Rachunkowość finansowa - wykłady

Prezentacja na temat: "Rachunkowość finansowa - wykłady"— Zapis prezentacji:

1 Rachunkowość finansowa - wykłady
Dr inż. Karolina Bondarowska

2 Zestawienie obrotów i sald Przyczyny błędów księgowych
Wykład 3 Zestawienie obrotów i sald Przyczyny błędów księgowych Metody poprawiania błędów księgowych Korekta Storno czarne częściowe Storno czarne całkowite Storno czerwone

3 Zestawienie obrotów i sald
Zestawienie obrotów i sald sporządza się na dzień bilansowy. Stanowi ono punkt wyjścia do sporządzenia bilansu oraz rachunku zysków i strat. Salda debetowe kont bilansowych zestawienia obrotów i sald stanowią aktywa bilansu, a salda kredytowe kont bilansowych pasywa bilansu. Obroty kont przychodów i kosztów stanowią podstawę sporządzenia rachunku zysków i strat. Zestawienie obrotów i sald pozwala także na ujawnienie błędów, które powstają, gdy nie jest stosowana zasada podwójnego księgowania a także ułatwia znalezienie błędów rachunkowych.

4 Najczęstsze przyczyny błędów księgowych
Dokonanie księgowania w niewłaściwy sposób – inna kwota, nieodpowiednie konto lub strona konta, naruszenie zasady podwójnego zapisu Dwukrotne ujęcie tej samej operacji Pominięcie operacji gospodarczej w księgach rachunkowych Wykrycie błędów księgowych następuje najczęściej: w wyniku inwentaryzacji w rezultacie uzgodnienia zapisów na kontach podczas sporządzania zestawień kontrolnych lub zestawienia obrotów i sald.

5 Poprawianie błędów księgowych – storno czarne
Najprostszym sposobem poprawienia błędnego zapisu jest KOREKTA. Można ją stosować, gdy błąd zostaje ujawniony natychmiast po jego popełnieniu. Polega ono na przekreśleniu błędnego zapisu, wpisaniu poprawnego zapisu wraz z datą jego naniesienia i zaparafowaniu.

6 Poprawianie błędów księgowych – storno czarne
Do likwidacji błędnych zapisów księgowych stosuje się STORNO. Polega ono na usunięciu przez odpowiedni zapis wpływu niewłaściwego zapisu na saldo końcowe konta lub na obroty i saldo końcowe jednocześnie. Storno czarne występuje w dwóch postaciach – storna całkowitego i częściowego. Storno czarne całkowite polega na dokonaniu zapisu przeciwstawnego (po przeciwnej stronie konta) w stosunku do zapisu błędnego, przez co anulowany zostaje błąd. Storno czarne częściowe polega na anulowaniu błędnego zapisu jedynie na koncie, na którym ten zapis wystąpił przez zastosowanie zapisu przeciwstawnego.

7 Zobowiązania wobec pracowników
Storno czarne całkowite A Zakupiono materiały od dostawcy w kwocie (termin płatności 7 dni), co błędnie zaksięgowano na kontach Środki trwałe i Zobowiązania wobec pracowników. (3) 46 500 (2) (2) Zobowiązania wobec pracowników (1) (3) Materiały Środki trwałe (1) Zobowiązania wobec dostawców (3)

8 Storno czarne częściowe
Otrzymano materiały od dostawcy w kwocie (termin płatności 7 dni), co błędnie zaksięgowano na koncie Środki trwałe. (2) 46 500 (2) Zobowiązania wobec dostawców (1) Materiały Środki trwałe (1)

9 Wpływ storna czarnego na obroty i salda końcowe
Zastosowanie strona czarnego gwarantuje uzyskanie prawidłowych sald końcowych na kontach, ale jednocześnie przyczynia się do sztucznego zawyżenia obrotów o kwoty błędnych zapisów i zapis storna.

10 Poprawianie błędów księgowych – storno czerwone
Istota storna czerwonego polega na wykorzystaniu zapisu ujemnego. Zapis stornujący jest dokonywany identycznie jak zapis błędny. Przy sumowaniu obrotów traktowany jest jako wartość ujemna i podlega odejmowaniu, dlatego nie wpływa na wartość obrotów i sald. Dla oznaczenia ujemnego charakteru zapisu stornującego stosuje się kolor czerwony lub zapis w ramce.

11 Poprawianie błędów księgowych – storno czerwone
Operację zakupu materiałów za gotówkę błędnie zaksięgowano na koncie rachunek bankowy Sp Sp Rachunek bankowy (1) (2) Kasa Materiały 15 000 (2) (3) (3)

12 Poprawianie błędów księgowych – przykład
Salda wybranych kont w przedsiębiorstwie X wynosiły: Rachunek bankowy – , Kredyt bankowy – Operację gospodarczą podjęcia gotówki w wysokości z banku do kasy błędnie zaksięgowano na kontach: Kasa (Wn) i Kredyt bankowy (Ma) a) poprawić błędnie zaksięgowaną operację stornem czarnym i sporządzić zestawienie obrotów i sald, b) poprawić błędnie zaksięgowaną operację stornem czerwonym i sporządzić zestawienie obrotów i sald.

13 Poprawianie błędów księgowych – storno czarne
Rachunek bankowy (3) 12 500 Sk. 50 000 Kredyt bankowy (2) Sk 62 500 Sp. (1) Kasa (1) (3) 25 000 Sp 50 000 (2) 12 500 Sk. 25 000 a Konto Obroty Salda Wn Ma Rachunek bankowy 50 000 12 500 37 500 Kredyt bankowy 62 500 Kasa 25 000 Razem 87 500

14 Poprawianie błędów księgowych – storno czerwone
Sp 50 000 __ Sk. 12 500 Rachunek bankowy (3) Sk. Kredyt bankowy Sk ___ Sp. (1) (2) Kasa (1) (2) (3) Konto Obroty Salda Wn Ma Rachunek bankowy 50 000 12 500 37 500 Kredyt bankowy - Kasa Razem 62 500

15 Główne zasady obowiązujące w księgowości
Zasada podwójnego zapisu Zasada ciągłości Zasada ostrożności Zasada okresowego sprawdzania zgodności ewidencji księgowej z rzeczywistością Zasada niezmienności reguł księgowania i sporządzania sprawozdań

16 Główne zasady obowiązujące w księgowości
Zasada podwójnego księgowania – każdą operację gospodarczą wyrażoną wartościowo księguje się przynajmniej na dwóch kontach, po przeciwnej stronie kont i w tej samej kwocie. Zasada ciągłości – zasada od bilansu do bilansu, wymaga ciągłego stosowania przyjętych metod postępowania w wycenie majątku, źródeł jego finansowania, przychodów i kosztów.

17 Główne zasady obowiązujące w księgowości
Zasada memoriałowa - polega na ujęciu w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym ogółu operacji gospodarczych dotyczących danego okresu, obejmujących wszystkie osiągnięte przychody i poniesione koszty niezależnie od terminu ich spłaty. Zasada współmierności - polega na tym, że koszty poniesione w celu osiągnięcia określonych przychodów muszą być ujęte w księgach rachunkowych w tym samym okresie rozrachunkowym, co osiągnięte przychody. Dotyczy to głównie kosztów bezpośrednich (np. kosztów wytworzenia sprzedanych wyrobów).

18 Główne zasady obowiązujące w księgowości
Złota reguła bilansowa – zasada polegająca na tym, że całość posiadanych przez przedsiębiorstwo aktywów trwałych powinna być finansowana z kapitałów własnych. Powyższa reguła powinna być stosowana przez przedsiębiorstwa stosujące konserwatywną, bezpieczną politykę finansową.