ZAWODY BUDOWLANE Kasia Ziobro 1a.

Prezentacja na temat: "ZAWODY BUDOWLANE Kasia Ziobro 1a."— Zapis prezentacji:

1 ZAWODY BUDOWLANE Kasia Ziobro 1a

2 1. BETONIARZ ZBROJARZ Betoniarz-zbrojarz przygotowuje mieszanki betonowe, siatki i szkielety zbrojeniowe oraz wykonuje elementy budynków i budowli z betonu i żelbetonu. Jego praca odbywa się najczęściej na placu budowy w zmiennych warunkach atmosferycznych lub w zakładach prefabrykacji pod dachem lecz często przy dużej wilgotności powietrza, dużym hałasie i zapyleniu.

3 ustawienie deskowań i rusztowań,
ZADANIA: ustalanie na podstawie dokumentacji technicznej rodzaju i zakresu robót betoniarsko-zbrojarskich, potrzebnych materiałów, sprzętu i maszyn, określanie na podstawie rysunków roboczych położenia poszczególnych prętów zbrojeniowych w elemencie żelbetowym, ustawienie deskowań i rusztowań, przygotowanie zbrojenia(jego czyszczenie, prostowanie, cięcie, wyginanie), montaż szkieletów zbrojeniowych w deskowaniu, wytwarzanie i transport mieszanki betonowej, układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej, pielęgnowanie betonu.

4 2. CIEŚLA Zawód cieśli związany jest z obróbką drewna. W odróżnieniu od stolarza albo meblarza cieśla (stolarz budowlany) pracuje w budownictwie i do jego zadań należy wykonywanie konstrukcji drewnianych do szalunków i stemplowań, konstrukcji wieńcowych, więźby dachowej, okien i drzwi.

5 W pracy wykorzystuje odpowiednie materiały łączące (gwoździe, sworznie, śruby, klamry, pierścienie, jarzma, ściski stalowe, wkładki zębate itp.), za pomocą których spaja przygotowany materiał. Doskonałe opanowanie różnych sposobów łączenia drewna (przez pasowanie, zbijanie, przykręcanie itp.) to najistotniejsza umiejętność w zawodzie cieśli.

6 Cieśla powinien potrafić bezbłędnie odczytywać rysunki techniczne
Cieśla powinien potrafić bezbłędnie odczytywać rysunki techniczne. Musi znać właściwości i wady różnych gatunków drewna, ponieważ określa ich przydatność do wykonywania różnorodnych konstrukcji (np. inne cechy ma mieć drewno użyte do deskowania form betonowych, inne murarskich). Musi również znać się na środkach chemicznych stosowanych do impregnacji drewna. Cieśla często sam powleka drewno środkami grzybobójczymi, owadobójczymi i uodparniającymi na ogień oraz przeciwdziałającymi przyczepności betonu do drewna.

7 Praca cieśli wymaga dużej precyzji
Praca cieśli wymaga dużej precyzji. Najtrudniejsze jest wykonywanie skomplikowanych konstrukcji drewnianych stropów (np. kopułowych) i łuków (krążyn), ponieważ trzeba wtedy umieć wyginać drewno. Współcześnie cieśla musi znać się na różnych systemach szalunków, również na takich gdzie wykorzystuje się materiały inne niż drewno, np. metalowe.

8 3. DEKARZ Dekarz to rzemieślnik trudniący się kryciem dachów, ich konserwacją i naprawą oraz montażem urządzeń służących do odprowadzania wody z powierzchni dachów. Wykonuje także podkłady pod pokrycia dachowe oraz montuje okna dachowe, wyłazy i świetliki.

9 Dekarz-blacharz wykonuje jeden z ważniejszych elementów budowli, jakim jest pokrycie dachu. Dach składa się z trzech części: konstrukcji nośnej, podkładu i poszycia dachowego. Jeżeli konstrukcja nośna i podkład są drewniane to wykonuje je cieśla budowlany. Dziełem dekarza najważniejsza część dachu, która bezpośrednio chroni budowlę przed wpływami atmosferycznymi. Dobre wykonanie poszycia dachowego ma ogromny wpływ na trwałość obiektu. Chodzi głownie o to, by zabezpieczało przed wilgocią, musi też wytrzymać podmuchy wiatru i zmiany temperatury otoczenia.

10 Uzupełnieniem większości dachów są urządzenia do odpływu wody, na przykład rynny i rury spustowe oraz ich instalacją również zajmuje się dekarz-blacharz. Trudno jednocześnie rozstrzygnąć, czy stanowisko pracy dekarza to dach, czy może warsztat, a praca na dachu jest tylko montażem wcześniej przygotowanego w warsztacie poszycia dachowego.

11 Praca w tym zawodzie dzieli się na dwa wyraźne etapy
Praca w tym zawodzie dzieli się na dwa wyraźne etapy. Pierwszy z nich to praca na ziemi, najczęściej w warsztacie lub obok budynku, drugi etap to prace na dachu oraz montaż elementów poszycia. Podczas wykonywania prac na wolnym powietrzu uciążliwa może być zmienna temperatura powietrza, hałas – zwłaszcza przy cięciu blach, a podczas zgrzewania mas bitumicznych, wydzielanie się drażniących substancji. Łączenie blach przez lutowanie powoduje ulatnianie się różnych gazów. Ciągłe podnoszenie materiałów, sięganie po nie, trwanie w niewygodnej pozycji, tak charakterystyczne dla sposobu pracy dekarza, grozi przewlekłymi chorobami narządu ruchu. Największym niebezpieczeństwem tej pracy jest jednak ryzyko upadków z wysokości i ryzyko skaleczeń, zwłaszcza przy obróbce blachy.

12 4. KAMIENIARZ Kamieniarz to osoba zajmująca się obróbką kamienia jako surowca, służącego do wykonywania różnych przedmiotów użytkowych i ozdobnych. W praktyce najczęstszym zajęciem kamieniarza jest przygotowywanie nagrobków – obróbka kamiennej płyty pod kątem zabezpieczenia jej przed destrukcyjnym działaniem warunków atmosferycznych i nadania ewentualnego połysku. Następnie kamieniarz przy pomocy narzędzi ręcznych lub mechanicznych nanosi na płytę napisy i symbole, zlecone przez klienta, a gotowy nagrobek montuje w miejscu pochówku.

13 Inną, równie popularną grupą zleceń kamieniarskich jest wykonywanie kostek brukowych, krawężników i innych elementów, wykorzystywanych do budowy dróg i chodników publicznych i prywatnych. Kamieniarz z zacięciem artystycznym może zajmować się także tworzeniem rzeźb, płaskorzeźb lub fontann, przeznaczonych do wnętrz i ogrodów.

14 Pierwszym i najważniejszym warunkiem, którego spełnienie otwiera drogę do wykonywania zawodu kamieniarza jest konieczność posiadania wykształcenia kierunkowego, pozyskanego w zasadniczej szkole zawodowej w adekwatnej specjalności. Oczywiście kamieniarstwem mogą zajmować się także absolwenci kierunków takich jak budownictwo, jednak w tym przypadku nie będzie to już działalność związana z wykonywaniem nagrobków, a raczej bardziej zaawansowanymi i skomplikowanymi zleceniami. Miejscem pracy kamieniarza jest obszar zakładu kamieniarskiego, w którym pracownik realizuje poszczególne zlecenia, począwszy od wyboru i przetransportowania surowca, poprzez jego wykuwanie, na wykończeniu finalnego produktu kończąc.

15 Zawód kominiarza można zdobyć na dwa sposoby:
Kominiarz − rzemieślnik zajmujący się czyszczeniem i sprawdzaniem stanu technicznego przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych. Zawód kominiarza można zdobyć na dwa sposoby: - uczęszczając do szkoły zawodowej o kierunku "kominiarz" trwającej trzy lata. Uczeń uczęszczający do szkoły odbywa praktykę zawodową, gdzie zdobywa niezbędne umiejętności do przygotowania do egzaminu czeladniczego. Po ukończeniu szkoły absolwent otrzymuje zawód kominiarz, jednak bez zdania egzaminu czeladniczego po zakończeniu szkoły absolwent pozostaje bez jakichkolwiek uprawnień.

16 - poprzez praktykę zawodową, czyli poprzez pracę w zawodzie kominiarz jako pomocnik kominiarski, przez okres równy liczbie lat nauki w szkole i przystąpieniu do egzaminu czeladniczego w rzemiośle kominiarstwo. Czeladnik kominiarski, po przepracowaniu w zawodzie kolejnych trzech lat, może zdawać egzamin na mistrza kominiarskiego. Egzaminy w zawodzie kominiarz przeprowadzane są przez Izby Rzemieślnicze.

17 Istnieją trzy stopnie zawodowe kominiarzy (hierarchia):
- Mistrz kominiarski nosi przeważnie cylinder tzw. "pliszok". Osoba posiadająca taki tytuł może wydawać opinie zaświadczenia oraz ekspertyzy. - Czeladnik kominiarski nosi przeważnie cylinder tzw. "szapoklak". Jest to osoba przyuczająca się do zdania egzaminu mistrzowskiego. Może ona czyścić przewody, zajmować się konserwacją, lecz nie może wydawać opinii i ekspertyz. - Pomocnik kominiarski (uczeń) nosi przeważnie tzw. "keplik" lub "melonik". Osoba ta nie może samodzielnie pracować na rejonie, może jedynie wykonywać czynności pod okiem mistrza bądź czeladnika.

18 6. MONTER IZOLACJI BUDOWLANYCH
Monter izolacji budowlanych, jak sugeruje sama nazwa stanowiska, jest osobą zajmującą się montażem, konserwacją i naprawą izolacji termicznych, akustycznych, wodoszczelnych, wykorzystywanych w budynkach użytkowych i mieszkalnych. Do izolacji budowlanych zaliczamy także wszelkie powłoki ochronne stosowane w odniesieniu do maszyn i budynków przemysłowych – izolacje rur, kotłów, pieców, chłodni, etc. Najczęściej jednak osoba zatrudniona w tym charakterze zajmuje się ocieplaniem i wygłuszaniem wnętrz budynków w stanie surowym, oraz wtórnym ocieplaniem domów i bloków mieszkalnych styropianem.

19 Monter izolacji budowlanych jest odpowiedzialny za remontowanie i konserwowanie izolacji już istniejących, celem wydłużenia ich żywotności i skuteczności. Praca montera wiąże się często z przebywaniem na dużej wysokości, oraz pod wpływem substancji szkodliwych dla zdrowia. Pierwszym i najważniejszym wymogiem, którego spełnienie otwiera drogę do wykonywania zawodu montera izolacji budowlanych jest ukończenie jednej z zasadniczych szkół zawodowych w specjalności monter izolacji budowlanych, lub technikum budowlanego.

20 Potencjalni pracodawcy zwracają szczególną uwagę na doświadczenie pracownika, pozyskane na stanowisku o podobnym charakterze, a także znajomość powszechnie wykorzystywanych izolacji budowlanych i sposobów ich montażu i konserwacji. Cechy personalne, pozwalające na efektywną pracę w zespole, oraz zaangażowanie w wypełnianiu powierzonych obowiązków to dodatkowe atuty kandydata. Osoby zainteresowane pracą w tym charakterze muszą posiadać odpowiednie warunki fizyczne, co związane jest z trudnymi warunkami pracy montera. Jak wcześniej wspomniano, monter izolacji budowlanych wielokrotnie pracuje na wysokościach, przebywając przy tym w otoczeniu substancji szkodliwych dla zdrowia. Praca montera nosi znamiona pracy fizycznej.

21 7. TECHNOLOG ROBÓT WYKOŃCZENIOWYCH
Technolog robót wykończeniowych pracuje w pomieszczeniach zamkniętych, może także pracować na wysokości. Prace wykonuje samodzielnie lub w małym zespole.

22 elementów prefabrykowanych).
Technolog robót wykończeniowych w budownictwie może realizować zadania zawodowe związane z: wykańczaniem robót murarskich (ścianki działowe, obudowy, osadzanie drobnych elementów prefabrykowanych). kładzeniem tynków zwykłych i cienkowarstwowych. wykonywaniem wykładzin ściennych z płytek ceramicznych, desek, paneli i płyt. wykonywaniem podłóg z tworzyw sztucznych, płytek ceramicznych, deszczułek podłogowych, płyt mozaikowych i paneli. malowanie techniką emulsyjną, klejowa, olejną

23 Technologa robót wykończeniowych w budownictwie winna cechować: odpowiedzialność, zdyscyplinowanie, dokładność przy wykonywaniu zadania, co jest podstawa jakości i trwałości wykonywanej pracy, a także wyczucie proporcji, estetyki i piękna, co ma wpływ na efekt końcowy jego pracy. Typowe stanowiska pracy: malarz, tynkarz, posadzkarz, pracownik wykończeniowych robót okładzinowych, monter sufitów podwieszanych, monter ścianek działowych, monter stolarki budowlanej, monter ślusarki budowlanej, konserwator budowlanych robót wykończeniowych.

24 8. MURARZ TYNKARZ Murarz to wykwalifikowany robotnik zajmujący się wznoszeniem ścian z cegieł, kamieni, elementów betonowych, gipsowych, ceramicznych i innych materiałów budowlanych. Oprócz ścian może wykonywać także schody, filary czy stropy, układać na ścianach elewacje, wykuwać otwory.

25 Murarz może również kierować pracami rozbiórkowymi i je przeprowadzać
Murarz może również kierować pracami rozbiórkowymi i je przeprowadzać. Swoją pracę murarz wykonuje zwykle w ciągu dnia, zatrudnianie murarzy w systemie zmianowym to rzadkość. Osoba zamierzająca wykonywać ten zawód musi przyzwyczaić się do częstych zmian miejsca pobytu (jest to uzależnione od miejsca nowej budowy). Murarz pracuje na budowie lub przy remontach obiektów. Często musi wykonywać swoje zadania przy niesprzyjającej pogodzie i na dużych wysokościach, dlatego nie powinien cierpieć na lęk wysokości. Murarze przeważnie tworzą zespoły, w których każdy ma swoje wyznaczone zadania. W tej pracy ważna jest też zręczność oraz wytrzymałość na wysiłek fizyczny. Kandydat na murarza musi także przejść specjalistyczne badania lekarskie aby sprawdzić wzrok, słuch, koordynację wzrokowo-słuchową oraz poczucie równowagi.