Tatiana Zalewska kl.IIa

Pitagoras to grecki matematyk, filozof i mistyk kojarzony ze słynnym stwierdzeniem matematycznym nazywanym jego imieniem. Urodził się ok. 572 p.n.e. na Samos, a zmarł ok. 497 p.n.e. w Metaponcie. Założył szkołę pitagorejczyków w Krotonie, która kierowała swoje zainteresowania wokół religijno- etycznych aspektów życia. Niestety do naszych czasów nie zachowały się pisma Pitagorasa, z których moglibyśmy dowiedzieć się więcej o jego poglądach.

Pitagorasa uznaje się za autora: - Twierdzenia Pitagorasa, - Koncepcji harmonii kosmosu, - Początków teorii liczb.

Dwie najkrótsze odpowiedzi: Tak i Nie, wymagają najdłuższego zastanowienia. Kto zatraca się w cierpieniu, nie może być człowiekiem wolnym. Niełatwo iść przez życie kilkoma drogami równocześnie. Tak postępuj z przyjaciółmi, aby nie stali się nieprzyjaciółmi, a z nieprzyjaciółmi tak, żeby jak najprędzej stali się tobie przyjaciółmi.

U przyjaciół wszystko jest wspólne. Natura jest wszędzie taka sama. Milcz, albo powiedz coś takiego, co jest lepszym od milczenia.

Jeżeli trójkąt jest prostokątny, to suma pól kwadratów zbudowanych na przyprostokątnych jest równa polu kwadratu zbudowanego na przeciwprostokątnej. a 2 +b 2 =c 2

W młodości Pitagoras był utalentowanym pięściarzem i zapaśnikiem. Zdobywał laury olimpijskie, wygrywając wszystkie walki. Pitagoras miał zalecać swoim uczniom zadawanie sobie codziennie wieczorem pytań: Jaki błąd popełniłem? Co zdziałałem? Jakiego obowiązku zaniedbałem? W przypadku wyrzucenia kogoś ze wspólnoty pitagorejczyków kopano odrzuconemu grób. Pozostawał on pusty i był symbolem śmierci tej osoby dla wspólnoty.

Z wdzięczności dla bogów za udowodnienie twierdzenia nazywanego jego imieniem Pitagoras miał złożyć hekatombę, czyli ofiarę ze stu byków. Pitagoras wprowadził termin "filozofia" (tzn. umiłowanie mądrości) dla zaznaczenia, że mądrość jest rzeczą boską, a człowiekowi dostępne jest jedynie jej umiłowanie. Pitagorejczycy pierwsi używali terminów: "filozofia" (na oznaczenie wszelkiej działalności naukowej) i "matematyka" (na oznaczenie tych dziedzin, które uprawiane były w sposób dedukcyjny - Tales. To, co dziś zaliczamy do matematyki, nazywane było wtedy (i później, aż do XIX w.) "geometrią".

Pitagoras był prawdopodobnie wegetarianinem. Pitagorejczycy wierzyli w reinkarnację. Legenda głosi, że Pitagoras miał dar rozmawiania ze zwierzętami. Podobno przekonał niedźwiedzia, który nękał okoliczną ludność, aby przestał atakować ludzi. Innym razem przekonał wołu, aby nie jadł bobu, bo po nim choruje. Pitagorejczycy, badając figury podobne, umożliwili wykonywanie rysunków w skali, planów i map (nie istniały one w kulturach narodów pozaeuropejskich), czemu zawdzięczamy późniejsze wielkie odkrycia geograficzne, rewolucję przemysłową i wiele innych osiągnięć.

Podobieństwo jest jednym z najbardziej intuicyjnych pojęć matematycznych. Nawet w przedszkolu, gdy pani rysuje kółko na tablicy i każe dzieciom w zeszytach zrobić to samo, to rysują one kółko w dużym pomniejszeniu i są przekonane (podobnie jak i pani), że rzeczywiście narysowały to samo.