Organizacja wycieczek górskich

Prezentacja na temat: "Organizacja wycieczek górskich"— Zapis prezentacji:

1 Organizacja wycieczek górskich

2 Jak zorganizować i przeprowadzić dobry trekking?
Bliskość gór sprawia, że coraz częściej decydujemy się na organizację trekkingu zamiast zwyczajnego biwaku czy obozu na bazie harcerskiej. Trekking stanowi świetny sposób oderwania się od szarej, miejskiej rzeczywistości i pozwala na wyciszenie się oraz spróbowanie swoich sił w nowej sytuacji. Organizowanie tej formy wypoczynku to całkiem co innego niż organizowanie biwaku lub obozu, ale o tym w dalszej części Na wstępie należy odpowiedzieć sobie na pytanie : „ Czym jest trekking”? Jest to nic innego jak wędrówka górska czy też bardziej fachowo turystyka kwalifikowana w obszarze górskim. Trekking to nazwa zaczerpnięta z obcego języka, a zjawisku temu nie można się w dzisiejszych czasach w ogóle dziwić.

3 Przepisy Dokumenty określające sasady organizacji trekkingów :
- uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 98/2007 z dnia r. w sprawie zasad organizacji wycieczek górskich , - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływają-cych, kąpiących się i uprawiających sporty wodne - w odniesieniu do wycieczek organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, - instrukcja organizacyjna Harcerskiej Akcji Letniej i Zimowej, - instrukcja finansowa obozu, - regulaminy parków narodowych.

4 Organizator trekkingu
Organizatorem trekkingu może być: -Podstawowa jednostka organizacyjna ZHP, harcerski klub specjalnościowy, szczep, związek drużyn, hufiec, chorągiew oraz Główna Kwatera ZHP. Pełnoletni opiekunowie : - W skład kadry wycieczki górskiej muszą wchodzić co najmniej 2 osoby pełnoletnie. Jedna osoba pełnoletnia może sprawować opiekę maksymalnie nad 20 niepełnoletnimi uczestnikami powyżej 10 roku życia lub 15 osobami do 10 roku życia. Komendantem wycieczki górskiej może być: - w przypadku form organizowanych w okresie ferii letnich i zimowych, w ramach harcerskiej akcji letniej i zimowej: instruktor ZHP w stopniu co najmniej podharcmistrzyni / podharcmistrza, który ukończył kursu dla kierowników placówek wypoczynku, - w przypadku form organizowanych w innym czasie: pełnoletni instruktor ZHP. Do obowiązków komendanta wycieczki górskiej należy: - terminowe zatwierdzenie, przeprowadzenie i rozliczenie wycieczki, zgodne z obowiązującymi przepisami, - dbanie o bezpieczeństwo zdrowia i życia uczestników wycieczki, - zabezpieczenie opieki osoby posiadającej umiejętność udzielenia pierwszej pomocy, - zapoznanie uczestników wycieczki z obowiązującymi regulaminami przed jej rozpoczęciem. Przepisy dotyczące wysokości: -w przypadku wycieczki na terenach górskich Rzeczypospolitej Polskiej, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m., grupę prowadzić mogą tylko górscy przewodnicy turystyczni. Jeżeli wycieczka górska odbywa się w ramach imprezy organizowanej przez inną jednostkę ZHP lub podmiot spoza ZHP, organizator wycieczki zobowiązany jest zapewnić górskiego przewodnika turystycznego, chyba że przewodnika zapewnia organizator imprezy. Organizator trekkingu

5

6 Uczestnicy trekkingu Uczestnikami trekkingu mogą być członkowie ZHP oraz osoby nie będące członkami ZHP w wieku powyżej 6 lat. Decyzję w sprawie zakwalifikowania uczestnika do udziału w trekkingu podejmuje komendant wycieczki w konsultacji z kadrą trekkingu. Czynniki wpływające na decyzję dotyczącą zakwalifikowania uczestnika do udziału w trekkingu: •Stan zdrowia uczestnika: - kondycja fizyczna – nie można dopuścić do sytuacji, w której uczestnik nie jest w stanie przejść wyznaczonej trasy trekkingu z powodów od niego w danej chwili nie zależnych. - choroby przewlekłe – dla przykładu astma, która może znaczenie utrudnić lub całkowicie uniemożliwić pokonanie wyznaczonej trasy.W skrajnych przypadkach może stanowić zagrożenie życia lub nawet zdrowia. - kontuzje. Jako, że trekking jest organizowany dla całej drużyny nie można wybierać uczestników pod ustaloną wcześniej trasę. Prawidłowym rozwiązaniem jest wybieranie trasy, mając na uwadze możliwości członków drużyny.

7 Zasady organizacyjne Obowiązkowy ekwipunek: - sprawny sprzęt komunikacyjny umożliwiający szybkie skontaktowanie się ze służbami ratowniczymi (telefon komórkowy, CB, itp.), - aktualna mapa okolicy, - odpowiednio wyposażona apteczka pierwszej pomocy, - polisa ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków, - wymagana dokumentacja, w zależności od formy, określona w Instrukcji organizacyjnej Harcerskiej Akcji Letniej i Zimowej oraz Instrukcji finansowej obozu. Trasa trekkingu : - trasa trekkingu powinna być tak zaplanowana, by wycieczka mogła dojść do punktu docelowego przed zapadnięciem zmroku. Poruszanie się w górach po zmroku i w nocy powinno być ograniczone do niezbędnego minimum. Planowanie trasy powinno być poprzedzone rozeznaniem w możliwościach uczestników. Zagrożenia : - w przypadku ogłoszenia przez GOPR lub TOPR 3, 4 lub 5 stopnia zagrożenia lawinowego na terenie, przez który przebiega wycieczka górska, komendant wycieczki zobowiązany jest do jej przerwania i opuszczenia terenu zagrożenia lawinowego.

8 Program PROGRAM: - Program trekkingu jako imprezy specjalistycznej powinien służyć dalszemu rozwijaniu zainteresowań uczestników, zdobywaniu przez nich nowych wiadomości o zwiedzanym regionie, a także specjalistycznej wiedzy turystycznej. Program obozu wędrownego powinien być ponadto kontynuacją śródrocznego programu pracy jednostki organizującej. - Program trekkingu powinien uwzględniać zdobywanie przez uczestników sprawności harcerskich, odznak turystycznych i krajoznawczych, ze szczególnym uwzględnieniem Górskiej Odznaki Turystycznej PTTK, oraz umożliwiać realizację zadań na stopnie harcerskie. - Zatwierdzenie trekkingu we właściwej komendzie odbywa się, w zależności od formy, na zasadach określonych w Instrukcji organizacyjnej biwaku, Harcerskiej Akcji Letniej i Zimowej oraz Instrukcji finansowej obozu. - Wskazane jest uzyskanie przez organizatora wycieczki opinii Przodownika Turystyki Górskiej PTTK lub górskiego przewodnika turystycznego posiadającego uprawnienia na dany obszar, w którym odbywa się wycieczka, na temat programu wycieczki. - Program trekkingu jako imprezy specjalistycznej powinien służyć dalszemu rozwijaniu zainteresowań uczestników, zdobywaniu przez nich nowych wiadomości o zwiedzanym regionie, a także specjalistycznej wiedzy turystycznej. Program obozu wędrownego powinien być ponadto kontynuacją śródrocznego programu pracy jednostki organizującej. - Program trekkingu powinien uwzględniać zdobywanie przez uczestników sprawności harcerskich, odznak turystycznych i krajoznawczych, ze szczególnym uwzględnieniem Górskiej Odznaki Turystycznej PTTK, oraz umożliwiać realizację zadań na stopnie harcerskie. - Zatwierdzenie trekkingu we właściwej komendzie odbywa się, w zależności od formy, na zasadach określonych w Instrukcji organizacyjnej biwaku, Harcerskiej Akcji Letniej i Zimowej oraz Instrukcji finansowej obozu. - Wskazane jest uzyskanie przez organizatora wycieczki opinii Przodownika Turystyki Górskiej PTTK lub górskiego przewodnika turystycznego posiadającego uprawnienia na dany obszar, w którym odbywa się wycieczka, na temat programu wycieczki.

9 Powodzenia dfdf

10 ŹRÓDŁA: - uchwałę Głównej Kwatery ZHP nr 98/2007 z dnia 11. 06. 2007 r
ŹRÓDŁA: - uchwałę Głównej Kwatery ZHP nr 98/2007 z dnia r. w sprawie zasad organizacji wycieczek górskich, - rozporządzenie opolskiego kuratora oświaty, - materiały Polskiego Towarzystwa Turystyczo-Krajoznawczego, - zdjęcia z trekkingu 16 DW Katharsis, - własne doświadczenie.