Agnieszka Wojewoda-Łukowczyk

Prezentacja na temat: "Agnieszka Wojewoda-Łukowczyk"— Zapis prezentacji:

1 Agnieszka Wojewoda-Łukowczyk
SOCJOTERAPIA Agnieszka Wojewoda-Łukowczyk

2 Socjoterapia to metoda leczenia zaburzeń zachowania i niektórych zaburzeń emocjonalnych u dzieci i młodzieży w toku spotkań grupowych. Jest to forma pomocy psychologicznej pośredniej między psychoterapią a psychoedukacją i treningiem interpersonalnym.

3 Zajęcia takie powinny wdrażać do nabycia nowych sposobów zachowań, nowych umiejętności, przede wszystkim interpersonalnych. Ważne jest zdobycie takich umiejętności jak: współdziałanie w grupie rówieśniczej, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, szukanie pomocy i podejmowanie właściwych decyzji.

4 Głównym celem terapeutycznym jest dostarczanie wychowankom doświadczeń korygujących, przeciwstawnych do treści urazowych. Oprócz tego realizuje się cele edukacyjne czyli poznawcze oraz rozwojowe - zaspokajające podstawowe dla danego wieku potrzeby uczestników

5 Jeżeli na danym terenie nie ma możliwości stworzenia świetlicy socjoterapeutycznej spełniającej formalne wymogi dotyczące samodzielnego lokalu oraz wymaganej ilości godzin pracy, program socjoterapii może być realizowany w formie zajęć socjoterapeutycznych poza tego typu placówką. Powinny jednak zostać zachowane standardy w zakresie zadań i celów prowadzenia tego typu zajęć.

6 Jeżeli zaś program realizowany w placówce nie spełnia merytorycznych założeń programu socjoterapii, świetlicy tej nie należy nazywać socjoterapeutyczną. Świetlica środowiskowa odgrywa również ważną rolę w procesie pomagania dzieciom, zwłaszcza z rodzin dysfunkcyjnych

7 Grupę socjoterapeutyczną powinny prowadzić przynajmniej dwie osoby, tzn. na każdych zajęciach jest przynajmniej dwóch prowadzących, a liczba dzieci nie powinna przekraczać 10 osób. Grupy dzieci powinny być organizowane w określonych przedziałach wiekowych: 7-10, 11-12, lat. Programy zajęć grupowych (cele, formy zajęć, metody) powinny być dostosowane do potrzeb rozwojowych dzieci oraz ograniczeń wynikających z ich sytuacji rodzinnej.

8 Praca socjoterapeutyczna przebiegać powinna w 3 etapach.
Etap I to okres powstawania grupy. Uczestnicy poznają się, określają cele, normy i zasady oraz terminy spotkań. Zadaniem tego etapu jest zadbanie o poczucie bezpieczeństwa i zbudowanie empatii w grupie.

9 PRACA SOCJOTERAPEUTYCZNA
Etap II to właściwa praca z grupą, czyli realizacja zaplanowanych celów terapeutycznych, edukacyjnych i rozwojowych. Istotą tego etapu jest aktywne uczestnictwo członków grupy, którzy poprzez doświadczenie uczą się prawidłowych zachowań. Uczestnicy dzielą się swoimi spostrzeżeniami, uczuciami, dostrzegają związki między wydarzeniami w grupie a życiem codziennym.

10 PRACA SOCJOTERAPEUTYCZNA
Etap III, ostatni to przygotowanie wychowanków do zakończenia funkcjonowania grupy. Kończący się cykl zajęć przynosi uczestnikom wzmocnienie uczuć pozytywnych, podsumowanie nabytych umiejętności i uświadomienie możliwości wykorzystania ich poza zajęciami.

11 METODY I FORMY PRACY Z GRUPĄ
Na zajęciach socjoterapeutycznych wykorzystujemy różnorodne metody i formy pracy z grupą. Często pracujemy w kręgu, który sprzyja nawiązaniu kontaktu i zmniejsza dystans. Przy realizacji niektórych gier i ćwiczeń stosujemy pracę w małych grupach, daje to możliwość aktywnego uczestnictwa każdemu, nawet nieśmiałemu, dziecku. Do podsumowania zajęć wykorzystujemy rundkę, w której każdy wypowiada się na dany temat lub kończy zdanie, a inni słuchają i powstrzymują się od komentarza.

12 Jednak podstawową formą pracy jest zabawa
Jednak podstawową formą pracy jest zabawa. Niesie ona przyjemność, zadowolenie, i radość. Pozwala dzieciom na swobodną ekspresję, odprężenie fizyczne i psychiczne. Odmianą zabawy są gry, które mogą zawierać elementy rywalizacji np. gry ruchowe. Duże znaczenie mają gry psychologiczne, służące realizacji poszczególnych celów. W takich grach wychowanek przez osobiste zaangażowanie nabywa nowe doświadczenia. Podczas omawiania ma okazję powiedzieć o swoich uczuciach, o tym co było dla niego ważne czy trudne.

13 Stosowane metody i techniki pracy z grupą
„Arterapia”- jest to forma grupowa, w której wykorzystuje się twórczą aktywność plastyczną i malarską do wyrażania problematyki poszczególnych członków grupy lub grupy jako całości. Rysunki dostarczają bardzo różnorodnej informacji o członkach grupy. Przy stosowaniu projekcyjnej arterapii nie jest istotna artystyczna wartość dzieła, istota tkwi w tym, aby dostarczyć dziecku pomocniczych środków do wyrażania swojej problematyki.

14 „Muzykoterapia”- jest jedną z najstarszych form oddziaływań na psychikę człowieka i wykorzystanie jej do celów leczniczych, zwłaszcza w formę grupowego słuchania muzyki. Pozwala na odreagowanie emocji, stwarza możliwość eksploracji istotnych dla pacjentów treści, dostarcza wiedzy o sobie, utorowuje bardziej dostosowaną społeczną komunikację. Ma ona również cele estetyczne, uczenia odczuć muzycznych i wzbogacenia wrażliwości i wyobraźni. Najczęściej celem muzykoterapii jest nastawienie na to, co dzieje się w grupie, na komunikację wzajemną i poznanie własnych emocji.

15 Choreoterapia”, czyli taneczna terapia
Choreoterapia”, czyli taneczna terapia. Ćwiczenia taneczne prowadzone są ze zwracaniem szczególnej uwagi na komunikację i współdziałanie uczestników grupy. „Celem choreoterapii jest wpływanie na poprawę w zakresie funkcjonowania społecznego (towarzyskiego) oraz na podniesienie sprawności ruchowej. Podstawową zasadą tej metody jest stopniowanie intensywności i złożoności koordynacji przez ruch taneczny. Do głównych celów choreoterapii należą: - uczenie się wspólnego, skoordynowanego działania, - uzyskanie stanu dynamicznego relaksu, - wpływ na wydolność czynnościową narządów wewnętrznych i przestawienie gospodarki metabolicznej, - wpływ na koordynację i sprawność - nauka antycypowania ruchu, kształcenie wyobraźni i pamięci ruchowej, - dostarczenie przyjemnych doznań estetycznych, - uświadomienie uczestnikom wartości kontaktu z innymi, bliskości współdziałania oraz własnych możliwości fizycznych .

16 Świetlica socjoterapeutyczna
Celem świetlicy socjoterapeutycznej jest zapewnienie opieki wychowawczej, tworzenie warunków do nauki własnej i pomocy w nauce, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień uczestników, łagodzenie niedostatków wychowawczych w rodzinie, eliminowanie zaburzeń zachowania, kształtowanie rozwoju dziecka poprzez zdobywanie umiejętności nawiązywania kontaktów z rówieśnikami,

17 c.d. cele świetlicy socjoterapeutycznej
ochrona przed wszelkimi formami przemocy fizycznej bądź psychicznej, prowadzenia profilaktyki w zakresie uzależnień, w tym szczególnie alkoholizmu i narkomanii, poznawanie zagadnień, które pozwolą sprawnie funkcjonować społecznie i radzić sobie z przeszkodami, zaspokajanie potrzeb psychicznych dzieci oraz jej reprezentacja w różnych formach.

18 Podstawowym celem świetlic socjoterapeutycznych  jest zaspokojenie podstawowych potrzeb, do których należy: potrzeba przynależności, bezpieczeństwa, uznania.

19 Świetlica socjoterepeutyczna zapewnia uczestnikom :
- opiekę po zajęciach szkolnych, - pomoc w odrabianiu lekcji, - pomoc w rozwiązywaniu trudnych sytuacji życiowych, - udział w zajęciach plastycznych, sportowych rekreacyjnych, - udział w programach z zakresu profilaktyki uzależnień, rozmowy indywidualne, także z rodzicami.

20 Do świetlicy przyjmowane są dzieci :
- na ich prośbę - na prośbę rodziców. - skierowane przez pracowników socjalnych Na uczestnictwo dzieci w świetlicy socjoterapeutycznej rodzice muszą wyrazić pisemną zgodę wraz z oświadczeniem dotyczącym powrotu dziecka do domu ( samodzielnie, pod opieką rodzica lub starszego rodzeństwa ). O przyjęciu do świetlicy rozstrzygają osoby prowadzące zajęcia w świetlicy.

21 KONTRAKT 1. Systematycznie odrabiamy lekcję.
2. Punktualnie przychodzimy na świetlicę. 3. Miło,ciepło,przyjacielsko odzywamy się do koleżanek i kolegów. 4. Słuchamy wychowawców. 5. Mówimy prawdę. 6. W razie potrzeby mówimy o swoich problemach. 7. Przynosimy zmienne obuwie. 8. Czujemy się jak u siebie w domu. 9. Jeden dzień w miesiącu mamy wolny od zajęć w świetlicy. 10. Odzywamy się do siebie grzecznie. 11. Jesteśmy dla siebie tolerancyjni. 12. Zgłaszamy pomysły na spędzanie wolnego czasu. 13. Przynosimy usprawiedliwienia. 14. Pomagamy wychowawcom. 15. Uczestniczymy w życiu świetlicy. 16. Rzetelnie pełnimy dyżury. 17. Pomagamy kolegom i koleżankom. 18. Szanujemy i dbamy o mienie świetlicy. 19. Organizujemy imprezy. 20. Nowych kolegów i koleżanki traktujemy serdecznie

22 I. KARTA PODOPIECZNEGO zawiera :
Dane osobowe Diagnoza warunków życia i rozwoju Diagnoza sytuacji szkolnej Współpraca z pracownikiem socjalnym/MOPR w Słupsku Indywidualny plan pracy z dzieckiem -dział -zakres(zadania) -potrzeby realizacja -czas realizacji -uwagi Karta pobytu dziecka -stosunek rodziców do dziecka -Relacje dziecka z rodzicami -funkcjonowanie społeczne dziecka w świetlicy -nauka szkolna dziecka -funkcjonowanie dziecka poza świetlicą -samodzielność, umiejętnoś samoobsługi -funkcjonowanie emocjalne -stan zdrowia dziecka -szczególne potrzeby dziecka -znaczące dla dziecka wydarzenia, uwagi

23 Współpraca z GOPS Proszę o informacje dotyczące rodziny zamieszkalej przy ul zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Spolecznej z dnia 1 września 2000 r.w sprawie placówek opiekuńczo- wychowawczych /Dz. U. Nr 80 poz. 900/ oraz z późniejszymi zmianami /Rozporządzenie MPS z dnia 14 lutego 2005 r. / Dane o rodzinie umożliwią lepsze zdiagnozowanie środowiska oraz potrzeb podopiecznych, dzięki którym możliwe będzie skuteczniejsze oddzialywanie opiekuńczo-wychowawcze. Z poważaniem

24 Diagnoza ANKIETA DLA RODZICA ANKIETA DLA UCZNIA KARTA UCZNIA
KARTA PODYTU DZIECKA INDYWIDUALNY PLAN PRACY