Rozdzielczość (II)

Określanie optymalnej rozdzielczości skanowania Czynniki wpływające na jakość skanu: Rozdzielczość Współczynnik sygnału do szumu urządzenia Zakres dynamiki 2 ostatnie czynniki definiują czystość i jasność tonów

Określanie optymalnej rozdzielczości skanowania Prawidłowo określona znacząco wpływa na odtworzenie szczegółów (odpowiednio symuluje ciągłość tonalną) Właściwa jej wartość zapewnia wysoką zgodność z oryginałem

Określanie optymalnej rozdzielczości skanowania Przy wtórnym odrzucaniu lub dodawaniu danych zawsze następuje utrata informacji, która ujawnia się w: ostrości kontraście zakresie tonów

Uzyskanie maksymalnych możliwości skanera Najlepsze rezultaty można uzyskać, skanując: W obrębie rozdzielczości optycznej Ze 100% powiększeniem (1:1), z rozdzielczością podzielną przez rozdzielczość optyczną urządzenia Unikając interpolacji (chyba, że obraz ma zostać użyty jako np. postać źródłowa tekstury, filtr, szablon projektu itp.)

Najlepsze rezultaty można uzyskać, skanując: Z rozdzielczością całkowitą Przykład: Skaner o rozdzielczości 600 ppi Prawidłowe wartości rozdzielczości: 600, 300, 200, 150, 100, 75 (ppi) W przypadku innych wartości rozdzielczości skaner musi dokonać dodatkowych przeliczeń i niektóre wartości zostaną uśrednione)

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla wydruków wykonywanych na urządzeniach rastrowych (technika konwencjonalna) Rozdzielczość skanowania = Współczynnik powiększenia x 1,5 (współczynnik rastra) x gęstośc rastra

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla wydruków wykonywanych na urządzeniach rastrowych (technika rastrowa FM) Rozdzielczość skanowania = Współczynnik powiększenia x 1 (wsp. rastra) x gęstość rastra (współczynnik rastra w tej sytuacji wynosi 1 do 1,2)

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla wydruków wykonywanych na drukarkach tworzących wydruki o ciągłych odcieniach Rozdzielczość skanowania = Współczynnik powiększenia x rozdzielczość drukarki Uwaga Rozdzielczość wyjściowa równa 75% rozdzielczości drukarki może wystarczyć do osiągnięcia odpowiedniej jakości wydruku

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla wydruków wykonywanych na drukarkach tworzących wydruki dla grafik typu line art. (1 bit) Rozdzielczość skanowania = Współczynnik powiększenia x rozdzielczość drukarki Uwaga Rozdzielczość wyjściowa powinna być równa co najmniej rozdzielczości drukarki, przy czym maksymalna jej wartość nie powinna przekraczać 1200 dpi Grafiki line art są rzadkim wyjątkiem od zasady niestosowania interpolacji – dodanie pikseli może poprawić gładkość obrazu i wzmocnić szczegóły

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla obrazów wykorzystywanych w prezentacjach komputerowych i multimediach Rozdzielczość skanowania = Rozdzielczość pionowa monitora (w pikselach) : Najwęższy wymiar oryginału Przykład: Rozmiar oryginału: 5 x 7 cali Rozdzielczość monitora: 1024 x 768 Rozdzielczość skanowania = 768 : 5 = 153, 6

Ustalanie rozdzielczości skanowania Dla obrazów wykorzystywanych w sekwencjach video Rozdzielczość skanowania = Pionowy wymiar ramki wideo (w pikselach) : Najwęższy wymiar oryginału Standard NTSC: 525 x 486 pikseli (skanując obrazy nieruchome w tym standardzie dobrze jest zwiększyć wymiary obrazu podstawowego o ok.10% - tzw. strefa bezpieczeństwa NTSC)

Technika odczytu skanera CCD – (charge-coupled device); wykorzystywane w skanerach płaskich, aparatach cyfrowych itp. Półprzewodnikowy element o sprzężeniu ładunkowym Fotopowielacze PMT – powielacze fotoelektronowe - wykorzystywane w skanerach bębnowych - Oparte na technice lampy próżniowej

Technika odczytu skanera

Technika odczytu skanera

Technika odczytu skanera Przetworniki A/C Przetwarzają analogowe wartości napięcia mierzone za pomocą CCD na liczby reprezentujące wartości barw lub odcieni szarości Z czułością przetworników A/C są powiązane liczba barw oraz poziom szczegółowości Procesory Zwiększają szybkość skanowania Służą do wykonywania innych zadań związanych z bieżącym przetwarzaniem obrazu

Technika odczytu skanera (CCD) Bity „śmieciowe” Nie wszystkie bity są równe 2 wyższe bity teoretycznej rozdzielczości barwnej urządzenia nie podają dokładnej informacji o barwach, czyli: 6 pierwszych bitów (64 barwy na kanał) jest wiarygodnych 2 ostatnie bity (198 barw na kanał) jest znacząco mniej pewnych

Technika odczytu skanera (CCD) Przyczyny zniekształceń Przetworniki CCD są czułe (w różnym stopniu) na zakłócenia elektryczne Z techniką CCD wiąże się tzw. efekt przeniku (światło zniekształca czystość sygnału odbieranego przez pojedynczy element – sąsiadujące z sobą piksele wykazują wzajemne zniekształcenia barw)

Technika odczytu skanera (CCD) Metody rozwiązywania problemu ”bitów śmieciowych” Budowa urządzeń odczytujących większą liczbę bitów na kanał (np. 10, 12, 14 itp. W następstwie tego: odrzucenie bitów zawierających błędy tak, by w efekcie pozostało 256 (lub więcej) względnie czystych odcieni na kanał

Zmiana wielkości obrazu i ponowne próbkowanie Powoduje zmianę rozdzielczości lub wymiarów postaci wyjściowej – ilość informacji pozostaje stała Ponowne próbkowanie Wiąże się ze zmianą ilości informacji Może mieć wpływ na rozdzielczość i wymiary Pociąga za sobą interpolację

Zmiana wielkości obrazu i ponowne próbkowanie „downsampling” (próbkowanie „w dół”) Zmniejszanie liczby pikseli w obrazie „upsampling” (interpolacja) Zwiększanie liczby pikseli Zarówno jedna jak i druga metoda wiąże się z pogorszeniem jakości obrazu (downsampling rzadko powoduje widoczną degradację, gdyż na ogół wiąże się ze zmniejszeniem wielkości obrazu)

Zmiana wielkości obrazu i ponowne próbkowanie Metody ponownego próbkowania Interpolacja dwusześcienna Najkorzystniejszy sposób uśredniania wartości pikseli Interpolacja dwuliniowa Łagodny wygląd obrazu Małe prawdopodobieństwo wystąpienia wad Najbliższy sąsiad Metoda najszybsza Zniekształcenia są wyraźnie widzialne