OCENIANIE SZKOLNEGO UCZENIA SIĘ
PROBLEMATYKA Ocenianie szkolnego uczenia się- zasady wzmacniania: pierwotne i wtórne bodźce wzmacniające, bezpośrednie i odroczone bodźce wzmacniające; podstawowe zniekształcenia w ocenianiu; zasady oceniania; sposoby na osądzanie Słowa- klucze: obiektywizm oceny, konstruktywna krytyka, błąd tendencji centralnej, efekt kontrastu, efekt pierwszeństwa i świeżości, przenoszenie ocen z jednych zadań na inne „efekt aureoli“; „zasłona dymna“, „poszukiwanie krytyki“ Mietzel, G. (2002). Psychologia kształcenia. Gdansk: GWP.s. 447-472
PLAN WYKŁADU ZASADY WZMACNIANIA TRADYCYJNE METODY OCENY WYNIKÓW ZASADY OCENIANIAァ SPOSOBY NA OSĄDZANIE
ZASADY WZMACNIANIA pierwotne i wtórne bodźce wzmacniające bezpośrednie i odroczone bodźce wzmacniające
TRADYCYJNE METODY OCENY WYNIKÓW od subiektywizmu do obiektywizmu rozumowanie indukcyjne Heurystyka reprezentatywności Heurystyka dostępności Heurystyka zakotwiczenia Heurystyka symulacji
PODSTAWOWE ZNIEKSZTAŁCENIA W OCENIANIU błąd tendencji centralnej efekt kontrastu efekt pierwszeństwa i świeżości przenoszenie ocen z jednych zadań na inne; „efekt aureoli“ wpływ nazwiska autora na ocenę wytworu wpływ miejsca wykonania na ocenę wytworu
ZASADY OCENIANIA właściwe przygotowanie czas, miejsce, warunki przypomnienie kryteriów staranne formułowanie wypowiedzi uwzglednienie zalet i wad postawa
SPOSOBY NA OSĄDZANIE „Zasłona dymna“ „Poszukiwanie krytyki“
ZASŁONA DYMNA Kiedy? Jak? Ta technika jest przydatna, kiedy ktoś miesza cię z błotem, a ty chcesz to jak najszybciej uciąć. Pozornie akceptujesz krytykę skierowaną do ciebie. Nie próbujesz się otwarcie bronić, nie usprawiedliwiasz się i nie kontratakujesz (każde z tych posunięć grozi bowiem, że rozsierdzona szefowa zacznie sobie przypominać WSZYSTKIE twoje przewinienia i niedociągnięcia). Jak? Zasadniczym elementem jest tu sformułowanie "być może", które przypomina, że możliwe są przekłamania i nieporozumienia, a każdy ma prawo do własnej opinii. Na przykład: "BYĆ MOŻE ma pani rację". Taka reakcja na negatywny komentarz sprawia z reguły, że twój krytyk nie ma nic do dodania
POSZUKIWANIE KRYTYKI Kiedy? Jak? Stosując tę technikę, ty sama jej poszukujesz, zachęcasz narzekającą na ciebie osobę, by narzekała bardziej! Po co? By obronić się przed uogólnioną negatywną oceną typu: "A w ogóle to jesteś beznadziejna" i sprowadzić rozmowę do konkretu. Ogólna krytyka jest i nieprzyjemna i niekonstruktywna, nie daje możliwości poprawy błędów, bo ich nie wskazuje Jak? Jeżeli natomiast poprosisz o wytknięcie ci konkretnych niedociągnięć, zabezpieczysz się przed eskalacją emocji, a przez to pozwolisz rozmowie zachować merytoryczny kierunek. Zdobędziesz informacje, co zrobiłaś źle - a to już można uznać za krytykę konstruktywną, dającą szansę poprawy