DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA. osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który czyni je wrażliwym i podatnym na systematyczne.

Prezentacja na temat: "DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA. osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który czyni je wrażliwym i podatnym na systematyczne."— Zapis prezentacji:

1 DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA

2 osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który czyni je wrażliwym i podatnym na systematyczne nauczanie i wychowanie w klasie pierwszej szkoły podstawowej. Dojrzałość szkolna Szuman

3 na naukę szkolną, przejawia się zainteresowaniem dziecka szkołą, wiadomościami i umiejętnościami jakie może sobie tu przyswoić. Dziecko chce się uczyć i chodzić do szkoły. Wrażliwość

4 na nauczanie i wychowanie w szkole polega na tym, że to czego dziecko się uczy jest dla niego przystępne i zrozumiałe. Wskaźnikiem podatności jest to, czy dziecko umie podporządkować się wymaganiom nauczyciela, zasadom obowiązującym w szkole, jest zdolne do współdziałania z grupą rówieśników. Podatność

5 Dobre przygotowanie dziecka do szkoły nie jest wynikiem samorzutnego dojrzewania, lecz owocem pracy włożonej przez opiekunów i środowisko w rozwój i wychowanie dziecka w okresie poprzedzającym naukę w szkole.

6  od własnej aktywności i przedsiębiorczości w zdobywaniu wiedzy o świecie i kształtowaniu różnych umiejętności, przydatnych w szkole i w życiu Tempo i osiągnięcia rozwoju dziecka zależą m. in. od:  wrodzonych uzdolnień dziecka  od charakteru i wpływów środowiska w którym żyje  od tego, jak je dorośli wychowują i uczą

7 NAUKA forma codziennej aktywności dziecka Z chwilą wstąpienia dziecka do szkoły nauka i wykonywanie stawianych przez nią zadań staje się głównym obowiązkiem i podstawową aktywnością ucznia, a przez to głównym czynnikiem jego psychicznego rozwoju.

8 Jest formą aktywności, której efekt podlega ocenie. Aby uzyskać pożądany efekt dziecko musi kontynuować pracę nawet wtedy, gdy nie ma na to ochoty. Nauka wymaga od dziecka wytrwałości i zainteresowania efektami swoich działań. NAUKA forma codziennej aktywności dziecka

9 Proces zdobywania indywidualnego doświadczenia, które prowadzi do zmiany w zachowaniu się. UCZENIE SIĘ Wszystko, co dziecko potrafi jest efektem uczenia się.

10 PRZEJAWY ZACHOWANIA SIĘ DZIECKA ŚWIADCZĄCE O GOTOWOŚCI DO ROZPOCZĘCIA NAUKI W SZKOLE

11 SPRAWNOŚĆ RUCHOWA Jest na tyle zdrowe i silne, ze może podołać systematycznemu wysiłkowi Ma przyswojone i wyrobione podstawowe umiejętności ruchowe: bieg, skoki, marsz, utrzymywanie równowagi,, szybka zmiana pozycji, rzucanie, chwytanie ma wystarczająco opanowane i skoordynowane ruchy rąk i precyzyjne ruchy palców: posługuje się nożyczkami, ołówkiem, kredką, pędzlem, formuje wałeczki z plasteliny

12 SPRAWNOŚĆ RUCHOWA Lubi zabawy na świeżym powietrzu, odczuwa potrzebę biegania, skakania, jego ruchy są zręczne, skoordynowane wykazuje dobrą sprawność zmysłów, zwłaszcza wzroku i słuchu ma wykształconą orientację kierunkową i przestrzenną (w odniesieniu do położenia i schematu własnego ciała) poprawnie wykonuje czynności samoobsługowe: jedzenie, ubieranie się

13 SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA jest dobrze zorientowane w najbliższym otoczeniu wie, gdzie mieszka, jak się nazywa, mówi o swoich najbliższych chętnie mówi o swoich przeżyciach, spostrzeżeniach wypowiada się zdaniami, poprawnymi pod względem gramatycznym

14 SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA jest ciekawe świata, zadaje dużo pytań potrafi określić, co narysowało. Zaczynają się pojawiać rzeczywiste przedmioty i poprawnie narysowana postać człowieka koncentruje się podczas zabawy, rysowania przynajmniej na kilkanaście minut

15 SPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA dokonuje analizy i syntezy materiału graficznego spostrzeganego wzrokowo i materiału słownego spostrzeganego słuchowo (ta sprawność umożliwia naukę czytania i pisania) Ważne ! Ważne !

16 Dojrzałość społeczna Stara się skończyć rozpoczętą pracę Podporządkowuje się poleceniom dorosłych, stara się rozumieć ich konieczność, nawet jeśli nie są aktualnie miłe Chętnie bawi się z rówieśnikami, potrafi poprowadzić zabawę lub ustąpić koledze Podporządkowuje się przyjętym zasadom gier i zabaw

17 Dojrzałość społeczna Utrzymuje porządek w zabawkach, potrafi posprzątać miejsce zabawy i pracy Chętnie wykonuje polecenia rodziców, lubi być pożyteczne i przydatne w domu Ma nawyk słuchania, gdy mówi osoba dorosła i przekazywania zrozumiałych komunikatów Zaczyna przejawiać zainteresowania szkolne i poczucie obowiązku

18 DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA Potrafi opanować złość i odruchy agresywne Rozumie, że czasem zdarzają się niepowodzenia, nadaje im właściwy wymiar Jego nastroje zaczynają odpowiadać sytuacjom, zachowuje, kiedy trzeba, powagę, śmieje się z tego co śmieszne, nie bywa płaczliwe

19 Chwila refleksji … czyli jak wesprzeć dziecko, aby w porę osiągnęło dojrzałość szkolną?

20 Czy w naszym domu panuje ciepła i życzliwa atmosfera? Czy dziecko uczestniczy w zajęciach i pracach domowych? Czy dziecko ma wyznaczone obowiązki, które konsekwentnie egzekwujecie? Czy wdrażacie je do systematyczności, punktualności, odpowiedzialności? Czy organizujecie dziecku zabawy, stawiacie przed nim zadania, zmuszające do samodzielności w myśleniu i działaniu, wyciąganiu wniosków? Czy uczycie jak rozładować złość, by nikogo nie skrzywdzić? Czy przygotowujecie dziecko do przegrywania, czy tłumaczycie, że każdemu może zdarzyć się niepowodzenie?

21 Co może budzić niepokój? Trudności z zapinaniem, sznurowaniem butów oraz innymi czynnościami manipulacyjnymi Trudności ze stosowaniem przyimków: na, przed, w, za, pod, w środku, na zewnątrz Trudności w zapamiętywaniu poleceń i wypełnianiu ich Opóźniony rozwój mowy, wady wymowy, zamiana głosek, sylab Trudności z zapamiętywaniem i odtwarzaniem nazw przedmiotów Mylenie kierunków: prawa-lewaTrudności w nauce pisania, litery zwierciadlane, zdeformowany kształt liter; oburęczność Trudności w zapamiętywaniu materiału ułożonego w sekwencje: dni tygodnia, miesiące, litery alfabetu Słabe postępy w uczeniu się czytania Szybkie męczenie się, uwarunkowane koniecznością włożenia większego wysiłku i koncentracji uwagi w zadaniach typu szkolnego

22 Dbać szczególnie o to, aby dziecko rozwijało się harmonijnie we wszystkich płaszczyznach: umysłowo, ruchowo i społecznie Co robić?

23 USUWANIE TRUDNOŚCI ADAPTACYJNYCH WYMAGA WSPÓŁDZIAŁANIA RODZICÓW I NAUCZYCIELI

24 Powinności rodziców Dbałość o systematyczne uczęszczanie ucznia do szkoły – utrwalenie w dziecku nawyku i przekonania, że zajęć szkolnych nie można opuszczać z błahych powodów Dopilnowanie systematycznego odrabiania przez dziecko zadawanych prac domowych – chodzi m. in. o uczenie dziecka odpowiedzialności i wywiązywania się z obowiązków Zapewnienie odpowiednich warunków do pracy umysłowej Wspomaganie dziecka w zakresie organizowania czasu Uczenie dziecka radzenia sobie z niepowodzeniami – niepowodzenia i porażki będą się zdarzały zarówno na poziomie uczenia się jak i zachowania

25 Powinności rodziców Dawanie dziecku oparcia i chronienie go emocjonalnie wobec przykrych napięć jakich może doświadczać w szkole Utrzymywanie stałego kontaktu z nauczycielem

26 Drodzy Rodzice Rozmawiajcie często w rodzinie na tematy szkolne, stwórzcie wokół tych tematów przyjazną atmosferę, interesujcie się tym, co dziecko robiło danego dnia w szkole Mówcie spokojnie o koniecznym wysiłku, o nieuniknionych porażkach Zachęcajcie do podejmowania trudu zdobywania nowych wiadomości

27 Drodzy Rodzice Wskazujcie na korzyści wynikające z uczenia się, nauczcie dziecko, by naukę traktowało jako przyjemność, ale i obowiązek z którego należy się wywiązać Upewniajcie dziecko o gotowości pomocy, współuczestniczcie w odrabianiu pierwszych prac domowych Nie straszcie dziecka szkołą i nowymi obowiązkami, bo zaszczepicie w nim lęk przed szkołą

28 Drodzy Rodzice Nie wchodźcie w rolę i kompetencje nauczyciela, nie komentujcie w obecności dziecka działań nauczyciela Nie wyręczajcie dziecka w wykonywaniu obowiązków szkolnych Nie ograniczajcie samodzielności i kompetencji dziecka, bo zaburza to prawidłowe kształtowanie się jego motywacji do nauki

29 Drodzy Rodzice Nie wykorzystujcie nauki i zajęć jako formy karania Rozsądnie nagradzajcie za szkolne osiągnięcia, zauważajcie nawet drobne sukcesy, sprawiajcie dziecku przyjemność, – ważna jest własna motywacja do nauki, zdobywania wiedzy, potrzeba osiągnięć, uczenie samodzielności.

30 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ