Program zajęć pozalekcyjnych z wykorzystaniem środków ICT NOWE TECHNOLOGIE NA USŁUGACH EDUKACJI Program zajęć pozalekcyjnych z wykorzystaniem środków ICT

Moja okolica „Lubsza wraz ze Stobrawskim Parkiem Krajobrazowym „ Lubsza – historia i teraźniejszość Stobrawski Park Krajobrazowy – położenie i infrastruktura Fauna i flora Stobrawskiego Parku Krajobrazowego

Lubsza – historia i teraźniejszość Przygotowali : Laura Jakubowska Elwira Sarzyńska Konrad Kubiak Mateusz Łucki

Parę informacji o naszej gminie Gmina Lubsza zajmuje powierzchnię około 213 km2 i jest największą pod względem obszaru gminą w województwie, tworzy ją 31 miejscowości - 21 sołectw i 10 przysiółków. Gmina położona jest w zachodniej części województwa opolskiego, jej zachodnie granice są zarazem granicami województw opolskiego i dolnośląskiego. Od południa graniczy z Miastem Brzeg i Gminą Brzeg, a ich naturalną granicą jest rzeka Odra.

Gmina Lubsza to przede wszystkim lasy i użytki rolne Lubsza jest gminą rolniczą - 45,5% powierzchni gminy zajmują użytki rolne - około 1/3 stanowią dobre gleby klas I - III, pozostała zaś część, zwłaszcza na północy gminy to gleby piaszczyste i mało urodzajne, klas IV - VI.   Około 46% powierzchni stanowią lasy, w których znaczne obszary objęte są ochroną rezerwatową. Na terenie gminy usytuowana jest część Stobrawskiego Parku Krajobrazowego , znajdują się tutaj też rezerwaty przyrody: Leśna Woda, Lubsza, Rogalice i Śmiechowice.  

Parę zdań o historii Lubsza – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim , w gminie Lubsza. W latach 1973 – 1975 miejscowość była siedzibą gminy Pisarzowice. W latach 1975-1998 Lubsza administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego . Miejscowość jest siedzibą Gminy Lubsza. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1284 (Lubis), w roku 1736 zanotowano nazwę Leubisch, a w 1936 Leubusch. W rejestrze zabytków znajduje się między innymi kościół z 1822 roku, dawna plebania ewangelicka, dom gminny, oraz wozownia.

Nasza szkoła to Zespół Szkolno – Przedszkolny O naszej szkole Nasza szkoła to Zespół Szkolno – Przedszkolny Bazę szkoły stanowią : budynek dydaktyczny liczący około 100 lat, boisko do gry w koszykówkę, boisko trawiaste. Szkoła posiada 7 sal lekcyjnych oraz pracownię komputerową z dostępem do Internetu . Obecnie budowana jest sala gimnastyczna ,która będzie dostępna dla uczniów od 1 września 2010 roku. Przynajmniej mamy taką nadzieję  !!!!!

Stobrawski Park Krajobrazowy Położenie i infrastruktura Przygotowali : Grzegorz Foryś , Grzegorz Łuczyszyn , Artur Gomularz , Sebastian Kogut

Infrastruktura Stobrawskiego Parku Krajobrazowego Infrastruktura, (łac infra = w dolnej części i structura = układ, szyk) – podstawowe urządzenia, budynki użyteczności publicznej i instytucje usługowe, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania gospodarki i społeczeństwa. Słowo infrastruktura pochodzi od dwóch słów w języku łacińskim infra stanowi pierwszy człon wyrazów złożonych odpowiadający polskiemu pod, poniżej i struktura (structura) oznacza układ i wzajemne relacje elementów (części) stanowiących całość np. budowy, ustroju, struktura kryształu, struktura społeczna, agrarna itp. Infrastruktura wspiera działalność produkcyjną, służy rozwojowi produkcji, choć sama nie bierze bezpośredniego udziału w produkcji.

Park obejmuje obszar o powierzchni 52 Park obejmuje obszar o powierzchni 52.636,5 ha położony na terenie 12 gmin: Dobrzeń Wielki, Dąbrowa, Kluczbork, Laskowice Wielkie, Lewin Brzeski, Lubsza, Łubniany, Murów, Pokój, Popielów, Świerczów i Wołczyn. Tereny leśne gminy Lubsza znajdują się w zwartym ciągu lasów biegnących przez trzy województwa: od dolnośląskiego, przez opolskie do śląskiego. Park Stobrawski pod względem powierzchni jest parkiem bardzo dużym, o charakterze nizinnym, chroniącym obszary szczególnego nagromadzenia walorów przyrodniczych. Wśród walorów przyrodniczych występuje 38 gatunków roślin chronionych i 38 gatunków roślin rzadkich, z których 11 zagrożonych jest w Polsce, a 3 zagrożone są wyginięciem w Europie.

Park krajobrazowy to obszar interesujący nie tylko pod względem przyrodniczym. Na jego terenie położonych jest wiele miejscowości bogatych w zabytki kultury materialnej. Jedną z ciekawszych jest leżący w samym sercu parku Pokój założony w połowie XVIII wieku przez księcia wirtemberskiego Karola Krystiana Erdmanna. Początkowo był niewielką osadą leśną, szybko jednak przekształcił się w dobrze funkcjonujące miasteczko (jednak bez oficjalnych praw miejskich). W centrum możemy podziwiać cmentarz i kościół ewangelicki z drugiej połowy XVIII wieku oraz plebanię parafii ewangelicko-augsburskiej z drugiej połowy XIX wieku. W północnej części, na skraju lasu, położony jest tajemniczy, zarośnięty cmentarz żydowski.

Jednym z najciekawszych obiektów pozostaje jednak nieco zapuszczony ogród francuski oraz park angielski. Poza ciekawymi, nierzadko sędziwymi już okazami ozdobnych drzew i krzewów, znajdują się tu pozostałości parkowych figur i pomników, z których najbardziej z znany jest żeliwny odlew lwa z 1863 roku. Na porośniętej bukami wyspie niewielkiego stawu możemy zobaczyć ruinę tzw. salonu herbacianego z 1777 roku Na południe od Winnej Góry przy szosie Opole – Namysłów znajduje się inna niezwykła budowla – „Świątynia Matyldy”. Powstała ona w 1827 roku z polecenia księcia Eugeniusza, który pragnął w ten sposób uczcić swą zmarłą w wieku 25 lat żonę Matyldę oraz synka Wilhelma, który zmarł następnego dnia po śmierci matki.

Stobrawskiego Parku Krajobrazowego Fauna i flora Stobrawskiego Parku Krajobrazowego Przygotowali : Patrycja Dwojak , Magdalena Chandocha , Ewelina Paciorek , Katarzyna Stala , Marta Wojtysiak , Izabela Puszkiewicz , Monika Sobania , Paulina Nawrot

Logo Stobrawskiego Parku Krajobrazowego

Stobrawski Park Krajobrazowy Utworzony został Rozporządzeniem Nr P/11/99 Wojewody Opolskiego z dnia 28 września 1999 roku utworzony został Stobrawski Park Krajobrazowy, w którego skład weszły m.in. tereny leśne gminy Lubsza.

Flora Stobrawskiego Parku Krajobrawskiego Dominującym typem zbiorowisk roślinnych na terenie parku są zbiorowiska leśne, z których największą powierzchnię zajmują bory sosnowe. Na licznych, sięgających 20m wysokości wydmach występuje suboceaniczny bór świeży, natomiast wzdłuż cieków wodnych i na dawnych torfowiskach – niewielkie płaty wilgotnego boru trzęślicowego oraz kontynentalnego boru bagiennego.

Najciekawsze obiekty roślinne występujące w Parku Kotewka orzech wodny jest jednoroczną rośliną wodną, rosnącą w płytkich zbiornikach, głównie starorzeczach i stawach hodowlanych.

Salwinia pływająca to niewielka, jednoroczna paproć, związana ze środowiskiem wodnym.

Długosz królewski jest okazałą, dorastającą nawet do 2 metrów paprocią, rosnącą wyłącznie na siedliskach podmokłych, takich jak olsy, bory bagienne, torfowiska, wilgotne zarośla czy brzegi zbiorników wodnych.

to dekoracyjnie kwitnąca roślina z rodziny goryczkowatych Centuria pospolita to dekoracyjnie kwitnąca roślina z rodziny goryczkowatych  

Fauna Stobrawskiego Parku Krajobrazowego Fauna– ogólne określenie na wszystkie gatunki zwierząt na danym obszarze (np. fauna Polski) lub w danym środowisku (fauna sawannowa), a także okresie geologicznym (np. fauna kambryjska). Badanie fauny pozostaje w gestii faunistyki, ale korzystają z niego również inne dziedziny biologii, np. ekologia i etologia, natomiast odkrycia faunistyki są systematyzowane przez systematykę.

Puchacz Puchacz – duża sowa z rodziny puszczykowatych. Występuje wyspowo w południowej, środkowej i północnej Europie, północnej Afryce oraz Azji. W Polsce skrajnie nieliczny ptak lęgowy (ok. 270 par). Główne obszary występowania to góry na południu kraju, Pomorze i północna Wielkopolska, puszcze w północno-wschodniej Polsce oraz Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie.

Sarna Sarna, sarna europejska gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica jest nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami

Daniele Daniel (Dama dama) – gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych o wyglądzie i trybie życia podobnym do jelenia szlachetnego. Pochodzi z Azji Mniejszej. Sprowadzony przez Fenicjan, a później Rzymian na obszary śródziemnomorskie, rozpowszechniony w wielu krajach, również w Polsce.

Jeleń Jeleń – zwyczajowa nazwa kilku rodzajów zwierząt z rodziny jeleniowatych Mianem tym określa się gatunki należące do rodzajów: Cervus Blastocerus, Ozotoceros, Odocoileus i inne. W Polsce mianem tym określa się jelenia szlachetnego. Samicę jelenia nazywa się łanią, samca – bykiem, a młodego przedstawiciela gatunku – cielakiem.

Pijawka lekarska Pijawki lekarskie zostały wytępione w wielu regionach na skutek przełowienia (masowe wykorzystywanie w hirudoterapii), degradacji siedlisk i malejącej liczby żywicieli. W Polsce większość pijawek stosowanych w celach leczniczych to przedstawiciele obcych dla naszej fauny gatunków pochodzących z Europy Wschodniej i Azji.

Autorzy pokazu w komplecie Dziękujemy za uwagę  maj 2010 r,