TECHNOLOGIE MULTIMEDIALNE

Prezentacja na temat: "TECHNOLOGIE MULTIMEDIALNE"— Zapis prezentacji:

1 TECHNOLOGIE MULTIMEDIALNE

2 Księga znaku to standaryzacja logo - opis budowy logo i przykłady jak należy znak stosować dla prawidłowego używania. Bardzo rozbudowana księga zawiera bardziej szczegółowe opracowania oraz konkretne projekty realizacyjne z użyciem logo i logotypu (WWW, samochody, reklama zewnętrzna itp). Zasad w niej zawartych powinno się bezwzględnie przestrzegać dla dobra i jednorodnego wizerunku firmy.

3 Księga znaku Podstawowa Księga Znaku powinna powstać wraz z projektem logo. Księgi Znaku obejmuje przeważnie 7 kart z elementami podstawowymi oraz kilka kart przykładów zastosowania logo.

4 Księga znaku Standardowa Księga Znaku składa się z takich elementów jak: Geneza powstania logo. Podstawowa wersja znaku. Alternatywne wersje znaku. Konstrukcja znaku. Pole ochronne oraz pole podstawowe znaku. Kolorystyka znaku. Typografia znaku. Skalowanie i minimalne rozmiary znaku. Stosowanie znaku na różnych tłach. Niedopuszczalne modyfikacje.

5 Księga znaku Geneza powstania logo.
warto od tego rozdziału rozpocząć Księgę Znaku, ponieważ każdy kto będzie miał później potrzebę skorzystania z tego dokumentu, będzie mógł lepiej zrozumieć zasady stosowania danego znaku, poznając jego znaczenie i genezę powstania (w tym, cele klienta). Są to też informacje przydatne na etapie rejestrowania nowego znaku w Urzędzie Patentowym oraz podczas ewentualnych konsultacji prawniczych w kwestiach praw autorskich.

6 Księga znaku Podstawowa wersja znaku.
Podstawowa wersja znaku to najważniejszy element identyfikacji wizualnej firmy. W zależności od projektu, jest to logotyp (logo oparte tylko o typografię) lub zestawienie sygnetu (element graficzny logo) i nazwy firmy. W tym dziale pokazujemy jak wygląda logo w jego podstawowej formie, zarówno na jasnym, jak i na ciemnym tle (w kontrze). Podstawowa wersja znaku często występuje w dwóch odmianach: poziomej (gdzie sygnet znajduje się w poziomie, na wysokości nazwy klienta) oraz pionowej (gdzie sygnet jest umieszczony nad nazwą). W zależności od potrzeb i dostępnego miejsca na materiałach wizerunkowych można zamiennie korzystać z obu wersji logo.

7 Księga znaku Alternatywne wersje znaku.
W zależności od projektu, ten dział może być bardziej lub mniej rozbudowany. Zamieszczamy tutaj wszystkie wersje znaku, które są dopuszczalne do użytku. Są to zarówno wersje logo z claimem (hasłem firmowym), wersje achromatyczne (w szarościach) oraz, jeśli jest taka potrzeba, wersje monochromatyczne (w jednym kolorze, spójnym z kolorystyką opisaną w dalszej części Księgi Znaku). Niektóre znaki mogą również występować w wersji skróconej, wykorzystującej tylko sam sygnet (element graficzny) lub część typograficzną. Wszystkie te wersje powinny znaleźć się w Księdze Znaku, aby osoby korzystające z niej mogły bez problemu obrandować każdy element budujący wizerunek marki, bez względu na jego wielkość czy obszar roboczy.

8 Księga znaku Konstrukcja znaku.
Ten dział wygląda zupełnie inaczej w każdej Księdze Znaku. Jest on zależny od stopnia skomplikowania budowy logo oraz od potrzeby wyjaśnienia jego konstrukcji. Najczęściej po prostu umieszczamy logo na siatce konstrukcyjnej oraz dokładnie określamy jego proporcje. W przypadku bardziej skomplikowanego projektu, np. takiego, który wykorzystuje efekty przestrzenne, opisujemy szczegółowo jego budowę. Do opisania konstrukcji znaku należy podejść bardzo indywidualnie i w jak najbardziej przejrzysty sposób opisać jego parametry. Jest to również bardzo przydatny element Księgi Znaku, gdy chcemy zgłosić logo do Urzędu Patentowego.

9 Księga znaku Pole ochronne oraz pole podstawowe znaku.
Opisywane w tym dziale zasady stosowania znaku, to określenie przestrzeni wokół logo, która nie może zostać naruszona. Ma to na celu zachowanie czytelności logo na wszelkich materiałach, na których będzie stosowane. Określamy tutaj zarówno pole ochronne znaku, czyli przestrzeń, na której nie mogą się znaleźć inne obiekty oraz tekst, jak i pole podstawowe znaku, które określa odległość logo od krawędzi dokumentów. Oczywiście zdarza się również tak, że pole ochronne oraz pole podstawowe są tożsame, wszystko zależy od konkretnego projektu i przeprowadzonych testów optycznych

10 Księga znaku Kolorystyka znaku.
Każde logo ma ściśle określoną kolorystykę, w jakiej może występować. Opisujemy tutaj zarówno kolory występujące w sygnecie, jak i kolor czcionki zastosowanej w znaku firmowym. Kolorystyka logo powinna być określona w CMYKu, Pantonie, RGB, folii ORACAL, a czasem również w RALu. Ma to na celu ułatwienie pracy przy reprodukcji logo na różnych nośnikach. W każdym przypadku logo powinno zachować te same kolory, dlatego trzeba przewidzieć, w jakich warunkach będzie ono stosowane.

11 Księga znaku Typografia znaku.
Jedną stronę Księgi Znaku zawsze poświęcamy typografii użytej w znaku. Należy tutaj określić, jaka rodzina czcionek została zastosowana, zarówno w nazwie klienta, jak i haśle firmowym, występującym jako „dopisek” do logo (tzw. claim). Jest to bardzo ważna informacja dla tych, którzy na podstawie logo będą tworzyć kolejne elementy identyfikacji wizualnej. Każdy taki element powinien być spójny ze znakiem firmowym, budując konsekwentny wizerunek firmy.

12 Księga znaku Skalowanie i minimalne rozmiary znaku.
Kolejnym elementem Księgi Znaku jest określenie minimalnych rozmiarów logo dla druku (w milimetrach) oraz dla monitorów (w pikselach). Testując czytelność znaku ustalamy dopuszczalny minimalny rozmiar dla jego wersji podstawowej (pionowej i/lub poziomej) oraz wersji z claimem. Logo nie może występować w mniejszych, niż ustalone, rozmiarach, ponieważ traci na czytelności, a to rzutuje na wizerunek firmy. Dlatego należy ściśle stosować się do ustalonych wielkości.

13 Księga znaku Stosowanie znaku na różnych tłach.
W tym dziale pokazujemy, jak stosować logo w zależności od tła, na którym występuje. Określamy, w jakich przypadkach logo może występować w pełnym kolorze, a w jakich, należy sięgnąć po jego wersję uproszczoną wersję monochromatyczną lub achromatyczną. Ustalamy tutaj zarówno nasycenie koloru tła, na którym znak pełno kolorowy jest wciąż czytelny, jak i zasady stosowania logo na zdjęciach. Wszystkie te działania mają na celu uchronić przed niewłaściwym i nieczytelnym zastosowaniem logo.

14 Księga znaku Niedopuszczalne modyfikacje.
Jest to ostatni element Księgi Znaku, który zazwyczaj opisujemy. Zamieszczamy zbiór i przykłady najczęściej popełnianych błędów, takich jak m.in.: dodawanie elementów w polu ochronnym, zmiana proporcji znaku, dodawanie cieni, zmiana kolorystyki czy umieszczanie logo na niewłaściwym tle. W tym miejscu uczulamy na to, by bardzo uważnie stosować się do zasad opisanych w całej Księdze Znaku. Unikając błędów przedstawionych, jako niedopuszczalne modyfikacje mamy pewność, że wizerunek firmy nie zostanie nadszarpnięty przez nieprzemyślane działania.

15 Przykładowa wzór FAKRO Wiśniowski Eservice portal innowacji Lasty państwowe

16 Źródła: grafmag.pl