GRENLANDIA ŚWIAT ANARUKA

Prezentacja na temat: "GRENLANDIA ŚWIAT ANARUKA"— Zapis prezentacji:

1 GRENLANDIA ŚWIAT ANARUKA
Autorzy: Aleksandra Zjawińska Kajetan Murzynowski

2 Położenie Grenlandia to największa wyspa na świecie położona na Oceanie Atlantyckim niedaleko bieguna północnego. Grenlandia geograficznie należy do Ameryki Północnej, ale pozostaje autonomicznym terytorium pod zarządem Danii. Ma powierzchnię około dwóch milionów kilometrów kwadratowych i jest siedem razy większa od Polski. W większości jest skuta lodem, który nigdy nie topnieje. Stolicą jest Nuuk. Grenlandia ma około mieszkańców – to tyle ile kibiców mieści Stadion Narodowy w Warszawie. flaga godło

3 Skąd wzięli się Eskimosi
Około lat temu na Grenlandii pojawili się pierwsi ludzie, którzy przywędrowali z Azji. Było to możliwe, dlatego że w tamtych czasach zamarzła cieśnina Beringa, która rozdziela Amerykę Północną i Azję. Ludzie ci nazywali się Inuici i ponieważ przybyli z Azji, to mieli skośne oczy i duże kości policzkowe. Dzisiaj mieszkańców Grenlandii nazywa się Eskimosami. Około 25% wszystkich ludzi mieszka w stolicy kraju – Nuuk.

4 Stroje Eskimosów Eskimosi ubierają się w ubrania wykonane z różnych futer i skór zwierząt. Są one bardzo wygodne i ciepłe. Nie noszą bielizny. Zimą, kiedy robi się okropnie zimno nakładają jeszcze futra. Mamy wkładają swoje dzieci do dużej kieszeni, która umieszczona jest na plecach. Eskimos musiał mieć minimum dwa ubrania, aby móc je zmienić gdyby były mokre. Do polowań w kajakach Eskimosi używają ubrań ze skóry foki gładko wyprawionej.

5 Klimat Większą część, bo aż 81 % powierzchni wyspy pokrywa warstwa lodu. Na Grenlandii panuje klimat polarny i dlatego jest tam bardzo zimno. Najzimniej jest w środkowej części wyspy. Najniższa temperatura, którą zanotowano na Grenlandii to aż - 74 °C. Na Grenlandii widoczne są zjawiska atmosferyczne zwane zorzami polarnymi. Lato trwa trzy miesiące, a zimą na wschodzie przez cztery miesiące trwa noc polarna. W maju zaczyna się dzień polarny, który trwa 5 miesięcy.

6 Roślinność Na powierzchni Grenlandii występuje około 500 gatunków roślin wyższych oraz około trzy tysiące gatunków mchów, porostów i glonów. Nie ma lasów. Śniegi topnieją tylko na południowo–zachodnich brzegach i tam na poletkach ziemi wyrastają trawy, mchy, a wśród nich małe, ale barwne kwiatki. Rosną też niewysokie drzewa. Niektóre rośliny nie zdążą w ciągu jednego lata przekwitnąć i owocować. Zaczynają kwitnąć jednego lata i owoce mają dopiero na następną wiosnę.

7 Zwierzęta Na wybrzeżach Grenlandii żyją m.in. renifery, lemingi, piżmowoły, lisy polarne, niedźwiedzie polarne, lisy polarne, wilki polarne, zające polarne, gronostaje, a także ptaki – m.in. pardwy, sowy śnieżne, gęsi i mewy. W wodach spotkać można łososie i dorsze, wale, orki, morsy oraz kilka gatunków fok. Na Grenlandii żyje ok. 700 gatunków owadów i pajęczaków.

8 Życie Anaruka Ze względu na trudne warunki klimatyczne codzienne życie Eskimosów było bardzo trudne. Anaruk i jego rodzina latem (które trwa tylko trzy miesiące i przypomina raczej naszą wczesną wiosnę, a nie prawdziwe lato) mieszkali nad brzegiem morza. Tam polowali na morskie zwierzęta i robili zapasy na zimę. Dzieci nie chodziły do szkoły, za to chłopcy od najmłodszych lat uczyli się polować, a dziewczynki przygotowywać posiłki, szyć ubrania. Zarówno dorośli jak i dzieci ciężko pracowali każdego dnia, aby przetrwać w tych niesprzyjających warunkach.

9 Obowiązki mężczyzn Zadaniem mężczyzn było zdobywanie mięsa, aby wystarczyło na długą zimę. Wypływali w morze i za pomocą harpunów polowali na foki. Do polowania na reny używali łuków i dzid. Polowanie kończyło się ucztą i zabawą. Potrafili oni budować sanie, które były ich środkiem lokomocji. Podczas długiej zimy, robili i naprawiali popsutą broń myśliwską: harpuny, dzidy i łuki i noże.

10 Obowiązki kobiet Praca eskimoskich kobiet polegała na zajmowaniu się domem. Przygotowywały posiłki, robiły zapasy suszonego mięsa na zimę, opiekowały się dziećmi oraz szyły piękne i ciepłe ubrania ze skór zwierząt. Skóry te wcześniej musiały odpowiednio oczyścić, wysuszyć i wyprawić – ugniatały je w dłoniach a nawet przeżuwały je własnymi zębami. Do szycia używały igieł z kości fok, nici zrobione były z jelit.

11 Co jedzą Eskimosi Przez surowy klimat panujący na Grenlandii nie ma tam owoców i warzyw, więc Grenlandczycy jedli wyłącznie suszone lub surowe mięso. Najlepsze kawałki były najbardziej tłuste. Dzieci lubiły jeść tłuszcz fok. Po polowaniu na reny, gotowano przez trzy dni zupę z czaszek, kości i kopyt renów, która im bardzo smakowała. Wielkim przysmakiem były już popsute kawałki mięsa, które smakowały jak stary ser.

12 Zasady panujące wśród Eskimosów
Eskimosi prawie nigdy się nie kłócili, co najwyżej zdarzały się sprzeczki. Jeśli już ktoś się posprzeczał musiał stanąć naprzeciwko siebie i wymyślać żartobliwe piosenki na „przeciwnika”. Zwycięzcą zostawał ten, którego piosenki były dowcipniejsze. Nie było złodziei. Każdemu wolno było coś pożyczyć, bo zawsze rzeczy były oddawane. Zmarznięty i głodny wędrowiec, który przybył do osady, był przyjęty serdecznie, dostawał pożywienie i miejsce do spania. Kiedy zdarzyło się, że ktoś skrzywdził innych, wtedy zbierał się sąd i winowajca musiał przyznać się do winy. To była wystarczająca kara. Jeżeli swoim postępowaniem ktoś oburzył wszystkich członków osady, musiał opuścić wioskę, zabierając trochę żywności wsiadał do kajaka i odpływał.

13 Zabawy dzieci Eskimosów
Na Grenlandii oprócz zabaw na śniegu dzieci grają w piłkę zrobioną z czaszki morsa, którą trzeba tak kopnąć, aby kłami upadła na ziemię. Grają też w żabkę. Gra ta polega na złapaniu jednej z osób i podrzucaniu jej do góry na zszytych skórach. Organizują też zawody w rzucaniu dużym ciężkim kamieniem. Wygrywa ten, kto rzuci kamień najdalej.

14 Noski Eskimoski Kolejnym fajnym zwyczajem Eskimosów było ich powitanie. Nie podawali sobie ręki na przywitanie, nie mówili sobie „cześć”. Co robili? Pocierali się nosami! Tak naprawdę to powitanie było zarezerwowane tylko dla najbliższych, tych których kochali np. tata pocierał nosem nos synka.

15 Wierzenia Eskimosów Eskimosi wierzą, że pewne przedmioty zapewniają im szczęście i pozwalają uniknąć niebezpieczeństwa. Na przykład wysuszona łapka mewy tego, kto ją stale nosi przy sobie czyni doskonałym wioślarzem, a ząb rena – podobno świetnym myśliwym. Wierzą również, że małe kawałki skóry rena, naszyte na ubraniu, zabezpieczają przed odmrożeniami.

16 Psie zaprzęgi Jak wiadomo, na Grenlandii nie było asfaltowych dróg i samochodów. Eskimosi mieli własny środek transportu – psie zaprzęgi. Dzięki saniom, które ciągnęły psy (grenlandzkie husky – blisko spokrewnione z wilkami polarnymi), można było przewieźć ciężkie rzeczy, których człowiek sam by nie udźwignął. Sanie były robione z kawałków drewna, które przydryfowało morzem oraz ze skór i kości np. wielorybów.

17 Domy Eskimosów Latem Eskimosi mieszkali w namiotach wykonanych ze skór zwierząt, które nie są szczelne i woda często kapała im do środka. Zimą budowali ze stwardniałego śniegu domki dla kilku osób, które nazywa się igloo. W środku rozpalali lampę wykonaną z mchu i tłuszczu fok. Dawała ona światło i ciepło. Eskimosi do spania nie mieli łóżek. Spali na grubych skórach i nimi też się przykrywali.

18 Zakończenie W dzisiejszych czasach na Grenlandii żyje się zupełnie inaczej. Grenlandczycy mają domy, takie jak my, jedzenie kupują w sklepach, pracują np. w fabrykach. Mają telefony, telewizory i komputery z dostępem do internetu, a dzieci nie uczą się już jak polować, tylko chodzą do szkoły.

19 Dziękujemy za uwagę  Qujanaq (Dziękujemy)

20 Bibliografia Źródła http://pl.wikipedia.org/wiki/Grenlandia
Lektura Anaruk, chłopiec z Grenlandii - Centkiewicz Czesław Zdjęcia