Zagadnienia wstępne: Historia Definicje
Historia psychiatrii Ojcem psychiatrii jest Hipokrates ( 470-366 p.n.e.)- opisał niektóre z psychoz endogennych i egzogennych, podjął próbę klasyfikacji psychoz Galen – II w. n.e.- klasyfikacja W okresie n.e. Psychiatria zyskała bardzo mało losy chorych były tragiczne – procesy o czary –karą śmierci na stosie zniesiono dopiero 1682 , w Polsce 1776 (Dormuchów)
W niektórych kulturach chorych psychicznie uważano z los szczęścia np W niektórych kulturach chorych psychicznie uważano z los szczęścia np.. Kulturach Indian - uważano, że jest bliżej Boga i przynosi szczęście W 1792 Filip Pinel uwalnia chorych psychicznie z kajdan- ( paryski szpital La Bicetra) promuje podejście do chorych psychicznie jak do chorych somatycznie
Leczenie : XVII w. leczenie wymiotami, puszczaniem krwi, lewatywą, izolacja Leczenie biologiczne- J. Wagner-Jauregga w 1917 zastosowała malarie trzydniowa w leczeniu porażenia postępującego( 1927 nagroda Nobla) M. Sakel lata 30 - metoda wstrząsów insulinowych L. Bini 1938r. - wstrząsy elektryczne E. Moniz psychochirurgię -leukotomia 1949r. nagroda Nobla
Rozwój psychiatrii w Polsce: 1845 Bartłomiej Frydrych wydaje pierwszy podręcznik 1865 z inicjatywy warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego powstaje oddział chorób umysłowych, nerwowych i psychiatrii sądowej 1893 Ustawa szpitalna reguluje sprawy psychiatrii Powstają liczne szpitale i poradnie 1923 - Rocznik Psychiatryczny, Nowiny Psychiatryczne, Higiena Psychiatryczne
Rozwój psychiatrii środowiskowej: 1952 – leki psychotropowe 19.08.1994 ustawa o ochronie zdrowia psychicznego Promocja zdrowia psychicznego i kształtowanie postaw społecznych Opieka zdrowotna i pomoc w środowisku rodzinnym i społecznym Ochrona praw osób z zaburzeniami psychicznymi
PSYCHIATRIA ( grec. psyche –dusza, iatre- leczenie) Jest specjalnością kliniczną medycyny zajmującą się leczeniem chorób psychicznych , jest nauką o chorobach psychicznych . Poza chorobami psychicznymi, psychiatria zajmuje się w swej działalności praktycznej – zaburzeniami nerwicowymi, upośledzeniami umysłowymi, uzależnieniami itd.
Pojęcie „osoby z zaburzeniami psychicznymi” ( wg. ustawy), odnosi się do: osoby chorej psychicznie upośledzonej umysłowo wykazującej inne zakłócenia czynności psychicznych - zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane do zaburzeń psych.; osoba wymaga świadczeń zdrowot. lub innych form pomocy
Osoba niepełnosprawna psychicznie, u której zmniejszenie sprawności psychofizycznej ogranicza funkcjonowanie lub aktywność życiową w stopniu utrudniającym pełnienie właściwych dla niej ról społecznych [ Meder, 1999].