Jak odczytać wynik EKG Monika Kujdowicz
Odprowadzenia V1 – IV przestrzeń międzyżebrowa, P, czerwone, przymostkowo V2 – IV, L, żółte V3 – pomiędzy V2 a V4,zielona V4 – V, L, brązowe, linia śródobojczykowa V5 – na poziomie V4, czarne, linia pachowa przednia V6 – na poziomie V4, fioletowe, linia pachowa środkowa aVR, aVL, aVF – wyimaginowane wektory ze środka serca do górnej kończyny górnej prawej, lewej i do lewej nogi
Oś serca Poniżej 30 sinistrogram Oś elektryczna serca – rzut wektora siły elektromotorycznej serca w płaszczyźnie przedniej klatki piersiowej Metoda graficzna suma wektorów wyznaczone z QRS z odprowadzeń Einthovena Metoda przybliżenia – odchylenia w aVR, aVL i aVF dextrogram: otyli,przerost LK, serce leżące sinistrogram: szczupli, przerost PK, serce wiszące Powyżej 110 dextrogram
Prawidłowe EKG CAŁOŚĆ 800ms Odstęp P(200ms)= załamek P (80ms, 0,2mV)+odcinak PQ(80-120ms) Załamki: - Q – 5ms, 0,2mV R – 40ms,1-2mV S – 35ms, 0,4mV Odstęp QT 400ms w tym 160ms załamka T(0,6mV) P – depolaryzacja przedsionków Q – depolaryzacja przegrody (głęboki Q – ślad po zawale) R – depolaryzacja ścian komór (zniekształcony – blok, zespół preekscytacji) S – depolaryzacja tylno-przypodstawnej części lewej komory)
Cykl pracy serca http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:ECG_Principle_fast.gif&filetimestamp=20051130211928