Konflikt KONFLIKT – jest to rozbieżność interesów lub przekonań stron, że ich aktualne dążenia nie mogą być zrealizowane równocześnie

Konflikt Warunki sprzyjające powstawaniu konfliktu Sytuacja konfliktowa może powstać wówczas gdy: Występują wyodrębnione strony; Występuje współzależność stron ( żadna ze stron nie może osiągnąć własnych celów bez udziału lub akceptacji innych stron) Interesy stron są sprzeczne , np. istnieją odmienne cele czy wartości Strony nie współpracują ze sobą w dążeniu do osiągnięcia celów , natomiast stanowią przeszkodę lub wręcz blokują realizację dążeń

W WYNIKU TYCH DZIAŁAŃ KONFLIKT ULEGA: O konflikcie mówimy wówczas , gdy: dwie lub więcej osób wzajemnie od siebie zależnych / konflikt potencjalny/ spostrzega niemożliwe do pogodzenia różnice POTRZEB i zagrożenia i/lub ZASOBÓW istotnych i/lub WARTOŚCI / konflikt ukryty/ Podejmuje działania, aby sytuację tę zmienić / konflikt jawny/ W WYNIKU TYCH DZIAŁAŃ KONFLIKT ULEGA: ESKALACJI ROZWIĄZANIU ZŁAGODZENIU

Konflikt Przyczyny konfliktu mogą być różnorodne: System wartości lub przekonań Niewiedza Nieścisłe lub nieaktualne informacje

Klasyfikacja rodzajów i form konfliktu W otaczającym nas świecie możemy mówić zarówno o konfliktach międzynarodowych, wewnątrzspołecznych, między pracodawcą a pracownikiem, konflikcie rasowym , itp.

KONFLIKT WARTOŚCI - wiąże się z zasadami, które przestrzegamy lub których się wyrzekamy. Są one różne w swojej ważności i znaczeniu. Konflikt może więc wynikać z przyjętych odmiennych systemów wartości lub też odmiennych interpretacji zasad postępowania.

KONFLIKT RELACJI Odnosi się do satysfakcji bądź jej braku w istniejących kontaktach pomiędzy stronami. W sytuacji konfliktu występuje negatywny stosunek do osób z którymi jesteśmy w kontakcie. Zwykle wiąże się on z silnymi negatywnymi emocjami i często z zachowaniem odwetowym. Może stać się przyczyna eskalacji konfliktu, nawet wtedy gdy nie mamy obiektywnych powodów do jego powstawania.

KONFLIKT DANYCH Pojawia się , gdy informacje akceptowane przez jedną stronę są odrzucane przez stronę drugą lub są w inny sposób interpretowane. Taka sytuacja może wystąpić, gdy strony posiadają odmienne informacje np..: ze względu na kontekst w jakim przedstawione są dane lub czas w jakim zostały one udostępnione, lub też w inny sposób strony interpretują posiadane informacje. Sytuacje tego typu mogą prowadzić do nieuzasadnionej eskalacji konfliktu

KONFLIKT STRUKTURALNY - Odnosi się do istniejących formalnych lub nieformalnych struktur organizacyjnych lub struktur sytuacji. Może wynikać z ograniczonych zasobów jakimi są m.in.. ziemia, pieniądze, personel i inne wyczerpalne zasoby. Może być spowodowany również ograniczeniami czasowymi , w ramach których mamy wykonać zadanie lub rozwiązać problem.

KONFLIKT STRUKTURALNY W aspekcie tym rozróżniamy różnego rodzaju ramy, granice , hierarchie, role i pozycje jakie zajmujemy, kwestie płci, istnienie ważnych i mniej ważnych grup odniesienia, czy też różne normy społeczne, itp. Na powstanie konfliktu strukturalnego strony mają niewielki wpływ, często jest on niezależny od ludzi.

KONFLIKT INTERESÓW Ten typ konfliktu wynika z niemożności zaspokojenia własnych potrzeb zarówno rzeczowych, proceduralnych jak i psychologicznych. Często powstaje wówczas , gdy jedna ze stron chce realizować swoje cele kosztem innych

CYKL KONFLIKTU POSTAWA   KONSEKWENCJE SPOSTRZEGANIE SYTUACJI   REAGOWANIE

PODSTAWOWE SPOSOBY ZACHOWAŃ W SYTUACJI KONFLIKTOWEJ „Odwlekanie” konfliktu – to odraczanie działań. Główna reakcja jest nie zauważanie lub wręcz zaprzeczanie istnienia konfliktu. Ignorowanie konfliktu – to pomijanie „milczeniem” problemu. Źródłem takiego zachowania jest przekonanie , że brak decyzji wywoła mniejszy konflikt. Rezygnacja z dążeń – to rezygnacja z własnych potrzeb, a więc ustępowanie pola przeciwnikowi. Reorientacja- istotą tego rodzaju zachowania jest szukanie „kozła ofiarnego”. Wskazanie winnego i skierowanie na niego „sił” biorących udział w konflikcie. Podjęcie walki- czyli zachowanie mogące prowadzić do dominacji lub wręcz zniszczenia jednej ze stron konfliktu przez drugą. Ta kategoria zachowań opiera się na założeniu, że ważne są tylko moje interesy. Odwołanie się do trzeciej osoby- zwrócenie się do niezależnej i bezstronnej osoby, która nie uczestniczy w konflikcie z prośbą o rozstrzygnięcie sporu. Potraktowanie zaistniałej sytuacji jako problemu do rozwiązania – a więc uczestnicy konfliktu uznają , iż interesy każdej ze stron są równie ważne

FAZY OFIARY Faza zaprzeczenia – pokrzywdzony/a nie chce z nikim rozmawiać na temat zdarzenia i swojej krzywdy Faza winy – pokrzywdzony/a obwinia sprawcę za to , co się zdarzyło Faza cierpienia – pokrzywdzony/a jest skupiony na nieszczęściu, które jego spotkało, często zaniedbuje dom i siebie Faza oburzenia – pokrzywdzony/a jest skupiony na sprawcy i chęci zemsty na nim, podkreśla winę sprawcy Faza równoważenia- pokrzywdzony/a zaczyna dostrzegać i oceniać fakty, emocje są u niej coraz mniejsze Faza integracji – pokrzywdzony/a patrzy bardziej realistycznie , zastanawia się nad swoją rola w zdarzeniu, powoli zaczyna zamykać ten rozdział w swoim życiu.

ZASTOSOWANIE PODSTAWOWYCH PROCEDUR W SYTUACJI KONFLIKTU NEGOCJACJE – Bezpośrednie rozmowy stron, których celem jest osiągnięcie porozumienia. Jest to wspólne poszukiwanie rozwiązań, które byłyby do przyjęcia dla wszystkich zainteresowanych stron

ZASTOSOWANIE PODSTAWOWYCH PROCEDUR W SYTUACJI KONFLIKTU FACYLITACJE – Bezpośrednie rozmowy stron uczestniczących w sporzez, których celem jest osiągnięcie porozumienia przy zastosowaniu procedury facylitacji. Procedura ta najczęściej stosowana jest w sytuacji, gdy w rozmowach bierze udział wiele stron. Strony chcą ze sobą negocjować, ale występuje złożoność problemów i trudno jest im ustalić i/lub przestrzegać procedur, które wspierają proces rozmów. Facylitator jest osobą bezstronną i koordynuje działania uczestników oraz sprawuje kontrolę nad procedurą rozmów

ZASTOSOWANIE PODSTAWOWYCH PROCEDUR W SYTUACJI KONFLIKTU MEDIACJE – Procedura ta jest odmienną negocjacji „wzbogaconą” o mediatora czyli bezstronną akceptowaną przez strony trzecią osobą wspomagającą proces rozwiązywania konfliktu. Mediator ustala procedurę , koordynuje działania uczestników, sprawuje kontrolę nad procesem rozmów, chroni przed eskalacją konfliktu, pomaga zrozumieć problem, dokonuje analizy konsekwencji przyjętych zobowiązań - pomaga stronom w osiągnięciu porozumienia.

ZASTOSOWANIE PODSTAWOWYCH PROCEDUR W SYTUACJI KONFLIKTU ARBITRAŻ – Ta forma rozwiązywania konfliktów jest mniej formalna niż postępowanie sądowe. Procedura ta najczęściej stosowana jest w sytuacji, gdy uczestnicy konfliktu nie „czują się na siłach” podjąć rozmowy lub też zablokowana jest wzajemna komunikacja, a istniejące pomiędzy nimi różnice wydaja się być nie do pogodzenia.

ZASTOSOWANIE PODSTAWOWYCH PROCEDUR W SYTUACJI KONFLIKTU SĄD – W pełni zinstytucjonalizowana forma rozwiązywania konfliktu. Jest to procedura całkowicie publiczna, w której strony zwykle wynajmują prawników. Mają oni reprezentować ich interesy przed sądem.

Mediacje

Mediacja Z łac. mediare – być w środku To dobrowolny i poufny proces dochodzenia do rozwiązania sporu, prowadzony w obecności osoby neutralnej – mediatora. Jest to pośredniczenie w sporze, mające na celu pomoc stronom w osiągnięciu porozumienia. W wypadku postępowania karnego dodatkowym celem mediacji jest naprawa wyrządzonej szkody, zła. W postępowaniu w sprawach nieletnich, podstawą jest walor wychowawczy mediacji.

Mediacja wraz z facylitacją, negocjacją oraz konferencją sprawiedliwości naprawczej jest jedną z procedur rozwiązywania konfliktów. Mediacja, to również forma sprawiedliwości naprawczej. Mediacja jest dobrowolnym porozumiewaniem się stron będących w konflikcie przy wsparciu akceptowanego przez nie mediatora, kierującego się zasadami: bezstronności, neutralności i poufności. MEDIACJA

ZASADY MEDIACJI 1. Dobrowolność – strony uczestniczą w procesie z własnej woli. 2. Poufność – wszelkie informacje pozyskane w trakcie przeprowadzania rozmów mediacyjnych ze stronami są poufne i nie mogą być przekazywane żadnej instytucji, ani osobie prywatnej. 3. Bezstronność – strony konfliktu maja równe prawa i są jednakowo traktowane. Mediator szczególnie dba o zachowanie równorzędności stron. 4. Neutralność – mediator pozostaje neutralny wobec przedmiotu sporu. 5. Akceptowalność – strony wyrażają zgodę na zasady mediacji oraz na osobę mediatora

ZASADY MEDIACJI ( DODANE PRZEZ POLSKIE CENTRUM MEDIACJI )W KODEKSIE ETYKI MEDIATORA Bezinteresowność – mediator nie może wykorzystywać kontaktu ze stronami dla własnych korzyści. Profesjonalizm – Mediator powinien ukończyć specjalistyczne szkolenia z mediacji. Szacunek – mediator szanuje godność stron.

MEDIACJE CYWILNE Sądowe: rodzinne – o rozwód/separację – kierowane z sądów okręgowych na podstawie postanowienia, rodzinne – o konflikty z dziećmi – kierowane z sądów rejonowych na podstawie postanowienia sądu, gospodarcze – kierowane z sądów okręgowych, gospodarczych, pozostałe kierowane do sądów cywilnych – podział majątku, dział spadku, sąsiedzkie, o zapłatę itp. kierowane z sądów okręgowych lub rejonowych na podstawie postanowienia, pracownicze i ubezpieczeń społecznych – kierowane z sądów pracy na podstawie postanowienia.

Pozasądowe: rodzinne – o rozwód/separację – zgłaszane przez osoby prywatne, ugoda mediacyjna wraz z protokołem stanowi załącznik do wniosku o rozwód/separację, rodzinne – o kontakty z dziećmi – zgłaszane przez osoby prywatne, ugoda mediacyjna wraz z protokołem stanowi załącznik do wniosku o ustalenie kontaktów lub zmianę, gospodarcze – zgłaszane przez osoby prywatne, firmy, instytucje – ugoda mediacyjna może być złożona w sądzie wraz z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności, inne – podział majątku, dział spadku, sąsiedzkie, o zapłatę itp., ugoda mediacyjna może być złożona w sadzie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności lub np. złożona wraz z wnioskiem o dział spadku, pracownicze i ubezpieczeń społecznych – zgłaszane przez osoby prywatne, firmy, instytucje – ugoda mediacyjna może być złożona w sadzie wraz z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności, oświatowe – zlecane przez osoby prywatne, instytucje, organizacje, społeczne – międzykulturowe, przygraniczne – zgłaszane przez osoby prywatne, instytucje, organizacje

CELEM MEDIACJI JEST: rozwiązywanie konfliktu, a nie jego rozstrzygnięcie, poznanie i zrozumienie racji i punktu widzenia drugiej osoby, utrzymanie lub naprawienie/zbudowanie dobrej komunikacji, satysfakcjonujących relacji między stronami, dążenie do pojednania stron, wypracowanie przez strony ( przy wsparciu mediatora) satysfakcjonującej i akceptowalnej dla nich ugody, naprawienie szkody/krzywdy doznanej przez osobę pokrzywdzoną zadośćuczynienie doznanej krzywdy/szkody osobie pokrzywdzonej zgodnie z jej potrzebami i oczekiwaniami, które jest również akceptowane przez sprawcę, „budowanie” poczucia odpowiedzialności za swoje oczekiwania, decyzje, czyny i potrzeby u stron mediacji, danie stronom możliwości współdecydowania we własnej sprawie.

PRZEBIEG MEDIACJI KARNEJ I Z NIELETNIM SPRAWCĄ CZYNU KARNEGO Rozpoczęcie mediacji Etap 1 – zapoznanie się ze sprawą – mediator zapoznaje się z dokumentacją i podejmuje decyzje o przyjęciu sprawy do mediacji lub rezygnacji z jej prowadzenia. Etap 2 – zaproszenie na mediację – formy: list, telefon, e-mail. Kolejność zapraszanych stron na spotkanie wstępne: pierwszą zapraszamy osobę oskarżoną, drugą zapraszamy osobę pokrzywdzoną. udział adwokatów – na udział adwokatów w mediacji muszą wyrazić zgodę obie strony, udział rodziców lub opiekunów prawnych – mediator ma obowiązek zaprosić rodziców.

ZADANIA SPOTKANIA WSTĘPNEGO nawiązanie kontaktu z każdą ze stron – zbudowanie atmosfery zaufania i bezpieczeństwa, przedstawienie zasad, reguł mediacji i roli mediatora, przedstawienie korzyści z mediacji dla strony, przedstawienie prawnych uwarunkowań mediacji, odebranie zgody na mediację i mediatora, wysłuchanie punktu widzenia strony na konflikt z dzisiejszej perspektywy, przedstawienie przez stronę jej potrzeb i oczekiwań, przekierowanie na przyszłość – poszukiwanie najlepszego sposobu rozwiązywania konfliktu satysfakcjonującego strony, próba spojrzenia na konflikt z perspektywy drugiej strony, diagnoza fazy, w której znajduje się strona, wstępna hipoteza przebiegu i wyników mediacji.

SESJA MEDIACYJNA Etap 1. wprowadzenie do mediacji przypomnienie zasad mediacji i roli mediatora spotkania na osobności – rola, reguły, zadania, wspólne wypracowanie reguł obowiązujących podczas posiedzeń mediacyjnych, określenie ram czasowych mediacji i posiedzeń mediacyjnych określenie przedmiotu, tematów mediacji, Etap 2. przedstawienie punku widzenia stron ( ewentualna weryfikacja diagnozy i hipotezy) umożliwienie wypowiedzenia każdej stronie jej punktu widzenia konfliktu, umożliwienie wysłuchania tego punktu widzenia przez drugą stronę min. stosowanie technik aktywnego słuchania, zebranie przez mediatora potrzeb, oczekiwań każdej ze stron, wspieranie stron w dotarciu do źródeł konfliktu definiowanie problemów i ich gradacja/spisywanie listy tychże

Etap 3. poszukiwanie rozwiązań wysłuchanie punktu widzenia na poszczególne problemy każdej strony, określenie potrzeb i interesów każdej strony, budowanie zrozumienia ( choć nie koniecznie akceptacji) dla punktu widzenia, potrzeb interesów każdej strony poszukiwanie punktów zbieżnych – wspólnych interesów, Etap 4. budowanie wspólnego rozwiązania zebranie propozycji możliwych rozwiązań, podkreślanie wspólnych interesów, sprawdzanie realności wypracowanych rozwiązań, sprawdzanie, czy są akceptowane przez obie strony jasne sformułowanie zobowiązań każdej ze stron

Etap 5. spisanie porozumienia a.Sformułowanie treści porozumienia – ugody mediacyjnej – mediator czuwa nad tym, by ugoda spełniała wszystkie wymogi formalno-prawne, a także była precyzyjnym odbiciem intencji w stylu MAKRO: Mierzalne Aktualne Konkretne Realistyczne Określało terminy b. Spisanie projektu porozumienia – projekt porozumienia mediacyjnego, jeśli przekazuje się go stronom w formie pisemnej przez podpisaniem, powinien być spisany w sposób uniemożliwiający identyfikację tzn. bez sygnatury akt, nazwisk itp. c. Strony mają prawo do przedstawienia porozumienia ugody mediacyjnej, swoim prawnikom, rodzinie i innym osobom, z którymi chciałby ją skonsultować, bądź same potrzebują czasu na przemyślenie jej. d. Podpisanie porozumienia – ugody mediacyjnej ( ewentualność ugody cząstkowej). Dokument ugody dokładnie oddaje intencje stron, przecież to strony są autorami porozumienia. Zapis ugody jest zwięzły i dokładny, forma zapisu zawiera łatwe do zrozumienia dla stron sformułowania. e. Zakres ingerencji mediatora w treść ugody – mediator czuwa nad: realnością podjętych zobowiązań, dobrowolnością przyjęcia warunków przez strony.

Etap 6 – Zakończenie mediacji Przekazanie stronom po jednym egzemplarzu ugody mediacyjnej, Przypomnienie stronom procedury formalnej, Przygotowanie i przesłanie do sądu sprawozdania z mediacji wraz z ugodą i rachunkiem/fakturą.

Korzyści mediacji Bezpośredni wpływ na rozwiązanie konfliktu oraz podejmowanie decyzji o zadośćuczynieniu, świadczonej rekompensacie, czy też określeniu dalszych reguł współżycia, Zamiana walki stron na działanie mające na celu rozwiązanie wspólnego problemu, Realne szanse otrzymania zadośćuczynienia zarówno w formie materialnej, jak i moralnej, Współdecydowanie o sobie i przebiegu konfliktu, w którym jest się stroną, Odreagowanie emocji, zmniejszenie leku, Przyjęcie odpowiedzialności za własne czyny, Uniknięcie zaangażowania „niechcianych” przez strony osób trzecich, wyznaczonych do rozwiązania sporu, Rozpoczęcie wszystkiego od nowa, Zapobieganie stygmatyzacji, Wyrażanie potrzeb i uczuć, Pojednanie się.

Funkcje mediatora 1.Dokonywanie diagnozy konfliktu, zrozumienie istoty konfliktu. Mediator na podstawie dostępnych mu informacji na określonym etapie mediacji podejmuje decyzję prowadzenia tej konkretnej mediacji. Sprawdza gotowość stron do mediacji oraz dobrowolność uczestniczenia w niej wykorzystując techniki dobrej komunikacji. Stara się zrozumieć na czym polega konflikt. W oparciu o koło konfliktu dokonuje szczegółowej klasyfikacji konfliktu.

2. Organizowanie procesu mediacyjnego 2. Organizowanie procesu mediacyjnego. Mediator postępuje według znanych mu procedur mediacyjnych. Wykonuje czynności niezbędne do nawiązania kontaktu ze stronami. Mediator zapewnia bezpieczne warunki, wykazuje dużą uważność i dokładność. Mediator nie pracuje schematycznie i pamięta, iż każda mediacja jest inna. 3. Aktywny słuchacz Mediator zna i potrafi stosować różne techniki dobrej komunikacji.

4. Sprawdzanie realności i wykonalności propozycji Trwałość porozumienia wynika w dużej mierze z realności i wykonalności propozycji. Mediator uważnie sprawdza zadając pytania, budząc wątpliwości czy proponowane rozwiązania są możliwe do wypełnienia. Mediator aktywizuje strony do argumentowania opartego na gwarancjach osób kompetentnych.

5.Sprawdzanie innych możliwości, szukanie alternatywnych rozwiązań Otwieranie perspektywy do poszukiwania rozwiązań niestandardowych, pobudzanie i zachęcanie poprzez zadawanie pytań do spojrzenia na problem z innej perspektywy. 6. Poszerzenie źródeł informacji Mediator po dokonaniu diagnozy konfliktu jest otwarty na zachodzące zmiany podczas procesu mediacyjnego. Korzysta z informacji, które napływają w trakcie procesu mediacyjnego. Uwzględnia możliwości ewolucji.

7. Pomoc w formułowaniu warunków ugody Przedstawione przez strony warunki ugody powinny być sformułowane w języku zrozumiałym dla autora i dla stron oraz wyrażone zgodnie z intencją stron. Pomoc mediatora nie może być na tym etapie rozumiana jako udzielanie porad lub dawanie instrukcji. Mediator zachęca do współdziałania w tworzeniu ugody.

Kto może prowadzić mediację ? W postępowaniu w sprawach nieletnich zgodnie z art. 3a. § 1 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich w każdym stadium postępowania są rodzinny może, z inicjatywy lub za zgodą pokrzywdzonego i nieletniego, skierować sprawę do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego.

Postępowanie w sprawach karnych – instytucja. Do prowadzenia postępowania mediacyjnego uprawniona jest instytucja, która: Zgodnie ze swoimi zadaniami statutowymi powołana została do wykonywania zadań w zakresie mediacji, resocjalizacji, ochrony interesu społecznego, ochrony ważnego interesu indywidualnego lub ochrony wolności i praw człowieka, Posiada warunki organizacyjne i kadrowe umożliwiające przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, Została wpisana do wykazu. Postępowanie mediacyjne w imieniu instytucji, prowadzi upoważniony przez nią pisemnie przedstawiciel, spełniający warunki określone dla mediatora.

Postępowanie mediacyjne może również prowadzić osoba godna zaufania, która: Ukończyła 26 lat, Korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych, Biegle włada jeżykiem polskim w mowie i piśmie, 4. Nie była karana 5 Posiada wykształcenie z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii, resocjalizacji lub prawa oraz ma doświadczenie w zakresie wychowania lub resocjalizacji młodzieży, 6. Posiada umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz nawiązywania kontaktów międzyludzkich, 7. Daje rękojmię należytego wykonywania obowiązków 8. Odbyła szkolenie dla mediatorów zgodnie z ustawowymi normami, 9. Została wpisana do wykazu prowadzonego przez prezesa Sądu Okręgowego

Postępowanie w sprawach nieletnich Postępowanie w sprawach nieletnich. Mediatorem nie może być czynny zawodowo: Sędzia, prokurator, asesor i aplikant sądowy lub prokuratorski oraz inna osoba zatrudniona w sądzie, prokuraturze, Policji lub innej instytucji uprawnionej do ścigania przestępstw, Adwokat, radca prawny i notariusz oraz ich aplikanci, Komornik, aplikant komorniczy i pracownik jego kancelarii, Funkcjonariusz i pracownik Służby Więziennej Pracownik placówki opiekuńczo – wychowawczej, specjalnego ośrodka szkolno–wychowawczego, zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich, Pracownik instytucji lub członek organizacji zajmujących się świadczeniem pomocy dla ofiar przestępstw lub działalnością na ich rzecz, Ławnik sądowy w czasie trwania kadencji Społeczny kurator sądowy.

Postępowanie w sprawach nieletnich. Szkolenie mediatorów. Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich narzuca wymagania i standardy w stosunku do mediatorów. Mediatorzy powinni być zaznajomieni z problematyką postępowania mediacyjnego oraz uzyskać wiedzę potrzebną do wykonywania czynności mediatora. Szkolenie obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne. Szkolenie przeprowadza się według standardów określonych w załączniku do rozporządzenia. Wymagania dotyczące instytucji i osób prowadzących szkolenie są wysokie i ściśle określone.

Postepowanie w sprawach karnych i nieletnich Postepowanie w sprawach karnych i nieletnich. Wykaz instytucji i osób godnych zaufania. Wykaz instytucji i osób godnych zaufania, uprawnionych do przeprowadzania postępowania mediacyjnego prowadzi Prezes każdego Sądu Okręgowego.

Wniosek Wpis do wykazu następuje na wniosek, do którego dołączyć należy dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych dla mediatora.

Wpis Prezes Sądu Okręgowego wpisuje do wykazu instytucję lub osobę godną zaufania, wyrażającą gotowość przeprowadzania postepowania mediacyjnego, po stwierdzeniu spełnienia warunków.

Odmowa - Odwołanie Od decyzji o odmowie wpisu przysługuje zainteresowanemu odwołanie do prezesa sądu apelacyjnego.

Dane we wpisie Wpis zawiera następujące dane: Nazwę instytucji lub imię nazwisko oraz datę urodzenia osoby godnej zaufania, Adres siedziby instytucji i jej formę organizacyjną lub adres zamieszkania osoby godnej zaufania, Niektóre sądy stosują praktykę umieszczania we wpisie danych o ukończonych kursach.

Uprawnieni do skierowania sprawy do mediacji ( postępowanie w sprawach karnych ) Sąd, Prokurator ( w postępowaniu przygotowawczym ), Inny uprawniony organ np. Policja.

Mediator z poza listy W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych potrzebą skutecznego przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, można powołać do prowadzenia postępowania mediacyjnego w konkretnej sprawie zgłaszającą taką gotowość instytucję lub osobę godną zaufania spoza wpisanych do wykazu jeśli spełnia ona warunki.

Z urzędu czy na wniosek ? Reguła – na wniosek, ale za zgodą wszystkich stron postępowania. Z urzędu – z praktycznego punktu widzenia zasadnym jest uzyskać od stron zgodę na takie postępowanie.

Treść postanowienia W treści postanowienia winny się znaleźć: Nazwa instytucji lub imię i nazwisko osoby godnej zaufania wyznaczonej do przeprowadzenia postepowania mediacyjnego, Sygnatura akt, Dane osobowe oskarżonego ( podejrzanego ) i pokrzywdzonego, Określenie czynu zarzucanego oskarżonemu wraz z podaniem jego kwalifikacji prawnej.

Osoby uczestniczące w mediacji Obligatoryjnie: ustanowieni w sprawie obrońcy i pełnomocnicy. Fakultatywnie ( za zgodą obu stron ) pełnomocnicy nie mający umocowania w sprawie ( brak informacji od sądu w zawiadomieniu dla mediatora ), inne osoby (członkowie rodziny, duchowni, rodzice ).

Postepowanie w sprawach nieletnich. Z urzędu czy na wniosek ? Z inicjatywy nieletniego sprawcy czyny, Z inicjatywy pokrzywdzonego, Z urzędu.

Dobrowolność procesu mediacji Zawsze mediacja musi być prowadzona za zgodą wszystkich uczestników. Zgoda ta może być cofnięta w każdym stadium postępowania mediacyjnego.

Miejsce prowadzenia mediacji. Postepowania mediacyjnego nie można przeprowadzić w lokalu zajmowanym przez uczestników lub ich rodziny, ani w budynku sądu.

Osoby uczestniczące w mediacji Obligatoryjnie: nieletni i jego rodzice lub opiekunowie prawni, pokrzywdzony, jeśli pokrzywdzony jest nieletni to także jego rodzice lub opiekunowie prawni. Postępowanie mediacyjne prowadzi się w sposób poufny, uniemożliwiający osobom postronnym dostęp do informacji uzyskanych w jego toku. Odstąpienie od poufności postepowania mediacyjnego jest możliwe wyłącznie za zgodą wszystkich uczestników.

Koszty mediacji Koszty mediacji w sprawach karnych. Za przeprowadzenie mediacji w sprawie karnej mediatorowi przysługuje wynagrodzenie w kwocie 120 zł. Dodatkowo otrzymuje zryczałtowany zwrot wydatków w kwocie 20 zł. Koszty pokrywa organ zlecający mediacje czyli Sąd, Prokuratura lub Policja.

Koszty mediacji w sprawach nieletnich Za przeprowadzenie mediacji w sprawie nieletniego mediatorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 10% kwoty bazowej dla sądowych kuratorów zawodowych, której wysokość ustalona według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa ( 1 795,80 zł )czyli wynagrodzenie wynosi 179,58 zł. Koszty pokrywa organ zlecający mediacje czyli Sąd Rodzinny.

Udostępnianie danych z akt sprawy Postepowanie w sprawach karnych Sąd, prokurator i policjant udostępnia instytucji lub osobie godnej zaufania informacje z akt sprawy w zakresie niezbędnych do przeprowadzenia tego postepowania. Informacje te powinny zawierać: Dane osobowe pokrzywdzonego i oskarżonego (podejrzanego ) Określenie czynu zarzucanego podejrzanemu lub oskarżonemu wraz z podaniem jego kwalifikacji prawnej, Niezbędne dla postępowania mediacyjnego okoliczności popełnienia czynu.

Szersze udostępnienie danych z akt sprawy W uzasadnionych przypadkach na wniosek mediatora, sąd lub prokurator – jeśli uzna to za niezbędne – może również udostępnić materiał dowodowy zawarty w aktach sprawy w części dotyczącej oskarżonego, pokrzywdzonego i przestępstwa, których postepowanie mediacyjne dotyczy.

Ewentualne udostępnienie akt sprawy może nastąpić tylko w obecności upoważnionego pracownika organu prowadzącego postepowanie ( pracownika sekretariatu, funkcjonariusza policji, aplikanta prokuratorskiego lub sądowego, prokuratora). Mediator nie jest upoważniony ( i nie może być upoważniony ) do zabierania kat z budynku prokuratury, Sądu lub policji Nie może też ich otrzymywać pocztą do domu celem zapoznania się z nimi W uzasadnionych przypadkach można zarządzić wydanie mediatorowi kserokopii dokumentów ( do zwrotu ) lub zezwolić na sporządzenie odpisów.

Udostepnienie danych z akt sprawy Postępowanie w sprawach nieletnich Sąd rodzinny, kierując sprawę do postępowania mediacyjnego, udostępnia mediatorowi informacje z akt sprawy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego w szczególności zawarte w postanowieniu o wszczęciu postępowania. Akta sprawy nieletniego mogą być udostępnione mediatorowi wyłącznie w obecności kierownika sekretariatu sądu. Odpisy i kserokopie dokumentów, a także notatki akt z postępowania mediacyjnego mediator musi przechowywać w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z nimi osobom postronnym.

Uwaga Nie udostępnia się mediatorowi, zawartych a aktach sprawy, materiałów objętych tajemnicą państwową, służbową, materiałów dotyczących stanu zdrowia nieletniego, a także danych o jego karalności. Mediator ma obowiązek zwrócić do sądu rodzinnego wraz z sprawozdaniem z postepowania mediacyjnego wszelkie otrzymane kserokopie z akt sprawy, odpisy dokumentów i wykonane notatki.