Aktualne zagadnienia prawne na temat ochrony przeciwpożarowej w Lasach

Prezentacja na temat: "Aktualne zagadnienia prawne na temat ochrony przeciwpożarowej w Lasach"— Zapis prezentacji:

1 Aktualne zagadnienia prawne na temat ochrony przeciwpożarowej w Lasach

2 Sprawy ochrony przeciwpożarowej lasu regulują unijne i krajowe przepisy prawne. Unijne akty prawne: - Rozporządzenie Rady nr 2158/92 z dnia 23 lipca 1992 r. o ochronie lasów Wspólnoty przed pożarami. - Rozporządzenie nr 2152/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. dotyczące monitorowania wzajemnego oddziaływania lasów i środowiska naturalnego we Wspólnocie (Forest Focus). - Rozporządzenie Rady nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

3 Krajowe akty prawne: Ustawa o lasach z dnia 28 września 1991 r. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991 r. Ustawa o transporcie kolejowym z dnia 28 marca 2003 r. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych.

4 Rozporządzenie Rady nr 2158/92 z dnia 23 lipca. 1992 r
Rozporządzenie Rady nr 2158/92 z dnia 23 lipca r. o ochronie lasów Wspólnoty przed pożarami nałożenie na kraje członkowskie UE obowiązku dokonania klasyfikacji swoich terytoriów według stopnia ryzyka pożaru lasu - obszar sklasyfikowany musi odpowiadać podziałowi administracyjnemu, co najmniej równemu podregionowi, tj. grupie powiatów (III poziom NTS*) - w zależności od wielkości stopnia ryzyka pożarowego zróżnicowane dofinansowanie działań państw członkowskich w zakresie ochrony przeciwpożarowej - zobowiązanie państw członkowskich do stworzenia banku danych o pożarach lasu (Krajowy System Informacji o Pożarach Lasu) * - jednostka terytorialna do celów statystycznych

5 Rozporządzenie nr 2152/2003 Parlamentu
Rozporządzenie nr 2152/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada r. dotyczące monitorowania wzajemnego oddziaływania lasów i środowiska naturalnego we Wspólnocie (Forest Focus) zapewnienie ciągłości uregulowań i osiągnięć w zakresie ochrony przeciwpożarowej lasów Wspólnoty - kontynuowanie i dalszy rozwój systemu informacji o pożarach lasów i terenów niezagospodarowanych na poziomie wspólnotowym - nałożenie obowiązku gromadzenia i przekazywania do UE (Wspólnotowe Centrum Badawcze w Isprze, Włochy) danych dotyczących pożarów lasu

6 Rozporządzenie Rady nr 1698/2005 z dnia 20. września 2005 r
Rozporządzenie Rady nr 1698/2005 z dnia września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) - przeprowadzenie przez IBL kategoryzacji zagrożenia pożarowego lasów wszystkich form własności dla wyodrębnionych w Polsce 45 podregionów – poziom III NTS (34 wysokiego, 9 średniego i 2 niskiego ryzyka) - nadleśnictwa PGL LP położone na terenach zaliczonych do wysokiego i średniego ZPL mogą ubiegać się w ramach schematu II o pomoc finansową w ramach działania „Odtwarzanie potencjału produkcji leśnej zniszczonego przez katastrofy oraz wprowadzanie instrumentów zapobiegawczych” objętego PROW na lata pomoc przyznawana jest na wzmocnienie systemu ochrony przeciwpożarowej (m.in. budowę, przebudowę dróg leśnych uznanych za dojazdy pożarowe oraz obiektów przeznaczonych do celów ochrony p.poż., zakup środków łączności, sprzętu i urządzeń do monitorowania lasów, wykonania i odnowienia pasów p.poż.)

7 Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach Art. 9. 1. W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów są obowiązani do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej odporności drzewostanów, a w szczególności do: wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów; Art. 13. Właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do: 2) ponownego wprowadzenia roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 5 lat w razie szkód wywołanych przez pożary i inne klęski żywiołowe, 3) pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej. Art. 18 4. Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności: 3c) określenie zadań dotyczących pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej.

8 Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach Art. 26 3. Nadleśniczy wprowadza okresowy zakaz wstępu do lasu stanowiącego własność Skarbu Państwa, w razie gdy: 2) występuje duże zagrożenie pożarowe. Art. 30. 3. W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych. 4. Przepisy ust. 3 nie dotyczą działań i czynności związanych z gospodarką leśną, pod warunkiem, że czynności te nie stanowią zagrożenia pożarowego.

9 o ochronie przeciwpożarowej
USTAWA z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej Art. 3. Osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja korzystająca ze środowiska, budynku, obiektu lub terenu są obowiązane zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym zagrożeniem. Art. 4.  1. Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową, jest obowiązany m.in.: 2) wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice, 4) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji, 5) przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej, 6) zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi, 7) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

10 o transporcie kolejowym
USTAWA z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym Art. 55.  1. Zarządca ma prawo na sąsiadujących z linią kolejową gruntach, za odszkodowaniem: 3) urządzać i utrzymywać pasy przeciwpożarowe. 3. Jeżeli posadzenie drzew lub krzewów, powodujące potrzebę urządzenia pasów przeciwpożarowych, nastąpiło po wybudowaniu linii kolejowej, koszty związane z urządzeniem i utrzymaniem tych pasów obciążają właścicieli gruntów.

11 Rozporządzenie Ministra Środowiska
z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów kategorie zagrożenia pożarowego lasów (I-duże, II-średnie, III-małe zagrożenie pożarowe), stopnie zagrożenia pożarowego lasów (0-brak, 1-małe, 2-średnie, 3-duże zagrożenie pożarowe), sposób zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów (załącznik 1) oraz metodę oznaczania stopnia zagrożenia pożarowego lasów (załącznik 2), sposoby prowadzenia obserwacji lasów, wyposażenie punktów obserwacyjnych, parametry dróg leśnych, wykorzystywanych jako dojazdy pożarowe, rodzaje i sposoby wykonywania pasów przeciwpożarowych, wyposażenie baz sprzętu do gaszenia pożarów lasów.

12 Sposób zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów
Po nowelizacji Kategoria zagrożenia pożarowego lasów obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, ustalonym na 10 lat na podstawie częstotliwości występowania pożarów, warunków drzewostanowych i klimatycznych oraz czynników antropogenicznych. Parametry średnia roczna liczba pożarów lasu w okresie ostatnich 10 lat przypadających na 10 km2 /1000 ha/ powierzchni leśnej udział procentowy powierzchni drzewostanów wszystkich klas wieku rosnących na siedliskach Bs, Bśw, BMśw, Bw, BMw i Lł średnia wilgotność względna powietrza (pomiar z wysokości 0,5 m) i procentowy udział dni z wilgotnością ściółki mniejszą od 15% o godzinie 900 z ostatnich 5 lat Obowiązujący Kategoria zagrożenia pożarowego lasów obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, ustalonym na 10 lat na podstawie liczby pożarów, warunków drzewostanowych i klimatycznych oraz czynników antropogenicznych. Parametry średnia roczna liczba pożarów lasu w okresie ostatnich 10 lat udział procentowy powierzchni drzewostanów w wieku do 40 lat rosnących na siedliskach Bs, Bśw i BMśw wartość współczynnika hydrotermicznego Sielaninowa (suma opadów, suma temperatur średnich dobowych) z ostatnich 5 lat

13 Sposób zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów
Wskaźnik zanieczyszczeń powietrza z ostatnich 5 lat intensywność ruchu rekreacyjnego i turystycznego Jeżeli otrzymana wartość po zsumowaniu punktów wyliczonych na podstawie ww. parametrów wynosi: punktów – las zalicza się do I kategorii zagrożenia pożarowego, punktów – las zalicza się do II kategorii zagrożenia pożarowego 15 punktów – las zalicza się do III kategorii zagrożenia pożarowego. Wg starych kryteriów oceny ZPL dokonywano tylko dla lasów będących w zarządzie LP i PN (nadleśnictwo, RDLP, Park Narodowy) średnia liczba mieszkańców przypadających na 0,01 km2 (1 ha) powierzchni leśnej Jeżeli otrzymana wartość po zsumowaniu punktów wyliczonych na podstawie ww. parametrów wynosi:  25 punktów – las zalicza się do I kategorii zagrożenia pożarowego, punktów – las zalicza się do II kategorii zagrożenia pożarowego 15 punktów – las zalicza się do III kategorii zagrożenia pożarowego. Nowe kryteria umożliwiają klasyfikację ZPL lasów wszystkich form własności na różnych poziomach podziału administracyjnego kraju (województwo, podregion, powiat, RDLP, nadleśnictwo, PN)

14

15

16 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów Rozdział 9 (Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów) § 34. 3. Obowiązek urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych ciąży na: 1) kierownikach lub właścicielach zakładów przemysłowych, obiektów magazynowych i użyteczności publicznej; 2) właścicielach linii kolejowych; 3) komendantach poligonów; 4) właścicielach lub zarządcach lasów położonych przy drogach publicznych; 5) właścicielach dróg zakładowych.

17 (projekt nowelizacji)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia ………….2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów Rozdział 9 (Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów) § 34.  2. Rodzaje oraz sposoby wykonywania pasów przeciwpożarowych przez podmioty określone jako właściwe do ich wykonania i utrzymywania w: ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach, ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej określają: 1)  rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów; 2) rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych.

18 § 35. 1. W odległości mniejszej niż 30 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej, z wyjątkiem drogi o nawierzchni nieutwardzonej, pozostawianie w szczególności gałęzi, chrustu, nieokrzesanych ściętych drzew i odpadów poeksploatacyjnych jest zabronione. 3. Źródło wody do celów przeciwpożarowych w lasach powinno zapewnić możliwość pobierania wody z głębokości nie większej niż 4 m, licząc pomiędzy lustrem wody, a poziomem stanowiska czerpania wody i być wyposażone w stanowisko czerpania wody wraz z dojazdem. § 40. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności: 1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu, 2) palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych i eksploatacji kopalni w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu.

19 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury
z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych § 9. Pasy przeciwpożarowe w sąsiedztwie linii kolejowej, na której prowadzony jest ruch, powinny być urządzone jako dwa równoległe do linii kolejowej pasy terenu o szerokości co najmniej 2 m, odległe od siebie od 10 m do 15 m i połączone ze sobą co 25 m do 50 m tej samej szerokości pasami poprzecznymi. Pierwszy pas terenu powinien być urządzony w odległości od 2 m do 5m od dolnej krawędzi nasypu lub górnej krawędzi przekopu linii kolejowej, a w razie występowania rowów bocznych – od zewnętrznej krawędzi tych rowów. Pasy terenu, o których mowa w ust. 1, powinny być całkowicie oczyszczone z wszelkiej roślinności do warstwy mineralnej, a na gruntach torfiastych – posypane warstwą piasku o grubości od 0,01 m do 0,02 m, natomiast prostokąty powstałe między pasami terenu powinny być oczyszczone z krzewów, suchej ściółki i gałęzi oraz zadrzewione gatunkami roślin liściastych, jeśli warunki siedliskowe zapewniają prawidłowy ich rozwój.

20 PASY PRZECIWPOŻAROWE WG RDLP (KM)
w tym pasy typu: RDLP Ogółem A B BK C D Białystok 1 272,52 573,53 207,28 317,71 45,36 128,64 Gdańsk 1 098,81 761,74 257,99 79,08 Katowice 1 857,10 1 068,97 91,72 545,79 79,99 70,63 Kraków 110,04 79,07 15,97 15,00 Krosno 236,45 100,92 111,63 23,40 0,50 Lublin 625,91 376,49 146,84 90,98 11,60 Łódź 492,98 261,48 94,34 115,77 16,60 4,79 Olsztyn 1 243,99 727,31 336,93 129,46 44,33 5,96 Piła 1 681,18 1 308,41 259,18 82,92 9,60 21,07 Poznań 596,67 382,84 72,61 135,59 5,63 Radom 115,49 20,38 30,70 64,41 Szczecin 1 531,26 631,31 213,79 517,40 21,88 146,88 Szczecinek 932,23 644,35 143,13 116,30 20,75 7,70 Toruń 1 924,39 1 523,90 216,51 102,27 75,95 5,76 Warszawa 777,03 432,50 181,43 155,10 8,00 Wrocław 1 234,83 385,87 437,14 155,86 245,06 10,90 Zielona Góra 1 940,66 1 193,26 73,46 354,70 39,35 279,89 Razem 17 671,54 10 472,33 2 890,65 3 001,74 624,60 682,22 W LP w 2008 r. wykonano nowych i odnowiono istniejących pasów przeciwpożarowych – 7 568,19 km (łączny koszt zł)

21 Przepisy wewnętrzne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe
Statut Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe § 19. Dyrektor regionalny w szczególności: odpowiada za przygotowanie i prowadzenie ochrony przeciwpożarowej w lasach. Instrukcja ochrony przeciwpożarowej obszarów leśnych (1996 r.) Zarządzenia i decyzje Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych

22 Dziękuję za uwagę

23

24 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)
z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, Nr 157, poz. 1315, Nr 167, poz. 1399, Nr 175, poz i Nr 175, poz. 1462), zarządza się co następuje: § Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów dostosowuje się do kategorii i stopni zagrożenia pożarowego lasów. 2. Kategoria zagrożenia pożarowego lasów obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, ustalonym na 10 lat na podstawie warunków klimatycznych, drzewostanowych (wiek, typ siedliskowy, gatunek) i czynników antropogenicznych. 3. Stopień zagrożenia pożarowego lasów jest to poziom prawdopodobieństwa zaistnienia pożaru w danym dniu, w zależności od dynamicznych zmian pogodowych i wilgotności ściółki. § Ustala się następujące kategorie zagrożenia pożarowego lasów: I kategoria zagrożenia pożarowego – duże zagrożenie; II kategoria zagrożenia pożarowego – średnie zagrożenie; III kategoria zagrożenia pożarowego – małe zagrożenie. 2. Sposób zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 3. Ze względu na masowy ruch rekreacyjny i turystyczny las można zaliczyć do wyższej kategorii o większym zagrożeniu pożarowym. 1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz.U. Nr 220, poz. 1899).

25 § 3. 1. Ustala się następujące stopnie zagrożenia pożarowego lasów:
0. stopień zagrożenia pożarowego – brak zagrożenia; 1. stopień zagrożenia pożarowego – małe zagrożenie; 2. stopień zagrożenia pożarowego – średnie zagrożenie; 3. stopień zagrożenia pożarowego – duże zagrożenie. 2. Dla lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego nie jest wymagane oznaczanie stopnia zagrożenia pożarowego. 3. Metoda oznaczania stopnia zagrożenia pożarowego lasów jest określona w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § W lasach o powierzchni powyżej 300 ha zaliczonych do I lub II kategorii zagrożenia pożarowego, w okresach oznaczonego dla tych lasów 1., 2. lub 3. stopnia zagrożenia pożarowego lasów, jest wymagane prowadzenie obserwacji mającej na celu wczesne wykrycie pożaru, zawiadomienie o jego powstaniu, a także podjęcie działań ratowniczych. 2. Obserwacja lasów, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona następującymi sposobami: ze stałych punktów obserwacji naziemnej, zwanych dalej „punktami obserwacyjnymi”; przez naziemne patrole przeciwpożarowe; przez patrole lotnicze.

26 § Punktami obserwacyjnymi są wieże obserwacyjne lub stanowiska obserwacyjne usytuowane na obiektach lub wzniesieniach, pozwalające na prowadzenie obserwacji w promieniu co najmniej 10 km. 2. Punkty obserwacyjne wyposaża się w: urządzenia umożliwiające wykrycie pożaru oraz ustalenie miejsca i czasu jego powstania; środki łączności; książkę meldunków o zauważonych pożarach i o powiadamianiu o nich; instrukcję postępowania dla osoby prowadzącej obserwację, wskazującą w szczególności sposób postępowania w razie wykrycia pożaru oraz obowiązki podczas prowadzenia obserwacji. 3. Położenie punktów obserwacyjnych w lasach zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego powinno zapewniać możliwość prowadzenia obserwacji lasu co najmniej z dwóch punktów obserwacyjnych w celu ustalenia miejsca powstania pożaru. 4. Jeżeli obserwacja lasu jest prowadzona jednym ze sposobów, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2 i 3, wówczas nie jest wymagane prowadzenie obserwacji z punktów obserwacyjnych lasów o powierzchni do: 1) 1000 ha - zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego; 2) 2000 ha - zaliczonych do II kategorii zagrożenia pożarowego. 5. Prowadzenie obserwacji lasów przez naziemne patrole przeciwpożarowe jest wymagane w razie nieprowadzenia obserwacji pozostałymi sposobami, o których mowa w § 4 ust. 2. § 6. W uzasadnionych wypadkach, w lasach zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego prowadzi się obserwację sposobami, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2 i 3, uzgodnionymi z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej; w odniesieniu do lasów użytkowanych przez jednostki organizacyjne podległe albo nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej – powiadamia się Wojskową Ochronę Przeciwpożarową.

27 § Drogi leśne, wykorzystywane jako dojazdy pożarowe, powinny być oznakowane i utrzymane w sposób zapewniający ich przejezdność. 2. Drogi, o których mowa w ust. 1, budowane lub przebudowywane, powinny posiadać następujące parametry: nawierzchnię gruntową lub utwardzoną o nośności co najmniej 10 ton i nacisku osi 5 ton; promienie zewnętrzne łuków o długości co najmniej 11 m; odstęp pomiędzy koronami drzew o szerokości co najmniej 6 m, zachowany do wysokości 4 m od nawierzchni jezdni; jezdnię o szerokości co najmniej 3 m; plac manewrowy o wymiarach co najmniej 20 x 20 m - w przypadku drogi bez przejazdu; mijanki o szerokości co najmniej 3 m i długości 23 m, położone w odległości nie większej niż 300 m od siebie, z zapewnieniem z nich wzajemnej widoczności - w przypadku dróg jednopasmowych. § 8. Odległość pomiędzy dowolnym punktem położonym w lesie a najbliższą drogą, o której mowa w § 7 ust. 1, nie powinna przekraczać: 750 m – dla lasów zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego; 1500 m – dla lasów zaliczonych do II lub III kategorii zagrożenia pożarowego. § Zabezpieczeniu przeciwpożarowemu lasów położonych przy obiektach mogących stanowić zagrożenie pożarowe dla lasów służą pasy przeciwpożarowe. 2. Zwarte obszary leśne o powierzchni powyżej ha zaliczone do I lub II kategorii zagrożenia pożarowego można rozdzielać pasami przeciwpożarowymi, tworzącymi miejsca do prowadzenia działań ratowniczych.

28 § Wyróżnia się cztery podstawowe rodzaje pasów przeciwpożarowych wykonywanych następującymi sposobami: 1) pas przeciwpożarowy typu A - oddzielający las od dróg publicznych, dróg dojazdowych nie będących drogami publicznymi do zakładu przemysłowego lub magazynowego, obiektów magazynowych i użyteczności publicznej pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy pasa drogowego albo obiektu, pozbawiony martwych drzew, leżących gałęzi i nieokrzesanych ściętych lub powalonych drzew; 2) pas przeciwpożarowy typu B - oddzielający las od parkingów, zakładów przemysłowych i dróg poligonowych pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy obiektu albo drogi, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym, że w odległości od 2 do 5 m od granicy obiektu albo drogi zakłada się bruzdę o szerokości 2 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; bruzdę może stanowić inna powierzchnia pozbawiona materiałów palnych; 3) pas przeciwpożarowy typu C – oddzielający las od obiektów na terenach poligonów wojskowych pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, przyległy do granicy obiektu, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym, że bezpośrednio przy obiekcie zakłada się bruzdę o szerokości od 5 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; 4) pas przeciwpożarowy typu D - rozdzielający duże zwarte obszary leśne pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z bruzdą o szerokości od 3 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; pasy rozdzielające zwarte obszary leśne zakłada się wzdłuż wytypowanych dróg, umożliwiających prowadzenie działań ratowniczych, a drzewostany na tym pasie muszą mieć udział ponad 50 % gatunków liściastych. 2. Szczegółowych ustaleń dotyczących wykonania pasów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dokonują zarządcy lasów w uzgodnieniu z właściwymi terytorialnie kierownikami jednostek podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej. 3. Szczegółowych ustaleń dotyczących wykonania pasów, o których mowa w ust. 1 pkt 4, dokonują zarządcy lasów w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. 4. W wypadkach szczególnego zagrożenia pożarowego dla lasów można urządzać inne rodzaje pasów przeciwpożarowych, zgodnie z zasadami gospodarki leśnej.

29 § Na każde 10 tys. ha lasu lub dla nadleśnictwa albo parku narodowego organizuje się co najmniej jedną bazę sprzętu do gaszenia pożarów lasów. 2. Wyposażenie bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasów stanowią w szczególności: dla lasów zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego – 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 30 łopat, 20 tłumic, 2 pługi do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód patrolowo-gaśniczy albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności minimum 400 l z możliwością podawania środka gaśniczego; dla lasów zaliczonych do II kategorii zagrożenia pożarowego – 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 20 łopat, 10 tłumic, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód patrolowo-gaśniczy albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności co najmniej 200 l; dla lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego – 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 10 łopat, 10 tłumic, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych.

30 § 12. Zakaz wstępu do lasu wprowadza się przy 3
§ 12. Zakaz wstępu do lasu wprowadza się przy 3. stopniu zagrożenia pożarowego, jeżeli przez kolejnych 5 dni wilgotność ściółki mierzona o godzinie 900 będzie niższa od 10 %. § 13. Traci moc rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz.U. Nr 73, poz. 824). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MINISTER ŚRODOWISKA Jan Szyszko w porozumieniu: MINISTER SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Ludwik Dorn