Przyjazne formy turystyki Iryna Barabash Anastasiya Shypot 3LTD/GC01

Turystyka współczesna jako zjawisko masowe i nieodwracalne, może mieć bardzo duży wpływ na stan środowiska społeczno-przyrodniczego. Turystyka w skali masowej stanowi zagrożenie dla środowiska przyrodniczego porównywalne z oddziaływaniem niektórych gałęzi przemysłu lub intensywnych upraw rolnych.

Nadmierna koncentracja ruchu turystycznego, nieprawidłowo zlokalizowana baza turystyczna często w miejscach o najwyższej wartości przyrodniczej, złe formy organizacji wypoczynku oraz brak kultury turystycznej są głównymi przyczynami powstawania zagrożeń.

Turystyka przyjazna środowisku, czyli jak najmniej ingerująca w przyrodę, jest obecnie coraz powszechniej poszukiwaną formą odpoczynku. Jest to także budowanie pozytywnych relacji pomiędzy branżą turystyczną a ochroną środowiska poprzez rozwijanie tych relacji, kształtowanie wzorców określonych zachowań, utrwalanie postaw według celów i zasad zrównoważonego rozwoju.

Turystyka przyrodnicza - oparta o naturalne walory przyrodnicze, uwzględniająca dbałość o zrównoważony rozwój regionu i elementy edukacyjne; podróże mające na celu obserwowanie i poznawanie przyrody: roślin, zwierząt, form geologicznych, obszarów wodnych.

Ekoturystyka - podróżowanie przyjazne środowisku, które odbywa się z zwykle na obszarach atrakcyjnych przyrodniczo i krajobrazowo, „konserwuje i ulepsza” zwiedzany obszar; minimalizowanie negatywnego wpływu turystów na środowisko przyrodnicze i społeczności lokalne.

Turystyka wiejska – turystyka odbywająca się w terenach wiejskich (nie musi być związana z gospodarstwem rolnym), np. ruch pielgrzymkowy. Obejmuje wszystkie formy wypoczynku na obszarach wiejskich, w tym turystykę farmerską, zieloną, ekologiczną oraz agrarną. Odbywa się na obszarze wsi lub małych miasteczek.

Agroturystyka - aktywność człowieka, który zamierza poznać produkcję rolniczą i/lub wypoczywać w środowisku rolniczym.

Turystyka kulinarna - „Travelling to eat” – odwiedzanie miejsc wytwarzania i przetwarzania żywności, np. turystyka winiarska, mleczarska.

W XXI wieku, w dobie globalnych i lokalnych problemów środowiskowych, katastrof ekologicznych, zmniejszania się bioróżnorodności na Ziemi, zrównoważony rozwój wydaje się koniecznością. Prawidłowość ta dotyczy również tej ważnej gałęzi gospodarki jaką jest turystyka, stąd pojawienie się nowych alternatywnych jej form np. ekoturystyki. Ekoturystyka i ekologicznie czysty produkt turystyczny staje się modny i poszukiwany przez klientów rezygnujących z turystyki masowej.

Żródła: D. Zaręba, Ekoturystyka, PWN, Warszawa 2006, J. Krupa „Turystyka przyjazna dla środowiska przyrodniczego” http://www.agroturystyczny24.pl/ogloszenia/podstawowe-informacje-o-agroturystyce.html http://www.akademia-slonca.pl/pl,5,84,0,0,0,Turystyka_przyjazna_srodowisku,0,index.html?1373377923 http://natura2000.org.pl/e-szkolenia/e10-proekologiczny-produkt-turystyczny-2/turystyka_zrownowazona_zarzadzanie_turystyka_przyjazne_srodowisku/