SPITSBERGEN PRZYRODA.

Prezentacja na temat: "SPITSBERGEN PRZYRODA."— Zapis prezentacji:

1 SPITSBERGEN PRZYRODA

2 ZORZA POLARNA Zorza polarna (Aurora borealis, aurora australis) – zjawisko świetlne obserwowane na wysokich szerokościach geograficznych, występuje głównie za kołem podbiegunowym, chociaż w sprzyjających warunkach bywa widoczna nawet w okolicach 50. równoleżnika. Zdarza się, że zorze polarne obserwowane są nawet w krajach śródziemnomorskich.

3 RENIFERY Renifer (ren) (Rangifer tarandus) – ssak z rodziny jeleniowatych, zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę w Eurazji i Ameryce Północnej. Dla podgatunków północnoamerykańskich stosuje się nazwę karibu.

4 rozpiętość skrzydeł: 40-48 cm
alczyki Alczyk (Alle ) - ptak z rodziny alek. Do Polski zalatuje wyjątkowo. długość ciała: 18 cm rozpiętość skrzydeł: cm Obie płci są ubarwione jednakowo. W szacie godowej upierzenie jest koloru czarnego z wyjątkiem białego brzucha i pokryw podogonowych, kilku jasnych piór na grzbiecie oraz białego paska na skrzydłach. W szacie spoczynkowej biała jest również pierś, szyja i gardło. Młode podobne są do dorosłych w szacie spoczynkowej, lecz są bardziej brązowe.

5 Lis polarny Lis polarny, piesiec, piesak (Vulpes lagopus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, występujący na obszarach na północ od kręgu polarnego. Lisy te można spotkać zarówno nad morzem, w dolinach, jak i wysoko na grzbietach górskich. Są to zwierzęta terytorialne. Najczęściej występuje w ubarwieniu letnim brązowo-szarym, a zimą śnieżnobiałym lub stalowoniebieskim, choć spotyka się też lisy czarne przez cały rok. Żywi się ptakami (szczególnie ich pisklętami), małymi ssakami (Np. lemingami), jajami, rybami i padliną. Przez zimę do wiosny często podążają za niedźwiedziami polarnymi, podobnie jak szakale za lwami, licząc na pozostałości z ich zdobyczy. Nory lęgowe kopie w ziemi, na zboczach, pomiędzy kamieniami. Ciąża trwa dni. W maju lub czerwcu samica rodzi 2-8, maks. 12 szczeniąt, ważących g. Śmiertelność młodych jest duża i dochodzi do 50%, praktycznie lisica odchowuje 3-4 szczenięta. Matka żywi je mlekiem przez 8-10 tygodni.

6 Miś polarny Niedźwiedź polarny, niedźwiedź biały (Ursus maritimus) – gatunek dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych , zamieszkującego ... 31 KB (3689 słów) - 11:04, 13 lut 2010

7 gęsi bernikli Bernikle, podrodzina dużych, przeważnie arktycznych gęsi (gł. rodzaj Branta). Jaskrawe ubarwienie, długość do 100 cm, rozpiętość skrzydeł do 190 cm. Zamieszkują wybrzeża i wyspy mórz półkuli północnej. Zimą sporadycznie zalatują do Polski np. bernikla obrożna, bernikla białolica, bernikla rdzawoszyja.

8 Sowa śnieżka Sowa śnieżna Sowa śnieżna (Bubo scandiacus syn. Nyctea scandiaca) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny puszczykowatych (Strigidae). ... 5 kB (446 słów) - 14:54, 28 lut 2010

9 Śnieguła Śnieguła zwyczajna, śnieguła (Plectrophenax nivalis) – mały ptak wędrowny z rodziny Calcariidae[3], wcześniej zaliczany do trznadlowatych. Zamieszkuje obszary podbiegunowe Eurazji i Ameryki Północnej. Jest najdalej na północy gniazdującym ptakiem lądowym – występuje aż do północy Grenlandii. Zimuje w strefach umiarkowanych Eurazji i Ameryki Północnej oraz w północnej Afryce. W Polsce pojawia się nielicznie lecz regularnie podczas przelotów i w okresie zimowym, czyli od października do kwietnia.

10 mewy Mewy (Laridae) - rodzina ptaków z rzędu siewkowych. Polska nazwa pochodzi od niemieckiego Möwe. Obejmuje gatunki wodne (mewy, rybitwy i brzytwodzioby) zamieszkujące cały świat.

11 Wydrzyki Wydrzyki (Stercorariidae) - rodzina ptaków z rzędu siewkowych. Do rodziny wydrzyków należy jeden rodzaj i gatunki[3][4][5]:

12 rybitwy Rybitwy (Sternidae) - rodzina ptaków z rzędu siewkowych. Dawniej klasyfikowana jako podrodzina Sterninae rodziny mew Laridae. Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat.

13 foka obrączkowana Nerpa, foka obrączkowana (Pusa hispida wcześniej Phoca hispida) – gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych. Długość ciała 1,3 m, masa ciała kg, jest jedną z najmniejszych fok. Cechy charakterystyczne: żółtawobiałe, koliste plamy pokrywające ciało, brzuch jednolicie żółtawobiały z niewielką ilością ciemnych plam; włosy zatokowe brązowe. Występuje wokół bieguna w przybrzeżnych wodach Morza Arktycznego, dzięki grubszej podskórnej warstwie tłuszczu, lepiej chroniącej przed zimnem, sięga znacznie dalej na północ od foki pospolitej. Pospolicie występuje u brzegów Grenlandii i Spitsbergenu oraz w Morzu Białym. W postaci izolowanej populacji (podgatunki nerpy) występuje w północnej części Morza Bałtyckiego oraz jako relikt z czasów epoki lodowcowej w słodkowodnych jeziorach Ładoga i fińskim Saimaa. U polskich brzegów wyjątkowo spotyka się nerpy z populacji północno-bałtyckiej. W Polsce foka obrączkowana jest objęta ochroną gatunkową.

14 Autorzy; Alina Skwara Irena Koza