Mamo, Tato idę do przedszkola

Dziecko 3- letnie powinno mieć opanowane następujące czynności: samodzielne jedzenie łyżką, picie z kubeczka mycie rąk, samodzielne korzystanie z toalety, zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby, rozpoznawanie swoich rzeczy, czyszczenie nosa, znajomość swojego imienia i nazwiska.

Pierwsze dni w przedszkolu to szczególny okres w życiu dziecka i jego rodziców. Maluch musi się oswoić z nowym miejscem, wychowawcami oraz innymi dziećmi, a rodzic przezwyciężyć własny lęk o to, jak dziecko poradzi sobie w sytuacji rozłąki z opiekunem. Dla dziecka, które dotąd nie rozstawało się na dłużej z rodzicami lub nie miało kontaktu z innymi dorosłymi oraz większą liczbą równolatków, adaptacja do nowej sytuacji może być trudna. Dlatego warto przygotować dziecko do przedszkola już wcześniej.

PRAKTYCZNE PORADY DLA RODZICÓW

Pozytywne myślenie o placówce Przed pójściem do przedszkola warto przekazać dziecku jak najwięcej informacji, opowiedzieć, jak będzie wyglądał plan dnia, poinformować dziecka o tym, że w przedszkolu będzie spędzać czas w towarzystwie innych dzieci bez rodziców. Warto także zaangażować dziecko w przygotowania do pobytu w przedszkolu, wspólnie wybrać kapcie, worek, piżamę i inne niezbędne rzeczy. W ten sposób maluch będzie się stopniowo oswajać z nową sytuacją.

Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień Dobrze jest wstawać w miarę wcześnie, żeby nie śpieszyć się za bardzo. Trzeba pamiętać, że maluszki robią wszystko dużo wolniej niż dorośli. Poganianie malca powoduje, że jest jeszcze bardziej zestresowany i może gorzej znieść rozstanie z mamą.

Prowadząc dziecko do przedszkola przez cały pierwszy okres należy podkreślać dumę z jego postawy oraz z tego, że jest mądre, odważne i że na pewno da sobie radę.

Przez pierwszy miesiąc odbierajmy wcześniej dziecko z przedszkola Trzy latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi. Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu można przez jakiś czas wcześniej odbierać dziecko do domu i stopniowo przedłużać jego pobyt. W końcu kiedyś będzie się musiało przyzwyczaić do nowego miejsca.

Dotrzymujemy słowa Jeszcze przed wejściem do sali należy dokładnie poinstruować dziecko kto i kiedy po nie przyjdzie. Należy bezwzględnie dotrzymać tej obietnicy. Spóźnienie może zburzyć zaufanie dziecka i na marne pójdzie wiele tygodni przygotowań do adaptacji.

Okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania Przy przedszkolnych pożegnaniach z "maluszkiem" rodzic musi być uśmiechnięty i spokojny. Nie należy wykazywać zdenerwowania ani niepokoju w przeciwnym wypadku dziecko nie rozumiejąc dlaczego mama jest zdenerwowana podejrzewa, że coś jemu grozi, a wtedy żadne argumenty nie będą skuteczne. Spokojne, zdecydowane rozstanie sprawia, że nawet bardzo rozpaczające dziecko szybko uspokaja się, oswaja i nawiązuje kontakt z rówieśnikami.

Stanowcze rozstanie Nie przeciągamy pożegnania w szatni, pomóżmy dziecku rozebrać się, pocałujmy je i wyjdźmy. Krótkie rozstania ułatwiają dzieciom start w przedszkolu, ponieważ wtedy dzieci łatwiej kierują swoją uwagę na nauczycielkę albo na inne dziecko.

Pożegnanie dziecka w przedszkolu powinno odbywać się bez pośpiechu, ale również bez zbytniego przedłużania momentu rozstania, gdyż wzmaga ono w dziecku negatywne uczucia. Jeżeli mamie rozstanie z dzieckiem sprawia większe trudności, postarajmy się, aby dziecko do przedszkola odprowadzał tatuś. Rozstania z tatusiami przebiegają łagodniej, co wynika zapewne z większej stanowczości i opanowania emocji.

Mamo, Tato! nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

Nie obiecujemy dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola Kiedy rodzic odbiera dziecko z przedszkola, może dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania.

Najtrudniejsze są poniedziałki Zwłaszcza dla początkujących przedszkolaków, dlatego przygotowujmy dziecko już w niedzielę do tego, ze następnego dnia pójdzie do przedszkola. Nawet uprzedzane dziecko często odpowiada, że nie ma zamiaru iść do przedszkola. Tutaj potrzebna jest łagodna stanowczość. Żadne „zobaczymy” albo próba przemilczenia protestu na nic się nie zdadzą. Malec musi wiedzieć, że od wyprawy do przedszkola nie ma odwołania. Jeśli raz się ustąpi i zostawi płaczące dziecko w domu będzie to dla niego wyraźny sygnał, że ta metoda działa, warto zatem wykorzystywać ją częściej. Być może nawet codziennie.

Maskotka z domu Ulubiona maskotka przyniesiona z domu pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.

Mamo Tato! Zamiast powiedzieć: już możemy wracać do domu, powiedz dziecku: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.

Rozmawiajmy z dzieckiem o wydarzeniach przedszkolnych Zainteresowanie ze strony rodziców pobudza zainteresowanie dziecka oraz wzmaga w nim poczucie, że przedszkole jest czymś znaczącym, czymś ważnym. Ale nie należy być zbyt natarczywym, nie wymuszajmy więc na dziecku by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o przedszkolu. Samo zacznie opowiadać w odpowiednim momencie. .

Rozwijanie umiejętności samoobsługowych Rodzice powinni rozwijać umiejętności samoobsługowe dziecka, gdyż właśnie bardzo często są one powodem dodatkowego stresu dla dziecka. Pozwólmy więc dziecku samemu myć ręce, korzystać z toalety a nie nocnika, ubierać się i rozbierać.

Wygodne ubieranie dziecka Pomagamy w samodzielności przez rozsądne ubrania (luźne spodnie - najlepiej na gumce, bluzy bez guzików, kapcie bez sznurówek).

Pobyt w przedszkolu jako rzecz naturalna i oczywista Traktujmy pobyt w przedszkolu jako rzecz naturalną i oczywistą. Wytłumaczmy dziecku, że każdy ma jakieś obowiązki, "mama i tata chodzą do pracy, siostra do szkoły, a ty do przedszkola." Jeśli przedszkole jest koniecznością, nie obiecuj dziecku, że chodzi tylko na próbę.

Wcześniej przyzwyczajajmy dziecko do przebywania w domu i w nowym miejscu pod opieką osób trzecich np. z babcią, dziadkiem, koleżanką. Postarajmy się, aby dziecko miało kontakt z rówieśnikami np. na placu zabaw.

Czego rodzice robić nie powinni:

Straszyć dziecko przedszkolem Posyłać do przedszkola dziecka, które nigdy dotąd nie zostawało bez mamy - taki początek skazany jest z góry na niepowodzenie Zaglądać po pożegnaniu do sali

Dzwonić do przedszkola po kilka razy dziennie z pytaniem, czy naszemu maluchowi nie dzieje się krzywda Stać pod drzwiami sali Zaglądać przez okno do sali

Drogi Rodzicu! Pamiętaj! Odpowiedzialność za wychowanie dzieci spoczywa na rodzicach. Przedszkole pomaga rodzicom, jako niezastąpionym  i  podstawowym wychowawcom, w wypełnianiu ich zadań. Wychowanie rozpoczyna się w rodzinie, a przedszkole tylko je kontynuuje i ukierunkowuje.

Naszym pragnieniem jest, aby dziecko chętnie uczęszczało na zajęcia w przedszkolu, które zapewni mu jak najlepsze warunki rozwoju, możliwość kontaktu z rówieśnikami. Naszym zamierzeniem jest zapewnienie jak najszerszych kontaktów Przedszkola z rodzicami, tak aby nasza działalność w najwyższym stopniu wypełniała Państwa oczekiwania dotyczące wychowania i edukacji dzieci.

Zapraszamy Państwa do składania propozycji współpracy i wskazania w jaki sposób możecie się Państwo włączyć w realizację pomysłów. Jesteśmy otwarci na współpracę w ramach naszych możliwości organizacyjnych, kadrowych i finansowych.

żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem! Mamo, Tato pamiętaj:

Dziękujemy za uwagę i poświęcony czas.