Promieniowanie X 1.Alicja Pieńkowska 2.Julia Prusinowska 3.Jakub Sulkowski 4.Albert Pupek
Promieniowanie rentgenowskie W wielu krajach nazywane promieniowaniem X lub promieniami X – rodzaj promieniowania elektromagnetycznego, które jest generowane podczas wyhamowywania elektronów. Długości fali mieści się w zakresie od 10 pm do 10 nm. Zakres promieniowania rentgenowskiego znajduje się pomiędzy nadfioletem i promieniowanie gamma. Znanym skrótem nazwy jest promieniowanie RTG.
Zakresy promieniowania rentgenowskiego Twarde promieniowanie rentgenowskie – długość fali od 5 pm do 100 pm Miękkie promieniowanie rentgenowskie – długość fali od 0,1 nm do 10 nm
Prześwietlenia za pomocą fali RTG Promieniowanie rentgenowskie jest wykorzystywane do uzyskiwania zdjęć rentgenowskich, które pozwalają m.in. na diagnostykę złamań kości i chorób płuc oraz do rentgenowskiej tomografii komputerowej.
Odkrycie W.C. Roentgena Promieniowanie rentgenowskie wykorzystuje się w badaniach strukturalnych rentgenowska analiza strukturalna oraz do badania pierwiastkowego składu chemicznego rentgenowska analiza widmowa. Ponadto promieniowanie rentgenowskie szeroko stosuje się w diagnostyce medycznej. Promieniowanie rentgenowskie odkrył w 1895 W.C. Roentgen.
*CIEKAWOSTKI Naukowcy potwierdzają, że ludzie często mający do czynienia z tego typu radiografią, są 10 razy bardziej narażeni na zachorowanie na tego rodzaju raka niż ci, którzy nigdy nie byli poddani takiemu badaniu. Użyteczność promieni X powinna zostać zrewidowana, ponieważ są one, na nieszczęście, stale używane w gabinetach, w celu rutynowej kontroli, albo też u całkiem nowych pacjentów. Naukowcy przypominają więc, że radiografia do diagnostyki stomatologicznej powinna być używana tylko w przypadkach specyficznych potrzeb klinicznych. Zdjęcie rentgenowskie dłoni Rudolfa Kollikera wykonane przez Röntgena na posiedzeniu Physical Medical Society w Würzburgu 23 stycznia 1896.