Sojusz Północnoatlantycki NATO

Prezentacja na temat: "Sojusz Północnoatlantycki NATO"— Zapis prezentacji:

1 Sojusz Północnoatlantycki NATO
North Atlanitic Treaty Organization Wyższa Szkoła Celna

2 Geneza 4 IV 1949 r. podpisanie Paktu Północnoatlantyckiego.
12 państw podpisujących: USA, Kanada, Belgia, Dania, Francja, Holandia, Islandia, Luksemburg, Norwegia, Portugalia, Włochy i W. Brytania. 1952 r.-Grecja, Turcja 1955 r.- RFN 1982 r.- Hiszpania Wyższa Szkoła Celna

3 Plany operacyjne Polskich Sił Zbrojnych w Układzie Warszawskim.
Wyższa Szkoła Celna Działania na Północno-Nadmorskim i Jutlandzkim Kierunku Operacyjnym.

4 Polska w NATO W 1992 roku pojawiło się wyraźne ożywienie kontaktów. Szczególną uwagę należałoby przypisać zapoczątkowaniu współpracy przygranicznej z Niemcami, współpracę siłami zbrojnymi Czecho-Słowacji i Węgier, a także wielostronność różnorodność kontaktów z państwami Zachodu. Wyższa Szkoła Celna

5 Polska w NATO W listopadzie 1992 roku ogłoszono takie dokumenty, jak: „Założenia polskiej polityki bezpieczeństwa” oraz „Polityka bezpieczeństwa i strategia obronna Rzeczypospolitej Polskiej”- ogłoszono więc doktrynę. Członkostwo w NATO oraz Unii Zachodnioeuropejskiej zapisane zostało w nich jako cel strategiczny Polski. Wyższa Szkoła Celna

6 Polska w NATO Program „PdP", po bardzo krótkiej debacie, został przez nas potraktowany w kategorii szansy - jako kolejny krok na drodze do NATO. Polska podpisała więc Dokument Ramowy Partnerstwa dla Pokoju w lutym 1994 r. Wyższa Szkoła Celna

7 Polska w NATO W roku 1995 współpraca z NATO osiągnęła kolejną fazę. Sojusz przedstawił nam bowiem Studium o rozszerzeniu NATO. Dokument ten stanowił niewątpliwie dobrą podstawę do skonkretyzowanej, pogłębionej dyskusji o członkostwie kolejnych partnerów. Wyższa Szkoła Celna

8 Polska w NATO W lutym 1997 r. premier rządu Rzeczypospolitej po zakończeniu wizyty w Kwaterze Głównej NATO ogłosił: „Polska spełnia już wszystkie kryteria, aby stać się pełnym członkiem NATO”. Wyższa Szkoła Celna

9 Polska w NATO 8 lipca 1997 r. Polska, a także Czechy i Węgry zostały zaproszone do rozpoczęcia negocjacji o członkostwie w Sojuszu Północnoatlantyckim Szczyt państw NATO w Waszyngtonie w dniach 23 -25 IV 1999 r. Polska staje się członkiem, chociaż formalne przyjęcie nastąpiło 12 III 1999 r. Wyższa Szkoła Celna

10 Przyczyny powstania „Ochrona wolności, wspólnego dziedzictwa i cywilizacji swych ludów, oparte na zasadach demokracji, wolności jednostki i praworządności” „Popieranie stabilizacji i dobrobytu” „Umacnianie wolnych instytucji” Połączenie wspólnych wysiłków na rzecz wspólnej obrony, zachowania pokoju i bezpieczeństwa Wyższa Szkoła Celna

11 Mechanizm działania Konsultacje- zwoływane na żądanie któregokolwiek uczestnika sojuszu-obowiązkowe Indywidualna pomoc- w momencie casus foederis- napaści zbrojnej na jednego lub kilku sojuszników Wspólna pomoc Wyższa Szkoła Celna

12 Obszar działania Terytoria sojuszników w Europie, Ameryce Północnej, ich wyspy położone na obszarze północnoatlantyckim na północ od Zwrotnika Raka lub ich okręty czy samoloty operujące na tym obszarze Wyższa Szkoła Celna

13 System zbiorowego bezpieczeństwa
Każdy z członków Sojuszu udzieli pomocy napadniętemu sojusznikowi lub sojusznikom, podejmując natychmiast indywidualnie i w porozumieniu z innymi członkami taką akcję jaką uzna za konieczną, nie wyłączając użycia siły zbrojnej, w celu przywrócenia i utrzymania bezpieczeństwa strefy północnoatlantyckiej. Wyższa Szkoła Celna

14 Zobowiązania sojuszników
Przestrzeganie zasad zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych Powstrzymywać się od „groźby” lub „przemocy” Spory międzynarodowe, w które mogłyby zostać uwikłane państwa członkowskie , załatwiać przy pomocy środków pokojowych Wyższa Szkoła Celna

15 NATO a Sojusz Północnoatlantycki
NATO nie jest tożsama z Sojuszem Północnoatlantyckim NATO- rozległy program polityczny, wojskowy, gospodarczy, naukowo-techniczny Nie wszyscy członkowie NATO są członkami Sojuszu 1966 r. wystąpienie Francji ze struktur wojskowych (ponownie wróciła w XII 1995 r.) Wyższa Szkoła Celna

16 NATO a Sojusz Północnoatlantycki
poza strukturami wojskowymi Grecja 1982- przystąpienie Hiszpanii do Sojuszu bez uczestnictwa w zintegrowanej strukturze obrony NATO Wyższa Szkoła Celna

17 Struktura NATO Organy cywilne i wojskowe
Wyższa Szkoła Celna

18 STRUKTURA POLITYCZNA I WOJSKOWA NATO
Władze Narodowe Stali przedstawiciele (Ambasadorzy przy NATO) Przedstawiciele Wojskowi przy NATO KOMITET PLANOWANIA OBRONY RADA PÓŁNOCNO - ATLANTYCKA GRUPA PLANOWANIA NUKLEARNEGO KOMITET WOJSKOWY INNE KOMITETY Międzynarodowy Sztab Wojskowy SEKRETARZ GENERALNY SEKRETARIAT MIĘDZYNARODOWY Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie SACEUR Wyższa Szkoła Celna

19 Rada Północnoatlantycka
Najwyższy organ kierowniczy w sprawach politycznych Dziala na szczeblu ministerialnym (ministrowie spraw zagranicznych, obrony, gospodarki, finansów) Zbiera się 2 razy w roku W szczególnie ważnych sprawach zbiera się na szczeblu szefów państw i rządów-szczyty NATO Wyższa Szkoła Celna

20 Rada Stałych Przedstawicieli
Szczebel wiceministrów lub ambasadorów Zbiera się przynajmniej raz w tygodniu Organ konsultacyjny Ocenia i wytycza działalność innych organów Decyzje na zasadzie jednomyślności lub consensusu Decyzje są obligatoryjne dla państw członkowskich Wyższa Szkoła Celna

21 Komitet Planowania Obrony
Najwyższy organ kierowniczy zajmujący się sprawami wojskowymi Zbiera się 2 razy w roku na szczeblu ministrów obrony i częściej na szczeblu niższym jako Stały Komitet Planowania Obrony Zajmuje się uzgodnieniami strategicznych planów wojskowych Decyzje Komitetu nie wymagają zatwierdzenie Rady Wyższa Szkoła Celna

22 Grupa Planowania Nuklearnego
Zbiera się 2 razy w roku na szczeblu ministrów obrony i częściej na szczeblu ambasadorów Zajmuje się strategią jądrową Decyzje Grupy wymagają zatwierdzenia przez Komitet Planowania Obrony Wyższa Szkoła Celna

23 Sekretariat Międzynarodowy
Nadzorowanie nad wykonywaniem uchwal głównych organów Sojuszu Opracowywanie raportów, projektów uchwal Na czele stoi Sekretarz Generalny- najwyższy przedstawiciel NATO w kontaktach z państwami i innymi organizacjami. Sekretarz Generalny przewodniczy sesjom Rady Północnoatlantyckiej, Komitetowi Planowania Obrony oraz Grupie Planowania Nuklearnego oraz innym komitetom Wyższa Szkoła Celna

24 Cywilna struktura NATO
Liczne komisje i grupy robocze (stale i ad hoc), powoływane przez Radę lub Komitet Planowania Obrony Ponad 20 stałych komisji Wyższa Szkoła Celna

25 Stałe Komisje-zakres zadań
Zajmują się min.: sprawami politycznymi, ekonomicznymi, informacją, budżetem wojskowym i cywilnym, planowaniem sil zbrojnych, planowaniem jądrowym, badaniami naukowymi, problemami ochrony środowiska Wyższa Szkoła Celna

26 Stałe Komisje-zakres zadań
Infrastrukturą, Planowaniem w sferze obrony cywilnej, Wsparciem logistycznym, Systemami łączności, Współpracą zbrojeniową, Badaniami obronnymi, Standaryzacją uzbrojenia, Bezpieczeństwem (kontrwywiad) Koordynacją lotów w przestrzeni europejskiej Wyższa Szkoła Celna

27 Struktura wojskowa: Komitet Wojskowy
Zbiera się 2 razy w roku w składzie szefów sztabów generalnych państw członkowskich Na niższym szczeblu jako stały Komitet Wojskowy Podlega bezpośrednio Radzie i Komitetowi Planowania Obrony W sprawach strategii jądrowej- Grupie Planowania Jądrowego Wyższa Szkoła Celna

28 Komitet Wojskowy Kieruje pracą dowództw regionalnych i innych organów wojskowych Działalność Komitetu Wojskowego wspierana jest przez Międzynarodowy Sztab Wojskowy i Agencje Wojskowe Wyższa Szkoła Celna

29 Międzynarodowy Sztab Wojskowy
Międzynarodowy Sztab Wojskowy jest organem wykonawczym Komitetu Wojskowego Kieruje i koordynuje działalnością dowództw regionalnych Wyższa Szkoła Celna

30 Agencje Wojskowe Są to organy naukowe i studyjne
Wojskowy Komitet Meteorologiczny, Akademia Wojskowa NATO Wyższa Szkoła Celna

31 SZCZEBEL TAKTYCZNY NATO
/I/CAOC JEDNOSTKI LMB CRC JEDNOSTKI LM JEDNOSTKI WR (SAMOC) JEDNOSTKI WRt (RRP) ROLAND HAWK PATRIOT Wyższa Szkoła Celna

32 Zadania CRC: Nadzorowanie przestrzeni powietrznej (wykrywanie, identyfikacja, ocena sytuacji, przedstawianie wniosków); wymiana informacji o sytuacji powietrznej z /I/CAOC i sąsiednimi CRC; kierowanie lotnictwem myśliwskim i wojskami rakietowymi w czasie prowadzenia działań (przydzielanie celów, naprowadzanie samolotów); zarządzanie walką - utrzymywanie odpowiedniego stopnia gotowości bojowej podległych sił, określanie struktury rejonu działań (stref działań, rubieże, itp.), koordynacja współdziałania pomiędzy lotnictwem myśliwskim a wojskami rakietowymi; udzielanie pomocy własnym samolotom znajdującym się w trudnej sytuacji w locie. Wyższa Szkoła Celna

33 Dowództwa regionalne Naczelne Dowództwo Europy (ACE) z siedzibą w Casteau (Belgia) Obejmuje swym zasięgiem obszary lądowe rozciągające się od Przylądka Północnego do południowego krańca Włoch oraz od Atlantyku (z wyłączeniem Portugalii) po wschodnią granicę Turcji Wyższa Szkoła Celna

34 Naczelne Dowództwo Europy (ACE)
W skład wchodzą: Dowództwo Europy Pólnocno-Zachodniej Dowództwo Europy Centralnej Dowództwo Europy Południowej Szybka Grupa Interwencyjna Grupa Wczesnego Ostrzegania Wyższa Szkoła Celna

35 Naczelne Dowództwo Strefy Atlantyku (ACLANT)
Siedziba- Norfolk USA Obejmuje obszar od bieguna Północnego do Zwrotnika Raka i od wód przybrzeżnych Ameryki Północnej do wód przybrzeżnych Europy (łącznie z Portugalią) i Afryki Wyższa Szkoła Celna

36 Wojskowa współpraca w NATO
Wspólna struktura dowódcza Koalicyjna strategia i plany operacyjne Wspólne przygotowanie infrastruktury i zaopatrzenia wojsk Współpraca w zakresie standaryzacji zbrojeń (badań i produkcji zbrojeniowej) Wyższa Szkoła Celna

37 szczebel strategiczny
Działania Wojenne szczebel strategiczny szczebel operacyjny szczebel taktyczny Wyższa Szkoła Celna

38 Szczebel Strategiczny
Grupy państw określają swoje cele narodowego bądź międzynarodowego bezpieczeństwa i wykorzystują wszystkie dostępne środki / w tym militarne / dla ich osiągnięcia. Wyższa Szkoła Celna

39 Szczebel Operacyjny Szczebel działań wojennych, na którym są planowane, organizowane i prowadzone kampanie i główne operacje w celu osiągnięcia celów strategicznych na obszarze operacji lub teatrze działań wojennych. Wyższa Szkoła Celna

40 Szczebel Taktyczny Szczebel działań wojennych, na którym są planowane, organizowane i prowadzone działania bojowe dla osiągnięcia celów walki przez związki taktyczne czy oddziały. Wyższa Szkoła Celna

41 Zgromadzenie Północnoatlantyckie
Przedstawiciele parlamentów państw członkowskich. Od lat 90-tych w pracach Zgromadzenia w charakterze delegatów stowarzyszonych brali udział parlamentarzyści z państw Europy Środkowej i Wschodniej Wyższa Szkoła Celna

42 Zgromadzenie Północnoatlantyckie
5 Komitetów Polityczny Obrony Bezpieczeństwa Ekonomiczny Naukowo-techniczny Spraw cywilnych Wyższa Szkoła Celna

43 Północnoatlantycka Rada Współpracy
20 XII 1991 r. utworzenie Forum regularnych kontaktów i współpracy Sojuszu i państwami postkomunistycznymi Europy Środkowej i Wschodniej oraz państwami postradzieckimi Spotkania 2 razy w roku na szczeblu ministerialnym Wyższa Szkoła Celna

44 Północnoatlantycka Rada Współpracy-kompetencje
Współpraca w zakresie bezpieczeństwa i pokrewnym Planowanie obrony Kontrola zbrojeń Demokratyczne koncepcje między cywilami a wojskowymi Cywilno-wojskowa koordynacja kierowania ruchem lotniczym Konwersja produkcji zbrojeniowej Ochrona środowiska Siły i operacje pokojowe Nauka i technika Wyższa Szkoła Celna

45 Partnerstwo dla Pokoju
Od 1994 r. zinstytucjonalizowany program współpracy między państwami Północnoatlantyckiej Rada Współpracy a państwami OBWE Wyższa Szkoła Celna

46 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
Pierwsze dziesięciolecia istnienia NATO-funkcje wojskowe (wojna koreańska , zimna wojna) Dominacja USA 1966 wystąpienie Francji ze struktur wojskowych „Wysunięta obrona”- koncepcja wojskowa Sojuszu- zakładała prowadzenie wojny w Europie-obecność sil zbrojnych w RFN Wyższa Szkoła Celna

47 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
Od 1954 r. doktryna „zmasowanego odwetu”- każdy konwencjonalny konflikt zbrojny na linii Wschód-Zachód może zostać automatycznie przekształcony w wojnę jądrową. Tarcza- siły zbrojne sojuszników europejskich, odwetowy miecz atomowy- siły strategiczne USA Wyższa Szkoła Celna

48 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
Pod koniec lat 60-odprężenie-wzmocnienie funkcji politycznych i dyplomatycznych NATO (drugi wymiar): Rokowania w sprawie redukcji sil zbrojnych i zbrojeń w Europie Środkowej z państwami Układu Warszawskiego Kwestie ekonomiczne, społeczne, kulturalne, ochrona środowiska naturalnego (trzeci wymiar) Wyższa Szkoła Celna

49 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
1967 r. doktryna „zmasowanego odwetu” zostaje zastąpiona doktryną „elastycznego reagowania”- przewidującą prowadzanie kilku wojen, nie zrezygnowano w niej z ewentualnego użycia broni jądrowej, wyeliminowano jednak „automatyzm” jej stosowania. Wyższa Szkoła Celna

50 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
Koniec lat 80.- rozpad bloku wschodniego i ZSRR, zjednoczenie Niemiec, transformacja wewnętrzna i adaptacja do zmieniającego się środowiska zewnętrznego 1990- rezygnacja z obowiązującego od 1977 r. programu corocznego zwiększania o 3 % budżetów obronnych państw członkowskich. Wyższa Szkoła Celna

51 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
5-6 VII 1990 r.-Szczyt NATO w Londynie- deklaracja pokojowych intencji w stosunkach ze Wschodem, rozbudowa politycznych struktur, zrewidowanie dotychczasowej strategii „elastycznego reagowania”, odejście od doktryny strategicznej obecności na wysuniętych rubieżach (wysuniętej obrony), przyjęto koncepcję „wysuniętej obecności wojskowej”, broń jądrowa jako broń „ostatecznego argumentu” Wyższa Szkoła Celna

52 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
6-7 VI 1991 r. Kopenhaga –deklaracja „Partnerstwa z krajami Europy Środkowej i Wschodniej”, intensyfikacja kontaktów. 1991 r. powołano Północnoatlantycką Radę Współpracy. 1994 r. – program „Partnerstwo dla Pokoju” Wyższa Szkoła Celna

53 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
7-8 XI 1991 r. Rzym- „Nowa Koncepcja Strategiczna Sojuszu”, strategia „szybkiego reagowania” sil wielonarodowych, zwiększenie odpowiedzialności za bezpieczeństwo państw europejskich, zmniejszenie zaangażowania USA, przygotowywanie do podejmowania misji pokojowych- działalność poza obszarem traktatowej odpowiedzialności Wyższa Szkoła Celna

54 Działalność Sojuszu Północnoatlantyckiego
1992 r. decyzja o możliwości podejmowania misji pokojowych przez NATO na podstawie politycznego mandatu ONZ oraz OBWE XII 1995 r.- mandat sil pokojowych NATO w Bośni i Hercegowinie jako realizacja traktatu pokojowego z 14 XII 1995 r. Wyższa Szkoła Celna