Wykład 10 Dr Krzysztof Jonas Rachunkowość Wykład 10 Dr Krzysztof Jonas
Pozostałe aspekty sprawozdawczości finansowej
Terminy sporządzania sprawozdań finansowych. Sprawozdania sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg oraz na inny dzień bilansowy. W myśl art. 12 ust. 2 UoR jest to: 1. dzień kończący rok obrotowy 2. dzień zakończenia działalności w tym również dzień sprzedaży lub zakończenia likwidacji czy postępowania upadłościowego 3. dzień poprzedzający zmianę formy prawnej 4. dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek
Terminy sporządzania sprawozdań finansowych. 5. dzień połączenia lub przejęcia – jednostka przejmowana 6. dzień poprzedzający dzień postawienia w stan likwidacji lub upadłości 7. inny dzień bilansowy określony przepisami Księgi powinny zostać zamknięte nie później niż 3 m-ce od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Zamknięcie ksiąg oznacza nieodwracalne wyłączenie możliwości dokonywania zapisów księgowych w tych księgach.
Terminy sporządzania sprawozdań finansowych. Sprawozdanie finansowe sporządza się w języku polskim i w walucie polskiej. Dane liczbowe można zaokrąglać do tysięcy złotych jeśli to nie zniekształca prawdziwego i wiernego obrazu jednostki.
Terminy sporządzania sprawozdań finansowych. Jednostka, która w roku obrotowym za który sporządza sprawozdanie nie przekroczyła 2 z 3 wielkości: 1. średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty nie więcej 50 osób 2. suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego nie przekroczyła równowartości 2.000.000 euro 3. przychody netto ze sprzedaży produktów i towarów oraz operacji finansowych nie przekraczają równowartości 4.000.000 euro Może sporządzać sprawozdania w formie uproszczonej wykazując informacje oznaczone literami i cyframi rzymskimi.
Cechy informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych. 1. Rzeczowość – informacje użyteczne w podejmowaniu decyzji 2. Zrozumiałość – najprostsza forma + objaśnienia 3. Wiarygodność – zapewnienie wiarygodności 4. Kompletność – całościowy obraz jednostki 5. Obiektywizm – wolne od stronniczości 6. Aktualność – dostarczenie w odpowiednim czasie 7. Porównywalność – wymaga spójności stosowania zasad rachunkowości, istotne przy podejmowaniu decyzji
Inwentaryzacja. Inwentaryzacja rozumiana jest jako zespół czynności umożliwiających zbadanie rzeczywistego stanu składników majątku firmy. Celem inwentaryzacji jest również wyjaśnienie różnic pomiędzy stanem stwierdzonym podczas inwentaryzacji (rzeczywistym), a stanem wynikającym z ewidencji księgowej (teoretycznym).
Inwentaryzacja. Różnice te wynikają głównie z: zmiany naturalnych cech przedmiotów, których nie można ustalić na podstawie dowodów błędów i nadużyć popełnionych przez pracowników w ewidencji księgowej, pomyłki w przyjmowaniu i wydawaniu rzeczowych składników majątku, kradzieże i nadużycia
Inwentaryzacja. Rozróżnia się następujące rodzaje inwentaryzacji: spis z natury - dokonywany przez członków komisji inwentaryzacyjnej, na podstawie bezpośrednich obserwacji i pomiarów środków majątkowych w jednostce gospodarczej. uzgadnianie sald z kontrahentami . weryfikacja stanu ewidencyjnego - dotyczy aktywów i pasywów, których stanu nie można ustalić przez spis inwentaryzacyjny lub uzgodnienie sald z kontrahentami.
Przedmiot i metoda inwentaryzacji. 1. aktywa pieniężne (bez rachunków bankowych), papiery wartościowe, zapasy, środki trwałe, maszyny i urządzenia wchodzące w skład środków trwałych w budowie – spis z natury 2. aktywa finansowe na rachunkach bankowych lub przechowywanych przez inne jednostki, należności, udzielone pożyczki i powierzone aktywa – uzgodnienia z kontrahentami 3. środki trwałe do których dostęp jest utrudniony, grunty, należności sporne i wątpliwe, zagrożone, publiczno prawne i inne – weryfikacja stanu ewidencyjnego z odpowiednimi dokumentami
Przedmiot i metoda inwentaryzacji. Drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące w jednostce składniki aktywów będące własnością innych jednostek, powierzone do sprzedaży, przechowania lub używania powiadamiając te jednostki o wynikach spisu.