System Zielonej Karty Anna Panek.

Prezentacja na temat: "System Zielonej Karty Anna Panek."— Zapis prezentacji:

1 System Zielonej Karty Anna Panek

2 Zarys historyczny Polska jest nim objęta od 1958 r.
System został stworzony na mocy Rekomendacji ONZ z 25 stycznia 1949 r., skierowanej do rządów europejskich krajów członkowskich ONZ – tzw. Rekomendacji Genewskiej, która określa główne cele jego funkcjonowania. Funkcjonuje od 1 stycznia 1953 roku po dziś dzień. Polska jest nim objęta od 1958 r. Podstawowymi dokumentami regulującymi praktyczne zasady funkcjonowania są Konstytucja Rady Biur oraz Regulamin Wewnętrzny Rady Biur uchwalony 30 maja 2002 r.

3 Cele systemu Zagwarantowanie swobody przekraczania granic. Korzyść, jaką posiadacz pojazdu odnosi w związku z funkcjonowaniem Systemu Zielonej Karty, polega na tym, że nie musi on zawierać umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na każdej przekraczanej granicy. Zagwarantowanie wypłaty świadczeń dla poszkodowanych w wypadkach spowodowanych ruchem pojazdu zagranicznego w kraju odwiedzanym. Na mocy zawartych umów, każde z Biur Narodowych przyjęło na siebie obowiązek zapłaty odszkodowania osobie poszkodowanej w wypadku, który miał miejsce na terytorium państwa, w którym to biuro działa i został spowodowany przez kierowcę pojazdu zarejestrowanego w państwie należącym do Systemu.

4 Zielona Karta w praktyce
Planując wakacje za kółkiem warto szczegółowo przeanalizować trasę przejazdu na miejsce wypoczynku. Nie warto wjeżdżać do kraju Systemu Zielonej Karty bez certyfikatu lub bez ubezpieczenia granicznego. Nie warto też podróżować po upływie daty ważności któregokolwiek z tych dokumentów. Kierowca taki, jeśli spowoduje wypadek, zostanie uznany za nieubezpieczonego i poniesie wszelkie konsekwencje finansowe zdarzenia. Ubezpieczenia graniczne, które zmuszeni jesteśmy kupować na granicach krajów nie będących członkami EOG ( np. Bośnia i Hercegowina, Rosja, Mołdawia), w przypadku braku Zielonej Karty, są z zasady drogie. Warto zatem zabrać ze sobą Zieloną Kartę. Wyda nam ją ubezpieczyciel, u którego wykupiliśmy OC. Z reguły jest ona bezpłatna. Trzeba jednak o niej pamiętać zanim wyruszy się w trasę.

5 Kierowców wybierających się w niektóre zakątki Bałkanów czekają przykre ubezpieczeniowe niespodzianki. Ci, którzy jadą samochodem lub motocyklem do chorwackiego Dubrownika, muszą pokonać 10-kilometrowy odcinek przez terytorium Bośni i Hercegowiny. A tam nie wystarczy OC kupione w Polsce. Niezbędna jest Zielona Karta. Kto jej nie odbierze przed wyjazdem, będzie zmuszony do wykupienia ubezpieczenia granicznego. Oznacza to niespodziewany dodatkowy wydatek rzędu 25 euro. W większości państw europejskich polskim zmotoryzowanym wystarczy polskie ubezpieczenie OC. Są jednak kraje, które wymagają posiadania Zielonej Karty. Jeśli więc trasa wakacyjnej podróży samochodowej lub motocyklowej prowadzi przez którekolwiek z nich, warto odebrać przed wyjazdem stosowny certyfikat. Przykładem takiej sytuacji jest podróż własnym pojazdem na południowy kraniec Chorwacji. Rocznie Chorwację odwiedza pół miliona turystów z Polski. Znaczna część z nich wybiera się tam samochodami ze względu na bliskość tego gorącego zakątka Europy. Chorwacja na całym swoim terytorium honoruje OC wykupione w Polsce. Jednak mały fragment tych ziem, na którym znajduje się malownicze i chętnie odwiedzane przez turystów zabytkowe miasto Dubrownik, jest odłączony od reszty kraju. Oddziela go 10-kilometrowy pas wybrzeża Bośni i Hercegowiny. Lądem nie da się go ominąć. A kraj ten uznaje polskie dokumenty ubezpieczeniowe tylko w postaci certyfikatu Zielonej Karty. Kto zapomni o jej odebraniu, będzie musiał wjeżdżając na bośniackie terytorium wykupić ubezpieczenie graniczne.

6 Podstawy funkcjonowania
Konstytucja - status Regulamin wewnętrzny Określa: Wewnętrzną strukturę Systemu Jej organy Sposób zarządzania i finansowania Władze systemu i zasady ich wyboru Zasady przyjmowania do Systemu nowych członków Sankcje możliwe do wykorzystania w przypadku niewywiązywania się przez Biura Narodowe z obowiązków spoczywających na członku Rady Biur. Określa: Podstawowe zasady funkcjonowania Systemu Zielonej Karty regulując przy tym wewnętrzne stosunki między Biurami Narodowymi Zasady wzajemnych rozliczeń, akceptacji dokumentów ubezpieczeniowych, postępowania w przypadku ich fałszerstwa, odpowiedzialności za skutki wypadków pojazdów obcych w krajach odwiedzanych

7 Regulamin wewnętrzny Postanowienia obowiązkowe
Postanowienia fakultatywne Wyznaczają zasady funkcjonowania Systemu, Biur Narodowych i ich wzajemnych relacji Definiują funkcje Biura, pojęcia wypadku ubezpieczeniowego, roszczenia, dokumentów ubezpieczeniowych Określają podstawowe zasady opracowywania roszczeń, funkcjonowania korespondentów, warunków zwrotów wydatków, gwarancji finansowych i zasada rozstrzygania sporów między Biurami Określa wzajemne relacje między Biurami Narodowymi, jeśli stosunki umowne oparte są między nimi na Zielonej Karcie lub w innym przypadku na domniemanym pokryciu ubezpieczeniowym

8 Wyłączna kompetencja Biur Narodowych
Biuro Narodowe właściwe dla miejsca wypadku posiada wyłączną kompetencję do autonomicznego opracowywania roszczeń odszkodowawczych według przepisów prawa właściwego dla miejsca wypadku, w tym w zakresie: ustalenia odpowiedzialności cywilnej, przyznania bądź odmowy przyznania świadczeń odszkodowawczych, w tym ich wysokości przy wyłącznej kompetencji do interpretacji prawa właściwego do kraju wypadku. BN jest upoważnione również do uregulowania każdego roszczenia oraz ma bierną zdolność procesową w postępowaniu pozasądowym, jak i sądowym. Zakaz dyskryminacji za względu na kraj pochodzenia sprawcy Fundamentalną zasadą jest traktowanie wszystkich zdarzeń spowodowanych ruchem pojazdu zagranicznego według takich samych kryteriów, jakie są stosowane przy rozpatrywaniu spraw, w których uczestniczyły wyłącznie pojazdy krajowe.

9 Czym jest System Zielonej Karty?
System dwustronnych, jednolitych umów o wzajemnym honorowaniu certyfikatów ubezpieczeniowych (Zielonych Kart), zapewniający pokrycie ubezpieczeniowe wymagane przez prawo kraju odwiedzanego. Mocą każdej takiej umowy Biuro wystawiające Zieloną Kartę upoważnia Biuro kraju, w którym wydarzył się wypadek do zaspokajania roszczeń poszkodowanych.

10 Czym jest Zielona Karta?
Zielona Karta to Międzynarodowy Certyfikat Ubezpieczeniowy będący dowodem, że jego posiadacz objęty jest komunikacyjnym ubezpieczeniem OC zgodnie z prawem ubezpieczeniowym obowiązującym w kraju odwiedzanym, a należącym do Systemu Zielonej Karty. Przez odpowiednie władze tych państw jest on uznawany za ważny bez dodatkowych formalności i opłat. Wystawcą i gwarantem certyfikatu Zielonej Karty jest Biuro Narodowe, a towarzystwa ubezpieczeniowe na podstawie otrzymanych uprawnień dystrybuują certyfikaty, ponosząc ryzyko ubezpieczeniowe z nimi związane. Umowę ubezpieczenia ZK zawiera się na okres tożsamy z okresem ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zawartego przez Ubezpieczającego z Ubezpieczycielem, z tym że okres ubezpieczenia nie może być krótszy niż 15 dni i dłuższy niż 12 miesięcy.

11 System Zielonej Karty jest w zasadzie systemem europejskim; obecnie należą do niego prawie wszystkie europejskie rynki ubezpieczeniowe oraz rynki ubezpieczeniowe Iranu, Izraela, Maroka, Tunezji. Obecnie System Zielonej Karty zrzesza 47 Biur Narodowych. Biuro Narodowe to zawodowa organizacja ubezpieczycieli prowadzących w danym kraju działalność ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Biuro Narodowe zgodnie z wymogami Rekomendacji Genewskiej jest uznane przez rząd danego państwa i podpisuje odpowiednie umowy z innymi Biurami Narodowymi należącymi do Systemu Zielonej Karty.

12 Warunki przystąpienia do Systemu Zielonej Karty
Istnienie w państwie kandydującym obowiązku zapewnienia umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych Powołanie biura narodowego Położenie państwa w Europie, w basenie Morza Śródziemnego lub sąsiadowanie z europejskim krajem reprezentowanym w Systemie

13 Domniemanie pokrycia ubezpieczenia
W ramach systemu współistnieją dwie formy współpracy. Biura narodowe określają stosunki umowne między Biurami na podstawie: Certyfikat Zielonej Karty Domniemanie pokrycia ubezpieczenia Odpowiedzialność Biura Narodowego ograniczona jest wyłącznie do sytuacji, w których sprawca wypadku legitymował się certyfikatem Zielonej Karty, wystawionym przez członka danego Biura. Biura Narodowe gwarantują na zasadzie pełnej wzajemności zwrot wszystkich wypłaconych świadczeń, kosztów dodatkowych oraz wewnętrznych kosztów likwidacyjnych wynikających z jakiegokolwiek wypadku z udziałem pojazdu umiejscowionego na terytorium państwa, dla którego każde z tych Biur jest właściwe, bez względu na to, czy pojazd jest ubezpieczony.

14 Zakres terytorialny W ramach Systemu Zielonej Karty funkcjonuje Porozumienie Wielostronne, zgodnie z którym kierowcy pojazdów zarejestrowanych w państwach, których Biura Narodowe są Sygnatariuszami Porozumienia mogą poruszać się po terytoriach tych państw bez konieczności posiadania Zielonej Karty. W ich przypadku domniemywa się posiadanie ważnego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartego w kraju, w którym pojazd został zarejestrowany o czym świadczy ważna tablica rejestracyjna pojazdu. Do Porozumienia Wielostronnego należy 32 spośród 48 członków Systemu Zielonej Karty, w tym Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

15 Zakres terytorialny Zielona Karta nie jest potrzebna w następujących państwach Europy : Austria, Andora, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Liechtenstein, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy oraz Węgry. W ich przypadku wystarczy ważna polisa ubezpieczenia OC. Zielona Karta jest wymagana w krajach: Albanii, Azerbejdżanie, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Iranu, Izraela, Macedonii, Maroko, Mołdawii, Rosji, Czarnogóry, Tunezji, Turcji i na Ukrainę.

16

17 Podstawowe zadania Gwarantowanie wypełnienia zobowiązań poprzez poszczególne rynki ubezpieczeniowe. Dzięki działaniu Systemu osoba poszkodowana może dochodzić roszczenia od swojego biura narodowego, zamiast od zagranicznego zakładu, z którym zawarł umowę sprawca wypadku. Biuro narodowe zwraca się później z roszczeniem regresowym do zagranicznego biura. Biura narodowe dostarczają podwójnej gwarancji: Swojemu rządowi, że zagraniczny ubezpieczyciel będzie przestrzegał prawa mającego zastosowanie w tym kraju oraz będzie wypłacał pokrzywdzonym odszkodowanie w granicach tego prawa; Biuru odwiedzanego kraju za zobowiązania swojego członka w związku z użytkowaniem pojazdu uczestniczącego w wypadku.

18 Ubezpieczenie Zielona Karta posiada jeden wzór graficzny obowiązujący we wszystkich krajach. Papier, na którym drukowana jest polisa ma kolor zielony – stąd wzięła się nazwa tego dokumentu. Oprócz koloru papieru, istnieje dodatkowa zasada dotycząca języka, która mówi, że polisa wydawana jest w języku narodowym kraju działalności Towarzystwa Ubezpieczeniowego oraz w jednym z dwóch języków oficjalnych, tj. angielskim lub francuskim.

19 Ile to kosztuje? Albania
Cena piętnastodniowej polisy granicznej to 49 euro. W związku ze słabo rozwiniętą siecią serwisów i nikłą dostępnością części zamiennych, naprawa zepsutego bądź uszkodzonego auta może potrwać nawet kilka tygodni. Lepiej więc dodatkowo ubezpieczyć się na taką okoliczność. Białoruś W związku z koniecznością uzyskania wizy na wjazd do Białorusi, pojawienie się na granicy bez wiedzy o konieczności posiadania zielonej karty jest w zasadzie niemożliwe. Jeśli jednak nam się to zdarzy, za polisę gwarantującą nam spokój przez 15 dni zapłacimy 17 euro. Bośnia i Hercegowina Brak zielonej karty na terenie Bośni i Hercegowiny będzie kosztował 40 euro. Jak informuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych, dokument wymagany jest w całym kraju, włącznie z 20-kilometrowym fragmentem stanowiącym linię nadbrzeżną Adriatyku, który oddziela fragment Chorwacji od Dubrownika. W praktyce na granicy nie zawsze wymaga się tam posiadania zielonej karty. Czarnogóra Niewielki, ale atrakcyjny z punktu widzenia turystów kraj, to jeden z europejskich ewenementów. Granicę przekroczymy na podstawie dowodu osobistego, a obowiązującą tam walutą jest euro. Mimo to polisa OC wystawiona w jednym z unijnych państw jest niewystarczająca. Jeśli nie posiadamy przy sobie zielonej karty, brak ten uzupełnimy za minimum 15 euro. Tyle kosztuje ubezpieczenie na 14 dni.

20 Kosowo W państwie, którego odrębności do dziś nie uznaje Serbia i ok. 90 państw członkowskich ONZ, kierowcy nie pomoże nawet posiadanie zielonej karty. Jest tam ona nieważna, więc jedynym rozwiązaniem jest wykupienie na granicy dodatkowego ubezpieczenia. Piętnastodniowa polisa kosztuje 40 euro, a siedmiodniowa — połowę tej kwoty. Punkty, w których można dokonać transakcji, przeważnie nie są jednak czynne całodobowo i mogą być zamknięte w święta. Macedonia Tu brak zielonej karty będzie nas słono kosztował. Na ubezpieczenie zakupione na granicy, które jest ważne przez 15 dni, wydamy aż 50 euro. Mołdawia Choć Mołdawia honoruje ubezpieczenia wystawione w Polsce, udający się tam kierowca musi mieć zieloną kartę, która swym zasięgiem obejmuje ten kraj. Jej brak na granicy oznacza wydatek rzędu 4,5 euro w razie wykupienia ochrony na 15 dni. Rosja Piętnastodniowe ubezpieczenie kupione na przejściu kosztuje 43 euro. Turcja 42 euro będzie nas kosztowało piętnastodniowe ubezpieczenie wykupione na tureckiej granicy. Fakt przekroczenia granicy samochodem wpisywany jest do paszportu. Ukraina Niespełna 10 euro kosztuje polisa wykupiona na ukraińskiej granicy. Jednak nawet ona nie rozwiąże wszystkich problemów. W razie stłuczki, jeśli zostaniemy uznani za winnych, milicja zatrzyma nasze prawo jazdy, a w zamian wyda dokument pozwalający jedynie na jazdę na terenie kraju. Oczywiście podane wyżej ceny są orientacyjne. Wszystko zależy od tego, jakie towarzystwo ubezpieczeniowe oferuje swoje polisy na danym przejściu granicznym.

21 Biuro Narodowe otrzymuje informację o wypadku
Zawiadamia ubezpieczyciela, który wydał ZK lub polisę ubezpieczeniową albo, jeśli to właściwe zainteresowane Biuro Biuro kraju wypadku po otrzymaniu roszczenia przesyła je niezwłocznie tzw. korespondentowi – tj. wyznaczonej osobie do opracowywania i regulowania roszczeń Korespondent opracowuje roszczenie w imieniu Biura Roszczenie opracowywane jest zgodnie z przepisami prawnymi państwa, w którym miał miejsce wypadek.