Szrotówek Kasztanowcowiaczek Szczegółowy opis Szrotówka Kasztanowcowiaczka

Informacje ogólne Motyle mają długość 2,8-3,8 mm, ich skrzydła przednie są barwy czerwonozłotoochrowej z białymi przepaskami czarno obrzeżonymi, czułki są nitkowate, prawie tak długie jak ciało. Jaja są płaskie, owalne długości 0,2-0,4 mm, barwy białej. Larwy przechodzą cztery stadia rozwojowe, długość larw I stadium wynosi 0,4-0,5 mm, a ostatniego osiąga 3,5-4,5 mm. Poczwarki są brązowe, długości 3,5-5 mm umieszczone w jedwabistym kokonie, stąd w części przedniej mają spiczastą ostrogę do przebijania kokonu i skórki liścia.

Odżywianie Rośliny pokarmowe: gatunek występujący zwykle na kasztanowcu białym (Aesculus hippocastanum) oraz znacznie rzadziej na kasztanowcu czerwonym (A. x carnea) i żółtym (A. octandra).

Przebieg rozwoju Jaja - kształtu soczewkowego, perłowobiałe długości 0,2-0,4 mm, na górnej stronie liści obok nerwów bocznych.

Przebieg rozwoju Larwy - przechodzą cztery stadia wewnątrz liścia, są beznogie o ciele segmentowym, spłaszczonym, długości 3,5-4,5 mm, barwy żółtozielonkawej.

Przebieg rozwoju Poczwarki - wewnątrz liścia, barwy ciemnobrązowej, długości 3,5-5 mm, ukryte w jedwabistym kokonie.

Przebieg rozwoju Motyle - długości 2,8-3,8 mm, skrzydła przednie o rozpiętości 7 mm, brązowozłociste z białymi przepaskami, czarno obrzeżonymi. Czułki nitkowate, nieco krótsze od ciała.

Szkodliwość Gąsienice żerują wewnątrz liści wygryzając miękisz między nerwami, początkowo w formie okrągłej, a potem podłużnej brązowej plamy tzw. miny o powierzchni 4-8 cm². Pierwsze miny pojawiają się około połowy maja. Na jednym liściu może znajdować się od kilku do nawet 300 min. Uszkodzone liście przedwcześnie opadają, bo już w połowie lipca i kasztanowce powtórnie kwitną pod koniec lata. Drzewa są osłabione, tracą walory dekoracyjne, nie kwitną i nie wiążą owoców w następnym roku. Coroczne silne uszkodzenia mogą doprowadzić do częściowego lub całkowitego zamierania drzew.

Jak zwalczać Szrotówka Kasztanowcowiaczka Metoda mikroiniekcji - polega na wprowadzeniu do wiązek naczyniowych wewnątrz pnia preparatu układowego, który w sposób naturalny jest wchłaniany i przemieszczany w obręb korony do liści. Taki warunek spełniają preparaty zawierające imidachlopryd. Sposób aplikacji - w pniu drzewa wierci się otwory, które po aplikacji zabezpiecza się korkiem. Terminy zabiegu - dla zabezpieczenia drzew przed uszkodzeniami w danym roku, zabieg należy wykonać od marca do końca kwietnia.

Jak zwalczać Szrotówka Kasztanowcowiaczka dokładne usunięcie liści z miejsc niedostępnych dla ręcznego grabienia przy wykorzystaniu spalinowych zbieraczy rozdrabniających (żywopłoty, studzienki kanalizacyjne, zagłębienia terenu itp. miejsca) wiosenne lepowanie pni drzew przy zastosowaniu specjalnych folii z naniesionym lepem. * zastosowanie wydajnych wielkopowierzchniowych pułapek feromonowych**( tradycyjnie dotychczas stosowane pułapki feromonowe w przypadku szrotówka nie zdają egzaminu

Jak zwalczać Szrotówka Kasztanowcowiaczka usunięcie przelegującej kilkuletniej warstwy liści przez w miarę dokładne ich wygrabienie Spalenie liści lub wywiezienie ich do kompostowni zastosowanie "miotaczy ognia lub gorącej pary" do przepalenia gleby w obrębie rzutu koron drzew (ma to za zadanie zniszczyć diapauzujące poczwarki ). Zabieg możliwy do wykonania w miejscach kontrolowanych o małym narażeniu na pożary. lepowanie pni*( lepowaniu należy poddać wszystkie znajdujące się na danym obszarze drzewa)

Biologia Szrotówka Poczwarki zimują osłonięte kokonem wewnątrz opadłych liści. Wytrzymują temperatury do -23°C. Pod koniec kwietnia wylatują pierwsze motyle, a liczne są już na początku maja i przesiadują na pniach drzew. Samice po kopulacji składają jaja na liściach, jedna składa od 20 do 30 jaj. Po 2-3 tygodniach wylęgają się larwy i wgryzają się one do wnętrza liścia, gdzie żerują przez 3-4 tygodnie. Motyle jak i gąsienice kolejnych pokoleń występują do połowy września. Gąsienice giną w temperaturze +40°C.

Rozprzestrzenianie się Szrotówka Kasztanowcowiaczka W ciągu sześciu lat od wykrycia szrotówek kasztanowcowiaczek rozprzestrzenił się w całej Macedonii i Serbii. W 1989 roku jego pojawienie notowano w Chorwacji - w pobliżu Zagrzebia, w Austrii - w pobliżu Linzu i w Bułgarii koło Sofii. Na Węgrzech po raz pierwszy zauważono szrotówka w 1993 roku w pobliżu granicy austriackiej i w Czechach w południowej części Moraw. W Niemczech pierwsze uszkodzone drzewa przez szrotówka odnotowano w 1996 roku w południowo wschodniej Bawarii i w pobliżu Drezna, a we Włoszech owad ten jest obserwowany od 1992 roku, we Francji od 1998 roku, w Holandii i w Turcji od 1999 roku, a w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy zanotowano go w 2002 roku. Mechanizmy rozprzestrzeniania się szrotówka są dwa: na krótką odległość przez wiatr, na długi dystans przez środki transportu, przy czym o szybkości przemieszczania decyduje zagęszczenie drzew kasztanowca.

Rozmieszczenie Geograficzne Po raz pierwszy szrotówek kasztanowcowiaczek  wykryty został w Macedonii w 1985 roku. Od tego czasu rozprzestrzenił sie on na obszarze prawie całej Europy z wyłączeniem Półwyspu Iberyjskiego, Wielkiej Brytanii i przeważającej części Skandynawii. Od 1998 roku jest on również obserwowany w Polsce i szybko rozszerza zasięg swojego występowania z południa ku północy kraju. 

Przebieg Rozprzestrzeniania 1984/85 Macedonia - areał występowania ograniczony do okolic jeziora Ochrydzkiego (1986 - opisany poraz pierwszy jako nowy gatunek dla nauki przez Descha i Dimic) 1987 Serbia 1988 Bułgaria 1989 Austria, Albania 1992 Włochy (miasto Dobbiacio, Tyrol, Trentino - 1998 Belluno, Vicenza, Verona) 1993 Bośnia i Hercegowina, Rumunia, Czechy, Niemcy 1994 Słowacja, Węgry 1995 Słowenia, Chorwacja 1997 Polska (1998 - Dolny i Górny Śląsk, 1999 - Cieszyn, 2000 - Kraków, 2003 - Szczecin, obecnie występuje w całej Polsce, prócz Zakopanego i okolic oraz północno - wschodniej części kraju Suwałki, Białowieża)

Przebieg Rozprzestrzeniania 1998 Francja (Paryż -2000), Holandia, Szwajcaria 1999 Turcja, Belgia 2001 Grecja 2002 Anglia (Wimbledon), Dania, Ukraina

Śmiertelność Szrotówka Kasztanowcowiaczka Śmiertelność naturalna dotycząca przeważnie stadium jaja i pierwszego stadium gąsienicy wynosi około 30%. Widoczna jest ona zwłaszcza w drugim i trzecim pokoleniu, a wynika z dużej konkurencji o miejsce do żerowania. Także zasychanie liści jest poważnym czynnikiem wzrostu śmiertelności. W badaniach nad wpływem wrogów naturalnych notowano bardzo niski stopień spasożytowania larw, przeważnie w granicach 1-5%, co praktycznie nie ma wpływu na ograniczenie liczebności populacji. Ponadto obserwowano okazyjne rozdziobywanie min przez sikory, ale eliminacja przez nie gąsienic była znikoma w odniesieniu do ogólnej liczebności.

Koniec Wykonali: Maciej Łapiński kl.IIId Przemysław Szydłowski kl.IIId oraz uczniowie klasy Id