Co to jest stan wojenny ? Jeden ze stanów nadzwyczajnych, polegający na przejęciu administracji przez wojsko w celu przywrócenia porządku publicznego. Wprowadzony 13 grudnia 1981 roku (niezgodnie z Konstytucją PRL) na terenie całej Polski na polecenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (pozakonstytucyjnego tymczasowego organu władzy, na którego czele stał gen. Wojciech Jaruzelski). Został zniesiony 22 lipca 1983 roku.

Dlaczego wprowadzono stan wojenny ?

Oficjalnym powodem wprowadzenia stanu wojennego była pogarszająca się sytuacja gospodarcza kraju.

Rzeczywistymi powodami były obawy reżimu komunistycznego przed utratą władzy, a w szczególności brak kontroli nad niezależnym ruchem związkowym z NSZZ "Solidarność„ na czele.

Za najważniejszy argument uznawano groźbę interwencji zbrojnej przez ZSRR jednak współcześnie prowadzone badania historyczne wskazują, że takiego zagrożenia nie było.

Co ludziom nie podobało się w PRL- u ? Społeczeństwo polskie w większości nie zaakceptowało roli swojego kraju jako wasalnego państwa wobec ZSRR Brak swobód demokratycznych Świadomość zbrodni stalinizmu Ogrom represji, jakie spadły na żołnierzy AK  Wszechobecność aparatu ucisku politycznego (UB) Problemy gospodarcze, bankructwo gospodarki centralnie planowanej

Jak przeciwstawiano się władzy ludowej?

Jak żyło się w stanie wojennym ?

Na ulicach stacjonowało wojsko i milicja Na ulicach stacjonowało wojsko i milicja. Wprowadzenie stanu wojennego było przygotowaną akcją wojskową, do której użyto łącznie ok. 70 tys. żołnierzy, 30 tys. funkcjonariuszy milicji, 1750 czołgów, 1400 pojazdów opancerzonych, 500 wozów bojowych, 9 tys. samochodów oraz kilka eskadr helikopterów i samolotów transportowych

Aresztowano i przetrzymywano w ośrodkach odosobnienia około 10 tys Aresztowano i przetrzymywano w ośrodkach odosobnienia około 10 tys. działaczy opozycji. Zakazano organizowania strajków i akcji protestacyjnych, wszelkich zgromadzeń i manifestacji. Spontaniczną odpowiedzią społeczeństwa na stan wojenny była fala strajków w zakładach pracy. Wszystkie strajki zostały krwawo stłumione do końca grudnia 1981 r. W wyniku pobicia lub postrzałów zginęło 56 osób.

Nie działały telefony, TV emitowała tylko kilka programów propagandowych. Pogłębiał się kryzys gospodarczy kraju (braki na rynku żywnościowym i towarowym zmuszały do utrzymywania systemu reglamentacji wielu artykułów).  Zakazano opuszczania miejsca zamieszkania bez specjalnej przepustki. Ograniczono możliwość przemieszczania się wprowadzając godzinę milicyjną.

Obowiązywała cenzura korespondencji. Zmilitaryzowano wiele zakładów pracy. Wstrzymano wydawanie prasy (poza dwiema gazetami rządowymi) Zdelegalizowano niezależne organizacje Zawieszono zajęcia w szkołach i na uczelniach. Opozycja rozpoczęła działalność podziemną.