i regulacji torów kolejowych Specjalistyczne pomiary inżynieryjne Zasady projektowania i regulacji torów kolejowych

Drogą kolejową nazywamy wydzielony i odpowiednio dostosowany do ruchu pojazdów szynowych pas terenu. Linia kolejowa dzieli się na dwie części: - szlak – odcinek między sygnałami wjazdowymi, - stacja lub mijanki.

Klasyfikacja linii kolejowych 1. ze względu na znaczenie - ogólnego przeznaczenia - lokalne 2. ze względu na prześwit torów - normalnotorowe (1435) - szerokotorowe (1524-1600) - wąskotorowe (600-1000) 3. ze względu na konfigurację terenu - nizinne 5-10% - podgórskie 10-15% - górskie 15-25% - specjalne górskie 4. położenie linii w stosunku do terenu - nadziemne - podziemne

Podstawowymi elementami drogi kolejowej są: nawierzchnia szyny, podkłady podsypka, rozjazdy, skrzyżowania, podtorze ziemna podstawa nawierzchni, skarpy, nasypy, rowy, urządzenia odwadniające, mury oporowe. nawierzchnia podtorze podtorze

Budowle i obiekty inżynierskie: Budynki związane z ruchem i eksploatacją administracyjne mieszkalne Obiekty inżynierskie przepusty wiadukty mosty estakady tunele

Dopuszczalne minimalne promienie łuków Rodzaj linii nizinny podgórski górski pierwszorzędowe 1200 600 300 drugorzędowe 400 200 lokalne 250 180 Na łukach stosuje się przechyłkę - dla prędkości > 50 km/godz. - dla prędkości < 50 km/godz. Dopuszczalna maksymalna wartość przechyłki wynosi 150 mm W przypadku niestosowania krzywej przejściowej stopniowe podwyższenie toku zewnętrznego odbywa się na odcinku prostym o długości

Kształt i wymiary przekrojów poprzecznych 0.07 1:1.5 1:1 2.60 3.20 5.50 1.45 0.5 0.4 130 68 14 147

Zasady projektowania niwelety - niweleta powinna być dostosowana do warunków terenowych - pochylenie linii na szlaku nie powinno przekraczać 25‰ minimalna długość odcinka o jednostajnym pochyleniu powinna wynosić dla: linii pierwszorzędowych – 250 m linii drugorzędowych - 120 m linii miejscowego znaczenia - 85 m - należy unikać załomów pochyleń w łukach łuki wyokrąglające załom niwelety nie mogą zachodzić na krzywe przejściowe początek łuku wyokrąglającego załom powinien znajdować się w odległości co najmniej 6 m od dźwigara mostowego lub rozjazdu - tory stacyjne powinny leżeć w poziomie pochylenia o odwrotnych kierunkach należy przedzielać odcinkami poziomymi

Połączenia i skrzyżowania torów Rozjazd zwyczajny dziób krzyżownicy iglice Oś toru zasadniczego kierownica odgałęźnego Oś toru

kierownica dziób krzyżownicy iglice a M p P A 1:n e p’ P’

Ułożenie rozjazdu zwyczajnego wymaga wyznaczenia położenia 4 punktów A, Mo, B, C. Punkty A, Mo, i B powinny leżeć w osi torów, natomiast punkt C obliczany jest ze wzorów: A C B e M0 α p x y P1 a Położenie wyznaczonych punktów należy sprawdzić przez pomiar odcinków a,p,e, i p1.

Regulacja prostoliniowych i krzywoliniowych odcinków toru kolejowego

Regulacja torów kolejowych Celem regulacji jest poprawienie istniejącego układu geometrycznego torów. Powody przeprowadzania regulacji: - deformacje torów na skutek eksploatacji, - podniesienie komfortu podróżowania i transportu, - zmiana założeń technicznych linii kolejowej. Regulacja polega na zbadaniu istniejącego położenia punktów toru oraz na zaprojektowaniu i utrwaleniu w terenie nowego układu geometrycznego tego toru. Badanie istniejącego położenia oraz opracowanie projektu nowego toru przeprowadzany jest dla odcinków prostych i krzywych.

Pomiar i opracowanie prostoliniowego odcinka toru Elementami charakteryzującymi położenie prostoliniowego odcinka toru w płaszczyźnie poziomej będą odchylenia określonych punktów osi od prostej łączącej punkt początkowy i końcowy badanego odcinka. oś toru min 2,30 m szyna y Skala odległośći 1:5 000 Skala odchyleń 10:1 x +4 -2 +4 -1.5

y - c- x prosta projektowana Skala odległośći 1:5 000 Skala odchyleń 10:1 b2 Rmin=20m·1850=37000m α2 - c- α α1 b1 x przesunięcia cm prosta projektowana 3.5 -2.5 1.5 2.2 -0.5

w1 X=0 Y=0 y l w1-1’ 1 β1 l 1’-2’ 1’ 2 2’ 2’’ 3 3’ l 2’-3’ β2 β3 d1 δ1’-2’ 2 2’ 2’’ δ2’-3’ d2 3 3’ l 2’-3’ β2 β3 δ3’-4’ l 3’-4’ d3 d4 4’ 4 y3 y’3 β4 yw2 w2 l 4’-w2 δ4’-w2 Przy założeniu że: i

Pomiar i opracowanie krzywoliniowego odcinka toru Elementami charakteryzującymi położenie krzywoliniowego odcinka toru w płaszczyźnie poziomej będą strzałki pomierzone na wewnętrznej krawędzi toku szyny nie podniesionej. Pomiar strzałek wykonywany jest nie tylko na odcinku krzywoliniowym Ale także na niewielkich odcinkach sąsiadujących prostych (min 50-50m) 6 5 4 3 L 1 km 21,630 L L Dla R<300 L=5 m Dla R>=300 L=10 m Podział odcinka rozpoczyna się na pełnych dziesiątkach metrów

Metody opracowania projektów regulacji krzywoliniowych odcinków toru Metoda graficzna Metoda analityczno-wykreślna Metoda analityczna Metoda mechaniczna

Kryterium regulacji dla łuku kołowego: oraz Kryterium regulacji dla krzywej przejściowej: oraz gdzie

Metoda analityczno-wykreślna (metoda wykresu kątów) x y wykres kątów

Współczynnik kierunkowy stycznej do krzywej w określonym punkcie wykresu kątów

Wykres kątów prostej będzie linią równoległą do osi X ponieważ r =  Wykres kątów łuku kołowego przyjmie kształt linii prostej, nachylonej do osi X Wykres kątów krzywej przejściowej przyjmie kształt paraboli

3 2 /2 4 1-2 /2 1 5     

1-2 2-3 3  2-3 2 /2 4 1-2 /2 1 5     

3-4 3 2 2-3 /2 4 1-2 /2 1 5     

4-5 3-4 3 2 2-3 /2 4 1-2 /2 1 5     

1. METODA WYKRESÓW KĄTÓW 1 km 1.0 Wykres krzywej SKALA1: 5 1000 km 1.0 1. METODA WYKRESÓW KĄTÓW Wykres krzywej SKALA1: 5 1000 ISTNIEJĄCEJ: PROJEKTOWANEJ PKP1 PŁ KKP1 PKP2 KKP2 2 3 6 4 7 8 9 12 11 10 15 14 13 18 17 16 21 20 19 24 23 22 28 27 26 25 Wykres przesunięć SKALA1:

Wnioski wynikające z kształtu wykresu: Warunek najmniejszych przesunięć będzie spełniony, wykres będzie miał kształt zbliżony do sinusoidy 2. Warunek pokrycia się stycznych projektowanych z istniejącymi będzie spełniony wówczas, gdy punkty krańcowe będą miały rzędne bliskie zera 3. Warunek przesunięcia toru w jedna stronę będzie spełniony wtedy gdy rzędne wszystkich punktów wykresu przesunięć będą miały jednakowe znaki 4. Warunek nieprzesuwalności punktów spełniony będzie wówczas gdy rzędne punktu będą równe zero.

Sprawdzanie urządzeń techniczno-kolejowych

Połączenia torów P2 - p2 - M2 - a2 - A2 1:n - p2’ - | - w - d P1’ b=nּd

Tor odgałęźny - w - P’ - p’ - A - a - 1:n M - p - P - d - - d -  - t - Kt - t - Pt - w - P’ - d - - d - - p’ - (p’+w)sin p’sin A - a - 1:n M - p - P p’cos p (p’+w)cos (p’+w+t)cos (p’+w+t)cos+t