Diagnoza sprawności fizycznej Szkoła Podstawowa im. Batalionów Chłopskich w Glinkach Rok szk. 2013/14

W niniejszym opracowaniu dokonano pomiaru ogólnej sprawności fizycznej dziewcząt i chłopców ze Szkoły Podstawowej im. Batalionów Chłopskich w Glinkach. Badaniem objęto wszystkich uczniów z klas IV, V, VI. Na podstawie opublikowanych wyników dokonano analizy stanu sprawności cech motorycznych uczniów. Diagnoza sprawności fizycznej ma za zadanie wyposażenie ucznia w wiedzę i umiejętności praktycznej samooceny zmian zachodzących w organizmie i budowie ciała.  Analizy dokonano z podziałem na klasy ( grupy wiekowe) oraz płeć. Symbole literowe „d” oznaczają dziewczęta, natomiast „c” – chłopców. Wyniki zawarte w diagnozie są przedstawione w sposób anonimowy, ale każdy uczeń posiadając własną „kartę sprawności” potrafi umiejscowić swój wynik na wykresie i powinien potrafić odnieść go w stosunku do grupy.

Dlaczego mierzymy sprawność fizyczną? Mierzyć sprawność fizyczną można z dwóch powodów. Drugim powodem pomiaru sprawności fizycznej może być chęć porównania aktualnego wyniku z tymi rezultatami, które osiągane były pół roku, dwa czy trzy lata wcześniej. Odnosimy rezultaty nie do innych, ale do samych siebie. Pierwszy powód to chęć porównania się z innymi, udowodnienia sobie i otoczeniu, że potrafię coś zrobić lepiej niż inni, być szybszym, silniejszym, wytrzymalszym. Nieuniknionym jest więc odniesienie osiąganych przez siebie wyników do grupy.

Bieg wahadłowy 5x10 m - próba szybkości biegowej i zwinności: Na sygnał testowany z pozycji startowej wysokiej biegnie jak najszybciej do wyznaczonego punktu w odległości 10m akcentując dotknięciem dłonią. Pokonuje dystans 10 m pięciokrotnie. Czas mierzy się z dokładnością do 1/10 sekundy.

Test Coopera –zmodyfikowany- 8 min – próba wytrzymałościowa polegająca na 8-minutowym nieprzerwanym biegu. Wynik podany w metrach.

Wyskok dosiężny Badany staje bokiem do tablicy pomiarowej i unosi jedno ramię jak najwyżej zaznaczając maksymalny punkt zasięgu. Następnie stojąc w lekkim rozkroku, wykonuje wyskok z miejsca z odbicia obunóż , zaznaczając palcami jednej ręki osiągnięty punkt. Różnica pomiędzy punktem zaznaczonym z miejsca a punktem osiągniętym po wyskoku jest wynikiem próby.

Skok w dal z miejsca - próba mocy (siły nóg): Testowany staje za linią, po czym z jednoczesnego odbicia obunóż wykonuje skok w dal na odległość ( na elastycznym podłożu – tartan). Skok mierzony w cm, wykonuje się dwukrotnie. Liczy się wynik skoku lepszego. Długość skoku zawarta jest pomiędzy linią skoku a ostatnim śladem pięt. Skok z upadkiem w tył na plecy jest nieważny i należy go powtórzyć.

Siła mięśni brzucha -siady z leżenia. Pozycja wyjściowa: badany leży na plecach z rękami splecionymi na karku i nogami ugiętymi w stawach kolanowych pod katem 90 stopni. Test polega na maksymalnie szybkim przechodzenia z pozycji leżącej do siadu. Wynikiem testu jest liczba skłonów w czasie 60 s.

Zwis na drążku - próba siły rąk i barków Zwis na drążku - próba siły rąk i barków. Z przestawionego krzesła badany przechodzi do zwisu nachwytem o ramionach ugiętych. Dłonie winny znajdować się na szerokości barków. Na sygnał "start" zaczyna się próba zwisu i trwa aż do zmęczenia. Podbródek w czasie trwania testu winien znajdować się wyraźnie nad drążkiem. Próba wykonywana jest 1 raz. Liczy się ilość wytrzymanych sekund we wspomnianej pozycji. Pomiar kończy się z chwilą, gdy podbródek znajduje się poniżej drążka.

Rzut piłką 2 kg w tył zza głowy. Badany wykonuje oburącz rzut piłką2 kg w tył zza głowy. Wynik podawany jest z dokładnością do 10 cm. Badany wykonuje dwie próby, z których zaliczany jest wynik lepszy.

Opracowanie: Małgorzata Domańska