Parkiety, mozaiki, puzzle

Parkiety Parkiet — materiał budowlany z drewna stosowany do wykończenia podłóg w budynkach. Pomimo wielkiego postępu technicznego na całym świecie, tak jak kilkaset lat temu, dalej parkiet króluje jako najlepszy z materiałów podłogowych. Jest on bardziej ceniony niż panele. W odróżnieniu od nich można go wielokrotnie odnawiać. Jest dużo trwalszy od mozaiki, przewyższa ją grubością. Jest cieplejszy niż terakota czy kamień naturalny.

Parkietaże platońskie Parkietaże platońskie (foremne) uzyskane są z jednego wielokąta foremnego. Istnieją tylko trzy takie parkietaże: typu 3_3_3_3_3_3 (w jednym wierzchołku styka się 6 trójkątów równobocznych) typu 4_4_4_4 (w jednym wierzchołku stykają się cztery kwadraty) typu 6_6_6 (w jednym wierzchołku styka się trzy sześciokąty foremne)

Parkietaże archimedesowe Parkietaże archimedesowe (półforemne) uzyskane są z różnych wielokątów foremnych, ale w taki sposób, że wszystkie wierzchołki wyglądają identycznie. Przykładem parkietażu archimedesowego jest parkietaż typu 6_4_3_4 co oznacza, że w każdym wierzchołku styka się sześciokąt foremny, kwadrat, trójkąt równoboczny i jeszcze raz kwadrat.

Parkietaże Johnsona Parkietaże Johnsona (foremnościenne) uzyskane są z różnych wielokątów foremnych, ale w taki sposób, że wierzchołki nie są identyczne. Przykładem parkietażu Johnsona jest parkietaż typu 12_4_3_3 / 3_3_3_3_3_3

Mozaiki Mozaika – dekoracja w postaci ornamentu lub obrazu wykonana z drobnych, o różnej kolorystyce (dwu lub wielobarwne) i kształcie kamyczków, kawałków szkła. Historia mozaiki sięga już IV-III tysiąclecia p.n.e. lecz za jej właściwy rozkwit można przyjąć wiek VI-IV p.n.e. Główne ośrodki tej techniki dekoracyjnej leżały w Mezopotamii, starożytnej Grecji, Imperium Rzymskiego i Bizancjum.

Motywy pojawiające się na mozaikach antycznych, jak również techniki ich wykonania, zależały od epoki i miejsca występowania. Sceny rodzajowe z życia władców, prace związane z hodowlą zwierząt, przedstawienia mitologiczne, gryfy i chimery to częste zdobienia w starożytnej Grecji i Mezopotamii, wykonywane głównie z otoczaków, później też z przyciętych kamieni.

greckiej, rzymskiej, islamskiej Mozaiki w sztuce greckiej, rzymskiej, islamskiej Mozaika, sztuka islamska Amfitryta i Neptun , mozaika grecka Mozaika, sztuka islamska

greckiej, rzymskiej, islamskiej Mozaiki w sztuce greckiej, rzymskiej, islamskiej Maska Acheloosa, rzymska mozaika Mozaika w Haga Sofia Grecka mozaika Aleksandra Wielkiego

PUZZLE Puzzle - forma rozrywki polegająca na składaniu dużego obrazka z małych fragmentów o charakterystycznych kształtach. Za twórcę pierwszych puzzli uważany jest John Spilsbury, londyński kartograf 1763. W celu ułatwienia nauki geografii naklejał drukowane mapy na cienkie deski z mahoniu i rozcinał całość wzdłuż granic państw.

PUZZLE Na początku XX wieku rozpoczęto maszynowo wykrawać elementy, co pozwoliło obniżyć koszty. Największe seryjnie produkowane puzzle składają się z 24 000 elementów. Najczęściej jednak składają się z 500, 1000, 1500 i 2000 elementów. Odmianą klasycznych puzzli są puzzle trójwymiarowe oraz puzzle kuliste.

JAK ZBUDOWANY JEST PLASTER MIODU? Plaster – zbudowana przez pszczoły robotnice woskowa dwustronna konstrukcja z przylegających do siebie sześciokątnych komórek, wspartych na tylnej ścianie tworzącej środkową warstwę plastra. Komórki dwóch warstw plastra są otworami skierowane w przeciwne strony i ułożone z kilkustopniowym odchyleniem osi od poziomu, tak że ich otwory znajdują się nieco wyżej niż dna. Ścianki są nachylone w stosunku do siebie pod kątem 70°32' co, jak obliczono, zapewnia najmniejsze zużycie budulca.

KSZTAŁT ELEMENTÓW BUDOWY PLASTRA MIODU

DO CZEGO SŁUŻĄ PLASTRY MIODU? Plastry służą pszczołom do gromadzenia zapasów pokarmu: miodu i pyłku oraz do wychowu czerwiu.

Prezentację wykonali Mikołaj Balasa Michał Lesiak Sebastian Mikrut Marcin Molek Paweł Molek