WARTOŚĆ MAŁŻEŃSTWA Hbr 13,4

„We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg”.

„We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem…” τίμίος ( timios) drogocenny, szacowny, drogi, otoczony czcią „Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, 19 ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy” (1 P 1, 18-19).

Małżeństwo jest dziełem sztuki, które każdy z nas musi stworzyć „Życie jest dziełem sztuki, które każdy z nas musi stworzyć. I samo życie osądzi czy nasze życie jest złe czy dobre”( M. Heller, Rekolekcje, Kraków 2000r., s.11) Małżeństwo jest dziełem sztuki, które każdy z nas musi stworzyć bezcenne, nieprzemijające, zachwycające, upragnione, podziwiane, chronione,

Św. Paweł: „31Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. 32Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła” ( Ef 5,31-32).

BO TAKIM STWORZYŁ JE BÓG ! Dlaczego jest tak cenne, dlaczego ma taką wartość? BO TAKIM STWORZYŁ JE BÓG ! Ksiega Rodzaju: „27Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. 28Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” ( Rdz 1, 27-28)

„…stworzył mężczyznę i niewiastę” (w. 27). MAŁŻEŃSTWO „Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się…”

„On odpowiedział: «Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela»” (Mt 19,4-6).

TALMUD „Osoba nie pozostająca w małżeństwie żyje bez radości, bez błogosławieństwa, bez dobra” „ Nieżonaty mężczyzna nie jest w pełni człowiekiem” „Znalezienie sobie żony jest rzeczą tak ważną, że człowiekowi wolno sprzedać zwój Tory w celu zawarcia małżeństwa” „ Domem mężczyzny jest jego żona”

Drugi opis stworzenia małżeństwa „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” ( Rdz 2,24)

WNIOSKI: 1. Człowiek od początku zaistniał nie jako pojedyncza osoba, lecz jako małżeństwo. 2. Małżeństwo jest najlepszą płaszczyzną realizacji głównego zadania, jakie staje przed każdym człowiekiem- stawanie się na obraz i podobieństwo Boże. 3. Jest najlepszą płaszczyzną realizacji wszelkich zasad ewangelicznych, szczególnie Przykazania Miłości Boga i bliźniego. „Rodzina jest bowiem wspólnotą najpełniejszą z punktu widzenia więzi międzyludzkiej. Nie ma więzi, która by ściślej wiązała osoby, niż więź małżeńska i rodzinna” (Jan Paweł II, Kielce, 3.06.1991r.). „Małżeństwo i rodzina stanowią pierwszą płaszczyznę zaangażowania społecznego katolików świeckich” ( Jan Paweł II, Christifideles laici”, p.23).

„Człowiek stał się ‘obrazem i podobieństwem’ Bożym nie tylko przez swoje człowieczeństwo, lecz także przez komunię osób, którą mężczyzna i kobieta tworzą od samego początku. Człowiek staje się obrazem Bożym nie tyle w momencie samotności, ile w momencie komunii”. ( Jan Paweł II, katecheza podczas audiencji generalnej, 14.11.1979r., cyt. za: ”Sprawy rodziny”, 76/4/2006r., s.17)

Co z osobami żyjącymi z celibacie i w samotności? 4. Nosimy w sobie predestynację, naturalny przymus życia w małżeństwie. „Jesteśmy genetycznie zaprogramowani do małżeństwa i rodzicielstwa- twierdzą naukowcy”. ( Allan C. Carlson, szef Międzynarodowego Komitetu Przygotowawczego Światowego Kongresu Rodzin, „Drogie dzieci”, Ozon, nr 19, (56), maj 2006r.) „Sam Bóg jest stwórcą małżeństwa obdarzonego różnymi darami (…). Skłonność do małżeństwa jest ludziom wrodzona” (z Dokumentu Papieskiej Rady Rodziny: „Rodzina, Małżeństwo i „Wolne związki” p.32) „Jednakże żenić się i wychodzić za mąż jest podstawowym powołaniem człowieka, przyjętym przez większość członków Ludu Bożego” ( Jam Paweł II, List do rodzin, 18) Co z osobami żyjącymi z celibacie i w samotności? Na tę wątpliwość odpowiedź dał Jezus:

„Rzekli Mu uczniowie: «Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić». 11 Lecz On im odpowiedział: «Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane. 12 Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki takimi się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje»” (Mt 19,10-12).

„Kościół potrzebuje daru bezżenności właśnie po to, aby wspomagać życie małżeńskie, aby być solą i zachętą dla niego” Kard. Carlo Maria Martini

5. „Dowody pokazują niezbicie, że ludzie żyjący w małżeństwie są zdrowsi fizycznie i psychicznie, żyją dłużej, mają więcej pieniędzy, mniej złych nawyków, takich jak palenie, czy nadużywanie alkoholu, i ogólnie rzecz biorąc są szczęśliwi (…). Z badań tych wynika, że małżeństwo daje wiele korzyści, i nie wynika to z faktu, że związki małżeńskie zawierają ludzie z reguły zdrowi. Korzyści te zauważane są zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet”. (W.J. Doherty, „Jak trzymać się razem w świecie, który chce nas rozdzielić”, Kraków 2006, s. 16)

6. „Małżeństwo mężczyzny i kobiety stanowi centralny element składowy wszystkich bez wyjątku ludzkich społeczności. Monogamiczny, trwający całe życie związek, jest również uniwersalną normą kulturową”. (G. Chapman, „Pory roku w małżeństwie”, Warszawa 2007 r., s. 12 )

7. Małżeństwo warunkuje pokój w świecie. „Prawidłowe relacje między mężczyzną a kobietą w rodzinie leżą u podstaw pokoju w świecie. Zaburzenie tych relacji skutkuje zaś nienawiścią, przemocą, wojną”. (prof.Carlo Cassini, w: „Sprawy rodziny”, nr 78/2/2007 r., s. 96 )

8. Warunkuje jakość i trwałość całego społeczeństwa. „Małżeństwo jest początkiem cywilizacji, podstawowym miejscem przekazywania wartości społecznych”. ( prof. Bruce Hafen, w: w: „Sprawy rodziny”, nr 78/2/2007 r., s. 96 )

9. Małżeństwo warunkuje jakość narodu „Małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety zawarty w myśl Planu Bożego zapisanego w samej istocie człowieczeństwa (…) jest w pewnym sensie miejscem, w którym „rodzi się naród” i uzyskuje swoją duchową i moralną spoistość”. (Ks.prof. J. Bajda, „Nauka w służbie rodzinie”, „Sprawy Rodziny”, nr 73/1/2006)

10. Jest warunkiem rozwoju i jakości całej społeczności, także na płaszczyźnie ekonomicznej. „Podstawą rozwoju ekonomicznego społeczeństwa jest trwałe, monogamiczne, heteroseksualne małżeństwo, koncentrujące się na inwestycjach „specyficznych”. Najoczywistszym i najczęstszym przykładem takich inwestycji „specyficznych” są dzieci”. (Gary S. Becker, nagroda Nobla z ekonomii w 1992 r. za Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich. W tym: Teoria małżeństwa)

11. Od jakości małżeństwa zależy ilość i jakość powołań. „W dzieciach moralnie osieroconych nie zdołają się rozwinąć ziarna powołania. Jeżeli jednak (rodzina) będzie rzeczywiście „domowym Kościołem”, a więc miejscem w którym Jezus Chrystus żyje i działa, będziecie taż jakby pierwszym seminarium, gdzie dzieci będą mogły uczyć się pobożności, modlitwy i miłości do Kościoła oraz otrzymają solidną formację ludzką, która jest fundamentem całej formacji kapłańskiej” ( Jan Paweł II, Orędzie na XXXI Światowy Dzień Modlitwy o Powołania, 26.12.1993r.)

12. Małżeństwo daje możliwość kroczenia prostą i bezpośrednią drogą do zbawienia Jest najlepszą droga rozwoju duchowego – duchowość małżeńska. Nie jest konieczny inny rodzaj duchowości. „Papież naucza, że sakramentalne małżeństwo zostało powołane, aby być ikoną Trójcy Przenajświętszej oraz ikoną oblubieńczej miłości Chrystusa i Wspólnoty Kościoła”. (K. Lubowicki, „Duchowość małżeństwa w nauczaniu Jana Pawła II”, Kraków 2005r., s. 352-353)

13. Warunkuje rozwój i funkcjonowanie dzieci i młodzieży na wszystkich płaszczyznach: „Najlepszą inwestycją dla dzieci jest inwestycja w swoje małżeństwo”; „Takie będą Rzeczypospolite, jakie w nich małżonków miłowanie”. Miłość rodziców względem siebie jest najcenniejszym źródłem wszelkich pozytywnych uczuć dla dziecka. Jest to najskuteczniejszy „zbiornik”, z którego chce ono nieustannie czerpać, aby ładować swój „akumulator” emocjonalny i uczuciowy.

Osoby negatywnie oceniające powodzenie małżeństwa rodziców: są bardziej napięte, zahamowane emocjonalnie oraz skoncentrowane na swej inności; cechuje je bierność i tendencja do wycofywania się z wielu różnych sytuacji społecznych; utrzymują mniejszą liczbę kontaktów i związków z ludźmi, a związki te są mniej satysfakcjonujące i nie dają poczucia oparcia; charakteryzują się obniżonymi możliwościami w podejmowaniu i planowaniu swoich działań, prac; mogą też mieć trudności w mobilizowaniu energii i wytrwałości w realizowaniu podjętych zobowiązań.

Natomiast osoby mające pozytywny obraz małżeństwa swoich rodziców: cechują się najwyższymi osiągnięciami w zakresie nawiązywania i pielęgnowania satysfakcjonujących związków z innymi; nie wykazują leków przed ludźmi; posiadają pewną elastyczność w stosunkach z innymi, wyrażającą się umiejętnością zajmowania roli podporządkowanego albo też roli dominującej ( z tendencją do kierowania innymi)- i to zarówno w zakresie władzy jak i opieki; innych oceniają adekwatnie i przyjmują wobec nich dojrzałą, partnerska postawę; przy dużej emocjonalności, zaufaniu do siebie i niskim napięciu w kontaktach z innymi ludźmi potrafią być spontaniczni i twórczy;

posiadają cechy ułatwiające im radzenie sobie w sytuacjach niezwykłych i sytuacjach trudnych; zostały niejako obdarowane „czymś”, co pozwala im na ponadprzeciętne, dobre funkcjonowanie; występuje u nich konfiguracja elementów obrazu siebie, która ma miejsce niezwykle rzadko: mianowicie połączenie sprawności, rzutkości, systematyczności, kompetencji i poszanowania norm i wartości- z ciepłem emocjonalnym, z możliwością twórczego działania i z umiejętnością tworzenia różnego rodzaju więzi z innymi ludźmi”. (Agnieszka Gałkowska, „Zasięg oddziaływania jakości małżeństwa rodziców na dzieci w ich dorosłym życiu”, w: „Małżeństwo i rodzina”, nr 1, styczeń-marzec 2002r.)

„Dlatego też ze względu na dobro przyszłego pokolenia ważne jest, aby małżonkowie utrwalali, uszlachetniali i pogłębiali swoją wzajemną miłość”. „Podstawą prawdziwej miłości do dziecka jest autentyczna miłość między małżonkami”. ( Jan Paweł II, Kielce, 3.06 1991r.) „Jeśli chcecie obronić wasze dzieci przed demoralizacją i duchową pustką, które proponuje świat przez różne środowiska, a nawet szkolne programy, otoczcie je ciepłem waszej rodzicielskiej miłości i dajcie im przykład chrześcijańskiego życia”. ( Jan Paweł II, Zakopane, 7 czerwca 1997 r.)

TALMUD „Gdy ktoś poślubia kobietę dla pieniędzy, jego dzieci okryją się hańbą. (Chodzi o to, że brak miłości między rodzicami odbije się niekorzystnie na charakterze potomstwa)”.

WNIOSKI DUSZPASTERSKIE: „Kościół w Europie we wszystkich formach działalności i życia musi wiernie głosić prawdę o małżeństwie i rodzinie. (...)W tym kontekście Kościół powinien głosić z nową mocą to, co Ewangelia mówi o małżeństwie i o rodzinie, aby uzmysłowić ich znaczenie i wartość w zbawczym planie Bożym. Szczególnie konieczne jest potwierdzenie, że te instytucje w rzeczywistości stanowią wyraz woli Boga”. ( Jan Paweł II, Adhortacja „Ecclesia in Europa”, 2003r., p. 90)

2. „Jan Paweł II naucza, że prawda o małżeństwie nie tylko istnieje, ale jej odkrywanie jest pilne i niezbędne dla przyszłości świata”. ( List do Instytutów Studium nad rodziną, 13.06.2003r.) 3. „Małżonkowie chrześcijańscy! W waszej komunii życia i miłości, w waszym wzajemnym oddaniu oraz w wielkodusznym przyjmowaniu dzieci, bądźcie w Chrystusie światłem świata! Pan was prosi, abyście każdego dnia stawali się jak lampa, która nie pozostaje w ukryciu, ale postawiona jest „na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu” (Mt 5,15). Bądźcie przede wszystkim „dobrą nowina dla trzeciego tysiąclecia”, gorliwie żyjąc swoim powołaniem” . ( Jan Paweł II, IV Światowe Spotkani Rodzin w Manili, styczeń 2003r.)

Realizacja Wyraźnie zachęcać małżonków do wspólnego udziału w niedzielnej Mszy Św., (we wszystkich nabożeństwach, pielgrzymkach, rekolekcjach ), siadania razem obok siebie, do wspólnego podchodzenia do Komunii św. Mocno zachęcać małżonków do codziennej wspólnej modlitwy wieczornej (modlitwa indywidualna i modlitwa z dziećmi to nie jest modlitwa małżonków. Właśnie ta praktyka w najwyższym stopniu wpływa na trwałość małżeństwa. Zobacz: „złota recepta …. „)

Regularne (przynajmniej raz w roku) odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich dla wszystkich małżonków z Parafii). Wspierać małżeństwa w Parafii modlitwami w czasie modlitwy powszechnej. W ramach rekolekcji parafialnych wymagać od rekolekcjonisty przede wszystkim skupienia się na problematyce małżeńskiej. Częste (np. raz w miesiącu), adoracje Najświętszego Sakramentu dla małżonków, w intencji wszystkich małżeństw z Parafii.

„Dzień małżeński” w Parafii. Np „Dzień małżeński” w Parafii. Np. raz w roku jedna niedziele z konferencjami na wszystkich mszach na temat małżeństwa, z popołudniowym wykładem, rozszerzającym treści z mszy, ze sprzedażą książek na temat małżeństwa. W ramach rozważań Drogi Krzyżowej treści o ofierze i cierpieniu w małżeństwie.

Czytanki majowe z krótkimi rozważaniami na temat istoty sakramentu małżeństwa, treści przysięgi małżeńskiej. Przy okazji katechez przedsakramentalnych skoncentrować się głównie na katechezie małżeńskiej. W prasie parafialnej i diecezjalnej ukazywać jak najwięcej przykładów pięknych małżeństw ze swojego środowiska. ( rozmowy, opisy konkretnych zdarzeń, będących przykładem realizacji miłości ofiarnej).

Propagować istniejące w Diecezji ruchy małżeńskie, rekolekcje, dni skupienia dla małżeństw. Rekolekcje kapłańskie w Diecezjach wypełniać głównie tematyką małżeńską, aby kapłanów przygotować do realizacji tych zadań. Rocznikowe, spotkania formacyjne młodych kapłanów także poświęcić tej tematyce. Rekolekcje w diecezjach dla katechetów, doradców życia rodzinnego, nauczycieli poświęcić w najbliższych latach głównie temu tematowi.

„Proszę was na końcu, byście skarbem wiary dzielili się z innymi narodami Europy i świata, również przez pamięć o waszym rodaku, który jako następca św. Piotra czynił to z niezwykłą mocą i skutecznością”. ( Benedykt XVI, Kraków 28.05.2006r.)