Walka Polaków z niemieckim i rosyjskim okupantem

"... która tłumi wszelki spokój" Sześćdziesiąt pięć lat temu Polacy w całym kraju wiedli być może nie bogate, ale spokojne życie. Kraj powoli podnosił się z upadku. Niestety, sielanka nie trwała długo. 1 września 1939 roku dzieci przecierały zmęczone oczy i zakładały ciężkie tornistry. Pierwszaki tak samo jak dzisiaj ciągnęły mamy za rękawy, by przekroczyć próg „podstawówki”. Nie zdawały sobie sprawy, co czai się za oknem spokojnego domu… O 4:45 spadły pierwsze bomby.

DO BRONI! Zagrożenie zmobilizowało Polaków do walki. Dzieci, młodzież, dorośli, wszyscy złapali za karabiny i nie zważając na konsekwencje stanęli do walki. Pierwsza bitwa odbyła się na Westerplatte.

Westerplatte Dowódca – mjr Henryk Sucharski – otrzymał rozkaz obrony półwyspu przez sześć godzin. Żołnierze jednak trwali na posterunku przez siedem dni, wreszcie z powodu braku „posiłków”, amunicji i lekarstw byli zmuszeni skapitulować. Akt kapitulacji Westerplatte to jedyny przypadek, gdy Niemcy uznali bohaterską postawę żołnierzy i oddali Polakom wszystkie honory wojskowe, a dowódca mógł zachować szablę.

KRAJOBRAZ PO BITWIE POMNIK

Poczta Polska w Gdańsku Pocztowcy uzbrojeni jedynie w lekkie karabiny maszynowe, pistolety i kilka granatów wyszli naprzeciw niemieckiej artylerii. W walce poległo sześć osób, dwie zostały zabite niosąc biała flagę, a trzydziestu ośmiu pocztowców zostało rozstrzelanych po kapitulacji. BUDYNEK POCZTY DZISIAJ WRAZ Z UPAMIĘTNIAJACYM POMNIKIEM

Niemcy nie szczędzili również dzieci Niemcy nie szczędzili również dzieci. W budynku Poczty Polskiej znajdowała się dziesięcioletnia wychowanica dozorcy. Przy próbie opuszczenia budynku została silnie poparzona miotaczem płomieni. Umarła w szpitalu po siedmiu tygodniach męki.

ŚCIANA ŚMIERCI JEŃCY PO PODDANIU

Nóż w plecy! 17 września 1939 Polska została zaatakowana również ze wschodu. Stalin w porozumieniu z Hitlerem, na mocy paktu Ribentrop - Mołotow miał dokonać czwartego rozbioru Polski. Nasi rodacy nie podupadli na duchu, ale jeszcze bardziej zmobilizowali się do walki. Wobec obydwu najeźdźców stosowano taką samą politykę.

Polskie Państwo Podziemne Polacy już 25 września stworzyli konspiracyjny rząd i wojsko oraz całe państwo. Pod koniec 1942 roku Armia Krajowa liczyła już prawie 200 tys. żołnierzy. Wszelkie organizacje, stowarzyszenia kontynuowały działalność. Spotkania odbywały się najczęściej w domowych zaciszach, czasem również w kościołach.

Cichociemni Polacy na wszelkie sposoby próbowali zniszczyć okupanta. W tym celu szkolili wojskowych w Anglii, po czym ci przylatywali do Polski i zrzucani na spadochronach, walczyli z Niemcami i Rosjanami. ODZNAKA CICHOCIEMNYCH http://www.youtube.com/watch?v=27ot2qv8eDA&feature=related

... w szarym mundurze Już w 1939r harcerze rozpoczęli swoją konspiracyjną działalność. Pod kryptonimem Szare Szeregi przeciwstawiali się niemieckiej okupacji.

Aleksy Dawidowski – „Alek” Tadeusz Zawadzki – „Zośka” Trzej przyjaciele, którzy pomimo wojny pozostali wierni prawu harcerskiemu. Walczyli w obronie ojczyzny, w imię ideałów oddali życie za wolną Polskę. Prężnie działali w Szarych Szeregach, organizowali akcje sabotażowe i dywersyjne. Jan Bytnar – „Rudy”

Akcja pod arsenałem

Kolejną akcją dywersyjną było odbicie Rudego z rąk Niemców Kolejną akcją dywersyjną było odbicie Rudego z rąk Niemców. Jego przyjaciele z kręgu harcerskiego zorganizowali się w kilka dni, by uwolnić Bytnara. Janek został oswobodzony wraz z 25 innymi więźniami. Niestety podczas akcji ranny został Alek, w kilka dni po odbiciu kolegi Alek i Rudy odeszli „na wieczną wartę”. http://www.youtube.com/watch?v=lzQGKGIDwe8

Mały Sabotaż To wszelkie przeciwstawianie się okupantowi bez użycia broni. Młodzież w wieku 15 – 17 lat prowadziła akcje propagandowe skierowane do ludności polskiej. Przykłady ich działań : pisanie na murach, rozlepianie afiszy i ulotek, gazowanie kin, rozbijanie wystaw niemieckich sklepów, zrywanie niemieckich flag, podłączanie się do niemieckich megafonów.

Dywersja To działania zbrojne, wymierzone przeciw III Rzeszy. Harcerze wysadzali mosty kolejowe, pociągi, odbijali więźniów, brali udział w walkach powstania warszawskiego.

Powstanie warszawskie 1 sierpnia 1944r. warszawiacy stanęli do walki. Dzieci, młodzież, cywile, harcerze, żołnierze AK – każdy chwytał za karabin. Walki trwały 63 dni, niestety zakończyły się klęską. Polacy wykazali się niesamowitą odwagą i okazali swoją siłę.

Polacy byli uzbrojeni w niewielką ilość broni pancernej, broń ręczną, często pozyskiwali broń rabując niemieckie magazyny. Sami tworzyli butelki samozapalające, co było niebezpieczne. Harcerze pisali na murach, rozlepiali propagandowe plakaty, które miały wezwać Polaków do walki. Pamiętajmy, że powstanie to nie tylko żołnierze i harcerze, ale też cywile.

Kultura za kratkami... Nastolatkowie i studenci walczyli z okupantem nie tylko z bronią w ręku. Wiedząc, że kraj trzeba będzie odbudować ze zniszczeń wojennych, uczestniczyli w tajnych kompletach, kończyli studia dbając o kulturę polską. Profesorzy akademiccy starali się ukrywać co cenniejsze dzieła, a aktorzy grali sztuki tylko dla Polaków w zaciszach domowych.

"Sprawiedliwy wśród narodów świata" Polacy sprzeciwiali się Niemcom nie tylko za pomocą broni. Wielu z nich ukrywało w swoich domach Żydów, przez co narażali się na ogromne niebezpieczeństwo. Wiele osób narodowości żydowskiej w ten sposób przetrwało wojnę i zawdzięczają życie polskim rodzinom. Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Yad Vashem przyznaje odznakę „Sprawiedliwy wśród narodów świata” wszystkim tym, którzy podczas wojny ratowali żydów . Medal ten otrzymało 5,8 tys. Polaków.

Bibliografia www.wikipedia.pl www.youtube.com www.1994.pl

WYKONAŁA: Agata Jessa