Korczak, Wilczyńska, Sendlerowa, Kurzmann, Bartoszewski – BOHATEROWIE CZASU ZAGŁADY

Zagłada, Shoah, Holokaust – to słowa określające ludobójstwo narodu żydowskiego dokonane przez hitlerowskich nazistów podczas II wojny światowej. W sposób celowy, zaplanowany, metodycznie mordowano ich w obozach zagłady, masowych egzekucjach, w gettach – gdzie umierali z głodu, chorób i nieludzkich warunków, w jakich kazano im żyć

Holokaust – („ofiara całopalna”, bo chciano wymordować cały naród) był bodaj najczarniejszą kartą w historii ludzkości. Wobec hitlerowskiego terroru niewielu potrafiło zdobyć się na nieobojętność, gest pomocy, godne zachowanie w obliczu śmierci, gdy chciało się ratować i zachować przede wszystkim własne życie. Tym jaśniej na tle nocy okrucieństwa, obojętności, a czasem i współdziałania z mordercami prezentują się sylwetki i postawy tych, którzy w tym strasznym czasie potrafili zachować godność, a często zdobyć się na heroizm

Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldschmidt 1879-192 Lekarz, pedagog, pisarz,publicysta, Prekursor praw dziecka Poszedł na śmierć w obozie Zagłady w Treblince z wychowankami Żydowskiego Domu Sierot z Warszawy, choć mógł się uratować

Stefania Wilczyńska , wychowawczyni Żydowskiego Domu Sierot – towarzyszyła Korczakowi i dzieciom w drodze do obozu zagłady. Zginęli w komorach gazowych w Treblince w sierpniu 1942.

Pomnik Korczaka i dzieci w instytucie Yad Vaszem w Jerozolimie, upamiętniającym ofiary Holokaustu

Dawid Kurzmann, zwany krakowskim Korczakiem – Poszedł na śmierć z wychowankami Zakładu Sierot Żydowskich z ul. Dietla 64, potem Krakusa 8 w Krakowie, w zarządzie którego pracował troszcząc się o potrzeby materialne wychowanków. Nie był nawet pedagogiem ale wiedział, że nie może opuścić podopiecznych.

. Dawid Kurzmann, Rafał Landau, Anna Feuerstein w otoczeniu dzieci na kolonii letniej , 1939. Prawie wszyscy zginęli w obozie zagłady w Bełżcu w październiku 1942.

Irena Sendlerowa, 1910-2008 uratowała ponad 2 tysiące żydowskich dzieci z warszawskiego getta, wyprowadzając je, wynosząc i wywożąc z narażeniem własnego życia. Przekazywała je polskim rodzinom, sierocińcom, zgromadzeniom zakonnym, które je ukrywały do końca wojny. Ich dane zapisywała w słoikach, zakopanych w ogrodzie – dzięki temu można było po wojnie je zidentyfikować. Jako pracownica opieki społecznej wchodziła do getta, młodsze dzieci usypiała środkami nasennymi, potem jako „zmarłe na tyfus”, ukryte pod śmieciami , pod ubraniem itp. wydostawała z getta. Starsze wyprowadzała przez budynek sądów (były, w nim wejścia od strony getta i strony „aryjskiej”), kanałami, ukrytymi przejściami. Więziona i torturowana przez Gestapo, nikogo nie wydała. Prześladowana także przez komunistyczne władze w PRL. Sprawiedliwa wśród Narodów Świata.

8 maja 2015 roku odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej Irenie Sendlerowej. Tablica została umieszczona na domu przy ul. Ludwiki 6 na Woli, gdzie do 1943 roku mieszkała Irena Sendlerowa. W uroczystości udział wzięła córka Ireny Sendlerowej Janina Zgrzębska.

Władysław Bartoszewski 1922-2015 Po ocaleniu z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, wyrwany ze szponów śmierci, w czasie spowiedzi usłyszał, że teraz on powinien ratować innych, braci-Żydów. Zaangażował się w działania Żegoty – Rady Pomocy Żydom. Współpracował m.in. z Ireną Sendlerową. Więzień gestapo, prześladowany także przez komunistyczne rządy. Człowiek wielkiej prawości, oddany Ojczyźnie i pomocy innym. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

„Warto być przyzwoitym”