Dialog społeczny historia i metody

Prezentacja na temat: "Dialog społeczny historia i metody"— Zapis prezentacji:

1 Dialog społeczny historia i metody
Romuald Krajewski, Naczelna Izba Lekarska

2 Problemy Niska ocena polskiej ochrony zdrowia przez pacjentów zarówno lokalnie jak i w porównaniu z innymi krajami Niezadowolenie pracowników i braki kadr Ograniczony wpływ najbardziej zainteresowanych na funkcjonowanie systemu Doraźność działań Na pewno trzeba COŚ zrobić ale to ≠ zrobić COKOLWIEK Możliwości poprawy istnieją w każdym systemie.

3

4

5

6 Konflikt społeczny szkodzi wszystkim i nie prowadzi do dobrych rozwiązań.

7 Dialog społeczny Konflikt społeczny

8 Dialog społeczny:

9

10 Dialog społeczny pracownicy pracodawcy rząd

11 Dialog społeczny USTAWA z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego Rozdział 1. Cele i zadania Rady Dialogu Społecznego Art. 1. 1. Tworzy się Radę Dialogu Społecznego, zwaną dalej „Radą”, jako forum trójstronnej współpracy strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej, zwanych dalej „stronami Rady”. 2. Rada prowadzi dialog w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej. 3. Rada działa na rzecz realizacji zasady partycypacji i solidarności społecznej w zakresie stosunków zatrudnienia. 4. Rada działa na rzecz poprawy jakości formułowania i wdrażania polityk oraz strategii społeczno-gospodarczych, a także budowania wokół nich społecznego porozumienia w drodze prowadzenia przejrzystego, merytorycznego i regularnego dialogu organizacji pracowników i pracodawców oraz strony rządowej. 5. Rada wspiera prowadzenie dialogu społecznego na wszystkich szczeblach jednostek samorządu terytorialnego.

12 Dialog społeczny Zinstytucjonalizowany i pozainstytucjonalny (także doraźny) Międzynarodowy, krajowy, branżowy, regionalny, zakładowy Dwustronny, trójstronny, wielostronny Strona związkowa, pracodawcy, rządowa Niezależność i równowaga, zaufanie i kompromis, praworządność Negocjacje, konsultacje, opiniowanie, informowanie

13 Dialog społeczny Najczęstsze formy protestu pracowniczego to: strajk zwykły - pracownicy przerywają pracę i opuszczają zakład, strajk włoski - pracownicy nie porzucają pracy, lecz zwalniają jej tempo, obniżając celowo jej wydajność, strajk okupacyjny - pracownicy przerywają pracę, ale nie opuszczają zakładu pracy, strajk czarny - pracownicy porzucają pracę i obsługę nawet tam gdzie grozi to nieodwracalnymi następstwami (zalanie kopalni, wygaszanie wielkich pieców, itd.), strajk głodowy - jego uczestnicy nie przyjmują pożywienia, strajk solidarnościowy - strajk podjęty w imieniu lub dla poparcia innej grupy strajkujących, strajk generalny - strajk podjęty równocześnie w całym kraju, regionie, branży, czy koncernie, strajk ostrzegawczy - przerwanie pracy na krótki okres czasu celem zademonstrowania siły i możliwości przeprowadzenia strajku właściwego, strajk czynny - w czasie strajku okupacyjnego pracownicy wznawiają produkcję, sami dystrybuując to co wyprodukowali, manifestacja - masowe wiece, bądź przemarsze, pikieta - demonstracja najczęściej mniejszej ilości osób w wybranym miejscu ważnym z punktu widzenia prowadzenia protestu (np. pikieta siedziby władz regionalnych), okupacja miejsc publicznych np. siedzib władz centralnych lub lokalnych, siedziby firmy - najczęściej polega na wdarciu się do budynku, blokada - demonstracja mająca za cel wstrzymanie transportu towarowego i/lub osobowego (może się odbyć na drogach, torach kolejowych bądź nawet na rzece), głodówka - odmowa w proteście przyjęcia pożywienia przez protestujących, kampania nieposłuszeństwa - wcielanie w życie praw, o które się walczy bez zwracania uwagi na zakazy, ostrzeżenia i reakcje władz (politycznych, czy władz danej korporacji), inne formy protestu: petycje, noszenie oznak związkowych, noszenie opasek na rękach, oflagowanie zakładów pracy, akcja ulotkowa (informacyjna).

14 350 członków z 28 państw członkowskich
Ekonomia, handel, przemysł, infrastruktura, zabezpieczenie społeczne Ochrona zdrowia: opieka nad osobami starszymi i nieuprzywilejowanymi populacjami systemy ochrony zdrowia kadry ochrony zdrowia problemy zdrowotne związane z migracjami

15 Dialog społeczny - problemy
Poczucie marginalizacji "zwykłych" ludzi Brak zaufania do reprezentacji zorganizowanej Brak skuteczności inicjatyw oddolnych Przejęcie legislacji przez władzę wykonawczą Zmiana zaufania pionowego na poziome (instytucjonalnego na rozproszone)

16 Protestujemy! Dość tego!!! Stop! Znów o nas bez nas!
Jakiż wspaniały pomysł. Głosujemy! Wiem co trzeba zrobić! Zaraz wam wytłumaczę, jaki to wspaniały pomysł. Inaczej po prostu się nie da! Cieszę się, że wszyscy to zrozumieli. Protestujemy! Dość tego!!! Stop! Znów o nas bez nas!

17 Partycypacja Dialog społeczny Konflikt społeczny

18 Uczestnictwo (partycypacja) podejmowanie decyzji
udział w podejmowaniu decyzji wymiana informacji informowanie S.P. Arnstein, 1969

19 Informowanie

20 Wymiana informacji Konsultacje publiczne nie mogą być utożsamiane z konsultacjami społecznymi. Konsultacji publicznych nie należy mylić z badaniami opinii. Ich formuła nie zakłada poszukiwania opinii reprezentatywnej dla jakiejś populacji czy grupy, lecz otwartość na każdy głos i uwagę.

21 Wymiana informacji Nie jest współdecydowaniem
Wyrażane w ramach konsultacji opinie mogą ale nie muszą być uwzględniane Decyzje podejmuje właściwa instytucja Odpowiedzialność jest polityczna Wartość konsultacji zależy od otwartości na odmienne propozycje i od umiejętności ich włączenia do rozstrzygnięć

22 Współdecydowanie Referendum Głosowanie w ciałach podejmujących decyzje
Udział w podziale budżetu Udział w projektowaniu (przepisów, przestrzennym itp.) Protest Inicjatywy legislacyjne Badanie opinii Udział w ciałach doradczych

23 Współdecydowanie Demokracja przedstawicielska (reprezentacyjna, pośrednia) czy Demokracja bezpośrednia (uczestnicząca) przykład z białego stołu

24 Współdecydowanie Zarządzanie czy Zaangażowanie obywateli
przykład z białego stołu, ważne jest znaczące zaangażowanie

25 e-Partycypacja groupware - wspomaganie tradycyjnych metod zaangażowania dyskusje internetowe głosowania elektroniczne badania opinii e-petycje

26 Alternatywy szczegółowa informacja zaangażowanie reprezentatywne
konsultacja interesariuszy duża liczba zainteresowanych Voraltberg example. Potrzeba bardzo dużo czasu. Pareconomy, parpolitics

27 Kryzys demokracji i partycypacji
utrata poczucia wpływu i kontroli nad własnym życiem głosowanie za mniejszym złem trudności ze złożonością wykorzystywanie problemów do uzyskiwania przewagi politycznej wyolbrzymianie problemów bez realnych propozycji ich rozwiązania i brak odpowiedzialności za takie działania

28 Rozwiązania

29 Podsumowanie Kryzys demokracji przedstawicielskiej i jej metod podejmowania decyzji szybko narasta i pilnie potrzebne są sposoby znacznie większego zaangażowania obywateli. Niezależnie od sposobu działania dialog zmniejsza konflikty i ułatwia akceptację decyzji. Konieczne jest zwiększanie partycypacji na wszystkich szczeblach podejmowania decyzji oraz decentralizacja władzy.

30 Dziękuję za uwagę!