MOTYWACJA DROGĄ DO SUKCESU

Co to jest motywacja? Motywacja to proces wewnętrzny warunkujący dążenie ku określonym celom, to także system podstawowych potrzeb i wartości, które determinują kierunek dążeń człowieka. Wyróżniamy dwa rodzaje motywacji: wewnętrzną i zewnętrzną. motywacja wewnętrzna to tendencje do podejmowania i kontynuowania działania ze względu na osobistą satysfakcję lub przyjemność. motywacja zewnętrzna to tendencje do podejmowania i kontynuowania działania ze względu na korzyści materialne.

Definicja motywacji szkolnej Motywacja szkolna – to ogół bodźców zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych, powodujących gotowość do uczenia się . Bodźce te mogą wywołać u ucznia 2 typy zachowań: 1. dążenie 2. unikanie

Typy motywacji Typ 1 Dążenie motyw cel pobudza ucznia do działania. Unikanie motyw brak celu apatia, wycofanie, brak chęci do pracy, brak kierunku zmian.

Motywy szkolne, które mają wpływ na dziecko Motywy zewnętrzne – czyli- osobowość nauczyciela, ocena, sytuacja rodzinna, sytuacja szkolna, grupa rówieśnicza. Motywy wewnętrzne – czyli- cechy charakteru, ambicja, zainteresowania, cel życiowy, wykorzystanie wiedzy w praktyce.

Czynniki wzmacniające motywację do uczenia się chęć bycia lepszym, zainteresowania, miły, życzliwy, kreatywny, ciekawy nauczyciel, zachęty, pochwały nauczycieli, zachęty i pochwały rodziców, ciekawie prowadzone lekcje, różnorodność metod pracy, chęć zdobycia wiedzy, możliwość zdobycia dobrej oceny, nagradzanie,

Czynniki osłabiające motywację dzieci do uczenia się: brak zainteresowania ze strony rodziców, brak pomocy, wsparcia ze strony nauczyciela, brak zachęty ze strony nauczyciela i rodzica, trudny materiał, lęk przed ocenianiem, przed słabą oceną, niesprawiedliwe ocenianie, brak jasnych kryteriów, brak wiary we własne możliwości, obawa przed porażką, nieprawidłowe funkcjonowanie dziecka w klasie, negatywny wpływ grup rówieśniczych,

Zadaniem rodzica jest: kształtowanie w młodym człowieku postawy osobistej odpowiedzialności za konsekwencje realizowanych, bądź nie realizowanych zadań. wzbudzanie motywacji wewnętrznej poprzez własny przykład, rozwijanie pasji i zainteresowań młodego człowieka. kształtowanie w dziecku przekonania, że może ono wywierać wpływ na istotne zdarzenia (jak sukces lub niepowodzenie w szkolnych sytuacjach zadaniowych), pomóc dziecku w skonstruowaniu planu działania. Plany działania są instrumentem realizacji wyznaczonego celu. Odpowiadają na pytanie, kiedy i jak wykonać określone czynności, aby zrealizować zamierzony cel.

Zadaniem rodzica jest: pomóc dziecku odnaleźć możliwości, dzięki którym nauka sprawi mu więcej przyjemności, podkreślać znaczenie nauki jako celu do samorealizacji- realizacji własnych potencjalnych możliwości, usunięcie alternatywnych bodźców, które mogą odciągać uwagę od nauki (telewizor, komputer, telefon), namawiać dziecko do samooceny, oczekiwać od dziecka deklaracji zmiany stosunku do nauki szkolnej, kształtowanie bliskich, pozytywnych relacji z dzieckiem, opartych na akceptacji, wsparciu, zrozumieniu,

Rodzicu pamiętaj: dzieciom są potrzebne jasne i przejrzyste reguły. Rodzice powinni przedstawić dziecku swoje oczekiwania i wymagania. nie wywiązanie się z obowiązku nauki, obowiązku szkolnego powoduje, że dziecko ponosi ustalone przez rodzica konsekwencje.

Jak rodzic może wspomóc motywację dziecka do nauki? swobodnie, ale systematycznie przekonywać dziecko, że naprawdę może się nauczyć, bawić się razem z dzieckiem podczas nauki, okazywać mu zaufanie, wyraźnie określać cele, pokazywać korzyści, dbać o dobry nastrój swój i dziecka, pokazywać dziecku, że wierzy się w jego możliwości, jeśli coś mu się nie udaje, zrozumieć go, ale nie okazywać litości tylko zachęcać do dalszej pracy, zachęcać go do chwalenia się kolejnymi osiągnięciami,

Przykłady rozmów z dzieckiem Jak nie chwalić? Dziecko: Tato, dostałem czwórkę z tego sprawdzianu z chemii. Rodzic: To wspaniale! Wiedziałem, że sobie poradzisz. Chemię masz we krwi! Dziecko (w myślach): Ech, gdybym nie ściągnął od Karola, to pewnie bym oblał.

Przykłady rozmów z dzieckiem Jak chwalić? Dziecko: Tato, dostałem czwórkę z tego sprawdzianu z chemii. Rodzic: O! To znaczy, że poprawiłeś ocenę. Z poprzedniego sprawdzianu dostałeś trójkę, o ile dobrze pamiętam. Widać, że solidnie popracowałeś, przygotowując się do tej klasówki. Pewnie jesteś z siebie zadowolony? Dziecko: Mhm, jak się przyłożę to z kolejnej klasówki też mogę dostać czwórkę. Nie taka straszna ta chemia.

Przykłady rozmów z dzieckiem Jak chwalić? Dziecko: Tato, dostałem czwórkę z tego sprawdzianu z chemii. Rodzic: O! To znaczy, że poprawiłeś ocenę. Z poprzedniego sprawdzianu dostałeś trójkę, o ile dobrze pamiętam. Widać, że solidnie popracowałeś, przygotowując się do tej klasówki. Pewnie jesteś z siebie zadowolony? Dziecko: Mhm, jak się przyłożę to z kolejnej klasówki też mogę dostać czwórkę. Nie taka straszna ta chemia.

Przykłady rozmów z dzieckiem: Jak nie chwalić? Dziecko: Skończyłem prezentację na język polski. Rodzic: Pokaż, chętnie zobaczę. Wygląda świetnie, widać, że jesteś specjalistą w robieniu prezentacji.

Przykłady rozmów z dzieckiem Jak chwalić? Dziecko: Skończyłem prezentację na język polski. Rodzic: Pokaż, chętnie zobaczę. Mhm. Slajdy są przejrzyste, zawarłeś w nich główne punkty prezentacji i zilustrowałeś wszystko odpowiednio dobranymi zdjęciami. Wygląda na to, że włożyłeś w to sporo pracy. Dziecko (w myślach): Potrafię zrobić niezłą prezentację. (na głos): Też mi się podoba, dobrze wyszło, choć musiałem nad tym trochę posiedzieć.

Dziękujemy za uwagę