Co to jest wirus komputerowy ?

Wirus komputerowy to krótki program, zwykle szkodzący systemowi operacyjnemu i utrudniający pracę użytkownikowi komputera. Każdy wirus ma zdolność samopowielania. Jest to warunek konieczny, aby dany program można było nazywać wirusem.

Wirusy przenoszone są przeważnie w zainfekowanych wcześniej plikach lub w pierwszych sektorach fizycznych logicznych dysków. Proces infekcji polega na odpowiedniej modyfikacji struktury pliku albo sektora. Zainfekowaną ofiarę nazywa się nosicielem, a proces samopowielania replikacją. Długość typowego wirusa waha się w granicach od kilkudziesięciu bajtów do kilku kilobajtów. W dużym stopniu zależy ona od umiejętności programistycznych jego twórcy. Od programisty zależą także efekty, jakie wirus będzie wywoływał po zainfekowaniu systemu.

Pierwszy wirus na PC świecie Pierwszy wirus komputerowy jaki powstał nosił nazwę Brain, został napisany w 1987 roku. Jego autorzy, dwaj bracia z Pakistanu, zamierzali przy jego użyciu ukarać wszystkich użytkowników posiadających na swoich komputerach nielegalne oprogramowanie. Oczywiście nie był on szczególnie groźny. Rok później pojawiły się kolejne wirusy. Ich autorami byli studenci informatyki, dla których pisanie programów zarażających dyski twarde innych użytkowników stało się dobrą zabawą.

Generatory wirusów Istnieje wiele programów umożliwiających stworzenie własnego wirusa, nawet bez znajomości systemu czy mechanizmów wykorzystywanych przez wirusy. Można je bez problemu znaleźć w Internecie. Korzystają one z gotowych modułów w asemblerze i umożliwiają stworzenie wirusa o zadanych parametrach wybieranych zwykle przy pomocy przyjaznego użytkownikowi menu. Można w nim określić zakres infekowanych obiektów oraz rodzaj efektów które ma on wywoływać. Oprócz kodu wynikowego wirusa, generatory tworzą także źródła w asemblerze, co umożliwia zainteresowanemu pisaniem wirusów użytkownikowi dokształcenie się w tej dziedzinie. Najbardziej znane generatory wirusów to: - IVP - Instant Virus Production Kit - VCL - Virus Construction Laboratory - PS-MPC - Phalcon-Skism Mass Produced Code Generator - G2 - G Squared - NRLG - Nuke Randomic Life Generator

Wirusy Obok powyżej opisanych rodzajów wirusów, istnieje szereg programów które często uważane są za wirusy, lecz nimi nie są, gdyż ich sposób działania jest niezgodny z definicją wirusa. Owszem, ich działanie jest szkodliwe dla użytkownika systemu, lecz programy te nie doczepiają się do innych plików. Są to: - Robaki - Konie trojańskie - Bomby logiczne - Króliki - Fałszywki

Robaki (ang. worms) to programy, których działanie polega na tworzeniu własnych duplikatów. Nie atakują one żadnych obiektów jak to czynią wirusy, a jedynie same się powielają. Oprócz zajmowania miejsca na dysku niekiedy wywołują również negatywne skutki uboczne. Robaki są najbardziej popularne w sieciach, gdzie mają do dyspozycji różne protokoły transmisji sieciowej dzięki którym mogą się rozprzestrzeniać.

Konie trojańskie (ang. trojan horses) działają w sposób bardzo prosty. Program będący koniem trojańskim, po uruchomieniu wykonuje normalną pracę i użytkownikowi wydaje się że uruchomił zwykły program bądź grę. Jednak dodatkowo wykonywane są operacje szkodliwe, niezauważalne dla użytkownika. Konie trojańskie najłatwiej podrzucić w plikach udających nowe, popularne programy bądź gry.

Bomby logiczne (ang. logical bombs ) różnią się od konia trojańskiego tym, że ukryte operacje nie są wykonywane od razu po ich uruchomieniu, lecz dopiero w odpowiednim czasie. Może to być zajście określonego zdarzenia w systemie bądź wielokrotne uruchomienie danego programu. Często uruchomienie ukrytych operacji następuje automatycznie po upłynięciu określonej liczby dni od momentu uruchomienia bomby.

Króliki określane są również jako bakterie. To programy, które nie niszczą plików. Ich jedynym celem jest samokopiowanie. Typowy program w rodzaju bakterii lub królika może na przykład jednocześnie uruchomić kilka swoich kopii w systemach wieloprogramowych, lub stworzyć dwa nowe pliki z których każdy jest kopią oryginalnego pliku źródłowego bakterii. Oba programy mogą następnie skopiować się podwójnie i w ten sposób mogą rozmnożyć się do bardzo dużej liczby. Bakterie reprodukują się wykładniczo, zabierając całą moc obliczeniową procesora. Ten rodzaj ataku jest jedną z najstarszych form zaprogramowanych zagrożeń.

Fałszywki zwane haoxy, to inaczej ostrzeżenia przed nieistniejącymi wirusami. Cechą charakterystyczną fałszywego ostrzeżenia jest prośba o przesłanie go do możliwie dużej liczby osób - rzekomo w trosce o ich bezpieczeństwo. Początkujący internauci rozsyłają fałszywe alarmy do kogo się tylko da, co pozwala hoaxom krążyć po Internecie całymi miesiącami w milionach egzemplarzy, doprowadzając do wściekłości osoby, które otrzymują je po raz n-ty. Możemy również otrzymać e-maila z wiadomością, że plik o podanej nazwie jest wirusem i można się go pozbyć jedynie poprzez usunięcie go. W rzeczywistości plik ten nie jest wirusem i może być nawet częścią systemu operacyjnego, a jego usunięcie może spowodować nieprzewidziane skutki. Jeśli trafi do nas takie ostrzeżenie, najlepiej wejść na stronę dowolnego producenta programów antywirusowych i sprawdzić czy nie jest to haox.

I inne