Argon

Argon (Ar, łac. argon) – pierwiastek chemiczny będący gazem szlachetnym. Jest praktycznie niereaktywny i nie ma żadnego znaczenia biologicznego, jest także jednym ze składników powietrza. Argon wyodrębnili i zidentyfikowali Lord Rayleigh i sir William Ramsay w 1894 roku.

Ogólne informacje Nazwa, symbol, l.at.. argon, Ar, 18 (łac. argon) Grupa, okres, blok 18, 3, p Stopień utlenienia Właściwości metaliczne gaz szlachetny Masa atomowa 39,948 u Stan skupienia gazowy Gęstość 1,784 kg/m³ Temperatura topnienia −189,35 °C Temperatura wrzenia −185,85 °C Numer CAS 7440–37–1 Pub hem 23968[2]

Tablica z charakterystycznymi danymi Liczba elektronów: 18 Liczba neutronów: 22 Liczba protonów: 18 Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 3.2, -- Stopień utlenienia: 0 Przewodność elektryczna: -- Ciepło właściwe: 0.520 J/gK Ciepło tworzenia: 1.188 kJ/mol Ciepło parowania: 6.447 kJ/mol Przewodność cieplna: 0.0001772 W/(cm*K)

Zastosowanie Argon jest najtańszym i najłatwiej dostępnym gazem szlachetnym. Stosowany jest w przemyśle do wytwarzania tzw. atmosfery obojętnej (potrzebnej np. do spawania stopów glinu), do napełniania żarówek i lamp jarzeniowych (niebieskie światło), w elektronice do napełniania tyratronów i liczników promieniowania jonizującego.

Ponadto mają zastosowanie w technice oświetleniowej do wytwarzania neonów i reklam. Prąd, który przepuszczany jest przez wypełnione gazami szlachetnymi elementy oświetleniowe, powoduje, że gazy te zaczynają świecić, dając różnokolorowe światło, np. hel – żółte, neon, argon – czerwone, krypton – żółtozielone, ksenon – fioletowe, mieszanina helu z rtęcią – niebieskie.

Podsumowując argon stosuje się wszędzie tam, gdzie potrzebna jest atmosfera obojętna, czyli np. obróbce metali, przemyśle szklarskim, hutnictwie, laboratoriach analitycznych.

Przykłady zastosowania argonu Zakłady metalurgiczne, zakres ciśnień. Neony Tyratron Liczniki promieniowania jonizującego Żarówki jarzeniowe

Występowanie Argon jest we Wszechświecie bardziej rozpowszechniony niż krzem - na 1000 atomów krzemu przypada 1500 atomów argonu. Na Ziemi ta proporcja wygląda inaczej - na taką samą ilość atomów krzemu przypada tylko 0.008 atomu argonu. Zawartość argonu w powietrzu wynosi 0.9325% objętościowych. Niewielkie ilości argonu (podobnie jak helu) powstają ciągle na Ziemi w wyniku przemian promieniotwórczych. Powstaje on w wyniku rozpadu jąder izotopu potasu 4019K podczas emisji pozytonów (+).

Właściwości chemiczne Argon jest pierwiastkiem biernym chemicznie. Tworzy jedynie nietrwałe hydraty: Ar*6H2O.

Ciekawostki, pochodzenie Odkryty przez: William Ramsay, Lord Rayleigh miejsce odkrycia: Szkocja Rok odkrycia: 1894 Pochodzenia nazwy: Od greckiego słowa "argos" znaczącego "leniwy" Po usunięciu z powietrza tlenu i azotu Ramsay i Rayleigh uzyskali gaz, którego widmo absorpcyjne nie odpowiadało żadnemu ze znanych pierwiastków. Aby podkreślić jego bierność chemiczną nazwano go argonem.

Ciekawostki

W przemyśle spożywczym pełni funkcję ochronną W przemyśle spożywczym pełni funkcję ochronną. Dzięki niemu żywność dłużej zachowuje świeżość (spowalnia proces oddychania tlenowego). Gazem tym wypełnia się opakowania z produktami spożywczymi (głównie puszki). Nie ma określonej dawki Argonu, która mogłaby negatywnie wpływać na organizm. Od 1976 roku pod kierownictwem dr Franklina Chang-Díaz trwają badania laboratoryjne nad wykorzystaniem argonu w silniku plazmowym o zmiennym impulsie właściwym[3].

Wykonała: Karolina Rerutko Koniec Wykonała: Karolina Rerutko