19 lat pracy w oddziale ogólnopsychiatrycznym, w tym 7 lat kierowałam oddziałem Praca w poradni zdrowia psychicznego, również w PZP dla Szkół Wyższych Organizowałam zespoły leczenia środowiskowego w Nowej Hucie, w powiecie wielickim i myślenickim
Hospitalizacja to trauma dla pacjenta i rodziny Hospitalizacja jest konieczna w stanach, w których osoba chorująca stanowi zagrożenie dla siebie i otoczenia Hospitalizację należy wykorzystać do rozpoczęcia relacji terapeutycznej i ustalenia planu terapii
Hospitalizacja powinna trwać najkrócej, tylko tyle ile jest niezbędne dla stanu pacjenta /średni czas hospitalizacji w moim oddziale wynosił 23 dni/
Kogo leczymy: Wg NFZ możemy leczyć osoby z: rozpoznaniem psychozy, z zaburzeniami afektywnymi i zaburzeniami psychicznymi na tle organicznych zmian w centralnym systemie nerwowym NFZ nie refunduje leczenia osób z podstawowym schorzeniem uzależnieniem, zaburzeniami osobowości oraz zaburzeniami nerwicowymi
Osoby chorujące psychicznie, o których wiadomo, że często i szybko po zakończonej hospitalizacji przerywają leczenie farmakologiczne Osoby o ciężkim przebiegu choroby Osoby, które zostały wypisane ze szpitala a wymagają nadal intensywnego leczenia a nie stanowią już zagrożenia dla siebie i otoczenia
Osoby, które są w zaostrzeniu stanu psychicznego i nie wymagają bezwzględnie hospitalizacji a leczenie w PZP nie pozwala na intensywność i różnorodność pomocy
Osoby chorujące psychicznie, które ze względu na pogorszenie stanu zdrowia stanowią zagrożenie dla siebie i otoczenia i powinny być hospitalizowane w trybie nagłym Lub nie godzą się na leczenie, ich stan zdrowia się pogarsza i wskazane jest wystąpienie do Sądu o postanowienie o hospitalizacji w myśl art. 29 Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego
1. Lekarz specjalista psychiatra lub lekarz w trakcie specjalizacji z psychiatrii 2. Pielęgniarka z doświadczeniem pracy w psychiatrii 3. Psycholog, psychoterapeuta 4. Pracownik socjalny
Szefem Zespołu jest lekarz, który koordynuje pracą Każdy pracownik powinien być interdyscyplinarny
Wg wymogów NFZ co najmniej 50% porad powinno być jako wizyty domowe Wizyty domowe miejscowe są w zasięgu komunikacji miejskiej Wizyty domowe zamiejscowe są poza zasięgiem komunikacji miejskiej NFZ uznaje porady diagnostyczne, terapeutyczne, sesje psychoterapii indywidualnej, grupowej, rodzinnej
NFZ liczy 1 godzinę na wizytę miejscową i 2 godziny na wizyty zamiejscowe Wizyta może być prowadzona indywidualnie albo w zespole Każdy zespół w miejscu świadczenia usług winien mieć siedzibę dla Zespołu, spełniający wymogi Sanepidu Praca Zespołu powinna być systematycznie superwizowana Konieczność prowadzenia stosownej dokumentacji
NFZ jako płatnik: Małopolski Oddział NFZ płaci za wizytę miejscową 14 punktów A za wizytę zamiejscową 18 punktów Każdy punkt wyceniony jest na 9 złotych
Pacjent jest gospodarzem Relacja równoległa pacjent i jego rodzina jako partner w relacji terapeutycznej Łatwiej jest mówić o trudnych sprawach w bezpiecznym środowisku domowym Spadek hospitalizacji Stabilniejszy stan psychiczny, lepsza tolerancja leków Pomoc wszechstronna, także w sprawach poza zdrowiem psychicznym
Rodzina nie czuje się osamotniona Rodzina lepiej rozumie problemy ich członków Problemy rozwiązywane są na bieżąco Wspólnie poszukujemy rozwiązań
dziękuję, że namówiła mnie pani do pracy w ZLŚ, praca daje dużo satysfakcji.. teraz rozumiem wiele przeżyć psychotycznych pani M …poznałam wiele tajemnic, do których wcześniej nie zostałam dopuszczona gdy weszłam do domu lepiej zrozumiałam zachowania pacjenta..
jestem zbudowana jak pani E. radzi sobie z trudami życia w trakcie wizyt domowych powstaje specyficzna więź, takiej nie ma w czasie hospitalizacji Fragmenty z wypowiedzi członków ZLŚ
Lekarz ma pod opieką około pacjentów Częstość wizyt domowych jest uzależniona od stanu psychicznego, Miesięcznie pracując w terenie przejeżdżamy około 2000 km/pracownika Poruszamy się własnymi samochodami, które użyczamy ZLŚ. Szpital zwraca nam koszty paliwa