Siedliska przyrodnicze Europy i Polski Część 4 – Siedliska wrzosowisk i zarośli strefy umiarkowanej

4 – Siedliska wrzosowisk i zarośli W dziale wymieniono 12 typów siedlisk przyrodniczych, w tym 6 z nich występuje na terenie Polski Należą tu formacje budowane przez krzewinki oraz krzewy, najczęściej trwałe i o charakterze naturalnym przynajmniej w części swojego zasięgu Występują na terenie całej Europy – zmienność florystyczna odpowiada zmienności ekologicznej i geograficznej.

4010 - Wilgotne wrzosowiska z wrzoścem bagiennym (Ericion tetralix) (Northern Atlantic wet heaths with Erica tetralix) Wilgotne lub zabagnione wrzosowiska z udziałem gatunków elementu atlantyckiego. Niemal wyłącznie region atlantycki W Polsce stanowiska na skraju zasięgu (Pomorze, Bory Dolnośląskie) Gatunki Erica tetralix.

4020* –Atlantic wet heaths with Erica ciliaris and Erica tetralix Wilgotne wrzosowiska strefy atlantyckiej Zasięg geograficzny wikaryzujący z siedliskiem 4010 Dominacja gatunków z rodzaju Erica sp. Gatunki typowe: Centaurea uliginosa, Erica ciliaris, E. mackaiana, E. tetralix, Euphorbia polygaliphylla, Genista anglica, G. carpetana, G. micrantha, Sphagnum spp., Ulex minor var. lusitanicus

Erica ciliaris Source: www.biorede.pt

4030 - Suche wrzosowiska (Calluno - Genistion, Pohlio - Callunion, Calluno - Arctostaphylion) (European dry heaths) Suche wrzosowiska na terenie zachodniej, środkowej i północnej części Europy, na glebach krzemianowych w typie podozolu, w strefie wpływów klimatu atlantyckiego i subatlantyckiego, na niżu i w niższych partiach gór. Silnie zróżnicowane w zależności od regionu. Gatunki Vaccinium spp., Calluna vulgaris; Genista anglica, G. germanica, G. pilosa, Empetrum nigrum; Ulex maritimus, U. gallii, Erica cinerea, E. mackaiana, E. vagans; E. umbellata, E. aragonensis, E. andevalensis, Cistus salvifolius.

4040 * Dry Atlantic coastal heaths with Erica vagans Subendemiczne nadmorskie wrzosowiska Hiszpanii i wybrzeży atlantyckich Europy Bardzo ograniczony zasięg Na łatwo przepuszczalnych glebach, wyraźnie odróżniające się od innych, niskorosłych formacji nadmorskich. Gatunki typowe: Erica vagans, Ulex europaeus (drugi z nich nie obligatoryjnie, z uwagi na wysoką ekspansywność)

Erica vagans Source: www.flickriver.com

4050 * Endemic macaronesian heaths Endemiczne wysokorosłe wrzosowiska Makaronezji Wybitna flora z wieloma gatunkami endemicznymi lub związanymi z obszarem saharo-indyjskim Gatunki: Adenocarpus foliolosus, Calluna vulgaris, Chamaecytisus proliferus ssp. proliferus, Cistus chinamadensis, Clethra arborea, Daboecia azorica, Erica arborea, E. maderensis, E. platycodon, E. scoparia ssp. azorica, Ilex canariensis, Juniperus brevifolia, Laurus azorica, Luzula purpureosplendens, Lysimachia azorica, Myrica faya, Pteridium aquilinum, Teline canarienis, T. splendens, T. stenopetala, Thymus caespititius, Vaccinium cilindraceum.

Clethra arborea Source: www.slechtvalker.net 

4060 - Wysokogórskie borówczyska bażynowe (Empetro - Vaccinietum) (Alpine and Boreal heaths) Wrzosowiska strefy borealnej i gór wysokich. Silnie zróżnicowane w zależności od regionu. Gatunki Loiseleuria procumbens, Rhododendron ferrugineum, R. hirsutum, R. intermedium, Empetrum hermaphroditum, Vaccinium uliginosum, V. myrtillus, V. vitis-idea, Juniperus nana, J. communis. Loiseleuria procumbens, Arctostaphylos uva-ursi, A.alpina, Betula nana, Cassiope tetragona, Cornus suecica, Phyllodoce caerulea, Cladonia alpestris, Rhodothamnus chamaecistus, Erica herbacea; Dryas octopetala; Genista radiata, G. holopetala, G. hassertiana, Chamaecytisus eriocarpus, C. absinthioides

4070 - Zarośla kosodrzewiny (Pinetum mugo) ( 4070 - Zarośla kosodrzewiny (Pinetum mugo) (* Bushes with Pinus mugo and Rhododendron hirsutum (Mugo-Rhododendretum hirsuti) Wysokogórskie zarośla kosodrzewiny, często z udziałem rododendronów w regionie alpejskim Europy Gatunki: Pinus mugo, Rhododendron hirsutum, R. ferrugineum, R. myrtifolium Rhodothamnus chamaecistus, Calamagrostis villosa, Homogyne alpina

4080 - Subalpejskie zarośla wierzbowe wierzby lapońskiej lub śląskiej (Salicetum lapponum, Salicetum silesiacae) (Sub-Arctic Salix spp. scrub) Wysokogórskie lub arktyczne zarośla wierzb, w regionie alpejskim oraz borealnym Gatunki: Salix lapponum, S. lanata, S. arbuscula, S. myrsinites, S. glauca, S. helvetica, S. bicolor.

4090* Endemic oro-Mediterranean heaths with gorse Wysokogórskie, endemiczne dla regionu śródziemnomorskiego wrzosowiska z janowcem ciernistym Silnie zróżnicowane w zależności od regionu, z wieloma gatunkami wyróżniającymi, często o charakterze endemicznym

40A0 - *Subkontynentalne, peripannońskie zbiorowiska zaroślowe Ciepłolubne lub kserotermiczne zarośla na różnych typach podłoży geologicznych, z centrum występowania w regionie pannońskim, przechodzące do sąsiadujących regionów geograficnych Gatunki m. in. : Cerasus fruticosa, Rosa gallica, Crataegus monogyna, Cotoneaster integerrimus, C. tomentosus, Anemone sylvestris, Asparagus officinalis, Geranium sanguineum, Peucedaunum carvifolia, Teucrium chamaedrys, Aster linosyris, Inula ensifolia, I. hirta, Peucedanum cervaria, Verbascum austriacum, Chrysanthemum corymbosum, Vincetoxicum hirundinaria, Euonymus verrucosus, Fraxinus ornus, Paliurus spina-christi, Asplenium ruta-muraria, Ceterach officinarum.

Pozostałe 40B0 Rhodope Potentilla fruticosa thickets – minimalna powierzchnia w Rodopach. 40C0 *Ponto-Sarmatic deciduous thickets – niewielkie powierzchnie w Dobrogea (Rumunia).