Krzewy VI

Ribes aureum porzeczka złota Luźny krzew do 2(3) m wys. i szer. Główne pędy wyprostowane, z czasem boczne pędy lekko przewisają Liście Drobne 3-klapowe Jasnozielone Wczesne Jesienią bardzo wcześnie czerwone, fioletowe i żółte (czasem już na początku IX)

Ribes aureum porzeczka złota Kwiaty Złocistożółte Pachnące W gronach IV-V Owoce Czarne lub purpurowobrązowe Ok. 8 mm średnicy

Ribes aureum porzeczka złota Wymagania Wyjątkowo tolerancyjny Dobrze rośnie na każdej nie za suchej i przepuszczalnej glebie Nie lubi wapnia w glebie Stanowisko słoneczne do cienistego Odporny na mrozy Wyjątkowo odporny na zasolenie

Ribes aureum porzeczka złota Bardzo dobrze rośnie w warunkach miejskich Znosi cięcie Wskazane odmładzanie starych roślin przez krótkie przycięcie Walory dekoracyjne i zastosowanie Krzew o przyjemnie pachnących kwiatach O atrakcyjnym zabarwieniu jesiennym

Ribes aureum porzeczka złota Bardzo dobry do sadzenia przy ulicach (pomiędzy pasami jezdni) Do parków i zieleni miejskiej Nadaje na formowane żywopłoty Stosowany jako podkładka pod pienne porzeczki i agresty (owocowe)

Ribes sanguineum Porzeczka krwista Szeroki krzew do 1,5 m wys. Pokrojem przypomina porzeczki owocowe Liście Drobne 3-5-klapowe Spodem filcowato owłosione Pachnące czarnymi porzeczkami

Ribes sanguineum Porzeczka krwista Kwiaty Czerwone W gronach do 6 cm Wraz z rozwojem liście W IV-p.V Owoce Granatowe z jasnym nalotem woskowym Często nieliczne

Ribes sanguineum Porzeczka krwista Wymagania Krzew tolerancyjny Dobrze rośnie na każdej nie za suchej i przepuszczalnej glebie ogrodowej Źle rośnie na glebach gliniastych, zimnych i mokrych Stanowisko słoneczne, ciepłe Nieźle rośnie także w miejscach ocienionych Wrażliwy na suszę i silne mrozy (głównie w młodości)

Ribes sanguineum Porzeczka krwista Atrakcyjny krzew kwitnący tuż po forsycjach Do sadzenia pojedynczo i w grupach W ogrodach i parkach Dobry na nieformowane żywopłoty

Ribes sanguineum Porzeczka krwista ‘Atrorubens’ Odm. Ciemnoczerwona Silniej rosnąca (2 m wys. I 1,5 m szer.) Kwiaty ciemnoczerwone ‘King Edward VII’ Słabiej rosnący, do 1,5 m wys. Dłuższe kwiatostany, do 8 cm dł. Nieco większe, jaśniejsze kwiaty

Sambucus nigra bez czarny Gatunek krajowy Pospolity w całym kraju, najczęściej na glebach zasobnych w azot i wapń Roślina ruderalna Duży wyprostowany krzew, rzadko małe drzewo do 7 m wys.

Sambucus nigra bez czarny Korona luźna Gałęzie z czasem przewisające Młode pędy grube, jasnoszare – wewnątrz biały, gąbczasty rdzeń (charakterystyczne) Roztarte pędy pachną nieprzyjemnie

Sambucus nigra bez czarny Liście Nieparzystopierzastozłożone Najczęściej z pięciu jajowatoeliptycznych, brzegiem piłkowanych listków Wczesny rozwój wiosną Jesienią bez przebarwienia

Sambucus nigra bez czarny Kwiaty Białe Drobne W płaskich podbaldachach, do 20 cm średnicy W k.V-VI Owoce Czarne, błyszczące, soczyste VIII-IX Bogate w witaminy Kwiatostany zwisają pod ciężarem owoców

Sambucus nigra bez czarny Wymagania Duża tolerancja na rodzaj gleby Preferuje gleby żyzne, gliniaste i zasobne w azot oraz wapń Stanowisko słoneczne lub półcieniste Odporny na mróz i silne wiatry Znosi zanieczyszczenie powietrza i zasolenie Dobrze rośnie w warunkach miejskich Łatwo się rozsiewa (dzięki ptakom zjadającym owoce)

Sambucus nigra bez czarny Atrakcyjny podczas kwitnienia Wartościowa roślina lecznicza ale i trująca! Dobry krzew do sadzenia w krajobrazie otwartym, w zieleni izolacyjnej, ochronnej dla terenów przemysłowych oraz do zazieleniania hałd, wysypisk itp.

Sambucus nigra bez czarny Dobre źródło pożywienia dla zwierząt W miastach cenna roślina parkowa Gatunek rzadko rozmnażany W ogrodach częściej sadzi się jego odmiany

Sambucus nigra bez czarny ‘Aurea’ Krzew do 3 m wys. Liście złotożółte ‘Laciniata’ Boczne listki głęboko powcinane

Sambucus racemosa bez koralowy Gatunek krajowy Głównie na południu, także w niższych partiach górskich Na glebach żyznych, ale ubogich w wapń Szeroki krzew do 4 m wys. Korona luźna Gałęzie wyprostowane, z czasem malowniczo przewisające

Sambucus racemosa bez koralowy Wewnątrz pędów ceglasty, gąbczasty rdzeń Liście Nieparzystopierzastozłożone z 5(7) listków (lancetowate, długo zaostrzone) Wczesny rozwój wiosną Jesienią bez przebarwienia

Sambucus racemosa bez koralowy Kwiaty Zielonożółte Drobne W wydłużonych wiechach, do 10 cm dł. Wcześniej niż u S. nigra; w IV-V Owoce Czerwone pestkowce w sztywnych owocostanach, od VI Szybko opadają Nasiona trujące !

Sambucus racemosa bez koralowy Wymagania Gleby próchniczne, lekki, dostatecznie wilgotne i ubogie w wapń Rośnie zadowalająco na słabszych glebach Stanowisko półcieniste lub słoneczne Całkowicie odporny na mrozy Krzew dekoracyjny podczas kwitnienia i szczególnie podczas owocowania – jednak efekt krótki

Sambucus racemosa bez koralowy Krzew parkowy i do sadzenia w krajobrazie otwartym Pojedynczo lub w grupach na skraju zadrzewień lub pod luźno rosnącymi drzewami Dzięki szerokiemu systemowi korzeniowemu doskonały do umacniania skarp, obsadzania hałd itp. Dobre źródło pożywienia dla zwierząt

Sambucus racemosa bez koralowy Gatunek rzadko rozmnażany W ogrodach częściej stosuje się odmianę ‘Plumosa Aurea’ Słabo rosnący krzew Boczne listki mocno pwocinane Liście żółte Dobry akcent kolorystyczny

Sorbaria sorbifolia tawlina jarzębolistna Wyprostowany krzew do 1,5-3 m wys. I znacznie większej szerokości, dzięki odrostom z podziemnych rozłogów Pędy z pomarańczowym rdzeniem Liście Nieparzyście pierzastozłożone Listki długozaostrzone i gęsto podwójnie piłkowane Bardzo wczesny rozwój wisną Jesienia - żółte

Sorbaria sorbifolia tawlina jarzębolistna Kwiaty Kremowobiałe Puszyste, dzięki długim pręcikom W wyprostowanych wiechach W VI-VII

Sorbaria sorbifolia tawlina jarzębolistna Wymagania Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej, średnio suchej i wilgotnej glebie ogrodowej Stanowisko słoneczne lub cieniste Całkowicie odporny na mrozy

Sorbaria sorbifolia tawlina jarzębolistna Doskonały krzew do zazieleniania skarp oraz sadzenia pod drzewami Z czasem znacznie się rozprzestrzenia Ciekawy podczas kwitnienia latem

Spiraea betulifolia tawuła brzozolistna Gęsty i zwarty krzew do 0,6-1 m wys. i szer. Pędy wzniesione Wytwarza rozłogi, dlatego z wiekiem szerszy niż wyższy Wzrost średnio silny

Spiraea betulifolia tawuła brzozolistna Liście Zmiennego kształtu 2-4,5 cm dł. Jesienią intensywnie pomarańczowoczerwone Kwiaty Drobne Śnieżnobiałe W płaskich kwiatostanach, 3-6 cm średnicy Na końcach tegorocznych pędów W VI

Spiraea betulifolia tawuła brzozolistna Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej glebie – od kwaśnej do słabo zasadowej Preferuje jednak gleby świeże, równomiernie wilgotne Stanowisko słoneczne lub półcieniste Wyjątkowo odporny na mrozy Dobrze rośńie w warunkach miejskich

Spiraea betulifolia tawuła brzozolistna Atrakcyjny ze względu na interesujące kwitnienie i wspaniałe, jesienne przebarwienie liści Doskonały niski krzew do sadzenia w zieleni miejskiej i ogrodach jako roślina okrywowa Także pod drzewami w miejscach lekko ocienionych Nadaje się też na niskie nieformowane żywopłoty oraz do stosowania w pojemnikach

Spiraea ‘Grefsheim’ tawuła norweska Gęsty krzew do 1,5-2 m wys. I szer. Pędy cienkie, przewisające Liście Drobne (2-4 cm dł.) Szarozielone Spodnia strona delikatnie owłosiona Jesienne zabarwienie żółtawe

Spiraea ‘Grefsheim’ tawuła norweska Kwiaty Drobne Śnieżnobiałe W kilkukwiatowych kwiatostanach Gęsto, wzdłuż zeszłorocznych pędów na znacznej długości Wyjątkowo obfite K. IV-p.V

Spiraea ‘Grefsheim’ tawuła norweska Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej świeżej glebie ogrodowej o stałej wilgotności Znosi obecność wapnia w glebie Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione Gatunek odporny na mrozy Dobrze znosi cięcie Łatwo się regeneruje

Spiraea ‘Grefsheim’ tawuła norweska Jeden z najcenniejszych krzewów kwitnących wiosną Do sadzenia pojedynczo i w grupach oraz żywopłotów (ciętych i nieciętych) Wyjątkowo obficie kwitnący

Spiraea japonica ‘Anthony Waterer’ tawuła japońska odm. Anthony Waterer Gęsty, półkolisty krzew do 0,8 m wys. I szer. Pędy wzniesione Z wiekiem szerszy niż wyższy Wzrost słaby Liście Do 5-8 cm dł., jasnozielone, wiosną lekko zaczerwienione Niektóre liście częściowo białoróżowo przebarwione (charakterystyczne)

Spiraea japonica ‘Anthony Waterer’ tawuła japońska odm. Anthony Waterer Kwiaty Drobne Rubinowoczerwone W płaskich kwiatostanach, do 15 cm średnicy Na końcach tegorocznych pędów W VI-IX

Spiraea japonica ‘Anthony Waterer’ tawuła japońska odm. Anthony Waterer Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej glebie ogrodowej – od kwaśnej do zasadowej Preferuje jednak gleby świeże lub wilgotne Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione Odporny na mrozy i dobrze znosi cięcie Dobrze rośnie w warunkach miejskich

Spiraea japonica ‘Anthony Waterer’ tawuła japońska odm. Anthony Waterer Doskonały krzew do sadzenia w terenach zieleni i w ogrodach – pojedynczo, w grupach lub jako roślina okrywowa Nadaje się na niskie żywopłoty Dobrze komponuje się z czerwonolistnym berberysem i tamaryszkiem Korzystnie na obfitość kwitnienia wpływa skrócenie pędów co kilka lat wiosną do 15 cm

Inne odmiany tawuły japońskiej ‘Goldflame’ Do 0,9 m wys. Młode liście pomarańczowomiedzianożółte, później zielonożółte Jesienią – pomarańczowożółte Kwiaty czerwone w VII-IX Bardzo atrakcyjne zabarwienie wiosną Doskonały do kompozycji roślinnych oraz jako roślina okrywowa i żywopłotowa Wolno rośnie

Inne odmiany tawuły japońskiej ‘Goldmound’ Do 0,5 m wys. Najlepsza odmiana o żółtym zabarwieniu liści Kwiaty lilioworóżowe w VI-VII Dobra roślina okrywowa i na obwódkowe żywopłoty Oraz jako akcent kolorystyczny w kompozycjach z innymi roślinami (także w ogradach na dachach) Wzrost powolny

Inne odmiany tawuły japońskiej ‘Little Princess’ Do 0,6 m wys. Z wiekiem szerszy niż wyższy Liście zielone Kwiaty różowe w niewielkich, ale licznych kwiatostanach, w VI-VII Doskonała roślina okrywowa (4 szt./m2) Na słonecznych, ale dostatecznie wilgotnych stanowiskach Wzrost powolny

Inne odmiany tawuły japońskiej ‘Macrophylla’ Odmiana wielkolistna Silnie rosnący, niezbyt gęsty krzew do 1,5 m wys. Liście bardzo duże (do 14 cm dł.) o wyraźnie wybrzuszonej blaszce Młode liście charakterystycznie brązowoczerwone Liście jesienią czerwone lub żółte Kwiaty niezbyt liczne, różowe Odmiana odporna na zanieczyszczenie powietrza i często spotykana w zieleni miejskiej

Spiraea xvanhouttei tawuła van Houtte’a Gęsty krzew do 2 (2,5) m wys. I podobnej szerokości Pędy wzniesione z wiekiem przewisające Wzrost silny Liście 2-4 cm dł., rombowojajowate, 3-5-klapowe Ciemnozielone, spodem sinawe Jesienią - żółtawe

Spiraea xvanhouttei tawuła van Houtte’a Kwiaty Drobne Śnieżnobiałe W kilkukwiatowych płaskich kwiatostanach Gęsto wzdłuż zeszłorocznych pędów na całej długości Wyjątkowo obfite W V-p.VI

Spiraea xvanhouttei tawuła van Houtte’a Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej świeżej glebie ogrodowej o stałej wilgotności Toleruje stanowiska bardziej suche i ubogie Znosi obecność wapnia w glebie Gatunek mrozoodporny Znosi cięcie Stanowisko słoneczne lub półcieniste

Spiraea xvanhouttei tawuła van Houtte’a Aby obficie kwitł należy po kwitnieniu usuwać stare, co najmniej kilkuletnie pędy Odporny na mrozy Do sadzenia pojedynczo i w grupach oraz w żywopłotach (ciętych i nieciętych) Obficie kwitnący krzew, dobry do sadzenia na skarpach