Święty Brunon Bonifacy
Św. Brunon urodził się około 974 w Kwerfurcie, zmarł 14 lutego lub 9 marca 1009 w strefie przygranicznej Prus, Rusi i Litwy.
Św. Brunon urodził się w arystokratycznej rodzinie saskiego grafa w Kwerfurcie. Kształcił się w szkole katedralnej w Magdeburgu. W 995 mianowany kanonikiem, następnie na dworze cesarza Ottona III pełnił funkcję kapelana i pozostawał w zażyłej przyjaźni z cesarzem.
W 1001 zamieszkał w pustelni św W 1001 zamieszkał w pustelni św. Romualda w Pereum koło Rawenny w Italii. Na życzenie Bolesława Chrobrego w 1001 grupa misjonarzy z Pereum udała się do Polski. Miał do nich dołączyć Brunon po uzyskaniu pozwolenia na działalność misyjną. Jest wysoce prawdopodobne, że Chrobry chciał, by misjonarze prowadzili ewangelizację wśród Słowian nadodrzańskich, co musiało spotkać się z niepokojem metropolitów niemieckich.
Wraz z 18 misjonarzami poniósł śmierć męczeńską 14 lutego lub 9 marca 1009 roku.
Jego szczątki pochowano w kościele opactwa Jego szczątki pochowano w kościele opactwa. W roku 1513 znaleziono je jeszcze nienaruszone. Obecnie kości jego są w trumience wraz z relikwiami jego następcy. Jego kanonizacja nie odbyła się nigdy uroczyście. Na oddawanie św. Brunonowi kultu pozwolił Leon X w roku 1514. Grzegorz XV rozszerzył jego kult w 1623 r. na cały Kościół. Św. Brunon jest patronem kartuzów.
Wykonali: Mariusz Maciorowski VId Rafał Żbikowski VI d