N O B L I S T K A P O L S K A

7 listopada 1867 roku w Warszawie w domu Bronisławy i Władysława Skłodowskich przyszła na świat Maria Salomea. Jej matka pochodziła ze szlacheckiej rodziny Boguskich herbu Topór. Była nauczycielką i właścicielką pensji dla dziewcząt. Ojciec herbu Dołęga, uczył fizyki i matematyki w szkołach średnich.

Maria W 1878 r. umiera na gruźlicę matka Marii. Od tej pory dzieci wychowuje ojciec. Bronisława Helena Zofia Józef Maria miała czwórkę starszego rodzeństwa: Zofię (która zmarła w wieku kilkunastu lat) Bronisławę (lekarza, założyciela sanatorium dla chorych na gruźlicę w Zakopanem), Józefa (lekarza, ordynatora jednego z warszawskich szpitali) i Helenę (nauczycielkę).

W rodzinie ważne były tradycje patriotyczne W rodzinie ważne były tradycje patriotyczne. Młodzi Skłodowscy wychowywani byli na poezji Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego. Maria z siostrą W roku 1877 Maniusia, jak nazywano ją w rodzinie, rozpoczęła naukę w prywatnej pensji, w Warszawie. Sześć lat później skończyła Rządowe Gimnazjum.

W roku 1884 Maria Skłodowska zapisała się w Warszawie na kursy nielegalnej uczelni- Uniwersytetu Latającego. Młoda Maria była osobą wszechstronnie uzdolnioną; znała pięć języków, interesowała się socjologią, psychologią, naukami ścisłymi, dobrze rysowała. W listopadzie 1891 r. wyjechała do Paryża na studia.

Rok 1891 był przełomowy w życiu Skłodowskiej Rok 1891 był przełomowy w życiu Skłodowskiej. Spełniło się wreszcie jej najgorętsze pragnienie, gdyż powstała możliwość wyjazdu na studia za granicę.. Skłodowska przybyła więc do Paryża i zapisała się na wydział nauk ścisłych, aby studiować fizykę i matematykę na Sorbonie.

W 1904 r. przyszła na świat młodsza córka Ève, która została pisarką, dziennikarką, pianistką i polityczką. W lipcu 1895 roku, była już Madame Curie. Nie wyrzekła się jednak nigdy polskich korzeni, polskiego pochodzenia, swojej ojczyzny ani nazwiska. W roku 1897 urodziła się ich pierwsza córka- Irène. Była francuską fizykochemiczką, laureatką Nagrody Nobla, Oficerem Legii Honorowej.

W ciągu pierwszych lat małżeństwa Maria i Piotr Curie prowadzili badania niezależnie od siebie: ona wykończyła i wydała w 1897r. pierwszą swoją pracę o własnościach magnetycznych stali, rozpoczętą jeszcze w pracowni prof. Lippmanna, on zaś pochłonięty był zagadnieniem wzrostu kryształów.

Jesienią 1897r. Skłodowska rozpoczęła większą pracę doświadczalną, która miała być w przyszłości jej pracą doktorską. Tematem pracy Marii Skłodowskiej-Curie były mało zbadane dotąd niewidzialne promienie, wysyłane przez sole najcięższego pierwiastka chemicznego – uranu. Piotr postanowił pomóc żonie.

Blenda uranowa, źródło radu i polonu Po kilku miesiącach Maria i Piotr otrzymali substancję około 400 razy silniejszą od tlenku uranu i w lipcu 1898 ogłosili odkrycie nowego pierwiastka chemicznego. Na cześć kraju ojczystego Marii Skłodowskiej nowy pierwiastek został nazwany polonem. Nie był to jednak koniec epokowych odkryć. Blenda uranowa, źródło radu i polonu

NAGRODA NOBLA W roku 1903 Maria i Piotr Curie wspólnie z Henrykiem Becquerelem otrzymali nagrodę Nobla z fizyki za odkrycie zjawiska promieniotwórczości pierwiastków chemicznych. W 1911 r. Maria Skłodowska ponownie otrzymała nagrodę Nobla, tym razem już sama za zasługi w dziedzinie chemii. Gdy wybuchła pierwsza wojna światowa Skłodowska przebywała stale w Paryżu.

W 1899 r. przyjechała wraz z Piotrem aby pokazać mu Warszawę. Maria cały czas utrzymywała kontakty z Polską i odwiedzała ojczyznę wielokrotnie prywatnie i w celach zawodowych. W 1899 r. przyjechała wraz z Piotrem aby pokazać mu Warszawę. Pomnik Marii w gmachu Politechniki Warszawskiej

Niestety 19 kwietnia 1906 roku Piotr zginął w wypadku pod kolami wozu konnego, pozostawiając ją z dwiema małymi córkami. Po chwilach załamania Maria stanęła na nogi, była bardziej milcząca, zamyślona, trochę nieobecna, ale pracowała dalej w laboratorium i dbała o dzieci. Przejęła także katedrę po zmarłym mężu stając się pierwszą kobietą wykładającą na Sorbonie, a po dwóch latach w roku 1908 została pierwszą kobietą, profesorem tej szacownej uczelni. Zmarła 4 lipca 1934 roku w alpejskiej klinice Sancellemoz w Passy. Pochowano ją w Panteonie. Jest tam jedyną kobietą.

Czy wiesz że…

Jako pierwsza kobieta w historii otrzymała stopień doktora fizyki. W 2009 r. New Science ogłosił ją największą kobietą naukowcem wszechczasów. Jako pierwsza kobieta w historii otrzymała stopień doktora fizyki. Jako pierwsza kobieta została pochowana w Panteonie. c

Pisarka Maria Skłodowska-Curie jest autorką kilku książek, m.in. „Promieniotwórczośći”, „Radiologii i wojny”, „Autobiografii”, „Wspomnień o Piotrze Curie”.

Piotr Curie i Maria Skłodowska Curie pojechali na rowerach w swoją podróż poślubną rowerami.

Maria Skłodowska-Curie była pierwszą kobietą laureatką Nagrody Nobla z fizyki, pierwszą z chemii, pierwszą i jedyną wyróżnioną w dwóch różnych dyscyplinach naukowych.

Noblistka na monetach i banknotach.

24 marca 2012r. w Warszawie został oddany do użytku Most im.Marii Skłodowskiej-Curie zwany przez Warszawiaków Mostem Północnym.

Społeczna Szkoła Podstawowa im. Noblistów Polskich Autorzy: klasa 6, opiekun merytoryczny Danuta Cichecka M A J 2 1 Społeczna Szkoła Podstawowa im. Noblistów Polskich

Bibliografia www.google.pl www.sklodowska-curie.yoyo.pl www.muzeum.fizyki.pw.edu.pl www.wikipedia.pl, Ève Curie: Maria Curie. Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 1997.  Françoise Giroud: Maria Skłodowska-Curie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987. (cykl: Biografie Sławnych Ludzi) Helena Bobińska: Maria Skłodowska-Curie. Czytelnik, Warszawa 1965 Denis Brian: Rodzina Curie. Warszawa: "Amber", 2006.   Susan Quinn: Życie Marii Curie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997.   Barbara Goldsmith: Geniusz i obsesja : wewnętrzny świat Marii Curie. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006.   Maria Skłodowska-Curie: Autobiografia i wspomnienia o Piotrze Curie. Dom Wydawniczo-Promocyjny GAL, Warszawa 2004. Eugenie Cotton: Rodzina Curie i promieniotwórczość, Wiedza Powszechna, Warszawa 1965. Józef Hurwic: Maria Skłodowska-Curie i promieniotwórczość, Wydawnictwo Edukacyjne Zofii Sobkowskiej, Warszawa 2008, Curie, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1975. Laurent Lemire: Maria Skłodowska-Curie, Świat Książki, Warszawa 2003, . Jan Piskurewicz: Między nauką a polityką. Maria Skłodowska-Curie w laboratorium i w Lidze Narodów, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Skłodowskiej–Curie, Lublin 2007.

Dziękujemy za uwagę