Henryk Mikołaj Górecki

Urodził się w 6 grudnia 1933 r. w Czernicy, w powiecie rybnickim Urodził się w 6 grudnia 1933 r. w Czernicy, w powiecie rybnickim. Ojciec, Roman Górecki, był kolejarzem. Matka, Otylia Górecka, zmarła w dniu drugich urodzin syna. Kilkanaście miesięcy później jego ojciec ożenił się ponownie i Góreccy przenieśli się z Czernicy do Rydułtów.

„Nikt sobie czasu i miejsca urodzenia nie wybiera. Otrzymany czas musisz godnie przeżyć, a miejsce szanować i być za nie odpowiedzialny” – przyznał przed laty Henryk Mikołaj Górecki.

Był niemal skazany na muzykę. Talent odziedziczył po rodzicach Był niemal skazany na muzykę. Talent odziedziczył po rodzicach. Jego mama grywała na fortepianie, także ojciec pracę na kolei łączył z amatorskim muzykowaniem. Muzyczny talent powędrował także do kolejnych pokoleń. Córka państwa Góreckich Anna jest pianistką, zaś jej brat Mikołaj kompozytorem. Także wnuki – Emilka i Jaś Stańczykowie grają na skrzypcach.

Na jego trudne dzieciństwo złożyły się: miesiące pobytu w szpitalu z powodu problemów ze stawem biodrowym, potem II wojna światowa oraz poczucie niezrozumienia – ojciec i jego druga żona tłumili artystyczne zainteresowania Henryka, zabraniano mu zbliżać się do stojącego w domu pianina, na którym grywała matka.

Henryk Mikołaj Górecki po ukończeniu rydułtowskiego liceum ogólnokształcącego zaczął zarabiać jako nauczyciel przedmiotów ogólnych w szkole w Radoszowach.

Regularną edukację muzyczną rozpoczął późno, dopiero w wieku 19 lat Regularną edukację muzyczną rozpoczął późno, dopiero w wieku 19 lat. Po wielu bezskutecznych próbach dostania się do którejś ze szkół muzycznych na Śląsku, został przyjęty do Szkoły Muzycznej w Rybniku w 1952, na wydziale instruktorsko – pedagogicznym, gdzie kształcił się pod kierunkiem Karola i Antoniego Szafranków.

W 1960 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Katowicach, gdzie studiował kompozycję u Bolesława Szabelskiego. Następnie kontynuował studia muzyczne w Paryżu. Po powrocie z Francji został profesorem klasy kompozycji, a w latach 1975 – 1979 rektorem swej macierzystej uczelni. Był członkiem PAU.

Pierwszym sukcesem muzycznym było Epitafium (do słów Juliana Tuwima) zaprezentowane w 1958 na „Warszawskiej Jesieni”. Utwór został skomponowany na chór mieszany i zespół instrumentalny.

okresu jego twórczości W latach 60 XX w. Górecki wspólnie z grupą kompozytorów polskich wypracowali specyficzny typ nowoczesnej muzyki zwanej często sonoryzmem. Szczytowym osiągnięciem kompozytorskim tego okresu jego twórczości był utwór Scontri cykl Genesis

W 1969 roku powstała Muzyka staropolska na instrumenty dęte blaszane i smyczki, wyjątkowo statyczny utwór. Ta cecha stała się odtąd bardzo typowa dla muzyki Góreckiego. Nastąpiła też inna zmiana – kompozytor zwrócił się ku gatunkom wokalno –instrumentalnym, do sakralnych (na ogół) tekstów. Niejednokrotnie wyraźnie nawiązuje w nich do muzyki dawnej bądź ludowej, głównie podhalańskiej, tak więc są to utwory o wyraźnej melodii i tradycyjnej, wręcz prostej harmonii, w których motywy lub frazy wielokrotnie powtarzają się. Ta cecha sprawia, że muzykę Góreckiego niejednokrotnie kojarzy się z minimalizmem, albo określa się ją mianem "nowej prostoty”.

Taki właśnie charakter ma najbardziej znane dzieło Góreckiego, czyli III Symfonia zwana też Symfonią pieśni żałosnych. Wykonana została po raz pierwszy w 1976 na Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, potem również za granicą, ale nie wzbudziła wtedy większego zainteresowania.

W 1992 roku niezwykle skuteczna akcja promocyjna sprawiła, że kompozycja ta trafiła na światowe listy przebojów. Nagrań III Symfonii dokonały m.in. znakomite polskie śpiewaczki: Stefania Woytowicz oraz Zofia Kilanowicz. Górecki nieomal z dnia na dzień stał się międzynarodową sławą.

Wyróżnienia i nagrody Był laureatem nagrody Lux ex Silesia w 2003. Laureat wielu konkursów międzynarodowych i nagród państwowych. Jest doktorem honoris causa m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Jagiellońskiego, Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, KUL-u i Akademii Muzycznej w Krakowie oraz honorowym obywatelem miast: Zakopane, Rybnik, Rydułtowy, Katowice i Ostrowiec Świętokrzyski. Przez brytyjski dziennik The Daily Telegraph został sklasyfikowany na 32 miejscu wśród żyjących geniuszy w roku 2007

Polski (2003) i Orderem św. Grzegorza Wielkiego (2009) Odznaczenia Odznaczony Orderem Orła Białego (2010), Orderem Ecce Homo (2000),Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1994), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2003) i Orderem św. Grzegorza Wielkiego (2009)

Henryk Mikołaj Górecki zmarł 12 listopada 2010 roku w szpitalu w Katowicach – Ochojcu, po długiej i ciężkiej chorobie płuc. Uroczystości pogrzebowe Góreckiego odbyły się 17 listopada 2010, w archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Miko%C5%82aj_G%C3%B3recki