Tajemnica naszej wiary Mysterium fidei Tajemnica naszej wiary

definicja liturgii Definicja liturgii Liturgia jest celebrowaniem misterium Chrystusa, Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Uważa się ją za wypełnianie kapłańskiej funkcji Jezusa Chrystusa. W niej przez znaki dostrzegalne wyraża i dokonuje się uświęcenie człowieka, a Kościół ze swoimi wiernymi, sprawuje pełny kult publiczny należny Bogu. (por. KKK, 1066-1070)

Kto celebruje liturgię? Liturgię celebruje cała wspólnota. Ale każdy z członków wspólnoty celebruje ją w rożny sposób, w zależności od stopnia święceń, urzędów i czynnego udziału.

Postawy na liturgii Postawa stojąca Postawa klęcząca Postawa siedząca Prostracja

Postawa stojąca Oznacza ona godność człowieka odkupionego przez Boga, postawa wyraża miłość, szacunek, uwagę, dyspozycyjność, gotowość pełnienia woli Bożej, bo kto stoi, może natychmiast wyruszyć w drogę, może bez zwłoki wykonać polecenie, przystępując zaraz do pracy, jaką mu wyznaczono. Postawę tę obecnie przyjmujemy: od wejścia celebransa aż do kolekty włącznie; podczas śpiewu przed Ewangelią i w czasie jej proklamacji, podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej, od wezwania: Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę..., aż do Baranku Boży (z wyjątkiem przeistoczenia), w czasie modlitwy po Komunii i zakończenia Mszy Świętej.

Postawa siedząca Oznacza słuchanie, refleksję, medytację, uwagę i rozważanie. Siadamy podczas Mszy św. po to, aby lepiej słuchać, aby więcej zapamiętać, aby doskonalej rozważyć Słowo, które Bóg do nas kieruje. Jest to postawa słuchającej wspólnoty. Postawę tę przyjmujemy w czasie czytań i psalmu responsoryjnego, homilii, przygotowania darów (również podczas procesji z darami!) oraz rozdzielania Komunii Świętej.

Postawa klęcząca klęczenie stało się oznaką pokornej adoracji. Obecnie tę postawę przyjmuje się w czasie przeistoczenia, jak też na słowa: Oto Baranek Boży. Nowe przepisy liturgiczne podają, że można klęczeć także w czasie całej Modlitwy Eucharystycznej.

Prostracja - leżenie krzyżem Postawa klęcząca może przybrać formę jeszcze większego uniżenia, jaką jest leżenie na ziemi, czyli prostracja. Obecnie przewidywana jest ta postawa w Wielki Piątek, kiedy celebrans i diakon leżą krzyżem na początku liturgii oraz podczas święceń, czy wieczystych ślubów zakonnych, w czasie śpiewu Litanii do Wszystkich Świętych.

DWA OŁTARZE Eucharystii Słowa Bożego

CHRZEST

BIERZMOWANIE

Eucharystia

POKUTA I POJEDNANIE

NAMASZCZENIE CHORYCH

KAPŁAŃSTWO

MAŁŻEŃSTWO

Sakramentalia - pogrzeb

Szaty liturgiczne alba komża stuła ornat dalmatyka (dla diakona), kapa welon

Nim pójdziemy dalej  czas na małe co nieco

Szaty pontyfikalne Piuska Mitra Paliusz Pektorał Pastorał Pierścień

Naczynia liturgiczne Patena Monstrancja Puszka (cyborium) Kielich Patena Monstrancja Puszka (cyborium) Kadzielnica (trybularz) Łódka (na kadzidło) Ampułki

Księgi liturgiczne Mszał Rzymski Lekcjonarz Modlitwa Wiernych Ewangeliarz Brewiarz

Księgi liturgiczne Obrzędy sakramentów I sakramentaliów

Przedmioty związane z liturgią Krzyż procesyjny Tabernakulum Dzwonki i gong Paschał