szlak Bursztynowy

Co to jest bursztyn? Bursztyn to kopalna żywica drzew iglastych. Bursztyn to stwardniała kopalna żywica drzew iglastych, wyrzucana na brzeg przez fale morskie. W największej ilości występuje on na wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego, głównie w jego polskiej części. Stąd dla niektórych ten właśnie fragment wybrzeża Bałtyku jest niczym innym jak tylko bursztynowym wybrzeżem. Bałtycki bursztyn już w starożytności był ceniony i chętnie wykorzystywany w jubilerstwie. Potocznie był wówczas nazywany przez kupców rzymskich tanim złotem. Również Grecy nie używali słowa bursztyn i nazywali go elektrum. Nazwy bursztyn i jantar w czasach starożytnych nie funkcjonowały.

Co to jest Szlak Bursztynowy ? Szlak bursztynowy – określenie powiązań handlowych pomiędzy europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Bałtyku. W znaczeniu węższym jest to przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I wieku n.e. Bursztynowy Szlak w Kaliszu

Historia Szlaku Bursztynowego Początkowo bursztyn był przedmiotem wymiany handlowej, w której pośrednikami byli Celtowie. Pierwsze zorganizowane wyprawy z obszarów Europy południowej po elektron odbywały się w V w. p.n.e. Nie docierały one jednak do wybrzeży Bałtyku, a bursztyn kupowano od celtyckich pośredników. Dopiero po podboju terenów nad środkowym Dunajem w I wieku n.e. Rzymianie rozwinęli handel bursztynem na dużą skalę, organizując kilkoma drogami wyprawy z Panonii nad Bałtyk, szczególnie do Sambii. Szczytowy rozwój tego handlu przypada na III w. a od połowy IV w. wymiana stopniowo zamierała. Ostatnie znane poselstwo Estiów z darami do króla Ostrogotów Teodoryka w Rzymie odbyło się zgodnie z przekazem Kasjodora w 525

Szlak Bursztynowy Szlak bursztynowy W szerszym znaczeniu określenie powiązań handlowych pomiędzy europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego, a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Bałtyku. W znaczeniu węższym przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I w. naszej ery. Początkowo bursztyn był przedmiotem wymiany handlowej, w której pośrednikami byli Celtowie. Pierwsze zorganizowane wyprawy po elektron odbywały się w V w. p.n.e.. Nie docierały one jednak do wybrzeży Bałtyku dokonując transakcji z celtyckimi pośrednikami. Dopiero po podboju terenów nad środkowym Dunajem, Rzymianie rozwinęli od I wieku n.e. handel bursztynem na dużą skalę, organizując kilkoma drogami wyprawy z Panonii nad Bałtyk, szczególnie do Sambii. Szczytowy rozwój tego handlu przypada na III w. a od połowy IV w. wymiana stopniowo zamierała. Głównym ośrodkiem handlu bursztynem na terenie imperium rzymskiego była Akwileja. Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony. Wiadomo jedynie, że wiódł początkowo przez Bramę Morawską, następnie skręcał na północ i przez Śląsk oraz Kujawy z brodem przez Wisłę w Otłoczynie prowadził nad Bałtyk. Jego warianty są rekonstruowane na podstawie wzmianek starożytnych pisarzy ale głównie poprzez wyniki badań archeologicznych. Szlak znaczą znaleziska rzymskich monet, wyroby z brązu, ceramika rzymska ( terra sigillata ) i skarby bursztynu. Na szlaku leżał z pewnością dzisiejszy Wrocław. Na terenie jego osiedla Partynice znaleziono w XIX w. duży skarb bursztynu pochodzący z I w. naszej ery, ważący około 500 kilogramów. Chociaż jak to w takich wypadkach bywa, niektórzy mówią o 2 750 kg . Z dużym prawdopodobieństwem można zaryzykować twierdzenie, że główna nitka szlaku, poczynając od przełomu tysiącleci biegła z Wiednia przez Brno, Kłodzko, Wrocław, Kalisz, Świecie.

Szlak Bursztynowy W prezentacji wykorzystano zdjęcia zamieszczone w Internecie między innymi www.numizmatyczny.pl www.rc.fm pl.wikipedia.org kalisz.mapofpoland.pl