Elementy konstrukcyjne towarzyszące nawierzchniom

zadania obrzeży i krawężników: Zabezpieczanie nawierzchni przed czynnikami mechanicznymi Odprowadzanie wód opadowych Utrudnianie zjeżdżania z nawierzchni pojazdom Wyznaczanie linii brzegowych nawierzchni Utrudnianie zarastania nawierzchni przez chwasty

Najprostsze zabezpieczenie nawierzchni pieszej – obrzeże gazonowe (betonowe, kamienne) Ustawianie elementów po wykopaniu i ustabilizowaniu koryta drogi Obrzeże wkopujemy, tak aby wystawało 3-5 cm ponad otaczający teren Jeśli podłoże nieprzepuszczalne – stosujemy podsypkę z piasku lub żwiru Cel: poprawienie ustawienia obrzeża i zabezpieczenie przed wysadzinami (odprowadzany nadmiar wody)

Elementy betonowe zwykle mają sfazowaną z jednej strony górną krawędź – ustawiamy ją w kierunku trawnika Producenci oferują obrzeża z wypustami, które zazębiają się z sąsiednim elementem Zapobiega odkształcaniu się linii brzegowej

Obrzeża kamienne dostępne w formie obrobionych płyt (faktura łupana, piaskowana, groszkowana) Materiał: granit, wapienie, piaskowce Do mniejszych założeń ogrodowych stosuje się również obrzeża z piaskowca z ozdobną górną krawędzią – układane tak, aby ornament wystawał ponad poziom gruntu i nawierzchni

Do ograniczenia nawierzchni pieszych – można użyć brukowców lub polnych kamieni Ustawiamy je na cokole betonowym (C8/10 – konsystencja półsucha) Ława grubości 10-15 cm (zależnie od konstrukcji i rodzaju nawierzchni) Inna metoda: wylanie betonu w przygotowany szalunek – po związaniu – ustawienie brukowców z wykorzystaniem zaprawy cementowej

Brukowce lub kamienie polne ustawiane bez cokołu betonowego: Beton i zaprawa nie mogą wystawać ponad nawierzchnię i nie mogą być widoczne od strony trawnika Brukowce lub kamienie polne ustawiane bez cokołu betonowego: Gdy ciąg komunikacyjny o bardzo małym natężeniu ruchu Lub w parkach leśnych albo szlakach turystycznych Należy wybierać duże elementy do wykonania obrzeża

Kostki brukowe kamienne/betonowe jako ograniczenie nawierzchni: Większe elementy – jeden rząd na cokole betonowym Małe kostki – dwa rzędy Cegły klinkierowe – można ustawiać w pionie, poziomie lub płasko

Zabezpieczenie krawędzi dróg pieszych – deski, belki drewniane, palisady Deski – zaimpregnowane ciśnieniowo Przybijane do kołków, które zostały ustabilizowane w gruncie w odległości 1,5-2 m Nacięcia w deskach co 3cm (na 1/3 grubości) – pozwalają je wyginać – ułatwia tworzenie łuków Na krzywiznach kołki stabilizujące ustawiamy gęściej

Szerszy kołek lub dwa kołki – na łączeniu elementów Belki lub podkłady kolejowe – układane na podsypkach żwirowych (lepsze odsączanie wody) Palisady drewniane (przekrój okrągły lub prostokątny) Wykopujemy rów i w dno wbijamy zaostrzone palisady

Palisady z fragmentów podkładów kolejowych lub belek drewnianych Ustawiane na podsypce piaskowej lub żwirowej Krawędź od strony trawnika spina się taśmami stalowymi lub z tworzywa sztucznego – lepsze ustabilizowanie Albo – nawiercanie otworów w elementach i przekładanie drutu lub prętów stalowych

Rzadki sposób zabezpieczania nawierzchni pieszych – taśmy stalowe Ze stali nierdzewnej Albo zabezpieczone przed korozją Co 1-1,5 m ustawiamy pręt (ustabilizowany w gruncie z użyciem cokołu betonowego) Taśmy mocowane do prętów – spawy lub śruby Szerokość taśm (zależy od nawierzchni) – 5-20 cm

Do zabezpieczania lekkich nawierzchni Ograniczniki z tworzyw sztucznych Najczęściej stosowane do stabilizowania nawierzchni z ażurowych płyt z tworzyw sztucznych, z kostek kamiennych lub betonowych Mocowane do podłoża – specjalne gwoździe Można je wyginać łukowo

Ograniczanie i zabezpieczanie nawierzchni w terenie o dużych spadkach RYNNY STOKOWE Elementy prefabrykowane z betonu Ustawiane wzdłuż krawędzi drogi na cokole z chudego betonu Fugi między elementami – zaprawa cementowa Mała kostka kamienna lub małe otoczaki Wylewamy cokół betonowy Na zaprawie cementowej profilujemy rynnę Fugi wypełniamy zaprawą

Zabezpieczanie krawędzi nawierzchni jezdnych Krawężniki drogowe Ustawiane na cokołach betonowych z chudego betonu o grubości 20 cm Pod ławą warstwa piasku lub żwiru (lepsza stabilizacja) Jeśli przewidujemy mały obciążenia ruchu kołowego (lekkie pojazdy) – rozwiązania jak przy nawierzchniach pieszych, ale wzmocniony cokół betonowy