowego – zmiana perystaltyki jelit i żołądka. Można stwierdzić, że pozasłuchowe skutki działania hałasu są uogólnioną odpowiedzią organizmu na działanie hałasu, jako stresora przyczyniającego się do rozwoju różnego typu chorób (np. choroba ciśnieniowa, choroba wrzodowa, nerwice i inne. Słabsze bodźce akustyczne (o poziomie dB) mogą powodować rozproszenie uwagi, utrudniać pracę, zmniejszać jej wydajność. Wśród pozasłuchowych skutków działania hałasu należy jeszcze wymienić jego wpływ na zrozumiałość i maskowanie mowy lub dźwiękowych sygnałów bezpieczeństwa. Utrudnione porozumiewanie się ustne w hałasie (o poziomie dB) i maskowanie sygnałów bezpieczeństwa nie tylko zwiększa uciążliwość warunków pracy i zmniejsza jej wydajność, lecz może być również przyczyną wypadków przy pracy.

20 Slajd 23 - Oddziaływanie hałasu na organizm człowieka
Odczucia, jakie doznaje człowiek poddany działaniu hałasu, zależne są między innymi od: poziomu ciśnienia akustycznego, czasu działania hałasu, fizycznych cech (częstotliwości), warunków zdrowotnych (typu budowy ciała, ogólnego stanu zdrowia i przebytych chorób), postawy osoby narażonej na hałas.

21 Slajd 24 - Szkodliwy wpływ hałasu na zdrowie człowieka
Klasyfikacja hałasu pod względem jego szkodliwego wpływu na zdrowie człowieka przedstawia się następująco: hałas o natężeniu poniżej 35 decybeli - brak znacznego szkodliwego działania na zdrowie człowieka, jednak może być denerwujący i utrudniać skupienie uwagi; taki poziom hałasu ma przykładowo szum wody, odgłosy przekładanych naczyń/narzędzi, hałas o natężeniu od 35 decybeli do 70 decybeli - działają negatywnie na ośrodkowy układ nerwowy, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia wydajności organizmu czy uczucia zmęczenia; inne skutki to obniżenie zrozumiałości mowy czy utrudnienie zasypiania (zapadnięcia w sen głęboki) lub odpoczynku,

22 Slajd 25 - Szkodliwy wpływ hałasu na zdrowie człowieka
hałas o natężeniu od 70 decybeli do 85 decybeli - jeśli jest trwały, powoduje obniżenie produktywności w pracy, może na stałe osłabić słuch, jest przyczyną bólów głowy, działa krzywdząco na układ nerwowy, hałas o natężeniu od 85 decybeli do 130 decybeli - w znaczny sposób uszkadza narząd słuchu i powoduje wiele różnych schorzeń innych układów (krwionośnego, nerwowego), może się przyczynić do zaburzeń równowagi, a nawet uniemożliwić czytelność i przystępność mowy,

23 Slajd 26 - Szkodliwy wpływ hałasu na zdrowie człowieka
hałas o natężeniu od 130 decybeli do 150 decybeli - wywołują drgania poszczególnych narządów wewnętrznych w organizmie ludzkim, uszkadzając je przy tym trwale, wywołując liczne schorzenia; przebywanie w takim hałasie wiąże się jednoznacznie z trwałym uszkodzeniem słuchu, hałas o natężeniu powyżej 150 decybeli - wystarczy niespełna 5 minut, by taki hałas sparaliżował organizm; wywołuje mdłości, zaburzenia błędnika czy całkowicie zaburzył koordynację ruchową (głównie kończyn).

24 Slajd 27 - Szkodliwy wpływ hałasu na narząd słuchu
Szkodliwy wpływ hałasu na narząd słuchu wiąże się z następującymi cechami i okolicznościami narażenia: długotrwałym oddziaływaniem hałasu o równoważnym poziomie dźwięku A > 80 dB - bodźce słabsze nie uszkadzają narządu słuchu nawet przy długotrwałym nieprzerwanym działaniu, hałas o widmie z przewagą częstotliwości średnich i wysokich - hałas o takim widmie jest dla słuchu bardziej niebezpieczny, niż hałas o widmie, w którym maksymalna energia zawarta jest w zakresie niskich częstotliwości; wynika to z charakterystyki czułości ucha ludzkiego, która jest największa w zakresie częstotliwości 3 ÷ 5 kHz, długi czas oddziaływania hałasu - skutki działania hałasu kumulują się w czasie; zależą one od dawki energii akustycznej, przekazanej do organizmu w określonym przedziale czasu, ekspozycja na hałas ciągły- nawet krótkotrwałe przerwy umożliwiają bowiem procesy regeneracyjne słuchu, hałas impulsowy - charakteryzuje się on tak szybkim narastaniem ciśnienia akustycznego do dużych wartości, że mechanizmy obronne narządu słuchu zapobiegające wnikaniu energii akustycznej do ucha nie zdołają zadziałać, osobnicza podatność na uszkadzający wpływ hałasu - zależy ona od cech dziedzicznych oraz nabytych np. w wyniku przebytych chorób.

25 Slajd 28 - Fizjologiczne ubytki słuchu
Problem polega na tym, że utrata słuchu nie boli, lecz pogłębia się z wiekiem i okresem narażenia. Do fizjologicznego ubytku słuchu dochodzi ubytek słuchu wynikający z pracy w narażeniu na hałas. Fizjologiczne ubytki słuchu związane z wiekiem różnią się u obu płci. Mężczyźni znacznie wcześniej zaczynają tracić słuch. Średnie wartości fizjologicznych ubytków słuchu w zależności od wieku przedstawia powyższa tabela. Ubytki słuchu dzielimy na: Niedosłuch lekkiego stopnia - ubytki do 40 dB, występują wady artykulacji, Niedosłuch średniego stopnia - ubytki od 45 do 65 dB, ubytki w zakresie mowy ( Hz), występują trudności w zrozumieniu mowy, Niedosłuch głęboki - ubytki od 70 do 85 dB, występują bardzo duże zaburzenia w zrozumieniu mowy, Resztki słuchowe i głuchota - pozostały jedynie wysepki słuchowe w częstotl. pow Hz i natężeniu pow. 85 dB - odczuwa się dźwięki jako wibracje.

26 Slajd 29 - Ryzyko utraty słuchu podczas pracy w hałasie
W tabeli podano ryzyko utraty słuchu w procentach podczas pracy w hałasie. Wynika z tego, że im dłuższy okres narażenia i im wyższy poziom natężenia dźwięku tym większe prawdopodobieństwo utraty słuchu.

27 Slajd 31- Wielkości charakteryzujące hałas
Aby uwzględnić właściwości słuchu ludzkiego, a w szczególności zmianę jego czułości w zależności od częstotliwości hałasu, w praktyce pomiarowej stosuje się także poziomy ciśnienia akustycznego skorygowane odpowiednimi charakterystykami częstotliwościowymi (charakterystyki A, C, G) i na przykład poziom ciśnienia akustycznego skorygowany charakterystyką częstotliwościową A przyjęto nazywać poziomem dźwięku A, a poziom ciśnienia akustycznego skorygowany charakterystyką częstotliwościową C - poziomem dźwięku C. Często zdarza się, że pracownik w ciągu zmiany roboczej wykonuje pracę na różnych maszynach, które generują hałasy o różnych poziomach ciśnienia akustycznego. W takim przypadku aby określić jakie ryzyko niesie dla pracownika oddziałujący na niego w ciągu zmiany hałas należy wyliczyć równoważny poziom dźwięku A. Równoważny poziom dźwięku A jest to taki poziom dźwięku A, który działając przez taki sam czas jak hałas o zmiennym poziomie ciśnienia akustycznego, niesie ze sobą taką samą energię i takie samo ryzyko uszkodzenia słuchu.

28 Slajd 31 c.d. - Wielkości charakteryzujące hałas
Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy (LEX, 8h ) to wielkość stosowana do scharakteryzowania hałasu zmieniającego się w czasie lub zmiennej ekspozycji na hałas. Definiowany jest jako równoważny (uśredniony energetycznie) poziom dźwięku A, mierzony w decybelach, wyznaczony dla czasu ekspozycji na hałas równego znormalizowanemu czasowi pracy (tj. dla 8-godzinnego dnia pracy lub tygodnia pracy). Maksymalny poziom dźwięku A (LAmax ) jest to maksymalna wartość skuteczna poziomu dźwięku A. Szczytowy poziom dźwięku C (LCpeak ) to maksymalna wartość chwilowa poziomu dźwięku C. Wielkości te służą do oceny hałasów krótkotrwałych i impulsowych o dużych poziomach.

29 Slajd 32 - Dopuszczalne wartości hałasu
Dopuszczalne wartości hałasu słyszalnego w środowisku pracy zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy i wynoszą: poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy (LEX,8h) nie powinien przekraczać 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja dzienna nie powinna przekraczać 3,64·103 [Pa2·s]; lub - wyjątkowo w przypadku hałasu oddziałującego na organizm człowieka w sposób nierównomierny w poszczególnych dniach w tygodniu - poziom ekspozycji na hałas odniesiony do przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy (LEX,W) nie powinien przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa nie powinna przekraczać wartości 18,2 · 103 [Pa2 · s]; maksymalny poziom dźwięku A (LAmax) nie powinien przekraczać 115 dB; szczytowy poziom dźwięku C (LCpeak) nie powinien przekraczać 135 dB.

30 Slajd 33 – Wartości progów działania
Wartości progów działania to wartości wielkości charakteryzujących hałas po przekroczeniu których pracodawca jest zobowiązany podjąć określone w przepisach prawa działania mające na celu ograniczenie ryzyka zawodowego związanego z hałasem lub drganiami. Wartości progów działania dla wielkości charakteryzujących hałas w środowisku pracy zostały podane w załączniku do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (Dz. U. 2005, nr 157, poz. 1318). Wartości te wynoszą: poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy lub poziomu ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy – 80 dB; szczytowy poziom dźwięku C dB. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych (np. na stanowisku pracy młodocianego - LEX,8h = 80 dB, na stanowisku pracy kobiety w ciąży - LEX,8h = 65 dB).

31 Slajd 34 – Ekspozycja na hałas
Odpowiednikiem poziomu ekspozycji na hałas, odniesionego do dnia lub tygodnia pracy, jest wielkość zwana dzienną lub tygodniową ekspozycją na hałas EA,Te tzw. „dawka hałasu” wyrażana w [Pa2 x s]. Między ekspozycją na hałas a poziomem ekspozycji istnieje następujący związek: EA,Te= 1,15 x 10-5 x 100,1Lex,8h

32 Slajd 35 – Ekspozycja na hałas
Jak to rozumieć? Gdybyśmy zamknęli na 8 godzin pracownika w kabinie np. do badań audiometrycznych z urządzeniem wytwarzającym dźwięk o poziomie 85dB to po 8 godzinach pobytu tam pracownik przejąłby przez swój układ słuchu energię równą: 3,64 x [Pa2 x s]

33 Slajd 36 – Ekspozycja na hałas
Ekspozycja równomierna - codziennie przez 5 dni w tygodniu pracownik jest narażony na podobny hałas. Ekspozycja nierównomierna - w każdym dniu tygodnia narażony jest na inny hałas.

34 Slajd 37 – Ocena narażenia na hałas
Ocena narażenia na hałas polega na wykonaniu pomiarów poziomu dźwięków i porównaniu z wartościami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. poz. 817).

35 Slajd 38 – Wartość pomiaru w stosunku do wartości NDN
Tak jak już wspomniano wcześniej poziom natężenia dźwięku wyrażany jest w skali logarytmicznej. Niesie to za sobą trudności w interpretacji wyników. Często można usłyszeć, że hałas przekroczony jest tylko o kilka decybeli. W rzeczywistości przekroczenie o 3 dB dopuszczalnego poziomu natężenia dźwięku wartości powoduje, że 2 krotnie przekroczona została wartość NDN (najwyższe dopuszczalne natężenie), o 10 decybeli – 10 krotne przekroczenie wartości NDN , a przekroczenie o 20 decybeli dopuszczalnego poziomu natężenia dźwięku daje 100 krotne przekroczenie wartości NDN. W tabeli przedstawiono zależność pomiędzy poziomem natężenia dźwięku a krotnością dopuszczalnej normy.

36 Slajd 39 – Kryteria oceny hałasu
Ryzyko zawodowe określa się przez określenie prawdopodobieństwa wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywana pracą, powodujących straty, w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy. Do oceny narażenia zawodowego na hałas i ryzyka powstania negatywnych skutków działania hałasu w postaci uszkodzeń słuchu (kryterium szkodliwości) można przyjąć następującą zasadę (z uwzględnieniem krotności przekroczenia wartości dopuszczalnej NDN) ryzyko małe, pomijalne Lzm< 0,5 NDN ryzyko średnie, akceptowalne ,5 < Lzm < 1,0 NDN ryzyko duże, nieakceptowalne Lzm > 1,0NDN gdzie, Lzm – zmierzone lub obliczone wartości charakteryzujące hałas NDN – najwyższe dopuszczalne natężenie – wartości dopuszczalne określone w rozporządzeniu w/s NDS i NDN Należy pamiętać, że 0,5 NDN dla hałasu to 82 dB.

37 Slajd 40 – Propagacja hałasu w przestrzeni otwartej
Hałas będzie inaczej zachowywał się na przestrzeni otwartej, a inaczej w zamkniętym pomieszczeniu. Na przestrzeni otwartej, do punktu obserwacji docierają na ogół fale bezpośrednie ze źródła. W takiej sytuacji poziom ciśnienia akustycznego maleje o 6 dB przy podwojeniu odległości od źródła np. jeżeli odległości 2m od źródła poziom natężenia hałasu wynosi 100 dB, to w odległości 4m, (podwojenie odległości 2x 2m) zmaleje o 6 dB i osiągnie poziom 94 dB, a w odległości 8m (2 x 4m) znowu zmaleje o 6 dB i osiągnie poziom 88 dB.

38 Slajd 41 – Propagacja hałasu w pomieszczeniach
Inaczej zachowuje się hałas w pomieszczeniu zamkniętym. Jeżeli źródło hałasu i pracownik znajdują się w pomieszczeniu, wówczas oprócz fal bezpośrednich do pracownika dochodzą fale odbite od ścian pomieszczenia (fale częściowo są pochłaniane przez przegrody). O całkowitym sumarycznym poziomie ciśnienia akustycznego w punkcie obserwacji decyduje suma energii fali akustycznej pochodzącej od źródła i energii fal odbitych.

39 Slajd 43 – Sposoby ochrony przed hałasem
Jeżeli którykolwiek z określonych normą parametrów hałasu jest przekroczony pracodawca jest obowiązany podjąć działania zmierzające do ograniczenia narażenia pracowników na hałas. Do działań w pierwszym rzędzie należą zabiegi techniczne. Jeśli nie istnieją możliwości techniczne likwidacji hałasu należy podjąć działania organizacyjne. Sposoby ochrony przed hałasem można podzielić na 4 główne kategorie. 1. Eliminacja hałasu u źródła. 2. Ograniczenie czasu pracownika we strefie zagrożenia. 3. Stosowanie osłon skierowanych na hałas. 4. Stosowanie barier odsuwających pracownika od źródła zagrożenia. Zawsze powinniśmy dążyć do tego, aby wyeliminować hałas u źródła, bo w ten sposób znacznie można ograniczyć zagrożenie. Jeżeli nie ma takiej możliwości, do redukcji zagrożenia powinniśmy podchodzić w podanej kolejności, na koniec zostawiając środki dotyczące bezpośrednio pracownika np. ochronniki słuchu.

40 Slajd 44 - Eliminacja hałasu u źródła
Eliminacja hałasu u źródła to : wybór i stosowanie procesów technologicznych o małej emisji hałasu np.: zastąpienie procesu kucia walcowaniem lub wytłaczaniem, zastąpienie procesu nitowania skręcaniem, zastosowanie obróbki chemicznej zamiast mechanicznej, wybór i stosowanie maszyn (zarówno typów, jaki egzemplarzy) o małej emisji hałasu – maszyny i urządzenia używane w zakładach powinny być oznaczone znakiem CE. W dokumentacji technicznej maszyny musi być podany poziom ciśnienia akustycznego emisji hałasu, zmiana warunków pracy maszyny, modernizacja lub wymiana części składowych maszyny np. zastosowanie innego rodzaju dysz w urządzeniach wykorzystujących sprężone powietrze, zastosowanie łożysk cichobieżnych, wyłożenie wewnętrznych powierzchni obudów materiałem dźwiękochłonnym, zastosowanie blachy perforowanej zamiast pełnej na obudowy, które mogą drgać, odpowiednia konserwacja maszyny.

41 Slajd 45 – Ograniczenie czasu przebywania pracownika w strefie zagrożenia
Jeżeli nie można zastosować rozwiązań technicznych należy dążyć do ograniczenia przebywania pracownika w strefie zagrożenia poprzez automatyzację, robotyzację procesów lub zastosowanie zdalnego sterowania.

42 Slajd 46 – Stosowanie osłon skierowanych na hałas
Stosowanie barier skierowanych na źródło hałasu to kolejna grupa rozwiązań technicznych, a mianowicie: ograniczanie narażenia na hałas takimi środkami technicznymi, jak: obudowy dźwiękoizolacyjne maszyn (skuteczność wytłumienia do 25 dB), kabiny dźwiękoszczelne dla personelu, tłumiki, ekrany (skuteczność wytłumienia 5 dB) i materiały dźwiękochłonne (obniżenie hałasu o 3-7 dB), wygłuszenie pomieszczeń (wyłożenie przeszkód odbijających dźwięk materiałami dźwiękochłonnymi pozwala na zwiększenie chłonności akustycznej pomieszczenia i eliminacje hałasu odbitego od przeszkód. Metoda ta pozwala na obniżenie hałasu o 3-7 dB, lecz tylko w pomieszczeniach, których początkowa chłonność była niewielka, powieszenie pod sufitem brył geometrycznych rozbijających fale, wytwarzanie fal o przeciwnej amplitudzie do fali wytwarzanej przez urządzenie, zastosowanie środków organizacyjnych polegających na odpowiednim usytuowaniu źródeł hałasu względem siebie i względem ścian pomieszczenia (zaleca się aby odległość pomiędzy maszynami wynosiła nie mniej niż 2-3m, maszyny powinny się znajdować jak najdalej od ścian i innych powierzchni odbijających), oddzieleniu obszarów, w których wykonywane są prace o małej emisji hałasu, od obszarów, w których wykonywane są prace o dużej emisji hałasu.

43 Slajdy 47 – 52: Sposoby ochrony przed hałasem
Adaptacja akustyczna polega przede wszystkim na zwiększeniu chłonności akustycznej ścian i stropów hali przemysłowej przez wykładanie ich odpowiednimi materiałami dźwiękochłonnymi, również na odpowiednim usytuowaniu maszyn, stosowaniu ścianek działowych, przegród i ekranów akustycznych. W ten sposób uzyskuje się zmniejszenie fal odbitych, co prowadzi do zmniejszenia ogólnego poziomu hałasu (3-7 dB). Na kolejnych slajdach przedstawiono graficznie sposoby ograniczania narażenia na hałas poprzez zastosowanie: izolacji podłoża, adaptacji akustycznej pomieszczeń (wygłuszania), ekranów dźwiękochłonnych, obudowy źródeł hałasu, zdalnej obsługi, kabin dźwiękochłonnych.

44 Slajd 53 – Materiały dźwiękochłonne
Materiały dźwiękochłonne pochłaniają dźwięk dzięki swojej porowatej lub włóknistej strukturze. Drgania akustyczne rozprzestrzeniają się w porach lub kanalikach materiału wypełnionych powietrzem. Energia akustyczna jest tracona na skutek pokonywania sił lepkości powietrza. Typowe materiały dźwiękochłonne: waty bawełniane, waty szklane, żużlowe, filce, materiały włókiennicze, wyprawy porowate.

45 Slajd 54 Przykład zastosowania obudowy dźwiękochłonnej w hali produkcyjnej. Niektóre rozwiązania ograniczające wpływ hałasu na pracowników mogą przybierać spore rozmiary.

46 Slajd 55 – Bariery odsuwające pracowników od źródła zagrożenia
Stosowanie barier odsuwających pracownika od źródła zagrożenia, a mianowicie: wyposażenie pracowników w odpowiednio dobrane środki ochrony indywidualnej – o nich za chwilę, ograniczanie czasu i poziomu narażenia oraz liczby osób narażonych na hałas przez właściwą organizację pracy, w szczególności stosowanie skróconego czasu pracy lub przerw w pracy i rotacji na stanowiskach pracy, chodzi o zmniejszenie czasu narażenia poszczególnych pracowników, gdyż to przekłada się bezpośrednio na poziom pochłoniętej „dawki hałasu”, właściwie przeprowadzona ocena ryzyka i informowanie pracowników o ryzyku, która będzie uwzględniać aktualne pomiary natężenia hałasu na stanowiskach pracy, wskazywać zagrożenia oraz sposób ograniczenia ryzyka,

47 Slajd 55 c.d. – Bariery odsuwające pracowników od źródła zagrożenia
badania lekarskie – zgodnie z Kodeksem pracy pracownik nie może być dopuszczony do wykonywania pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy na zajmowanym stanowisku pracy. W skierowaniu na badania powinno być zaznaczone, że praca będzie odbywać się w narażeniu na hałas. Z rozporządzenia ws badań profilaktycznych pracowników wynika, że badania ogólne przy zatrudnianiu w narażeniu na hałas powinny być wykonywane co 4 lata, a badania otolaryngologiczne i audiometryczne - przez pierwsze 3 lata pracy w hałasie co rok, później co 3 lata, szkolenia w zakresie bhp – w momencie przyjmowania pracownika do pracy powinien być on poddany szkoleniu wstępnemu ogólnemu i stanowiskowemu, powinien być zapoznany z zagrożeniami występującymi na stanowisku pracy oraz ze sposobami ochrony przed nimi, w tym przed hałasem. W okresie 12 miesięcy od momentu zatrudnienia powinien być poddany szkoleniu okresowemu, które winno być powtarzane nie rzadziej niż raz na 3 lata, prace wzbronione pracownikom i kobietom w ciąży– o tym w dalszej części prezentacji.

48 Slajd 56 – Prace wzbronione młodocianym
Szczególną ochroną przed hałasem są objęci młodociani oraz kobiety w ciąży. W myśl zapisów zawartych w rozporządzenia Rady Ministrów z 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac (Dz. U. Nr 200, poz. 2047, ze zmianami oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 724 i Dz. U poz. 929), wzbronione jest zatrudnianie ich na stanowiskach pracy, na których poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy przekracza wartość 80 dB, szczytowy poziom dźwięku C – wartość 130 dB, a maksymalny poziom dźwięku A – 110 dB.

49 Slajd 57 – Prace wzbronione kobietom
Zgodnie z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545 ze zmianami z 2002 r. Nr 127, poz. 1092) nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży w środowisku, w którym poziom ekspozycji na hałas odniesiony do do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB, szczytowy poziom dźwięku C – wartość 130 dB, a maksymalny poziom dźwięku A – 110 dB.

50 Slajd 58 - Środki ochrony indywidualnej
Ochronniki słuchu są najprostszym i najszybszym sposobem ochrony narządu słuchu przed skutkami oddziaływania hałasu. Ochronniki słuchu dzieli się na: nauszniki przeciwhałasowe, wkładki (zatyczki) przeciwhałasowe.   Nauszniki przeciwhałasowe – to ochronniki składające się z dwóch czasz tłumiących dociskanych do głowy i całkowicie zakrywających małżowiny uszne. Nauszniki przeciwhałasowe mogą być niezależne (wtedy czasze połączone są za pomocą specjalnej sprężyny przeznaczonej do noszenia na szczycie głowy, z tyłu głowy lub pod brodą) lub mogą być mocowane do hełmów ochronnych (wtedy każda z czasz zaopatrzona jest w rodzaj specjalnego mocowania do hełmu). Nauszniki przeciwhałasowe występują w trzech rozmiarach: dużym, średnim i małym.

51 Slajd 58 c.d - Środki ochrony indywidualnej
Wkładki przeciwhałasowe – to ochronniki słuchu noszone w zewnętrznym przewodzie słuchowym albo w małżowinie usznej, zamykające wejście do zewnętrznego kanału usznego. Wkładki hałasowe mogą być jednokrotnego lub wielokrotnego użytku. Najczęściej wykonuje się je z silikonu, gumy i innych tworzyw sztucznych oraz bawełny (jednorazowe). Niektóre wkładki wykonane są z materiałów formowalnych i użytkownik sam musi nadać im kształt przed użyciem. Istnieją również wkładki formowalne indywidualnie dla określonego użytkownika. Wkładki, podobnie jak nauszniki występują w różnych rozmiarach.

52 Slajd: 59 1. Środki ochrony indywidualnej jakimi są ochronniki słuchu muszą spełniać wymagania oceny zgodności, w tym być oznakowane znakiem CE. Podstawą prawną jest tu rozporządzenie ministra gospodarki z dnia z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. z dnia 28 grudnia 2005 r.). Przede wszystkim muszą one oznakowane znakiem CE i spełniać wymagania oceny zgodności. 2. Dobór ochronników do parametrów hałasu wielkość hałasu pod ochronnikiem nie powinna przekraczać wartości dopuszczalnych, zaleca się aby poziom dźwięku A pod ochronnikiem był mniejszy o 5-10dB, od wartości dopuszczalnej lecz nie więcej niż 15dB (zbyt duże stłumienie hałasu może spowodować u pracownika poczucie izolacji od otoczenia – dyskomfort – przerwy w jego stosowaniu Istotnymi czynnikami, które mogą powodować odrzucanie przez pracownika ochronnika słuchu są dyskomfort związany z ich noszeniem oraz uczucie izolacji akustycznej, które występuje w przypadku stosowania wkładek lub nauszników przeciwhałasowych o zbyt dużym tłumieniu dźwięku.

53 Slajd: 59 c.d 3. Dobór ochronników pod kątem innych czynników środowiska pracy, często praca wykonywana jest w warunkach, w których występuje wysoka lub niska temperatura, w środowiskach o dużej wilgotności, przy konieczność porozumiewania się w warunkach hałasu ciągłego, konieczność porozumiewania się w warunkach sporadycznego hałasu impulsowego (można stosować ochronniki z regulowanym tłumieniem. 4. Dobór ochronników pod kątem kompatybilności z innymi środkami ochrony indywidualnej – W przypadku występowania więcej niż jednego zagrożenia i konieczności jednoczesnego stosowania kilku środków ochrony indywidualnej - środki te muszą być tak skonstruowane, aby istniała możliwość ich dopasowania bez zmniejszenia właściwości ochronnych poszczególnych elementów. Należy wtedy tak dobrać ochronniki, aby wszystkie stosowane środki ochrony indywidualnej spełniały swoje zadania. Gdy np. pracownik używa hełmu, należy stosować nauszniki nahełmowe. Innym przykładem może być równoczesne stosowanie ochronników słuchu i ochron oczu. Elementy mocujące ochrony oczu (np. opaska utrzymująca gogle na głowie pracownika) może powodować, że czasze nauszników nie będą ściśle przylegać do głowy, przez co zmniejszy się ich skuteczność. W takim przypadku należy stosować wkładki przeciwhałasowe.

54 Slajd: 59 c.d 5. Dobór ochronnika do cech indywidualnych pracownika Wymiary ochronnika słuchu powinny być dostosowane do cech indywidualnych użytkownika. Dyskomfort związany ze stosowaniem ochronników słuchu może wynikać z niewłaściwego wyboru ochronnika dla danej osoby, bądź dla danego środowiska pracy lub czynności wykonywanych przez danego pracownika. Pewne cechy osobnicze (np. wielkość i kształt przewodu słuchowego, skłonność do uczuleń) mogą warunkować uzasadnione preferencje do noszenia (lub nie) danego rodzaju ochronników słuchu. Wysoka temperatura, wilgotność, zapylenie w środowisku pracy mogą również wskazywać na wybór rodzaju ochronnika słuchu. Niekiedy mogą istnieć przeciwwskazania medyczne do stosowania wkładek dousznych, wówczas osobę taką należy poddać konsultacji lekarskiej w celu doboru odpowiedniego ochronnika słuchu.

55 Slajdy: Na zdjęciach przedstawiono przykłady wkładek przeciwhałasowych, nauszników z pałąkami oraz nauszników dostosowanych do stosowania razem z ze środkami głowy – mocowanych do hełm ochronnych lub wyposażonych w pałąki z tyłu głowy

56 Slajd 64 – Obowiązki pracodawcy
Pracodawca jest obowiązany zapewnić stosowanie: procesów technologicznych niepowodujących nadmiernego hałasu, maszyn i innych urządzeń technicznych powodujących możliwie najmniejszy hałas, nieprzekraczający dopuszczalnych wartości, rozwiązań obniżających poziom hałasu w procesach pracy, przeprowadzanie pomiarów i badań natężenia hałasu występującego na stanowiskach pracy,

57 Slajd 65 – Obowiązki pracodawcy
W przypadku gdy na stanowiskach pracy poziom hałasu przekracza dopuszczalne normy, pracodawca ma obowiązek zapewnić: ustalenie przyczyn przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu oraz opracowanie programu działań technicznych i organizacyjnych, mających na celu najskuteczniejsze zmniejszenie narażenia pracowników na hałas, zaopatrzenie pracowników w indywidualne ochrony słuchu, ograniczenie czasu ekspozycji na hałas, w tym stosowanie przerw w pracy, oznakowanie stref zagrożonych hałasem,

58 Slajd 66 – Nakaz stosowania ochrony słuchu
Na rysunku znak nakazujący obowiązek stosowania ochron słuchu. Umieszczany powinien być w miejscu wejścia do strefy, gdzie występuję przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu. Pracodawca powinien egzekwować stosowanie przez pracowników ochronników słuchu. W przypadku nieprzestrzegania wymogów w tym zakresie, pracodawca może zastosować w stosunku do pracownika kary porządkowe przewidziane w Kodeksie pracy: karę upomnienia, karę nagany, a także karę pieniężną.

59 Slajd 67 – Znaki ostrzegawcze
Różne przykłady znaków ostrzegawczych, które są zamieszczane w miejscach, gdzie występują przekroczenia wartości dopuszczalnych.

60 Slajd 68 – Obowiązki pracodawcy
Na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia, należy zapewnić pracownikom informację na temat: wyników pomiarów hałasu i zagrożenia dla zdrowia wynikającego z narażenia na hałas, działań podjętych w związku z przekroczeniem na określonych stanowiskach dopuszczalnych wartości hałasu, właściwego doboru i sposobu używania indywidualnych ochron słuchu.

61 Slajd 69 – Obowiązki pracownika
Do obowiązków pracownika należy: współdziałanie przy ocenie zagrożenia hałasem, stosowanie środków ochrony zbiorowej i ochronników słuchu, informowanie pracodawcy o uszkodzeniu środków ochronnych lub trudności w ich stosowaniu.

62 Slajd 71 – Metody pomiaru hałasu
Metody pomiarów źródeł hałasu stosuje się w celu określania wielkości charakteryzujących emisję hałasu maszyn, rozpatrywanych jako oddzielne źródła hałasu w ustalonych warunkach doświadczalnych i eksploatacyjnych. Poziom mocy akustycznej w dokumentacji techniczno-ruchowej maszyn powinien być podany, gdy uśredniony poziom ciśnienia akustycznego emisji skorygowany charakterystyką częstotliwościową A (zwany równoważnym poziomem dźwięku A) na stanowisku pracy maszyny przekracza 85 dB. Metody pomiarów i oceny hałasu w miejscach przebywania ludzi stosuje się w celu ustalenia stanu narażenia na hałas na stanowiskach pracy i w określonych miejscach przebywania ludzi. Wyniki pomiarów hałasu służą przede wszystkim do porównania istniejących warunków akustycznych z warunkami określonymi w przepisach.

63 Slajd 71 c.d. - Metody pomiaru hałasu
Metoda bezpośrednia polega na ciągłym pomiarze ekspozycji pracownika na hałas i odczycie wielkości bezpośrednio z mierników np. dozymetrów hałasu lub całkującego miernika poziomu dźwięku. Jest to łatwa metoda nie wymagająca wykonywania skomplikowanych obliczeń i może być wykorzystywana przez ekipy pomiarowe z niewielkim doświadczeniem bez ryzyka popełnienia znaczących błędów pomiarowych w przypadku hałasu nieustalonego. Wadą tej metody jest jej czasochłonność (pomiar jednego stanowiska trwa całą zmianę roboczą lub dłużej). Metoda pośrednia polega na pomiarze hałasu w czasie krótszym niż czas ekspozycji pracownika oraz zastosowaniu odpowiednich zależności matematycznych do wyznaczenia wielkości opisujących hałas na stanowiskach pracy. Podstawowym problemem w tej metodzie jest wyznaczenie poziomu ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego wymiaru czasu pracy lub tygodnia pracy dla hałasu, który w ciągu zmiany roboczej jest hałasem nieustalonym. Poziom ekspozycji na hałas wyznaczany jest na podstawie równoważnego poziomu dźwięku A. Istnieje kilka metod obliczania tego parametru. Jedna z nich polega na podziale czasu pracy na mniejsze przedziały, w których hałas może być traktowany jako stacjonarny i wyliczenie LA, eq, Te na podstawie odpowiednich wzorów.

64 Slajd 72 – Pomiary hałasu Pracodawca, nie później niż w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, jest obowiązany do wykonywania badań i pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia w środowisku pracy. Obowiązek ten wynika z § 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy(Dz. U. Nr 33, poz. 166).

65 Slajd 73 – Pomiary hałasu Pomiary hałasu należy przeprowadzać:
co najmniej raz w roku, jeżeli wyniki ostatnio przeprowadzonych pomiarów osiągnęły poziom powyżej 0,5 wartości dopuszczalnych, co najmniej raz na dwa lat, jeżeli wyniki pomiarów osiągnęły poziom powyżej 0,2, lecz nie przekroczyły 0,5 wartości dopuszczalnych. Jeżeli podczas dwóch ostatnich badań i pomiarów hałasu, wykonanych w odstępie dwóch lat, natężenie czynnika nie przekraczało 0,2 wartości NDN, pracodawca może odstąpić od wykonywania badań i pomiarów.  Obowiązek ten wynika z §13 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy(Dz. U. Nr 33, poz. 166).

66 Slajd 74 – Pomiary hałasu Definiuje to § 15. 1. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 33, poz. 166). „Badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy wykonują laboratoria, które uzyskały akredytację w tym zakresie na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2014 r. poz ze zmianami z 2014 r. Dz. U. poz. 1662)”. 

67 Slajd 75 – Pomiary hałasu W przypadku braku laboratoriów akredytowanych, pomiary wykonują: laboratoria szkół wyższych, instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk lub instytutów badawczych, które prowadzą badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy i mają wdrożony system zapewnienia jakości lub  laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Wojskowej Inspekcji Sanitarnej i Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - jeżeli mają wdrożony system zapewnienia jakości lub  laboratoria prowadzone przez jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne, które uzyskały certyfikat kompetencji w zakresie wykonywania badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, dysponujące aparaturą do badań i pomiarów tych czynników, która podlega udokumentowanemu nadzorowi metrologicznemu obejmującemu okresowe wzorcowania lub sprawdzania i konserwację.  §15 ust. 2 rozporządzenia ws. badań i pomiarów czynników szkodliwych w środowisku pracy.

68 Slajd 76 – Pomiary hałasu Obowiązki pracodawcy w zakresie pomiarów i badań: wyniki badań i pomiarów pracodawca przechowuje przez okres 3 lat, licząc od daty ich wykonania, niezwłocznie informuje pracowników narażonych na oddziaływanie czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy o aktualnych wynikach badań i pomiarów oraz udostępnia im te wyniki i wyjaśnia ich znaczenie, Wynikają one z § 17 w/w rozporządzenia.

69 Slajd 77 – Pomiary hałasu Obowiązki pracodawcy w zakresie pomiarów i badań: pracodawca prowadzi na bieżąco rejestr czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowisku pracy, pracodawca wpisuje na bieżąco wyniki badań i pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia do karty badań i pomiarów, w przypadku likwidacji zakładu pracy – karty i rejestr pracodawca przekazuje państwowemu inspektorowi sanitarnemu, pracodawca lub państwowy inspektor sanitarny przechowują rejestr oraz karty przez okres 40 lat, licząc od daty ostatniego wpisu. 

70 Opracowanie: Anna Smolarz – Okręgowy Inspektorat Pracy w Lublinie